Er komen geen echte Maaseikenaren meer bij, 50 jaar geleden werden de meeste onder ons geboren

in het oude ziekenhuis gelegen in de Grote Kerkstraat, daarna zijn er nog Maaseikenaren geboren

in het nieuwe ziekenhuis maar tegenwoordig moet alles naar Bree of Genk, dank aan onze politici.

Ook de bewaarschool van zuster Melanie, Zuster Ligoire, juffrouw Léneke en van juffrouw Wieske

staat momenteel ter discussie om een andere bestemming te krijgen. In 1957 gingen velen onder

ons naar deze kleuterschool. We zaten daar gemengd: meisjes en jongens samen in één klasje.

Velen onder ons zullen de speeltuin, poppenkast, het zwarte orgel in de gang en de kapstokjes nog

niet vergeten zijn. De kolmejèn waar verschillende onder ons lessen volgden, moest al plaats

maken voor het administratiecentrum van de Stad.

Vanaf de lagere school was het gemengde schoollopen gedaan. Jammer, nu mag dat dan wel, zijn

we dan toch te vroeg geboren? De jongens gingen naar de Fraters, de Kruisheren of naar de

Kolmejèn, de meisjes naar de Zusters Ursulinen of ook naar de Kolmejèn. Ja, ook de Fraters zijn

weg uit Maaseik. Zij zijn vertrokken naar Zonhoven. De gebouwen kregen een andere bestemming:

Bibliotheek, Ontvangst en Registratie van de Belastingen. De zusters Ursulinen zijn ook

weg. Eén deel is nu muziekschool en de rest wordt het Louvre van Maaseik. De kolmejèn heeft

plaats gemaakt voor het administratieve centrum van onze Stad.

De middelbare scholen hebben ons verdeeld en er kwamen andere streekgenoten bij. We bleven

gescheiden van de meisjes, maar onze eerste afspraakjes kwamen er al snel, op de wal, in de cinemazalen

(we hadden er twee “De Vita en Zaal Van Eyck”, beiden verdwenen).

Hoge school en/of universiteit was niet voor iedereen weggelegd. Onze wegen liepen dan ook uit

elkaar: de één ging werken, de ander op leercontract (bestaat dit nog?) en nog andere probeerden

verder te studeren.

Enkelen van ons jaar “1954” hebben andere oorden opgezocht, zijn getrouwd, hebben kinderen en

kleinkinderen, zijn gelukkig maar zijn toch nog steeds terecht fier een echte Maaseikenaar te zijn.

Wat wel gebleven is in Maaseik zijn Zjang en Hubaer Van Eyck, deze twee broers hebben veel

gezien en meegemaakt in Maaseik, maar goed dat zij dit niet kunnen verder vertellen.

Vandaag 02 oktober 2004 komen we nog eens bijeen in ons eigen Maaseik: Voor velen onder ons

een gelegenheid om nog eens oude herinneringen op te halen. Aan iedereen wens ik een fantastische

verjaardag en een gezellig feest.