Appingedam met zijn karakteristieke middeleeuws centrum en de befaamde hangende keukens boven het Damsterdiep. De stad Appingedam ontstond omstreeks 1200,rond de Delf het latere Damsterdiep genoemd. De mensen in Appingedam worden Damsters genoemd,of de Damster knollen.
Mit de schuddeldouk ging ter wel als roar heer, Het was voak äin gegleer en gesmeer. De jongeren zellen der wel nait veul van waiten. En de olderen zel 't ook wel nait meer verdraiten. Mor ik wil joe geern wat vertellen van toun. Wat kon je toch n bult mit zo,n schuddeldouk doun. Het begunde s mörns al vroug bie de heerd, Din was joe dij schuddeldouk al doalek veul weerd. Want joen hannen wazzen voel van t aaske en t rout En schuddeldouk schoonde dij degelk en goud. Din kovvie kloar moaken, de melkers kwamen weer, De kopkes mozzen schoon, dus schuddeldouk mos der heer. Kinder kwamen, van ber of, ook grootmoe ston op, Almoal gaauw even de schuddeldouk om de kop. Din mozzen kinder noar schoul, was ,t onder neus nog glad wat. Even de schuddeldouk en ze kwamen netjes op pad. Kwam boer smiddoags weer, haar wat mizze aan hannen, Piep was wat voel,wol ook nait best brannen, Even onder de pomp en vot was aal t stof, En schuddeldouk dreugde din alles weer of, Jan kwam oet schoul, haar n bloudneuze kregen Bie hinderkien mos je n flot modder ofvegen. Kloas haar n dooie moes hail stief in zien haand, Mor schuddeldouk muik alles weer netjes aan kaant. Hal de muggen haren overaal stippen op doan. Doar mos schuddeldouk ook even over goan. Manlu wassen veur t eten een borrel gewoon, Even de schuddeldouk deur glaskes, din wazzen dij ook weer schoon. En kreeg je din verziede op zo,n dag as Nijjoar, Mit schuddeldouk was je de haile dag kloar. Mit euliekouken eten,slim de hannen onder smeer, Even de schuddeldouk pakken en kloar was t al weer. Kwam donmee op hoestbezuik, och zo,n man, Dij bai je gain kovvie in n doags kopke ,an Mor zundoagse kopkes konnen stovveg soms wezen, Ook dizze kwoal kon je mit schuddeldouk genezen. Zo ging dat mor deur, tot soavens noa t eten, Stoulen wazzen wat voel, dij mog j ook nait vergeten. Dat ging voak hail makkelk, was t toavelschoonmoaken doun Din kon j, over stoulen even mit schuddeldouk goan. Leutje potje ging reren, hai, de luier was nat. Even schuddeldouk pakken en dreug, was weer t gat. Wollen kinder nait luustern of paasden nait op, Din kregen ze n fleer mit de schuddeldouk om kop. Bie winterdag gebeurde ,t dat schuddekdouk bevroor, Even in koken woater en ook dat was weer kloar. En omdat t woater toch kookte, joa zo was mor net, Wör doarvan deur moeke vot kovvie mor zet. Zo bin ik mit n schuddeldouk de dag als rond goan En was elk op ber en het waark was weer doan, Din huil vot bie geutstain de schuddeldouk wacht Tot t weer begunde noa de rust van de nacht
De schuddeldouk
