Waaw, amaai, knap zeg. Wat was dat weer voor een prachtdag. Nadat we ons morgenritueel hadden beëindigd ,vertrokken we voor onze daguitstap die de campingbaas had voorgesteld. Wonder boven wonder keek Linda nog even haar mails na voor we vertrokken en onze Vava had een mailtje doorgestuurd, totaal onwetend, met een foto waar we vandaag zouden naartoe trekken. Saint-Emilion. Het bekende wijndorpje van de Bordeauxwijnen, dat hier zo’n 55km vandaan ligt. Maar eerst bezochten we een prachtig wijnchateau. Chateau Smith Haut Lafitte genaamd. Na een beetje zoeken hadden we het gevonden. Mensen wat was dat weer een mooi gebouw en prachtige streek errond. Met al die wijngaarden erom heen , zou je denken dat dit een wijngebied is. Haha. Men had er ook een boutique waar men kon kopen, helaas… dit is boven ons petje gerekend. Je kon er flessen kopen van 300 en 400€ maar ook van 3000 en 4000€. Zelfs de gewone flessen waren er zo vanaf 15€, maar die had je er niet veel. In een van de aanpalende gebouwtjes konden we er ook een vakman de houten vaten zien maken. Dat was wel leuk om te zien, hoor. Nadat we nog wat in die tuin hadden gewandeld verlieten we het domein en begaven ons naar een ander chateau, chateau La Louviere in Cadaujac. Dit was minder imposant dan het vorige, en na een vluchtige blik reden we verder. We zetten onze reis verder naar het dorpje Saint-Emilion. Het was ondertussen al 13.15u en we aten eerst onze boterhammetjes op. Nadien trokken we het dorpje in. Echt waar, een heel leuk oud dorpje met toffe huisjes en een oud klooster. Hier, in de vele wijnwinkels, kon je dus de echte grote wijnen kopen, die helaas ook niet voor ons zijn weggelegd. We konden zelfs op een prijslijst een fles Bordeaux Petrus zien van het jaar 1923. Prijskaartje: 10 000€ (Tienduizend, voor diegene die denken dat ik een nul teveel zou getypt hebben).Ik zou den bibber nogal hebben moest ik die mogen ontkurken en uitgieten. Moest er iemand zin hebben om een hoog bedrag op mijn rekening te zetten, zal ik er eentje gaan kopen om dan samen te degusteren. Nadat we het dorpje rond waren keerden we terug huiswaarts. Onderweg kochten we ook nog in een Chateau 5l bordeaux wijn “En Vrac” zoals ze dat hier noemen. Dat is rechtstreeks van de citern in ons bidonneke van 5l. Deze wijn kost maar 2.30€ de liter. En die vinden wij ook HEEL LEKKER. Rond 16u waren we thuis en kunnen dan wat uitrusten voor onze verplaatsing morgen.

Stany

25-10-2012, 17:38 geschreven door stany

Na het ontbijt was de ochtendnevel nog steeds niet opgeklaard. Het ging ook vandaag een warme dag worden. We gingen een rustdag inlassen , we waren eigenlijk een beetje moe ,want we hadden al wel elke dag iets gedaan de laatste dagen. In de voormiddag hielden we ons bezig met de was en Linda deed ondertussen wat van haar minihobbywerk terwijl ik wat heb opgezocht op de pc voor de volgende dagen. Het was dus snel middag. Na het eten hebben we even platte rust gehouden en zijn daarna op onze fietsen naar een tuincentrum gereden , hier een beetje verder. Linda wou is weten of het hier ook al zo’n kerstdrukte was in de tuinwinkels. En ja hoor, er was een afdeling met kerstbomen en kerststalletjes zoals bij ons met versieringen allerlei. Eigenlijk was het grappig , ik in korte broek en t shirt en dan al naar kerstgerief kijken. Toen we terug waren hebben we de auto genomen en zijn we naar de winkel gereden. Onze drankvoorraad moest aangevuld worden alsook nog enkele andere levensmiddelen. Toen we terug thuis kwamen was het al 16.30u en hebben we even kunnen skypen met onze twee jongens. Het is altijd tof om iets van het thuisfront te horen, he. Ze doen het blijkbaar heel goed alleen thuis, hopelijk mogen we binnen een paar maanden nog binnen. Haha. Daarna een lekkere pizza gegeten en dan om 18u ben ik beginnen kijken naar Anderlecht voetbal op tv. De eerste helft is nu gedaan. En nu schrijf ik snel dit tekstje voor jullie, zodat Linda dit seffes kan posten op onze blog. Zo dit was het dan voor vandaag.
Groetjes en tot morgen.

Stany.

24-10-2012, 20:14 geschreven door stany

Al van bij het begin van de dag was het zonnig. Heerlijk was dat na enkele natte weken. We twijfelden er dan ook niet aan om met de fiets naar Bordeaux te gaan. We moesten maar één weg volgen en dan zouden we aankomen in het centrum van de stad. Gelukkig was er een veilig fietspad langs het grootste gedeelte van het traject. Onze fietsen stalden we op het plein de la Victoire. Via een poort belandden we in de langste winkelstraat van Bordeaux. Je kon er over de koppen lopen. Wat moet dat over enkele weken niet zijn als de mensen op koopjesjacht gaan voor de feestdagen? Voor de grootse, imposante en monumentale kathedraal lag een gezellig pleintje. Het stadhuis bevond zich ook langs dit plein. Via gezellige straten in de historische binnenstad kwamen we aan op Place de la Bourse. Je kwam er ogen tekort. Grote klassieke gebouwen omringden het plein. Van hieruit had je al een mooi zicht op kades langs de Garonne. Maar we doken eerst weer de oude stad in om via pleintjes, shoppingcenter en monumenten aan te komen aan het Grand Théatre, het luxueuse Grand Hotel en het Maison du Vin. Ik vond het plein aan deze gebouwen heel weids maar onze reisbrochure vertelde ons dat achter de hoek het grootste plein van Europa, Place de Quiconces lag. Dat wou ik dan wel eens zien. Maar dat was net buiten een enorme kermis gerekend. De gehele oppervlakte was ingenomen door tientallen kermisattracties zodat het weidse zicht van dit plein niet echt waarneembaar was. Aan het aantal kramen en attracties te zien, kon je je wel voorstellen dat dit inderdaad een heel groot plein is. Zo kwamen we terug aan de kades. Ze zijn de laatste jaren helemaal heraangelegd zodat het een fijne wandel- en fietszone is geworden. In het volle zonnetje
volgden we de kades totdat we weer terug aan la Place de la Bourse kwamen. Nu was het tijd om een terrasje op te zoeken want in Bordeaux vertoeven zonder die goddelijke drank te proeven, lukte ons niet. Op de Place de Parlement vonden we een goed plekje op een zonovergoten terrasje. We bestelden er een half litertje ( we moesten nog terug met ons fietske) Bordeaux Superieure. Proost.
Dit was echt genieten. Zo’n zomerse dag eind oktober is een geschenk uit de hemel.

Linda

24-10-2012, 20:12 geschreven door stany

Vandaag stond er weer een doorreisdag op het programma. We reden nu verder naar het zuiden richting Bordeaux. Onderweg had ik weer mijn ogen opengetrokken om alle veranderingen in de natuur waar te nemen. Het is ongelooflijk hoe de natuur de voorbije drie weken veranderd is. We kunnen er niet meer buiten: het is nu volop herfst. De bomen vertonen nu alle gekende herfsttinten van goudgeel, roestbruin tot oranjerood. Sommige bomen zijn in één keer zelfs al hun blaadjes kwijt. De bloemen in de tuinen hebben hun mooiste tijd gehad maar sommige doen heel erg hun best om hun kleurenpracht nog even te bewaren. Hoe dichter we bij Bordeaux kwamen hoe talrijker de wijngaarden werden. Langs beide zijden van de weg strekten ze zich uit. Lange rechte rijen met druivenstruiken vormen grote en kleinere wijngaarden . De takken hebben nu nog hun blaadjes maar ook die beginnen van kleur te veranderen. Weldra gaan al die wijngaarden zich  in een geelgroene en roodbruine kleur baden. Ik kon ook kastelen met de bekendste Bordeauxwijnen in het landschap waarnemen. Misschien gaan we er wel eens eentje bezoeken.
De nieuwe camping lag op zo’n 9 km van Bordeaux. Als bij wonder was deze camping vrij druk bezet. Er zijn hier nog kampeerders die een bezoek willen brengen aan de grote stad. Maar er logeren ook een heleboel mensen die hier in de buurt werken of stages doen. Ze blijven hier tijdens de week en in ’t weekend gaan ze naar huis. Gek, he!

Linda

24-10-2012, 20:11 geschreven door stany

Goeie morgen,

Deze morgen stonden we op in een iet wat mistige omgeving. Na het ontbijt hebben we de fietsen op het fietsrek van de auto geplaatst en zijn we vertrokken naar de parking aan de voet van de brug om  Ile de Ré te gaan bezoeken. We namen er onze fietsen en begonnen aan onze trip over de brug, een lange brug die zich  in een boog van het vaste land naar het eiland nestelt. Een goed afgescheiden fietspad zorgde er voor dat we veilig arriveerden. We bekeken even de kaart en reden verder naar Sainte Marie de Ré. Het eiland is fietsvriendelijk en toverde mooie fietspaden doorheen haar natuur. Bossen, heide, je kon er lang rijden zonder iets tegen te komen. Heel tof. In het dorpje was niet veel te bezichtigen, het is immers zondag en de paar winkeltjes waren gesloten. Nadat we het dorpje bezocht hadden reden we verder richting de hoofdstad, Saint Martin de Ré. Weer via de prachtige fietswegen kwamen we aan de citadel van het stadje, de ingang. Het is vlak aan zee gelegen en we besloten om onze boterhammetjes te verorberen. Mooi uitzicht, zicht op zee. Nadien reden we door de ingangspoort van de citadel naar het centrum, je kan het al raden denk ik, weer was het “waaaw, wat is dat weer mooi hier”. Hier aan het haventje was er een gezellige drukte en waren de winkeltjes langs de kade open. We bemerkten ook meer toeristen is hier. Met de fiets aan de hand verkenden we het dorpje, ik was het slot van de fietsen vergeten, vandaar. Nadien trokken we langs de kustlijn verder terug naar La Flotte, om alzo langs La Rivedoux terug naar de brug te rijden. Daar aangekomen zagen we dat de mist zich had meester gemaakt van het water, we zagen het vaste land niet meer. We maakten er ’s avonds nog een gezellig avondje van met de herinneringen van de dag.

Stany

24-10-2012, 20:09 geschreven door stany

We legden vandaag weer wat kilometers af. We hebben Bretagne verlaten om naar de Vendée te trekken. De wegenkaart van Bretagne kunnen we nu wel opbergen. De volgende plek die we willen bezoeken is Ile de Ré. Dat is een eiland dat verbonden is met het vaste land door een lange brug. Een echte trekpleister dus. Stany had gisteren lang gezocht naar een geschikte camping. Zo kwam er een rit van 230 km op het menu. Een hele boterham, he. Ik probeer de reistijd meestal wat in te vullen met lezen of woordzoekers op te lossen maar natuurlijk ook met het verkennen van het voorbijflitsende landschap. Het is ongelooflijk hoeveel ronde punten we tegenkwamen vandaag. Je zou denken dat het wegenwerk in Frankrijk alleen uit ronde punten bestaat. De rotondes in de buurt van grote steden worden omringd door grote winkelketens. De Fransen houden ervan om hun winkels te bundelen in een ‘ centre commercial’. Bekende winkels, garages of eethuisjes komen geregeld terug. Leclerc, Decathlon, Mr. Bricolage, Citroën, Mc Donalds en Carrefour spannen zowat de kroon. Na al deze indrukken kwamen we aan onze voorziene camping. We kregen er minder goed nieuws te horen: de camping was overstroomd omdat het er 3 dagen onophoudelijk had geregend. We konden er niet terecht en Stany had zolang gezocht naar deze camping. We moesten nu ter plaatse verder zoeken. Intussen begon het ook weer te regenen. Spannend om op deze manier op zoek te gaan naar een slaapplekje. Bij het eerste kampeerterrein vingen we bot. Het had zijn deuren al gesloten. Onze tweede kans zagen we ook niet rooskleurig in want op een grote affiche aan de voorgevel van de camping stond: Chiens: non accepté. Na wat overleg mochten we toch op de camping met Yuna. We waren trouwens de enige klanten. Dan zie je al eens iets door de vingers als campingbaas! ’s Avonds vernamen we dat Lourdes ook helemaal overstroomd was. Een lichte paniek maakte zich van ons meester want wij zouden eind volgende week naar Lourdes doorreizen. We houden het nog even in beraad.

Linda

24-10-2012, 20:07 geschreven door stany

We legden vandaag weer wat kilometers af. We hebben Bretagne verlaten om naar de Vendée te trekken. De wegenkaart van Bretagne kunnen we nu wel opbergen. De volgende plek die we willen bezoeken is Ile de Ré. Dat is een eiland dat verbonden is met het vaste land door een lange brug. Een echte trekpleister dus. Stany had gisteren lang gezocht naar een geschikte camping. Zo kwam er een rit van 230 km op het menu. Een hele boterham, he. Ik probeer de reistijd meestal wat in te vullen met lezen of woordzoekers op te lossen maar natuurlijk ook met het verkennen van het voorbijflitsende landschap. Het is ongelooflijk hoeveel ronde punten we tegenkwamen vandaag. Je zou denken dat het wegenwerk in Frankrijk alleen uit ronde punten bestaat. De rotondes in de buurt van grote steden worden omringd door grote winkelketens. De Fransen houden ervan om hun winkels te bundelen in een ‘ centre commercial’. Bekende winkels, garages of eethuisjes komen geregeld terug. Leclerc, Decathlon, Mr. Bricolage, Citroën, Mc Donalds en Carrefour spannen zowat de kroon. Na al deze indrukken kwamen we aan onze voorziene camping. We kregen er minder goed nieuws te horen: de camping was overstroomd omdat het er 3 dagen onophoudelijk had geregend. We konden er niet terecht en Stany had zolang gezocht naar deze camping. We moesten nu ter plaatse verder zoeken. Intussen begon het ook weer te regenen. Spannend om op deze manier op zoek te gaan naar een slaapplekje. Bij het eerste kampeerterrein vingen we bot. Het had zijn deuren al gesloten. Onze tweede kans zagen we ook niet rooskleurig in want op een grote affiche aan de voorgevel van de camping stond: Chiens: non accepté. Na wat overleg mochten we toch op de camping met Yuna. We waren trouwens de enige klanten. Dan zie je al eens iets door de vingers als campingbaas! ’s Avonds vernamen we dat Lourdes ook helemaal overstroomd was. Een lichte paniek maakte zich van ons meester want wij zouden eind volgende week naar Lourdes doorreizen. We houden het nog even in beraad.

Linda

22-10-2012, 19:52 geschreven door stany