Dag 5 Mettekoven – Loonbeek

vrijdag 25-04-2014

Het was muisstil, gevolg wij hebben goed geslapen. Het is 8h00 wanneer we de gordijnen openschuiven en een veelbelovende zon zien binnen piepen. Een half uur later zijn we beneden en kunnen we ontbijten in de gelagzaal.

Met een goed geluimd ochtendhumeur leiden de baas en de bazin ons naar de flink gedekte tafel dicht bij de keuken. ’t Is weer een verwennerij, we snoepen van al het goede van de boerderij, van gebakken eitjes tot zachte kaas……Zullen we hier wel weggeraken? Om 9h30 nemen we eindelijk afscheid van de sympathieke uitbaters van de Martenshoeve. Voorbij de dorpskerk moeten we op een zwak hellende weg, tussen bloesems omhoog. De weg wordt steeds smaller en slechter tot we naar de kapel van Helshoven gestuurd worden.

We herkennen de boerderij met er rechtover de kapel. We weten nog zeer goed dat we hier op onze vorige tocht appels gekocht hebben. Toen, in de tijd van de TV serie “Katarakt”, was het hier heel druk. Antoine wil absoluut een kaarsje branden. Voilà, nu zijn we opnieuw heilig, verzekert hij ons en wij geloven hem blindelings!

Uiteindelijk vermoeden we dat we op de grens staan van drie dorpen. We zien verschillende platen met Borgloon, iets verder Helshoven en nog wat verder Hoepertingen. We volgen de LF5 fietsplaatjes en peddelen rustig verder tussen de boomgaarden op een smalle betonbaantje.

Het is iets frisser dan de vorige dagen. Wel prachtig fietsweer, heerlijk om te kronkelen langs de licht glooiende weggetjes van Haspengouw, voorbij Brustem, Kerkom en Velm. Wanneer we in de velden bij Neerwinden een kapel zien, rijden we er nieuwsgierig naartoe. We lezen op een bord dat er hier op deze plaats twee bloederige veldslagen zijn uitgevochten.

In 1693 een oorlog tussen Frankrijks Louis XIV en een alliantie van enkele landen samen met Willem III van Oranje, koning van Engeland. Er sneuvelden toen 28.000 man. Honderd jaar later in 1793 was het hier weer prijs. Nu tussen Frankrijk en Oostenrijk. Hierna werden de Fransen baas in de Zuidelijke Nederlanden. Er staat vermeld dat er zich toen al een “Von Coburg” mee moeide!

Na Laar, Ezmaal en Meer komen we in Goetsenhoven. We kennen dit dorp en zoeken naar de B&B “Ten Tweelinden”. ’t Is niet moeilijk we rijden zo de openstaande poort binnen en worden enthousiast verwelkomd door Els. We hebben in 2011 op weg naar Eupen, hier reeds een nacht doorgebracht. Klaas en Els hebben een oude boerderij. Sinds 2010 ecologisch gerenoveerd tot een prachtig verblijf met gastenkamers. Els kent ons nog en presenteert ons direct een plaatselijk biertje. Bij een gezellige babbel houden we een korte rustpauze.

Wanneer we door Outgaarden rijden, laat Pol mij weten dat hij ons staat op te wachten op het marktplein van Hoegaarden. Een kwartiertje later stappen we in de mobilhome. Ons attent bendelid heeft, hoe kan het ook anders, al een frisse Hoegaarden klaargezet. Terwijl we picknicken, bespreken we het vervolg van onze dagrit. Hugo wordt deze avond op een feest verwacht en zal de trein moeten nemen in Leuven. Pol komt er straks met de camper toch voorbij en zal hem bij het station afzetten. Na het afscheid van onze vriend uit Knokke starten Antoine en Bob voor de rest van de rit.

Het is 14h30 wanneer we met onze stalen ros de overblijvende 50 km aanvatten. Iets voor Meldert, op een wat lastige helling in keibestrating worden we, met veel getoeter voorbijgereden door onze vrienden. Na Neervelp vliegen we in volle vaart door Bierbeek. Vanaf Mollendaal worden we 10km lang beloond met een prachtige rit door het Meerdaalwoud en het Heverleebos. Wat zijn hier mooie verkeersvrije dreven en bospaden bewaard. We kruisen de E40 bij de Dijle.

Na Korbeek-Dijle komen we in Bertem. We krijgen enkele korte steile hellingen. We houden met veel dorst halt in Neerijse. Zoveel zwoegwerk hadden we op het einde van onze dagrit helemaal niet verwacht. Nu kruisen we enkele keren de IJse. Nadien sukkelen we door het Margijsbos voorbij een kasteel en langs de IJse naar Loonbeek.

Wanneer we aan het witte kerkje van Loonbeek komen moeten we kiezen welk weggetje we nemen om bij Camping Bergendal te komen. Verkeerd gegokt, we moeten door een zandwegel steil omhoog door een bos. Toch staan we plots aan de entree van onze overnachtingsplaats. We vinden de mobilhome, maar Pol is er niet. Na een telefoontje, wordt het duidelijk Pol is ons aan het zoeken en zal binnen enkele minuten terug zijn…..

We willen ons absoluut verfrissen, het sanitair is werkelijk beneden alles en erg verwaarloosd. De douches hebben zelfs geen warm water. Na onze frisse wasbeurt, willen we de innerlijke mens versterken. We worden door onze buren naar Huldenberg gestuurd……hier is werkelijk niets, beweren ze!

We zullen niet langs de grote steenweg rijden en nemen een klein weggetje, op een heuvelachtig plateau. Veel afwisseling, hier en daar zijn er diep ingesneden holle wegen. In de verte zien we gelukkig de kerk staan en langs een voetpaadje komen we op het met zonovergoten marktplein. We genieten nog vlug van een terrasje bij Rochus.

Iets later moeten we toch binnen in de ruime eetzaal van de taverne souperen. Het is bijna donker wanneer we nu wel, langs de steenweg terug rijden. We zijn moe en voldaan, ze zullen ons niet in slaap moeten wiegen. Slaapwel jongens!

 Afstand:100km   Totaal :  514km

Prachtig fietsweer +/-18°C veel zon, geen wind

27-03-2023 om 16:34 geschreven door Via de la Plata

Dag 4 Ohé en Laak – Mettekoven donderdag 24-04-2014

Een lekker en uitgebreid ontbijt, altijd goed voor langeafstand fietsers. Tegen dat wij ons ochtendritueel beëindigd hebben, presenteert Pol ons opnieuw een mooi gedekte tafel in zijn gezellige mobilhome. We blijven nog wat nagenieten en bekijken onze reisweg. Op de middag willen we elkaar terugvinden bij Maastricht. Pol zal ons laten weten waar hij zich zal bevinden.

9h15 en hoog tijd om onze 4° fietsdag te starten. Het is nog fris maar dat kan ons niet deren, blijgezind verlaten we met een goed gevoel Ohé en Laak. We blijven op de Maasdijk rijden door het dorp Ohé en Laak, tot aan het Julianakanaal. Na Aasteren en Roosteren komen we bij een brug over de Maas en rijden Maaseik binnen. 

Onmogelijk om in het liefelijke Maaseik de grote markt geen bezoekje te brengen. Het is nog vroeg en toch worden er al terrasjes klaargezet. Bij het standbeeld van de gebroeders Van Eyck houden we halt. Jan en Hubert Van Eyck schilderden het “Lam Gods” dat zich in de St-Baafskathedraal van Gent bevindt……Het is een van de wereldberoemde meesterwerken van de Vlaamse primitieven. Het mysterie rond de kunstroof van twee panelen blijft nog altijd iedereen beroeren.

We volgen de rustige LF7 op de dijk, na Dilsen en Stokkem komen we in Leut en iets verder in Vucht. We houden halt bij een merkwaardig pleintje. Hier lezen we: dat de betonnen figuur, een afdruk is van een Duitse Messerschmidt. Het oorlogsvliegtuig is hier neergekomen bij een noodlanding. Aan boord waren er documenten met de plannen voor de invasie van de Duitsers op 10 mei 1940. Het monument is een herinnering aan deze gebeurtenis.

Na Maasmechelen en Boorsem zijn we na 40km in Oud-Rekem. We hebben zo’n goede herinneringen aan dit dorp dat we er niet voorbij kunnen. Trouwens in 2008 bij onze vorige VF tocht hebben we meegestemd en is Oud-Rekem  als mooiste dorp van Vlaanderen uitgeroepen.

We krijgen dorst het is 11h30 en aperitieftime. Naast de “Oude God” poort, waar we eerder gegeten hebben, vinden we gelukkig het “Posthuis” open. We drinken zelfs meer dan één Leffe, ongelofelijk wat we maar betalen. We komen teweet dat het café een vzw is. Het is belangrijk voor het in standhouden van het oude gebouw  en de contacten tussen de mensen, laat de cafébaas ons weten.  Wat een mooi initiatief.

Kort nadat we terug op de fiets zitten en langs de Zuid-Willemsvaart rijden, krijg ik een seintje van Pol. Hij wacht ons op in Vroenhoven naast het Albertkanaal. Na Lanaken steken we in Veltwezelt het kanaal over. In sneltempo koersen we op het ruime fietspad langs het Albertkanaal tot aan de Maastrichtersteenweg. Hier de brug over en voilà, daar staat Pol ons op te wachten in zijn blote bast.

Hij heeft voor ons, achter zijn mobilhome een zonneterras klaargezet. We doen ons te goed aan een slaatje en allerhande charcuterie. Wat kan een picknick zalig zijn…..We doen nog een wandeling op het “Wereldvredesvlamparkje” hiernaast. We willen er alles over weten: De Wereldvredesvlam in Riemst, is onderdeel van een internationaal netwerk: “World Peace Flame”. Het staat symbool voor vrede tussen naties en volkeren, voor tolerantie en respect.

Met een goed gevuld buikje vertrekken we richting Zichen-Zussen-Bolder, de gemeente bekend om zijn mergelgrotten, champignons, grottenkaas en vleermuizenreservaat.  We denken dat we in Haspengouw gearriveerd zijn. We rijden op een lichtgolvend plateau met uitgestrekte lichtbruine leemvelden. Het is af en toe stoppen om de landbouwtractoren door te laten…….

Na Elst, Sluizen en Mal komen we in de drukte van de stad Tongeren. We volgen de gps naar het centrum. Hoog tijd voor een rustpauze. Er zijn genoeg terrassen op het mooie plein. We vleien ons neer in de schaduw van Ambiorix.

We zijn in, zo wordt althans beweerd, de oudste Belgische stad. Het kan ons niet veel schelen, wij vinden het belangrijk dat we rustig in ’t lentezonnetje kunnen genieten van een frisse Westmalle.

Bij het verlaten van de stad hebben we enkele plaatjes gemist, geen nood de gps brengt ons via de grote steenweg in Bommershoven. 

Wanneer we het dorp door zijn, rijden we richting Heks. Op licht hellende betonweggetjes is het prachtig tussen de bloeiende appelbloesems. De bloesems zijn bijna uitgebloeid, veel eerder dan de vorige jaren met deze vroege lente. We willen absoluut een rust- en fotopauze houden…..het is hier prachtig!

Na Broekom en Gutsenhoven komen we in het piepkleine dorp Mettekoven.

We kunnen niet voorbij het terras van het “Martenshof” . Terwijl we onze dorst lessen neem ik contact met onze vriend Pol. Hij wacht ons op aan “De verborgen Parel” in Hoepertingen. Enkele minuten later zijn we op het grasplein achter de B&B…..

Wanneer we vragen om gebruik te maken van het sanitair en de douches, kan dit niet. We beslissen dan maar om hier niet te blijven. Ik bel naar “Taverne Martenshof “ Antoine had als bij toeval een kaartje gekregen van de patroon. Voorgevoel zeker??? Hij heeft een appartement vrij en we happen onmiddellijk toe. Enkele minuten later dalen we af langs een Romeins kasseiweggetje .

Plots staan we opnieuw bij de grote gerenoveerde vierkanthoeve. De baas een joviale rondborstige kerel, laat ons direct het verblijf zien. We spreken af om rond 19h00 te komen souperen. Het appartement is veel te groot voor ons .

Maar we zijn erg blij dat we een deftige badkamer en elk een bed hebben.

Wanneer we het café-restaurant binnen stappen krijgen we onmiddellijk een tafel van de patroon. De dochter is dienster, we bestellen een Haspengouwse Tripel en  Spareribs.  De bazin is hier de kok en komt ons wat geduld vragen. Geen probleem we hebben tijd zat. Na ons uitgebreid souper blijven we nog wat napraten met de baas. Hij is heel fier op wat hij van de verwaarloosde boerderij gemaakt heeft. We geloven dat hij Mettekoven toeristisch op de kaart heeft gezet. Het wordt laat, na een lange dag spreken we af om morgenvroeg hier te ontbijten.  Als laatsten strompelen we moe maar voldaan naar ons appartement. Lang duurt het niet om tussen de lakens te kruipen. Slaapwel iedereen.

Afstand:94km   Totaal :  414km

Prachtig fietsweer +/-20°C veel zon, geen wind

Verblijf:

Taverne – Vakantiehoeve “Martenshof”

Bergstraat 1    3870 Mettekoven (Heers)

011.486.276

info@martenshof.be

www.martenshof.be/

10-03-2023 om 13:03 geschreven door Via de la Plata

Dag 3 Turnhout - Ohé en Laak woensdag 23-04-2014

Er hangt een nevelsluier over de velden, het beloofd een prachtige dag te worden,. Hugo, Antoine en Bob haasten zich naar de sanitaire blok. Het is een zaligheid om de natte grassprieten te voelen als je over het campingveld loopt. Het doet mij denken aan een ochtendwandeling in de branding aan zee.

Bij terugkomst worden we door onze vriend Pol verrast. In de mobilhome hangt er een aangename verse koffiegeur en de tafel is ontbijtklaar. Antoine is opgetogen, onze maat heeft zelfs voor honing gezorgd, het favoriete boterhambeleg van onze Wase vriend. Na een flink ontbijt, overlopen we onze reisweg. We spreken af dat Pol ons deze middag zal opwachten op het gemeenteplein van Overpelt deze middag. De gps zal ons wel op de goede plaats afleveren……

We rijden dwars door de camping naar het kanaal. Hier en daar worden we verwonderd nagekeken door wandelende campingbewoners. We krijgen zelfs een van de honden mee tot aan de uitgang. 

We volgen het fietspad op de oever van het Kanaal Turnhout – Dessel. Onze snelheid ligt al iets hoger dan de vorige dagen. Het is zalig fietsen in deze groene omgeving met prachtige overhangende bomen, die al heel vroeg een frisgroen bladerendek hebben. Het kanaal is lang geleden gegraven om de Maas met de Schelde te verbinden. De Kempische kanalen doen nu dienst als irrigatie- en transportkanalen…..

We hebben echter niets gemerkt van enig transport langs dit kanaal. Niet één boot hebben we gezien. Volgens ons is het smalle gabarit van deze vaart niet meer geschikt voor de hedendaagse binnenvaart. Na Ravels en Arendonk verlaten we iets na de E34 het kanaal richting Postel. We fietsen het bos binnen naar het imposante beroemde Norbertijnenklooster.

De witheren zoals de kloosterlingen genoemd worden, moeten in hun eigen onderhoud voorzien. Ze doen aan landbouw, veeteelt, maken kaas en brouwen bier. Wanneer we aan de abdij komen is het er merkwaardig rustig. Het is blijkbaar nog veel tevroeg voor een bezoek.  

We keren terug naar Vlaanderen Fietsroute en flirten met de Nederlandse grens.

Tussen zandwinningsputten naderen we Lommel. Bij het gehucht Kattenbos rijden we dicht bij de Ford testbaan. We laten het grote Duitse kerkhof, dat we bezocht hebben op onze vorige VF-tocht, links liggen.

We krijgen honger en dorst en willen onze vriend Pol niet te lang laten wachten. Hij zal ons wel een aperitiefje presenteren……hopen we. Na enkele kronkels door Lindel komen we na 55km om 12h30 op het kerkplein van Overpelt. Op de parking, onder de bomen vinden we Pol. Onmiddellijk trakteert hij ons met een fris Hommelbiertje en kunnen we verse pistoletjes verorberen.

Om 14h beginnen we, wat lomig, aan onze namiddagrit door Limburg.  Na Herent moeten we door het Kolisbos tot aan het Kempisch kanaal. Dit kanaal volgen we nu tot Bochelt en daar komen we langs de Zuid-Willemsvaart. Dit is een kanaal zijn vanuit de tijd van Napoleon, wel afgewerkt door de Nederlandse koning Willem I. Bochelt is ons bekend van het “sezoensbier”, voor zover wij weten, bier in de winter gebrouwd om in de zomer gedronken te worden! We rijden door de prachtige Limburgse natuur langs goed verzorgde fietspaden. Feit is… Limburg is het echte fietsparadijs. We rijden door bos- en heidegebieden zoals Lozerheide en Kempenbroek. Zonder het goed te weten zijn we bij onze Noorderburen in het Stramproyersche heidegebied. Mooie natuur kent duidelijk geen grenzen!

Het wordt heel warm, onze bidons zijn leeg, hoog tijd om onze dorst te lessen en een rustpauze in te lassen. In het rustige dorp Molenbeersel vleien we ons neer op een verlaten terras. We kunnen niet vlug genoeg bediend worden! De Grimbergen’s smaken zeg!

Bij Heioord steken we opnieuw de grens over. Na Neeritter, Ittervoort komen we in Thorn. Over een licht hellende straat met kinderkopjes rijden we het historische witte stadje binnen. We voelen ons precies in ons eigen Damme of Lissewege.

We weten van op onze vorige VF 2008 dat dit stadje in 1944 door Belgische Militairen van het “Bataljon Bevrijding” of “Brigade Piron” zijn vrijheid terug kreeg. We verlaten het liefelijke stadje en komen voorbij het raadselachtig “Monument voor de Muziek”. We zijn benieuwd wat dit te betekenen heeft. We kunnen op het plaatje lezen: “Muziek is in Thorn de taal van alle tijden”………

We maken nu een grote bocht om via Wezel in Maasbracht te komen. We geraken maar niet over de Maas. We moeten op de A2 autowegviaduct geraken, dit lijkt de enige mogelijke oversteek……We zijn echter de smalle helling voorbij gereden en worden teruggestuurd door de buurtbewoners.

We ondervinden duidelijk dat de gps geen onderscheid kan maken tussen evenwijdig lopende wegen met hoogteverschil. Wanneer we op de lange viaduct rijden beseffen we maar hoe rustig het op de kleine fietswegen is. We kunnen slechts na 4km het oorverdovend lawaai verlaten en langs een helling in Maasbracht geraken.

Langs het Julianakanaal komen we in Stevensweert aan de Maas. Stevensweert is een beschermd dorpsgezicht en een eeuwenoud vestingstadje. We rijden tussen meertjes en waterplassen naar Ohé en Laak. Bij 109km bereiken we camping de Maashoeve. Pol staat ons in volle zon op te wachten en presenteert ons direct een fris pintje. Het doet deugd. We moeten onze bezwete en bestofte fietskledij te drogen hangen.  De sanitaire blok is hier onvoorstelbaar net. Na een wasje en een plasje genieten we nog wat van het lentezonnetje……in de ligzetels van Pol.

We weten waar we moeten souperen. Het is 19h00 wanneer we ons neervlijen op het terras van Café-slagerij Bongaarts. Zowel de baas als madam komen ons onmiddellijk met veel enthousiasme begroeten. Natuurlijk kennen ze ons, we hebben hier al enkele onvergetelijke momenten beleefd. De patroon weet zelfs nog wat we wensen hij brengt ons frisse Grimbergen’s en jaja als aperitiefhapjes een groot bord fijn gesneden gedroogde hesp. Hij zal voor ons een biefstuk met een variatie aan verse groentjes laten klaarmaken. We moeten geduld oefenen, maar geen nood hij brengt ons een nieuwe lading hapjes en het bijhorende vocht. Terwijl we souperen, krijgen we het gezelschap van een pezige Hollandse fietser……

Hij beweert op weg te zijn naar Compostela! Kon hij nu beter vallen? We hebben hem de gehele avond overstelpt met goede en soms ook minder goede raad. De man wordt er duizelig van…..we vragen ons nog steeds af, zou hij er ooit geraakt zijn??? 

Met een goed gevuld buikje willen we moe maar voldaan in onze bedjes kruipen.

Een slaapmutsje zou er deze avond teveel aan zijn…………..

Wat hebben we vandaag een mooie dag beleefd…….Slaapwel mannen!

Afstand:109km

Totaal :  320km

Weer:     Prachtig fietsweer +/-20°C

veel zon, weinig wind

Camping :  De Maashoeve

Ruud en Ina Beunen     0475-558200

Moeder Magdalenastraat 13A

6109 RC Ohé en Laak

info@maashoeve.nl

www.maashoeve.nl

08-03-2023 om 18:49 geschreven door Via de la Plata

Dag  2 St-Amands a/d Schelde - Turnhout      dinsdag 22-04-2014

Na een zalige nacht zitten we op het afgesproken uur aan een rijk gevulde ontbijttafel. Altijd leuk om samen met de familie te ontbijten. De gasten worden extra verwend, er is werkelijk alles aanwezig wat je maar kunt denken. Onze gastvrouw Lut heeft haar best gedaan, ze weet dat fietsers flinke eters zijn. We blijven uitzonderlijk lang aan tafel. Terwijl we gezellig babbelen, beseffen we echt niet hoe laat het wel is. Frans laat zelfs uitschijnen dat hij ons benijdt en liever met ons zou willen meerijden in plaats van zijn melkronde te doen. Uiteindelijk moeten we met ons drie vertrekken. Onze gastheer is en blijft een plichtsbewuste ondernemer.

We krijgen nog enkele aanwijzingen van Frans. Onze 2° fietsdag kan beginnen. We rijden traag door de smalle straatjes naar de Scheldeoever. Tot we aan een uiterst opmerkelijk huis komen. Het is een galerij “Sahara Art Stones”. De gevel bestaat uit alle soorten ornamenten. Er zijn kunstwerkjes met fossielen ten toon gesteld. We lezen dat de creaties in de Sahara gemaakt zijn. Maar ze zijn duidelijk niet ons ding!

Iets verder, na wat kasseistraatjes, komen we aan de kerk en bij de oever van de Schelde. Het is een schilderachtig en alom bekend beschermd dorpsgezicht.

Wanneer we de dijk oprijden komen we aan het grafmonument van dichter “Emiel Verhaeren”.  Het lijkt een nieuw aangelegd en veel hoger gebouwd monument dan vroeger. De nieuwe inplanting en opvatting zijn volgens ons eerder een verminking van het natuurlijke uitzicht van deze mooie Scheldebocht. Iets wat hier helemaal niet thuis hoort vinden we. 

We geraken maar niet weg uit Sint-Amands…..Allé jongens wegwezen! Rustig vertrekken we richting Mariekerke dan voorbij Branst naar Weert. We beslissen de dijk verder te volgen tot aan het Sas bij de brug van Temse. Al enkele keren deden we deze rit met onze vriend Antoine. Bij de Notelaar houden we een korte pauze. We beseffen dat we nog heel ver moeten vandaag. We vinden ons ritme niet…. Lijkt het wel.

Bij het Zeekanaal moeten we over de grote sluis van Wintham. We komen op een eiland tussen het kanaal en de Rupel. Het ziet er een ruw opgespoten natuurgebied uit. Bij het veer staat een vogelspotgebouwtje. We moeten wel heel lang wachten op de veerboot. We blijven nu op de Rupeldijk richting Niel.

Na het Hellegat komen we in Noeveren.

Deze streek is alom bekend voor zijn steenbakkerijverleden. Zo komen we voorbij het “Boomse Baksteenmuseum”.

Imposant zijn de originele ring- en droogovens, en de vele werktuigen.  We vervolgen de weg tussen de voormalige werkmanswoningen en maken een grote bocht over de Rupeltunnel tot in Boom.

Na het industriegebied van Boom komen we opnieuw op de Rupeldijk, voorbij Terhagen en Rumst. We moeten naar de andere oever, we rijden nu plots langs de Nete! Eigenlijk is de Rupel een uitzonderlijke rivier zonder bron, weten we ons te herinneren. Hij wordt gevormd door samenvloeiing van de Nete en de Dijle hier in Rumst. Zelfs een beetje aardrijkskundeles kan geen kwaad!

Honger en dorst drijven onze snelheid op. We hebben onze middagpauze immers in Lier gepland. Iets na 13h00 arriveren we uiteindelijk op het terras van eetcafé “Zuster Agnes”. Er heerst een aangename drukte op het zonnige terras. Voor het statige herenhuis is er een overvol terras en een autovrije zone. We worden uitgenodigd aan een tafeltje, waar we onmiddellijk een blonde Grimbergen en n’n krok madam bestellen. Ondertussen hebben we een gezellige babbel met Natuurfreek gekend van Seniorennet en Weetjes. 

We blijven lang uitrusten, vandaag hebben we uitzonderlijk geen aperitiefpauze gehouden. Ons tellertje staat al op 50km  we mogen dus meer dan één Grimbergen drinken.  Voor we vertrekken willen we toch wel weten wat de oorsprong is van een beeldengroep schapen die hier recht voor ons staat. Het zou volgens een oude legende zijn bron hebben bij Hertog Jan. De Lierenaars werden door hem bedankt voor hun strijd tegen de Mechelaars. Als dank kregen ze een veemarkt, Leuven kreeg een universiteit. 

We rijden nog door het liefelijk mooie Lier. Een stad waar we anders nooit zouden komen. We zijn echt verwonderd welke pittoreske hoekjes met waterlopen we te zien krijgen……We beseffen steeds meer hoe weinig we van ons eigen Vlaanderen maar kennen!

We verlaten Lier langs de vesten en de Nete, over de brug aan de Berlaarsesteenweg. Zo komen we aan het Netekanaal. 10km verder zijn we, nadat we onder de brug van Pulle gereden zijn, aan het Albertkanaal. In Viersel fietsen we over de kanaalbrug, deze is voor ’t ogeblik afgesloten maar met de fiets wagen we het toch. We stappen voorzichtig door de werken.  

Het Albertkanaal is een drukke scheepvaartweg tussen Antwerpen en Luik. Overal zie je bedrijvigheid.

Na de oversteek zijn we echt in de Antwerpse Kempen. We volgen een stukje Vierseldijk en kronkelen tot in Pulderbos langs en door bossen. Na de kruising met de E34 moeten we door Wechelderzande. Het dorp blijft voor ons altijd herinneren aan de moord op veearts Karel Van Noppe in 1995.  Het is ons nog altijd een wat onduidelijke en misterieuze zaak. We hebben 85km als we de Lilsebergen bosseSbinnen fietsen. Het is een groot bos met heidegebied en een bekend recreatiedomein. In het bos liggen er prachtige en goed verzorgde fietspaden.  Voorbij Vosselaar en Beerse komen we aan het kanaal van Dessel, nu zijn we in Turnhout. We zijn alle drie blij dat we Pol zullen ontmoeten, hopelijk heeft hij voor verfrissing gezorgd. We moeten nog enkele

kilometers het kanaal volgen en vinden heel vlug camping “Baalse Hei”.

Hier hebben we ook in 2008 verbleven. Na een felefoontje met onze vriend, weten we onmiddellijk waar hij zich met de mobilhome bevindt op het grote terrein.

Gelukkig heeft Pol zich meer dan voldoende bevoorraad met Hommelbier….We sterven van de dorst. Onze vriend is opgetogen dat we opnieuw voltallig zijn. Hij heeft al een klein fietsritje gemaakt en heeft geen hinder ondervonden. Hij hoopt heel vlug weer de oude rakker te worden. Tot onze grote verbazing hebben we 106km op ons tellertje, heel veel voor onze eerste fietsdagen.

Na een was- en plasbeurt in het goed verzorgde sanitaire gebouw, doet grote honger ons terug rijden naar Turnhout. Goede herinneringen van 6 jaar terug, doet ons halt houden bij eetcafé Largo bij de zwaaikom aan het kanaal. We zijn eerder teleurgesteld. Het restaurant is helemaal niet meer wat het geweest is. Er zijn andere uitbaters. We zijn veruit de enige eters, toch worden we goed verzorgd en kunnen genieten van een deftig souper. 

We blijven wat nagenieten met enkele Corsendonk’s. Stilaan wordt het donker en onze vermoeidheid dwingt ons om onze slaapgelegenheid op te zoeken. Het zal wat wennen zijn in de mobilhome…..zo dicht op elkaar…..

De oordopjes zijn een absolute must. Slaapwel vrienden.

Afstand:106km

Weer:     Prachtig fietsweer +/-20°C

veel zon, weinig wind

Camping  Baalse Hei nv  +32(0)14 44 84 70

Roodhuisstraat 10   2300 Turnhout

info@baalsehei.be

www.baalsehei.be

08-03-2023 om 13:19 geschreven door Via de la Plata

2014

Vlaanderen Voorjaars Fietstocht

Rond Vlaanderen fietsen langs de LF

Met “De Bende van Bob”

Dagboek van een fietstocht van 21/04 tot 28/04/2014

Dag 1  Brugge  – St-Amands a/d Schelde     maandag 21-04-2014

We willen, naar goede gewoonte de week na de paasvakantie ons fietsjaar inzetten met een korte voorbereidingsrit. Het is net als in 2008 “Vlaanderen Fietsroute” geworden, maar nu in wijzerzin. De vroege lente heeft ons al enkele keren op de fiets doen kruipen. Zo hebben we dagtochten gemaakt in West- en Oost-Vlaanderen, Zeeuws-Vlaanderen en op het eiland Walcheren. Spijtig genoeg slechts met drie man. Wegens fysieke problemen en een ziekenhuis- opname moet onze vriend Pol zijn fiets nog enkele weken laten staan. Hij zal ons nochtans met zijn mobilhome volgen.

Het traject van de “Vlaanderen Fietsroute” loopt door de 5 Vlaamse provincies, is +/-800km lang en vormt een bewegwijzerde gesloten lus. Bijgevolg kan er op elk punt worden gestart Men kan zowel in wijzer- als in tegen wijzerzin de tocht doen. Waar het kan, is er gekozen voor autoluwe dijken, kanaal- en bospaden. De stadcentra worden meestal vermeden. Gelukkig komt de route op veel plaatsen dicht bij de steden en langs dorpen, wat het overnachten veel gemakkelijker maakt.

Om 8h30 op paasmaandag, start Hugo vanuit Knokke en Bob vanaf Male. We ontmoeten elkaar aan het kruispunt tussen Moerkerke en Maldegem aan het Schipdonkkanaal bij het FKP 65. Wat een fantastische uitvinding zijn die “Fietsknooppunten” toch!

De zon is van de partij maar het is fris. Het beloofd een schitterende lentedag te worden. Er is al heel wat fietsbeweging, enkele haastige wielertoeristen doen ons af en toe schrikken. In Moerhuizen splitsen de twee kanalen zich, het Leopoldkanaal loopt langs de grens met Nederland richting de Braakman. Wij blijven het kanaal van Schipdonk volgen.  We geloven niet dat er ooit iets komt van het bevaarbaar maken van deze waterweg. Het zou een aanslag zijn op dit fietsparadijs.

Na Balgerhoeke en Eeklo zijn we bij 30km in Zomergem. We kruisen de Gentse steenweg bij ’t Motje en komen al vlug bij de sluis aan het Kanaal Brugge – Gent in Merendree. Na een sanitaire stop kunnen we eindelijk de Vlaanderen Fietsroute volgen richting Gent. We moeten naar de andere oever van het kanaal op een bredere fietsweg. Er is veel fietsverkeer in beide richtingen, ’t is oppassen geblazen.

Na Vinderhoute, Evergem en Mariakerke rijden we Gent binnen aan het Rabot. We volgen de LF bordjes langs de Coupure tot we links over een fietsbrug moeten.  Mijn fietsgps zal ons nu prefect door de binnenstad leiden. We hebben geluk, paasmaandag en bijna geen verkeer. Het kan er veel drukker aan toegaan hier in het historisch centrum, herinner ik mij…….

Gent is een van onze mooiste historische steden. We zijn blij dat we in alle rust langs de Sint-Michielskerk en over de Leie tot bij de Korenmarkt geraken. Het prachtig zicht op de Korenlei doet ons afstappen….. Iets verder komen we voorbij de St-Baafskathedraal. Na de Oude-Beestenmarkt belanden we aan de Visserij. Via de Lousbergkaai en de Vlaamsekaai komen we aan de Schelde in St-Amandsberg.

We hebben ondertussen 50km op onze teller. Hoog tijd om onze vriend Antoine op te bellen. Onze maat komt in tegengestelde richting langs de Schelde naar ons toe…….We spreken af bij het veer van Schellebelle. Er heerst een gezellige drukte op het terras van café “De Schelde”. Onze grote dorst lessen we onmiddellijk met enkele Leffe ‘s. Het is 13h00 en onze vriend Antoine is nog steeds niet aangekomen. We besluiten dan maar te middagmalen…

Een half uur later worden we met uitbundig enthousiasme begroet door ons bendelid uit het Waasland. Er is blijkbaar een omleiding in Berlare. Antoine is na wat zoekwerk samen met een groep fietsers tot bij het veer geraakt. Het dorstig weer, doet hem onmiddellijk een Duvel bestellen.

We blijven nog wat pintelieren in ’t lekker zonnetje. De veerman heeft het druk, alle fietsers willen blijkbaar naar de andere oever, wat een gedrum op de steiger! Na onze lange middagpauze vertrekken we richting Uitbergen.

Door het land van boer “Karel De Gucht” komen we na Berlare bij Appels opnieuw aan de Schelde. Na een eindje dijk komen we in Grembergen aan de Steenweg op Dendermonde. Bijna gelijktijdig rijden we naar het terras van café-restaurant “St-Antonius”. Een frisse Grimbergen doet deugd na de rit langs de zandwegen van Berlare….

Na onze rustpauze vertrekken we richting Dendermonde. We moeten een grote meanderbocht maken. Antoine kan ons veel vertellen over de Vlassenbroekse polder. Er is een heel grote verscheidenheid aan fauna en flora. Maar Vlassenbroek blijkt ook een kunstenaarsdorp te zijn, met kunstgalerijen. Er worden ook regelmatig poëzie, teken en schilder bijeenkomsten georganiseerd rond het pittoreske kerkje. Wat je allemaal teweet komt op zo’n tocht!

Na Kastel bereiken we aan het veer naar St-Amands. We moeten naar de rechter oever om bij het vooraf gereserveerde overnachtingadres te geraken. Het is eventjes wachten tot de vriendelijke veerman ons overvaart. We volgen de gps en na een rit van 105km bellen we aan bij B&B “Achter de Dijk”.

Uitbundig worden we ontvangen door Lut en Frans. Enkele minuten later kunnen we onze dorst lessen in de woonkamer van de familie De Smedt. We moeten ons gastgezin uitvoerig vertellen wat onze plannen zijn. Ze krijgen regelmatig fietsers als gasten. De meesten doen Vlaanderen Fietsroute en zijn heel opgetogen over de mooie rit langs de Schelde. Ook wij bevestigen dat het een prachtige en leerrijke belevenis is.

Na een korte was- en plaspauze krijgen we honger. Op aanraden van het gastgezin stappen we naar de Schelde. In de Amandus genieten we van een overvloedig avondmaal. Na enkele slaapmutsjes strompelen we moe maar voldaan naar onze slaapplaats.

Vlug zitten we tussen de lakens. Ik slaap bij afwezigheid van Pol alleen en heb helemaal geen last van het snurkconcert bij mijn vrienden.……..Slaapwel.

Afstand:105km

Weer:     Prachtig fietsweer +/-20°C

veel zon en een bijna geen wind

Overnachting:

B&B " Achter de Dijk"

Lut en Frans De Smedt   052.33.65

Hekkestraat 24   2890 St-Amands   .

achterdedijk@skynet.be

www.achterdedijk.net

07-03-2023 om 18:27 geschreven door Via de la Plata