Hoi. We werden iets voor half acht gewekt door enkele flauwe regendruppels op onze caravan. Een glimp door het raam deed onze wenkbrouwen fronsen. De lucht helemaal grijs gekleurd. Zo dicht als iets, dat hebben we nog niet meegemaakt. We hadden gepland om met de fiets naar Avranches te rijden, zo’n 10km hier vandaag. We zullen het maar even uitstellen en na de middag zien wat het zegt.

Iets over deze camping. Fred’s Place in Subligny. Eigenlijk is het een klein boerderijtje met een huisje en wat koterijen erop. We staan hier dus eigenlijk in een wei. Hopelijk kan ik de caravan er nog uittrekken als we vertrekken als het zo blijft regenen. Toen we hier aankwamen werden we begroet door Fred. Hij loopt met 2 krukken want hij heeft nieuwe bollen in zijn heup gekregen. Het is al een oudere man en woont hier nu 22jaar alleen. Zijn vrouw is na 6 jaar terug naar Engeland getrokken en ze zijn gescheiden nu. Toen ik begon in het Frans begonnen zijn oren te tuiten, achteraf bleek dat hij na al die jaren nog geen woord Frans kent. Dus verder in het engels dan maar. Naar WIFI op de camping heb ik bewust maar niet gevraagd , want dan begonnen zeker zijn ogen ook nog te draaien. Het sanitair is in erbarmelijke toestand ondergebracht in een schuurtje, het regent er overal binnen. Bij het binnengaan moeten we eerst de hoofdkraan opendraaien, want hij zit met een lek boven de zoldering. Dan kunnen we naar toilet of een douche nemen. De katten,de kippen en de hond kunnen er ook zomaar binnenlopen. Op het einde van de gang kom je dan in een opslagplaats met veel rommel en her en der ligt er gereedschap en voer voor de dieren. Zomaar alles kris kras door mekaar. Fred’s leuze is “take live simple” Volgens ons zal hij het niet veel beter kunnen ook niet. Maar ja…     

Na de middag zijn we met de auto, het bleef maar regenen, naar Avranches gereden. We hadden hier op de camping een leuk plannetje met een stadswandeling en bijhorende uitleg gevonden. Ik citeer even hoe de brochure begint.

Hartelijk welkom in Avranches, stad van de manuscripten van de Mont-Saint-Michel. Genesteld op een heuvel, in het hart van een groene gordel, ligt Avranches in de buurt van de Mont-Saint-Michel.

Dit doet me denken aan onze Fé, de Felix Timmermans he: Daar waar de grote en de kleine Nete samenvloeien, daar is het, de stad van Pallieter Lier.   

Tijdens de wandeling ontdekten we het bisschoppelijk paleis, en nog een middeleeuws geplaveid steegje, ook de Rue de Lille dat vroeger de priesterstraat genoemd werd , omdat daar de Kanunniken en geestelijken woonden in de nabijheid van de kathedraal. In de kerk Notre Dame Des Champs konden we nog genieten van een koppel dat ging trouwen. De plantentuin en de wekelijkse markt op de place du marché hebben we overgeslagen omwille van de regen. Rond 16u waren we terug thuis en we gaan er een gezellig weekendavondje van maken, hopelijk jullie ook.

Stany

07-10-2012, 20:04 geschreven door stany

Vandaag stond er weer een verplaatsing op het programma. We zouden vanuit Sylvester les Commeils verder trekken naar Subligny. Weer terug richting Westkust van Frankrijk.( Joepie!).We reden zelfs weer in de buurt van Caen waar we de vorige keer ongeveer strandden.                                                                                            

We konden rustig rijden over een niet al te drukke autoweg. De rit vorderde goed. Verschillende landschappen betoverden onze weg. De grasvelden zijn nog altijd heldergroen. Ook de bomen tooien zich nog in een kleurengamma van groen. Hier en daar vertonen sommige bomen al wat bruine, gele en oranje kleuren. Zou de herfst dan toch zijn stempel gaan drukken op de natuur? Kondigen die enkele dwarrelde blaadjes dan toch een nieuw seizoen aan? Het is indrukwekkend als je je volledig kan overgeven aan de natuur. Even alleen aandacht en tijd voor die subtiele kleine veranderingen in je omgeving. Dat doet goed.                                                                                                                       Onderweg kwamen we Villedieu les Poëles tegen. Dit was één van de stadjes die we wilden bezoeken vanuit Subliny. Na enkele overwegingen beslisten we dat we de stad beter nu konden bezoeken zodat we daarna niet moesten terugrijden. Maar hoe moet je zo’n gevaarte van een caravan parkeren? Met een goede (bus)chauffeur bij de hand mag ik daar natuurlijk niet aan twijfelen. Op een grote parking bij een zwembad kreeg de auto met caravan een keurig plekje. Vandaar verkenden we de stad die bekend staat voor zijn tin en koper. In de gezellige straatjes ontdekten we menige souvenierwinkels met talloze voorwerpen in tin of koper. Bij een temperatuur van bij de 18 graden was het heerlijk om het stadje te verkennen. We hadden deze keer ook Yuna mee op sleeptouw genomen. Ook zij genoot van de kleine wandeling.       

Terug aan de auto moesten we nu niet heel ver meer rijden. Deze onderbreking had de rit minder zwaar gemaakt. Even na half drie kwamen we aan op onze nieuwe residentie. De camping wordt beheerd door een Engelsman. We wisten niet wat we konden verwachten. Maar onze verwachtingen waren anders dan de realiteit. Dit is de meest primitieve camping die we al tegenkwamen. Het gras staat er bijna kniehoog. Er staan enkele caravans maar die hebben al weken  ( of maanden) geen bewoners meer over de vloer gehad. Wij waren de enige gasten op de camping. Maar rond een uur of zeven ’s avonds kregen we compagnie van een Nederlands echtpaar met tent. Het gevoel van spookcamping is nu niet meer van toepassing. Er loopt hier ook een pluizige hond rond. Het gevoel van vakantie overheerst en we maakten het in onze voortent en caravan supergezellig. En dan doet het er niet toe waar we terecht gekomen zijn. We gaan hier zelfs 3 nachtjes blijven. Morgen gaan we Averanges onder de loep nemen. Dus weer volop leuke plannetjes.

Linda

07-10-2012, 19:59 geschreven door stany

Hoi beste lezers sympathisanten,

Vandaag hebben we dus genoten van een rustdag. In de voormiddag hebben we wat kleine veranderingen aangebracht aan de caravan en Linda heeft hem nog eens een grondigere poetsbeurt gegeven binnenin. Na de ochtend klaarde de hemel beetje bij beetje terug open en hebben we met Yuna in de buurt op een verlaten weggetje een wandeling gemaakt tussen de velden die hier nog eindeloos te aanschouwen zijn.Rond 12.30u hebben we dan spaghetti gegeten en na de afwas hebben we  ons laten afzakken in onze tuinstoelen , het weer was prachtig . Als we wakker werden rond 14.30u hebben we onze stalen rossen van stal gehaald en zijn we naar het dorpje gereden. We parkeerden onze fietsen in het kleine pittoreske centrum. Te voet gingen we verder en al snel kwamen we aan de rand waar de Carrefour gevestigd was. Nog snel een paar kleine dingen aangeschaft en terug het dorpje in.
We vertrokken terug met onze fietsen, Linda voorop, het was er een steile beklimming en ik kon niet volgen. Mijn elektrische fiets deed het plots niet meer. Kuchend en zwetend kwam ik boven. Na een beetje technisch naar die fiets gezien te hebben, ging hij nog niet .Linda stelde voor om van fiets te wisselen zodat ik haar met een hand kon verder duwen. Haar plannetje lukte aardig en we kwamen zo goed en wel terug op onze camping aan. Ik wisselde de batterijen eens om te kijken of er daar misschien iets aan scheelde maar dat was het ook niet. Gelukkig hebben we 2 dezelfde fietsen gekocht en ik zette ze naast elkaar en begon het elektrische gedeelte te vergelijken. Er bleek met mijn fiets een probleemje te zijn met de achterrem. Als je daar aan trekt dan valt het systeem uit. Er staat een soort blokje tussen die remkabel, met een rood lichtje ,en dat bleef branden bij mij. Na wat sleutelen en regelen heb ik het toch weer voor mekaar gekregen en rijden de stalen rossen terug. Hopelijk gebeurt dit niet alle dagen, maar zo leer je ook je plan trekken. Mijn moto is ,” Als het kapot is , vijs het uiteen, ’t is toch al kapot, en probeer het dan te maken. Als niet lukt , smijt het dan weg.”Na mijn douche stond er een lekker avondmaal geserveerd en geloof het of niet het was 18u en we hebben buiten gegeten. Nu is het mijn beurt en terwijl Linda even relaxt, deed ik de vaat en ruimde op. Dan snel de pc genomen om jullie nog even te informeren via de blog, Nu is het 18.40u en ik zit hier nog steeds te genieten voor de caravan in de buitenlucht. Schitterend.

Groetjes Stany

04-10-2012, 18:52 geschreven door stany

Amaai weeral, lekker geslapen ,maar toen we de rolluiken opende keken we op een grijze hemel vanuit ons bedje. Vannacht had het enkele malen geregend.

We gingen vandaag een dagje Zoo doen, de zoo van CERZA. Op 17km van de camping.

Maar eerst en vooral hebben we onze auto eten gegeven. Het was inderdaad op 6km en we moesten dit dorpje toch passeren om naar de zoo te rijden. Dus een meevaller.

In de zoo kochten we  onze  ticketten  en kregen er een plannetje bij met  twee wandelrichtingen , een rode en een gele bewegwijzering. We begonnen aan de rode. Na een paar maal van richting veranderd te zijn kwamen we aan een dubbel hek ,waar de geitjes vrij zaten langs het parkours. Linda kon het natuurlijk niet laten om al snel een geitje vast te nemen en te aaien. Het beestje had het eigenlijk wel anders gezien, want plots zag ik Linda achter het beestje aanhollen met de woorden “kom hier ,geef mijn planneke terug” . De geit had ,toen ons Linda haar aaide de gelegenheid gezien om uit haar andere hand het plannetje van de zoo in haar bakkes te steken en beginnen op te eten. Na en helse achtervolging heeft de geit het hele plan helemaal naar binnen gespeeld… en toen kwam ze terug om haar te laten aaien. Ik maar lachen…

We genoten verder van onze wandeling en de beesten. Toen we ’s middags onze picknick nuttigden begon het weer te regenen. Alles lekker op en de regen was weer weg. Leuk toch. Dan aan onze gele rondleiding begonnen. We kwamen dieren tegen die we eigenlijk nog nooit eerder gezien hadden, zoals een rode koala, een witte tijger en speciale everzwijnen met lange oren.

Om 13.30u konden we een ritje maken met het treintje dat ons langsheen het domein van de zoo voerde. We konden de dieren nu langs een andere zijde aanschouwen. Prachtig. Het ritje duurde 40min en toen we terug aankwamen hebben we een tasje koffie en warme chocolademelk gedronken. Daarna  werden we getrakteerd op een een 3D film over de natuur.

We reden moe en voldaan terug naar huis, nadat we onderweg nog even aan de winkel gestopt waren.

Tussen de buien door hebben we nog even Yuna uit gelaten en dan in onze caravan gegeten. We zullen zo dadelijk wel even het elektrisch vuurtje aanzetten ,want het is behoorlijk frisser dan gisteren, zodat we kunnen genieten van een rustgevend avondje “thuis”.

We hebben besloten om morgen een rustdag in te plannen en gewoon eens te genieten aan onze caravan en  om ook de nodige kleine aanpassingen te kunnen uitvoeren die nodig zijn.

Groetjes Stany

04-10-2012, 11:04 geschreven door stany

Hoi, deze morgen ,als onze ogen opengingen, zijn we lui lekkerend even blijven nagenieten van een lekker ontbijtje en hebben daarna ons boeltje bijeengepakt. We hebben de camping betaald aan de ouders van de huidige campingeigenaar, die daar elke dag een kijkje kwamen nemen. Het huidige huis van de camping staat er te koop. Wie zich geroepen voelt… ? Ook hier was de camping overgegaan van ouders op kind en blijkbaar heeft het kind andere horizonten.

We zijn dan vertrokken voor een 220km verplaatsing naar onze huidige stek, Saint Sylvestre de commeilles. Camping les pommiers. Onderweg hebben we nog een leuk middagmaal genomen ergens op een parking ,midden de bossen. Onze bestemming is weer een boerengat van jewelste, midden de velden en in de middle off nowhere. Als je hier met de auto langs die kleine , op de kaart witte wegen, rijdt, en er dan nog een lengte van een caravan hebt achter hangen, dan denk je , man,man ,man ,seffes rijd  ik me hier zo vast als een pier en moet ik alles afpikken om terug te draaien. Maar onze ervaring leert ons inmiddels om gewoon even ,met het zweet op mijn gezicht, verder te rijden en dan plots te zien dat de eindbestemming echt wel hier is.

Het is weer een rustige camping en ik denk dat we er net zoals de vorige keer  weer maar met 2 of 3 bewoonbare caravans zitten. We hebben hier nu wel wifi op de camping maar wel voor 15min en dan een half uurtje wachten en dan terug 15min. So wath…

Toen we hier aankwamen had ik nog maar een actieradius van 30km met de auto, mijne naftbak , zo goed als leeg dus. Ik vroeg aan de campingbaas waar het dichtstbijzijnde tankstation was en dat was gelukkig op een 6tal km. Hij moest er mee lachen dat ik zei dat ik nog maar voor 30km had.

Nadat we onze Yuna zijn tent hadden gezet en onze caravan hadden pas gezet, hebben we genoten van het lekker najaarszonnetje. Daarna een goeie douchke en lekker gegeten.

We genoten van onze TV Vlaanderen ’s avonds en toen Linda in haar bedje kroop heb ik nog kunnen

“GENIETEN”  van de 2^de helft voetbal Benfica-Barcelona. Wat Barca toch allemaal uit zijn hoofd tovert daar kan je dan enkel en alleen maar snel van indommelen en dromen als je in je bedje kruipt.

Slaapzacht ….

Stany

04-10-2012, 11:02 geschreven door stany

Vandaag zijn we weer wakker geworden met een stralend zonnetje. Onze Yuna liep al van

 ’s morgensvroeg dartelend door een grote weide naast de camping. Ook zij geniet met volle teugen van het buitenzijn.

Voor de derde dag op rij hadden we een stadsbezoek gepland. De reisgids meldde ons dat Arras op en top een Vlaamse stad is met vooral 2 belangrijke pleinen. Dus wij: Heel benieuwd!

Onze verwachting voldeed volledig als het op de 2 pleinen aankwam.

Het eerste plein is een reusachtig, rechthoekig plein ( Grand Place) helemaal omgeven met huizen in

Vlaamse stijl. Ze waren voorzien van arcades zodat men vroeger ook handel kon drijven als het regende.

Het kleinere plein is het Heldenplein met stadhuis en Belfort. Dezelfde mooie geveltjes geven een

mooie indruk. Enkele restaurants en cafeetjes en winkeltjes ( die jammer genoeg maandagvoormiddag gesloten zijn) smukken het plein wat op.

De kathedraal en de abdij maakten niet zoveel indruk. Ze hadden beide een enorme omvang maar konden qua uitwerking niet tippen aan de fraaie kathedraal van Amiens.

Dan gingen we terug naar het Heldenplein. Daar waagden we een klim met de lift en verder met de trap op het Belfort. Daar werden we dankzij het supermooie weer getrakteerd op een prachtig uitzicht op Arras en het omliggende platteland. De beschrijving van het tripje naar beneden langs de open ijzeren trap wil ik jullie besparen ( hoogtevrees). Gelukkig heb ik een gentlemen bij die me wat moed insprak.

Onder het plein zijn vele onderaardse gangen uitgegraven in de kalksteen.

Natuurlijk werd onze nieuwsgierigheid geprikkeld om de ondergrondse geschiedenis van Arras te ontdekken. Een gids vertelde ons dat de gangen door de eeuwen heen meerdere functies hadden.

Ze werden gebruikt als kelders en opslagplaatsen voor de plaatselijke winkeliers. Tijdens de eerste
WO kregen de Engelse soldaten hier de nodige eerste zorgen en tijdens WO II dienden de gangen als schuilplaats voor de bewoners van Arras.

Door de constante temperatuur van 11 graden is het ook een ideale bewaarplaats voor wijn.

Deze stadswandeling maakte onze dag weer compleet.

Graag wil ik de volgende anekdote toevoegen:

Het liefst van al willen we jullie zo snel mogelijk briefen maar het internet lijkt het met ons op een loopje te nemen.

We hadden op de camping al enkele keren geprobeerd om onze tekstjes te posten op onze blog maar zonder resultaat.

Rond 18.30 stelde Stany voor om het eens te proberen in het dorpje ( +/- 30 huizen). In het stadhuis zag hij nog licht branden en klopte aan.

De vriendelijke dame wou ons de code geven zodat we via hun internet konden werken.

Wij blij maar… je kan het al raden: het plaatselijke internet deed het niet.

Een andere aanwezige meneer in joggingpak vertelde ons dat we over een uurtje mochten terugkomen want hij ging nog wat doorwerken. Het bleek de burgemeester himself te zijn. Als een goede burgervader nam hij ook zijn vaderlijke plicht op zich want hij was zijn zoontje aan ’t helpen

met zijn huiswerk.

Wij hopen nu dat het internet op de volgende camping ok is!!!!!

Linda

02-10-2012, 17:31 geschreven door stany

Gisteren was de kop er af. Na 7 weken thuiszijn was het vertrek weer superspannend. Inpakken gaat

toch altijd gepaard met enige stress. En stress willen we nu net ontvluchten tijdens onze trekvakantie. Dat lukte ons al aardig gisteren tijdens onze eerste dag.

Vandaag, onze tweede dag, gaf het najaarszonnetje ons alle energie die we nodig hadden om er op

uit te trekken.

De stad, Amiens, was ons doel. Het is een mooie Noordfranse stad met alles erop en eraan.

Onze stadswandeling ging van start aan de voorzijde van de statige kathedraal. De voorgevel is versierd met honderden tafereeltjes uitgebeiteld in steen. Wat een creativiteit brachten die middeleeuwers aan de man.

Een 104 m hoge vierkante toren bleek één van de eerste gigantische appartementsgebouwen te zijn.

Rond de jaren ’50 was het de hoogste toren van Europa.

Dan zouden we voorbij het huis van Jules Verne stappen maar in al ons enthousiasme zijn we er gewoon voorbij gestapt en hebben we het niet opgemerkt. Wel ontdekten we het circus Jules Verne. Eén van de enige vaste circusgebouwen.

Na een fikse wandeling langs pleintjes, fonteintjes, steegjes en een brede  ringlaan kwamen we in de voormalige armste arbeiderswijk Saint –Leu. Nu zijn de huisjes er nog steeds erg klein maar ze zijn opgepimpt in vrolijke kleurtjes. Een straatje met restaurantjes en cafeetjes langs de zijwatertjes van de Somme, maakten de wijk af.

Aan de rand van de stad kon je met een platbodem het natuurgebied ‘ Les Hortillonnages’ verkennen. Het is een wirrewar van kanaaltjes . De bootjes leken over het water te glijden. Ze brachten ons langs oevers waar alle planten en groenten weelderig bloeien omdat het slib uit de kanaaltjes de bodem zeer vruchtbaar maakt. Verlaten weekendhuisjes deden ons mijmeren over vervlogen tijden dat de stadsmensen hier op zoek kwamen naar wat rust en frisse lucht.
De schipper deed zijn uiterste  best om de Lierse Moedige Bootvissers te evenaren.

Het zonnetje bleef de hele dag aan onze kant.

Terug aan de aan de caravan konden we haar warmte voelen terwijl we een boekje lazen of wat dommelden.

Op deze manier deed het zonnetje ons echt vergeten dat de zomer bijna voorbij is.

Linda

02-10-2012, 17:29 geschreven door stany

Hey hallo, dag lieve mensen allemaal… jaja , het pootje van Linda is terug opgelapt  mede door de goede zorgen van onze lieve kinesiste Katrin. Maar goed dat we naar Belgie zijn teruggekomen om dit te laten opknappen.

Vandaag zaterdag zijn we terug vertrokken. Gisteren hebben we de laatste loodjes ingeladen in de caravan, en ook een aantal zaken thuisgelaten  die we de voorbije drie weken niet hebben gebruikt.

Nadat we uitgeslapen waren hebben we nog eens vlug alles virtueel gecheckt en rond 09.45u zijn we dan van ons hof gereden. We zijn dan via Antwerpen en Gent naar Kortrijk gereden en dan Lille richting Parijs en voor we aan de payage op de A1 kwamen zijn we afgedraaid naar Noueux-les –auxis.

Onderweg hebben we nog een lekkere koude schotel gegeten op een parking en rond 13.30u zijn we aangekomen op onze camping Maison Vieille in Noueux-les –auxis.

We besloten om snel de caravan af te pikken en pas te zetten. We hebben nu ook een eigen residentie voor Yuna mee, een tweepersoonstent. Nadat we die snel hadden rechtgezet ,hebben we Yuna nog even uitgelaten en zijn we vertrokken naar Abbeville.

Abbeville is een leuk klein stadje met een kathedraal die in de hoogte is stopgezet omwille dat er geen geld meer was. Dus eigenlijk niet afgewerkt. Maar ze hebben wel prachtige  fonteinen die  wel werken. Dit in tegenstelling tot onze stad Lier, die een afgewerkte grote kerk heeft maar fonteinen die niet of nauwelijks werken. Zo heeft ieder het zijne, he.

Na het bezoek zijn we terug naar onze camping gereden en hebben we de verdere installatie gedaan.

Als vieruurtje hadden we nog een nog een Belgisch tussendoortje. Milde gevers hadden ons Lierse

Vlaaikens meegegeven. Ze smaakten ons heerlijk. Bedankt!

’s Avonds toverde Linda weer een leuk gerecht uit haar hoedje met scampi’s op de tepanyaki. Een goed glas wijn en een  stuk Frans brood erbij en voila.

Daarna nog wat TV gekeken en op tijd ons bedje in.

Het was een heerlijke zomerse najaarsdag waar we weer volop van genoten hebben.

Stany

02-10-2012, 17:27 geschreven door stany