Als de nacht verdwijnt en de zon weer schijnt… mooi om op te staan. Vandaag hielden we nog een rustdagje hier op deze camping. Voor de middag deed Linda nog een was, dat is ook eens nodig. In deze hitte en zon droogt het heel snel. De ingang van de camping hier is betoverend mooi. De naam “Le Moulin des Iscles” doet al iets vermoeden. Het is een oude molenwoning. Niettegenstaande staat de zijrivier nu wel droog. Het is wellicht een aftakking van de rivier D’Argens die hier ook achter de camping kronkelt. In de late avond ruimden we de luifel en de parasol al terug op. De zon was al weg en morgenvroeg hebben we er geen last van. Het is nu morgen nog 160 km rijden naar een camping vanwaar we dan Tom kunnen ophalen aan de luchthaven van Marseille.

Stany

05-07-2013, 20:44 geschreven door stany

04-07-2013, 19:57 geschreven door stany

Tja, aan alle mooie sprookjes komt een einde en dus ook aan ons avontuur in Italië. Het was de eerste keer dat we kampeerden in Italië en we zijn nu bijna 2 maanden hier geweest. We moeten tot  onze persoonlijke keuze zeggen dat we Italië toch niet zo zeer zullen kiezen om onze vakanties door te brengen. Maar, smaken verschillen, zeggen ze en ieder zijn keuze. Dit gezegd zijnde hebben we toch veel leuke dingen gezien hier. Hopelijk hebben jullie hiervan op onze blog ook kunnen genieten. We konden vandaag al redelijk vroeg vertrekken, want we hadden een grote rit voor de boeg van 500km. We deden er zo’n 7 uurtjes over. Onderweg hebben we nog een typisch Italiaanse praktijk kunnen vaststellen. We tankten nog een beetje bij onderweg , maar tot onze verbazing waren er 2 prijslijsten aan het tankstation. Eentje zonder bediening, iets goedkoper, en eentje met. Dit zou je bij ons toch nooit zien, denk ik. Toen we in de omgeving van Genova terug langs de de bloemenriviera belandden zagen we weer de vele serres die gekunsteld op een of andere bergwand geplaatst waren. Echt we tof om te zien. We hadden de rit nu wel langs de officiële snelwegen gedaan en moesten van het Gardameer tot aan de Franse grens 58 € betalen met de caravan. Maar… we hadden kunnen doorrijden nu. We staken om 14.30 u de Franse grens over en rond 16.30 u waren we op onze nieuwe camping in Roquebrune-sur-Argens . Na een klein uurtje stonden we weer opgesteld  en konden we nog even genieten van een rustige avond zonder campinganimatie. Zalig voor oudere mensen, haha.

Stany
 

03-07-2013, 20:17 geschreven door stany

Dit is de laatste week dat jullie ons kunnen volgen op onze blog. Ja, ja onze rondreis loopt stilletjesaan op zijn einde. Morgen verlaten we Italië en keren we terug naar Frankrijk.
Maar vandaag fietsten we nog naar Peschiera. Er waren fietspaden voorzien maar het tochtje verliep langs de drukke hoofdbaan. Die moesten we enkele keren doorkruisen omdat het fietspad soms links en soms rechts van de baan lag. Na een driekwartier kwamen we in het oeverstadje aan. Het was er marktdag. De markt strekte zich uit over verschillende straten. Het was een zeer afwisselende markt met kledingkramen, potten- en pannenkramen, sieradenkramen, schoenenkramen, kruidenkramen en groente- en fruitkramen. Het werd er steeds drukker en drukker. De vele toeristen kwamen de sfeer van zo’n markt opsnuiven.
We namen van de gelegenheid ook gebruik om het stadje zelf te bezoeken. Het is omgeven door een groot fort met dikke verdedigingsmuren. Enkele straatjes nodigden uit om eens door te wandelen maar er was niet zoveel te bewonderen.
De terugweg met de fiets verliep vlotjes. De fietsen werden weer terug op de caravan gemonteerd.
Yuna mocht nog een duikje nemen in het meer. Door het warme weer droogde ze veel sneller dan anders. Wij volgden haar voorbeeld en zwommen ook enkele baantjes in het mooie zwembad op de camping.
’s Avonds als het niet meer echt te warm was, pakten we de voortent al in zodat we morgenvroeg op tijd kunnen vertrekken voor de lange rit. Stany gaf ook de auto nog een wasbeurt want als je dat werkje overdag doet, droogt alles te snel op.
Helemaal gepakt en gezakt genoten we nog van de laatste Italiaanse zomeravond.

Linda

03-07-2013, 20:10 geschreven door stany

Zondag, rustdag… idd in de voormiddag hebben we het er nu eens goed van genomen. Een rustig uitgebreid ontbijtje en daarna genoten van de voormiddag. We zitten nu aan het Gardameer dat we vanuit onze caravan kunnen zien. Yuna had nog niet de gelegenheid gekregen om er is in te zwemmen. Vandaag gebeurde dit dan. Als we met haar naar het water wandelden kan ze haar temperament niet meer de baas. Precies of ze het weet. Het is een waar plezier om haar bezig te zien. Een uurtje is echt geen probleem. We nemen dan ook altijd onze stoelen mee zodat we haar comfortabel kunnen gadeslaan. We dronken dan op tijd ons aperitiefke en mijn keukenprinses toverde weer iets lekkers uit haar mouw. Ik denk dat ze lange mouwen heeft, want het is altijd heel lekker. Na de middag trokken we met de auto en Yuna naar de westelijke zijde van het Gardameer. We reden eerst naar Gardona Riviera. We hadden ervan gelezen dat er een villa Alba en de tuinen van Heller waren. Helaas waren de toegangsprijzen weer superhoog zodat we het niet bezochten. Een subtropische tuin vind je wel overal eens. Daarna reden we naar het stadje Salo. We vonden er snel een parkeerplaats maar hier in Italië moet je ook ’s zondags geld in de parkeermeters steken. Salo ligt in een baai en heeft een mooie kade waar je op kan wandelen. Je kan dan de bootjes zien die nu toch talrijk aan het varen waren. Salo is ook de stad die Mussolini, niet die van die saus hé, grote palazzo’s liet bouwen in de oorlog. Gekleed in  een Duits uniform moest Mussolini vluchten onder Duits escorte naar het Comomeer,maar hij werd onderweg tegengehouden en gearresteerd en de dag nadien geëxecuteerd. Tja ,dan heb je al een paar grote huizen hé. Daarna reden we terug huiswaarts en genoten nog een hele avond lang buiten van het goede weer.

Stany

01-07-2013, 20:46 geschreven door stany

Omdat we toch wat willen gezien hebben aan het Gardameer reden we vandaag naar Lazise. De weg ernaar toe ging weer zijn gangetje. Maar parkeerplaats vonden we zonder probleem.
Lazise is een van de vele aardige stadjes aan de oostelijke oever van het meer. Het is aan drie zijden versterkt met stadsmuren. De vierde zijde is het meer. Zo was het vroeger een belangrijke plaats aan het meer. Buiten de stadsmuren die nog aanwezig zijn was het binnenstadje gezellig maar niet spectaculair mooi. We kuierden er rustig rond met Yuna aan onze zijde op een nieuw aangelegde boulevard. Er was een klein haventje dat ook omzoomd was met een wandelpad.
Tegen de middag waren we weer op de camping.
Jammer genoeg was het vandaag nog te fris voor een duikje in ’t zwembad. Dat zijn nog wat de naweeën van het onweer van eergisteren. Maar voor morgen voorspellen ze weer topweer. We mogen in ieder geval niet klagen als we de temperaturen in ons Belgenlandje vernemen via de radio.
We hopen echt dat samen met de schoolvakantie de zomer ook bij jullie mag beginnen.

Linda

30-06-2013, 19:49 geschreven door stany

Gisterenavond hadden we een hevig onweer gehad. Het kan hier fameus kletteren tussen de bergen. Toen we deze morgen opstonden was het zonnetje helemaal ingepakt tussen de wolken. We lieten ons niet afschrikken en namen onze fietsen nog eens van hun stalling. Met regenjas aan, er was toch wel enige wind, trokken we naar Sirmione. Op een infoblaadje hadden we gezien dat er markt was op vrijdag. We reden eerst naar de oude wijk Sirmione op het schiereiland. We moesten verplicht onze fietsen aan de rand van het historische gedeelte stallen. Via een oude stadspoort konden we binnengeraken en stonden we dadelijk oog in oog met het kasteel. We schoven met de menigte mee in de kleine straatjes vol met winkeltjes. Spijtige is dat er ook auto’s doorrijden die naar de andere kant van het centrum naar hun hotel rijden. Ze moesten doormiddel van lichten beurtelings doorrijden. Hier en daar waren er kleurrijke fleurige huisjes te aanschouwen. Op het einde zagen we dan de hotels opdoemen. Naar gelang de auto’s, kon men nu ook zien dat het om de duurderde klasse gaat hier. Ook een huis waar Maria Callas heeft gewoond vonden we tussen deze hotels. We namen alvorens terug te keren een kijkje op het puntje van het schiereiland. Toen we daarna terugreden met de fiets naar Sirmione zelf was de markt ver zoek. Bij navraag aan een lokale inwoonsters was de markt op maandag. Blijkbaar hebben ze zich op de camping vergist van dag. Dan maar terug huiswaarts en genieten van een lekkere maaltijd. Ondertussen was de temperatuur al een heel klein beetje gestegen zodat we buiten genoten van een rustig namiddagje en avond.

29-06-2013, 17:11 geschreven door stany

Vandaag zochten we het in de sfeer van Romeo en Julia. We reisden af naar de stad Verona zo’n 35 km van onze camping. Je kon er echt niet naast kijken: alle souvenirs waren bezaaid met opschriften of afbeeldingen van het bekende geliefde paar: Romeo en Julia.
Verona lijkt bij al die bijzondere steden zoals Rome, Firenze en Venetië wat gewoontjes maar niets is minder waar.
Het oude Castelveccio met zijn sierlijke brug over de Adige trokken als eerst onze aandacht. Het indrukwekkende kasteel heeft zwaluwstaartvormige kantelen, zij waren symbool van het teken van macht. Momenteel is er een museum in ondergebracht. Vanaf het kasteel kwamen we snel aan het grote Piazza Bra. Het is een enorm groot plein met middenin een klein parkje rond een fontein. Het meest imposante gebouw op het plein is de ruïne van het Romeinse amfitheater. Het wordt momenteel gebruikt voor opvoeringen van opera’s.
In het hartje van de stad bevinden zich 2 gezellige maar zeer verschillende pleinen. Het Piazza Erbe is een druk en chaotisch plein met een allegaartje aan gebouwen. Het is het plein van het gewone volk. Er staat dagelijks een marktje waar men groente, fruit en souvenirs verkoopt. Het plein is bezaaid met zuilen en standbeelden. Het tweede plein dat we bereikten via een doorgangetje ziet er veel strakker en statiger uit. Dit was het plein van de Heren en de zetel van de macht. Rondom het plein torenen grote pallazi met elk hun eigen verhaal. Een standbeeld van Dante neemt een plaatsje in in het midden van het plein. De binnenpleintjes waren zeker ook de moeite waard.
Net voor de middag zochten we het huis van Juliette op. Volgens de legende baseerde Shakespeare hier zijn verhaal over een vete tussen twee families uit Verona. Wat maakt het uit of het het juiste balkonnetje is. Als je er bent moet je het gezien hebben, niet?
Na ons picknickje liepen we langs de oevers van de Adige naar de Dom. Dit gebouw vonden we niet zo indrukwekkend.  Via de kleinere straatjes liepen we de binnenstad weer in en belandden via de gezellige pleinen aan het Castelvecchio.
Dat betekende dat we de hele stadstoer in onze benen hadden en dat het tijd was om terug naar de camping te rijden. De rit nam wel wat tijd in beslag omdat het rond het Gardameer al behoorlijk druk begint te worden. De toeristen nemen in aantal toe naar het eind van de maand juni.

Linda

29-06-2013, 17:09 geschreven door stany

We zullen zeker niet bij de pakken blijven zitten hier en hele dagen uitrusten. Aan het Gardameer is ook wel wat te beleven en te ontdekken. We reden met de auto naar Garda. Aan de oostelijke zijde van het meer. Yuna kon ook mee. Het was een ritje van 35 km, maar het ging langzaam. Je kan en mag hier dan ook maar meestal 50 km/u rijden. We vonden snel een parkeerplaatje en verkenden het dorpje. Niet echt heel groot zodat we er na een uurtje al alle straatjes en pleintjes bekeken hadden. We maakten nog een wandelingetje langs de dijk. Yuna had weer veel belangstelling voor het water dat kabbelend tegen de oever spatte. Aan de auto aten we gezellig nog een appelflap want de buiken begonnen te grollen. Daarna reden we terug huiswaarts. In de namiddag genoten we van het zonnetje en de rust aan onze caravan. Het is enkel ’s avonds een beetje lawaaierig omwille van die discoclubs op de campings. Deze vallen dan gelukkig stil om 23u zodat we toch de nodige nachtrust hebben. Als je deze  spektakels van op afstand beluisterd dan klinken die animators die door die micro’s tieren meestal heel kinderlijk en onnozel. Het gaat van “ hop , hop, hop yeah “ enz. Als je hier een paar dagen staat ken je het programma al vanbuiten. Het is heerlijk om de avonden buiten door te brengen met een streepje muziek van radio 2 op de achtergrond.

Stany.

28-06-2013, 17:52 geschreven door stany

Vandaag was het nog even wennen aan de nieuwe camping. We blijven hier iets langer dan een week. Daarom hebben we de eerste keer dit jaar onze parasol opgezet. In de maand mei was het niet nodig en op de vorige camping hadden we ons gered met een luifeltje.
Voor de middag gingen we op zoek naar een supermarkt. Alles moest weer aangevuld worden zodat we enkele dagen verder kunnen.
Na de middag zochten we het zwembad op de camping op. De camping bestaat uit 2 delen langs de kant van de hoofdweg. Met een voetgangerstunnel konden we de andere zijde van de camping bereiken. Hier bevinden zich wat verhuurhuisjes en alle sportaccommodaties. Het zwembad is echt super. We trokken rustig wat baantjes. En ook even uitrusten aan een bubbelbankje in het water was geen probleem. De zwempartij deed ons deugd. Het is hier lekker warm maar gelukkig niet meer zo heet dan in Venetië.
Het belooft hier een fijne week te worden.

Linda

28-06-2013, 17:49 geschreven door stany

Toen we wakker werden en buitengingen voelden we dat het wat frisser was. Dit vonden we helemaal niet erg want we moesten weer eens inpakken. Het lichte windje deed zelfs deugd. Onderweg tankten we de auto nog eens vol. Het zijn hier naftbakken van 90 €. De diesel staat hier zo vanaf 1.550 € tot 1.788 €. Je ziet het hé, dan zit je snel aan zo’n bedrag. We besloten om eens via de betaalsnelweg te rijden omdat de wegen hier toch zo erbarmelijk zijn overal. Op de middag hielden we in de omgeving van Verona nog even halt om te eten, zodat we rond 14u op onze camping aankwamen aan het Gardameer. We hadden hier gereserveerd omdat men ons verteld had dat het hier deze periode al goed vol kon zitten. We plaatsten onze voortent en genoten daarna van de nodige rust. Het internet heeft hier op deze camping weer eens zijn record gebroken. Het zijn hier echte dieven. 3 €/1u. en 20 €voor 10u. Een tussenweg was er niet eens. Gelukkig zijn we eens op de camping hiernaast gaan kijken en daar is het iets goedkoper. We zullen morgen daar gaan internet kopen en daar dan internetten. Zo zie je maar dat het niet steeds makkelijk is. We zitten niet zo heel ver van het meer met onze caravan zodat we ’s avonds een klein wandelingetje maakten met Yuna om naar de lichtjes aan de oevers te kijken. Yuna had natuurlijk iets anders in gedachte…

Stany

25-06-2013, 19:25 geschreven door stany

Vandaag was het rustdag. Ons 3-dagenticket voor Venetië is vervallen en daarom
rustten we uit.
Het is nog steeds erg warm zodat we de koelte opzochten onder onze luifel. Ik las vandaag een
spannend boek uit. Tot de laatste bladzijden bleef het erg interessant.
Verder hield ik me bezig met mijn borduurwerk.
’s Avonds wandelden we richting zee want dit is de laatste dag dat we de zee konden zien. Aan zee stond een heerlijke frisse wind. Het strand begon net leeg te lopen. De laatste zonnekloppers pakten hun spulletjes bij mekaar. Het water kabbelde zachtjes over het zand. Al wandelend langs  het water kom je helemaal tot rust. We hebben nu al zo vaak verschillende kusten waargenomen maar de zee blijft fascinerend.
Vanaf morgen trekken we weer het binnenland in richting Gardameer. Dat is onze laatste stopplaats in Italië. Van hieruit rijden we weer Zuid-Frankrijk binnen en verwachten tegen 6 juli onze Tom. Hij komt ons onze laatste 2 weken vergezellen. Tof, he.

Linda

25-06-2013, 19:23 geschreven door stany

Vandaag een ietwat specialere dag, maar daarover straks meer.  Het is leuk om te weten hier dat als je ‘s morgens opstaat je kan buiten eten. Het dakraam en andere ramen kunnen ‘s nachts blijven openstaan voor verkoeling zonder dat je angst moet hebben voor een regenbui. Gezellig buiten eten en langzaam genieten op het zuiderse ritme van de dag. In de voormiddag hebben we onze blog wat bijgewerkt van de voorbije dagen. Dat was even nodig. Het was snel middag en aperitieftijd. Na de middag hielden we ook nog een siësta. Zo 2 dagen na mekaar op stap voel je wel een klein beetje maar we zijn het ondertussen al wel gewend. Rond 16u begonnen we ons klaar te maken. Om 17u namen we de bus terug richting Punta Sabbione waar we de boot terug namen naar Venetië. We gingen Venetië bij avond eens verkennen. Daar we ook nog niet overal geweest waren namen we er eerst een lijnbusboot naar een andere wijk. We kuierden weer rustig door de straatjes en lieten ons meeslepen door de massa. Rond 19.30 u vonden we een leuk restaurantje met achterin een tof terras. Een lekkere Italiaanse pizza en een karafje witte wijn deden deugd. Daarna begon de schemering te vallen en we besloten om nog een boottochtje te maken op de Canal Grande. Het was zeer betoverend om nu de grote gebouwen met verlichting te zien. Ook de gondels varen met de nodige verlichting en is mooi om zien. Toen we rond 22u terug op het San Marcoplein waren bemerkten we hier ook nog een massa volk. Hier en daar stond het plein al een beetje onder water door de vloed. Je hoort er in de media al wel eens over maar als je dit echt ziet is het toch ook wel iets speciaals. Op de kade namen we op een bankje nog even de tijd om bij volle maan van Venetië te genieten.  Om 23 u scheepten we terug in richting  huis zodat we na middernacht pas in ons bedje lagen. ’t Was prachtig…

Stany

23-06-2013, 16:03 geschreven door stany

Vandaag zouden we de eilandjes rond Venetië bezoeken. We konden met onze tickets van alle botenverkeer in de buurt van Venetië gebruik maken.
We namen Yuna mee want anders zou ze drie dagen na mekaar thuis moeten blijven. Toen we
op de boot aankwamen, zei de bootconducteur dat de hond een muilband om moest doen. Die hadden we niet bij. Stany vroeg of we een zakdoek om zijn bek mochten doen en dat voldeed. Oef!
Yuna was heel rustig op de boot naar Burano. We vaarden een klein half uurtje en zagen al voor we uitstapten de veelkleurige huisjes van het eilandje. Eenmaal uitgestapt kwam je direct in vervoering van alle mooie kleuren. Op dit eiland zijn alle huisjes in hele felle kleuren geschilderd. Je kan echt zeggen: alle kleuren van de regenboog. Aan bijna alle deuren hing een kleurig gordijn om de meeste warmte buiten te houden. De huisjes zijn gebouwd langs de kleine kanaaltjes die het eiland doorkruisen. Ook hier zie je bruggetjes die de beide oevers met mekaar verbinden. Bijna zou je zeggen dat dit eilandje mooier is dan Venetië zelf.
Het rustige van dit eilandje ( ondanks heel wat toeristen) stond in fel contrast met de drukte in Venetië.
Op het eiland wordt er nog kant gemaakt. We hebben geen kantwerksters gezien omdat het te warm was om buiten te handwerken. Maar de werkjes werden in de vele souvenirwinkeltjes aangeboden. Rond half twee trokken we weer naar de boothalte. Ik had intussen een sok rond Yuna’s snuit gebonden. Die bleef iets beter zitten.
We vaarden vanuit Burano naar het eiland Murano. Dat eiland is beroemd vanwege zijn glasproductie. Terwijl we het eiland voorbij vaarden konden we de glasfabrieken zien.
Al bij het uitstappen viel het op dat dit eiland er eerder somber uitzag. De huizen waren niet opgesmukt in mooie kleuren maar vertoonden eerder afgebladderde muren.
Het enige pluspunt voor dit eiland waren hun glaswinkeltjes met vazen, schalen, juwelen en
allerlei diertjes in glas. De winkeltjes waren vooral gevestigd in de huisjes langs één van de kanaaltjes op het eiland. Maar geloof me, als je een paar van die winkeltjes gezien hebt, heb je ze allemaal gezien.
Rond half vier namen we de boot terug. We moesten weer passeren langs het kleurrijke Burano en kwamen na een uur varen weer aan ons startpunt.
Nu zijn we inmiddels gewend aan het kaartlezen na al onze stadsbezoeken maar op het water konden we ons moeilijk oriënteren. De lagune rond Venetië telt zoveel kleine eilandjes dat je vanop de boot echt niet weet welke oever je aankijkt. We vertrouwden de kapitein van het schip en die bracht ons probleemloos waar we moesten zijn.
We genoten van deze uitstap met volle teugen. ’s Avonds rustten we uit terwijl we gezellig buiten konden zitten.


Linda

22-06-2013, 11:47 geschreven door stany

Het is hier al verschrikkelijk warm ’s morgens. Na het ontbijt moesten we nog eerst onze tent opstellen. Dat gebeurde in een record tempo zodat we snel konden vertrekken naar Venetië. Aan de receptie kocht ik eerst kaartjes voor het vervoer. We namen er voor drie dagen zodat het een klein beetje voordeliger was en we alle gunsten van het openbaar vervoer konden nemen. 43€ per persoon. We konden nog goed op tijd vertrekkenen namen 500 m van onze camping de lijnbus tot Punta Sabbioni. Van de bus hadden we dadelijk een aansluiting met de boot die ons tot aan het San Marcoplein in Venetië bracht. De hele rit duurde een uurtje, bus en boot. Er liep al heel wat volk rond toen we ontscheepten. Eerst kwamen we voorbij de beroemde brug der zuchten. Het is een brug die de gevangen vroeger moesten nemen naar de gevangenis. En dan op die brug konden ze nog een laatste glimp werpen op de buitenwereld alvorens ze opgesloten werden. Daar werd dan nog een laatste zucht gedaan als teken van wanhoop. Vandaar de naam “brug der zuchten”. We liepen verder tot San Marcoplein. Heel mooi en vele mensen die foto’s namen. Venetië is Venetië en we hadden gelezen dat je beter je kaart wegsteekt en gewoon je laat meeslepen door de straatjes en steegjes. Bruggetje op en bruggetje af, zo gaat dat hier. Soms kom je dan op een pleintje met mooie gebouwen, palazzo’s. Ook de gondels kan je her en der bewonderen , er zijn er mooie bij. Venetië is opgedeeld in wijken. Zo kwamen we ook via de Ponte Di Rialto, met zijn winkeltjes op de brug, in een andere wijk. Het is net zoals in Firenze. In elk straatje zijn er vele winkeltjes die bijna allemaal hetzelfde verkopen. Je vraagt je af hoe die allemaal hun kost kunnen verdienen. Af en toe zie je ook een man met een speciale kar met bijkomende wielen door de straatjes rijden. Dat zijn eigenlijk de camions die de winkels en restaurants en bars bevoorraden. Ze rijden met van alles rond. Leuk om te zien. Op het einde van de namiddag waren we aan de piazza de Roma en namen er een lijnboot terug naar het San Marcoplein. Daar verkenden we dan nog een andere wijk en besloten daarna huiswaarts te keren. Als we thuis kwamen relaxten we even om daarna te aperitieven en te eten. We konden nog tot ’s avonds laat buiten zitten, dat is echt prettig…

Stany

22-06-2013, 11:47 geschreven door stany

Kennen jullie de wet van Murphy? Wel die wet was vandaag  van toepassing.
Voor de middag liep alles nog vlot. We reisden weer verder richting Venetië. We zitten helemaal op een kleine landtong van waaruit we de volgende dagen met de boot naar Venetië kunnen.
Op de camping kregen we een mooi plekje toegewezen en stelden vol goede moed onze tent weer op. En toen begonnen de kleine ongelukjes zich op te stapelen. Stany bekeek de plattegrond van de camping en merkte dat er op de camping een speciale plek was voor hondenbezitters en we stonden aan de andere kant van de camping. Ik ging met de hond op onderzoek naar die plek en er begonnen al direct veel honden kabaal te maken. In de tumult moest ik Yuna terugtrekken en die kraste met zijn nagel langs mijn kuit waar een mooie kras verscheen. Later in de caravan stootte ik mijn teen aan het opstapje. Resultaat: een superblauwe teen. Gelukkig viel de pijn mee.
We besloten om een hapje te eten in een eettentje aan de camping. Ze serveerden op woensdagavond kip met frietjes. ’t Was een  poosje geleden dat we frietjes aten dus verlekkerden we er ons een beetje op. Met het eten was er gelukkig geen probleem maar toen we om 21.00 aan onze tent terugwaren, kwam de baas van de camping met zijn golfwagentje tot aan onze tent en vertelde ons dat we moesten verhuizen vanwege de hond en liefst zo snel mogelijk.
We gingen eerst even kijken welke plek het best geschikt was in de hondenzone. Daarna begonnen we de tent weer op te breken. Het was helemaal donker toen we op de nieuwe plek aankwamen. De omringende kampeerders maakten zich al direct zorgen dat onze labrador hun kleine schoothondjes zou opeten????  We besloten om de tent de volgende morgen weer op te zetten.
Toen we nog naar  toilet gingen gleed ik uit op de natte ondergrond. Gelukkig geen al te grote brokken. Een sierlijke blauwe plek onder mijn knie maar dat was al.
Ik kroop maar gauw in ons bed en hoopte dat het genoeg was geweest voor vandaag.

Linda

22-06-2013, 11:38 geschreven door stany

Het was weeral zover, ze beginnen ons hier te kennen en dan zijn we weg, lol. We deden het heel langzaam aan het opbreken. Het is hier ‘s morgens al 28 graden en dan moet je er niet zo invliegen als anders. We besloten om de caravan al aan de auto te hangen en dan nog een plonsje in het zwembad te gaan doen. De plaatsen zijn hier groot genoeg dat dit wel kan. Het deed lekker deugd om je zo te verfrissen alvorens je terug de auto inkruipt voor een tripje. We reden vandaag zo’n 100 km richting Chiogga. Wonder boven wonder waren de wegen ietsje beter dan we tot nog toe gewend waren. Rond de middag vonden we nog een leuk plekje in de schaduw om te eten. Maar de warmte zit overal hier. Tegen 14u waren we op onze camping. Helemaal achterin gelegen aan Sottomarina. De GPS wou me binnendoor sturen maar ik zag op tijd dat die straatjes te klein waren. Je kon er amper met de auto door, laat staan met caravan. Het was een zeer mooie camping met overal beklinkerde wegen. We zetten deze keer enkel de luifel open en nog een doek eraan tegen de zon. Yuna weet ook niet goed meer waar kruipen, haar lievelingsplekje is onder de caravan. In de late namiddag bezochten we even het strand. Ook hier weer privé aan de camping. Overal parasols en ligstoelen. We verschoten er weer van hoeveel volk er lag te zonnen. We brachten de avond buiten door met een glaasje wijn. Je moet hiervan profiteren….

Stany

19-06-2013, 18:42 geschreven door stany

Vandaag trokken we met de fiets naar Ravenna. Het was een mooi parcourtje van ongeveer 9 km.
Ravenna is bekend om zijn mooie Byzantijnse mozaïeken. Die wilden we natuurlijk bewonderen.
Zo gauw we onze fietsen hadden gestald gingen we op zoek naar het infokantoor. Daar vertelden ze ons waar we de biljetten konden kopen. Met het biljet konden we op 5  verschillende locaties de mozaïeken terugvinden. Met ons plannetje in de aanslag vonden we snel de weg naar de San Vitale. Dat was een basiliek in ronde vorm uit de vijfde eeuw. De koepel was versierd met geschilderde fresco’s maar de ruimte rond het altaar was bezet met wonderlijke mozaïeken. Vooral gouden en groene tinten waren de hoofdkleuren.
Naast de basiliek was een baptisteria waar vooral de kleuren kobaltblauw en goud de hoofdrol speelden. De steentjes waarmee de taferelen zijn gemaakt zijn vrij klein. Het moet een enorm geduldwerkje geweest zijn om zoveel vierkante meter in mekaar te puzzelen.
Het was erg warm in de straten van Ravenna. Aan de trappen van een portaal vonden we een schaduwplekje waar we konden picknicken. Mmm… we hadden vandaag een appelflap mee i.p.v. bokes.
Op een pleintje een beetje verderop vonden we weer een oude overdekte mercado. We passeerden een tweede keer het grootste plein van de stad: Piazza del popolo. Het gezellige rechthoekige plein was omgeven door grote pallazo’s.
 We konden ook een museum bezoeken waar onderdelen van en vondsten uit een vroegere kathedraal werden bewaard. Ook een klein kapelletje was voorzien van duizenden piepkleine kleurrijke steentjes.
De vierde locatie nog maar eens een baptisteria met grote doopfont deed ons het meest opkijken.
De koepel boven de doopvont beeldde Johannes de doper uit met daaromheen de 12 apostelen. Je kon vanuit 4 hoeken de afbeelding in koepel bekijken. Stond je in de linkerhoek met je hoofd omhoog gericht dan dacht je dat je naar rechts moest om de afbeelding recht te fotograferen maar als je op dat plekje ging staan, zag je Johannes de doper op zijn kop.  Ging in de rechterhoek staan dacht je dat je naar links moest om de afbeelding recht te bekijken maar weer zag je het ondersteboven. We hebben dat kapelletje  enkele malen doorkruist maar hielden het maar bij optisch bedrog. We zijn er nog niet uit hoe het kon maar het was best grappig. Gelukkig lukte het ons om de afbeelding recht te fotograferen. ( anders had de computer ons wel geholpen, he!)
Onze laatste locatie was de nieuwe basiliek ( ze was een eeuw later gebouwd dan de vorige). Ook hier viel onze mond open van verbazing. Wat een engelengeduld moet hiervan uitgegaan zijn.
Op de terugweg naar huis vlotte het fietsen evengoed dan ’s morgens. Maar eenmaal aan de caravan voelden we de vermoeidheid waar vooral de hitte de oorzaak van was. We beslisten om nog een duikje te nemen in het zwembad en …… ja, hoor, de vermoeidheid was weer verdwenen.
Rustig genieten van nog een zomeravond was nu aan de orde.

Linda
 

19-06-2013, 18:40 geschreven door stany

What a wunderfull day. Als je wakker wordt en de rolluiken opent en je ziet het zonnetje al schijnen. Dan denk je “yes” weer een happy day. Terwijl Linda Yuna uitlaat, dek ik dan de tafel, en met dit weer is dat buiten. Mooi in het ochtendzonnetje met fluitende Italiaanse vogeltjes. We luisteren dan ook eens naar het nieuws via onze satelliet hoe het in ons landje is. We missen blijkbaar niet heel veel. Rond 10 u trokken we naar het zwembad op de camping. We stonden verstomd dat er zoveel volk was. Ook vele kindjes, maar het  is weekend. Het water was erg verfrissend en deed deugd. Tegen de middag was het tijd voor onze aperitief. Mijn keukenprinses toverde weer iets uit haar hoge hoed, gevulde champingnons op de tepanyakiplaat. Lekker zeg. Na de middag even op zijn zuiders een lekkere siësta gehouden en rond 16u trokken we naar het strand van onze camping. Ze hebben hier allemaal hun privé strand. Je moet er wel betalen voor ligzetels en je mag niet zomaar ergens plaatsnemen. We deden even onze schoenen uit en gingen tot onze knieën de zee in. Wat was het water lekker warm. Nog warmer dan in het zwembad van de camping. Er waren dan ook vele mensen in zee. Het is hier echt zomer. We hebben tot bijna 23u buiten gezeten en naar de radio geluisterd. Heel gezellig met een glaasje. Jaja , la vita et bella.

Stany

17-06-2013, 19:17 geschreven door stany

Vandaag reisden we weeral naar het buitenland t.t.z. naar San Marino. Dat is een ministaat zoals het beter gekende Monaco.                                                                                                                                                                                       
De rit begon aan de vlakke kuststreek en stilaan veranderde het landschap in lichte glooiingen tot ware heuvels. San Marino is tegen zo’n heuvel gebouwd. Het was een bijzonder ritje om er te geraken en dan nog over de parkeerterreinen gezwegen. Er waren 9 verschillende parkeerterreinen rond het staatje. Sommige waren al volzet. Na een poosje vonden we een geschikt plekje. Via een oude stadspoort wandelden we de straatjes van het historisch centrum in.
De straten liepen in verschillende niveaus. Elk niveau had mooie uitzichtpunten over het golvende heuvellandschap en over de laagvlakte richting zee. Helemaal bovenaan stond een groot kasteel.
Hier en daar ontdekten we een oud pallazo of een gebouw waar met steevast de wacht hield.
In de straatjes wemelde het van toeristen die de etalages van de vele winkeltjes bekeken. Winkeltjes met parfum, handtassen, juwelen en kledij waren het vaakst vertegenwoordigd. Maar er waren ook vele wapenwinkels. Dat beviel ons niet zo en gelukkig waren we ze nooit eerder tegengekomen.
Het was vandaag de eerste keer dat we met superwarm weer op uitstap gingen en het was best leuk om alle mensen in zomerse kledij te zien flaneren. Geen jassen, geen vestjes, geen paraplu’s, zalig gewoon.
Na de middag stopten we op de terugweg in Rimini, een grotere stad aan de kust. Hier was het parkeren een stuk eenvoudiger.
Langs een brede winkelstraat wandelden we tot aan het station. Daar vonden we een stadsplan en merkten dat de stad nog een heel eind van het strand lag. We beslisten om langs een rivier terug te
stappen. Aan beide oevers van de rivier lagen talloze boten te wachten om zeevaardig te zijn. Met zo’n mooi weer hunkerden ze gewoon om uit te varen. Enkele bootjes hadden geluk en kozen met hun bemanning de weg naar het ruime sop.
We wandelden langs de rivier tot aan een oude brug. Daar liepen we weer de stad in en kwamen nog
een mooi plein tegen.
Tegen drie uur bereikten we de auto en reden vlotjes ( zonder files) langs de kustweg naar onze camping.
’s Avonds konden we genieten van een lange zomerse avond. Heerlijk!

Linda

16-06-2013, 18:40 geschreven door stany