|
|
|
11-11-2012 |
zaterdag, 10 november |
Vandaag verwennen we jullie met wat wistjedatjes
Wist je dat:
we vandaag onze 7 de week inzetten.
we al 4178 km hebben gereden sinds we vertrokken eind
september.
we al 77 u 35 min in de auto zaten.
de auto aan een gemiddelde van 58, 2 km per uur heeft gereden.
de auto( met caravan eraan) ongeveer 7l
per 100 km verbruikte.
we ons al goed geamuseerd hebben.
het weerbericht voor morgen ( in de bergen) lichte sneeuw voorspelt.
onze Yuna graag mee gaat wandelen.
we hier tussen verschillende bergketens zitten.
het in Madrid 3 maanden per jaar heet is en 9 maanden eerder koud is.
het s avonds rond 18.15 donker wordt.
het sanitair hier heel netjes is.
we hier ver moesten rijden om een supermarkt te vinden.
ik volgende zaterdag naar een poppenhuisbeurs kan gaan in Madrid.
we nog veel leuke plannen hebben.
LInda
11-11-2012, 18:25 geschreven door stany
|
|
|
|
|
vrijdag, 9 november |
Vandaag verplaatsten we ons weer heel wat kilometers. We
vertrokken vanuit Haro in Noord-Spanje naar het binnenland. Het was een trip
van ongeveer 260 km. Gelukkig konden we gebruik maken van een hele degelijke
autoweg. Toen we vertrokken was het mistig. Van het landschap konden we niet
veel waarnemen. Na een klein uurtje bleek de mist het op te geven en merkten we
dat we terecht gekomen waren in een heel nieuw landschap. We reden door een vallei
waar de aarde een roestige kleur had. Als een lappendeken spreidden de
verschillende roestbruine velden zich uit over de heuvels. Het zonlicht gaf
alles nog een extra gezellig tintje.
Rond de middag hielden we halt om onze bokes in onze caravan te eten. Vrij vlug
waren we alweer op weg: op weg naar de hoofdstad van Spanje. Een poosje voordat
we de autoweg mochten verlaten zagen we een bergketen die helemaal gehuld was
in de wolken. Het was net of de wolken hadden de bergtoppen ingeslikt. We
passeerden de berg via een tunnel en kwamen toen terecht in een hele groene
vallei. De zonnestralen waren verdwenen en regendruppels namen hun plaats in.
Het was echt een heel andere wereld aan de andere kant van die berg. Raar, he. Nu
moesten we nog op zoek naar de camping in Gargantilla del Lozoya. Gingen we
echt kamperen in deze miezerige omgeving? Ja, hoor, tussen de regenbuien door
kregen we de voortent opgesteld. Af en toe kwam het zonnetje zelfs piepen en
dan warmde de tent vlug op. Maar even snel hoorden we de druppeltjes weer
tikken.
Deze camping is een goede uitvalbasis om Madrid te bezoeken. Dat gaan we in de
loop van volgende week zeker doen. Madrid, here we come!
Linda
11-11-2012, 09:19 geschreven door stany
|
|
|
|
|
donderdag, 8 november |
Rustig opgestaan en ontbeten. We gingen daarna naar het
stadje om in de plaatselijke bibliotheek onze teksten en fotos op onze blog te
plaatsen. Er zat redelijk wat volk binnen, we namen plaats en openden onze
laptop om op het internet te geraken, maar helaas, het lukte niet. Snel kwam er
een vrouw die aan de tafel tegenover ons zat, zeggen dat we even moesten wachten om dat er
een probleem was met het draadloos
internet. Na vijf minuutjes deed ze teken dat het ging, maar bij ons lukte het
nog niet. Ze kwam bij ons en zei dat we de pc even moesten sluiten en
heropenen, en jawel, het ging. We posten onze blogs en keken onze mails na en
het weer. Daarna keerden we te voet terug naar de camping om Yuna nog even uit te laten. We vertrokken met de
auto op uitstap die wie in de groene Michelin Gids hadden gevonden. Het
was tegen 12u dat we in het dorpje
Labastida toekwamen. We beklommen in de
oude wijk La Mota de heuvel tot aan de Ermita de Santo Cristo. Een prachtig
panorama over het dorpje en de wijnstreek werd ons gratis aangeboden. Deze
versterkte kerk is het oudste gebouw van het dorp. Daarna zakten we af naar de
Calle Frontin, een straat met vele blazoenen die de huizen versierden. In de
groene Michelin gids lazen we ook dat er een restaurantje was waar bijna alle
gasten als hoofdgerecht koteletten kiezen. Deze worden op een houtvuur van
wijnranken bereid en smaken hemels, stond er te lezen. Wel beste vrienden, ik
heb nog nooit in mijn leven koteletjes zo afgeknabbeld tot op het been als nu.
Ze werden geserveerd aan tafel op een mini barbecue met smeulende heerlijk
riekende wijnrankhoutskool. De geur alleen al was goddelijk maar de smaak nog
hemelser. Linda had vis gekozen en dat was ook iets speciaals. We moeten nog
opzoeken wat het juist was. Toen we terug buiten kwamen was het lichtjes aan
het regenen en we trokken 22km verder naar het volgende dorpje Laguardia. Het
is een dorpje met een middeleeuwse kern, met kleine straatjes waar we in de
zachte regen tof konden genieten van de sfeer. Nadien reden we terug huiswaarts
waar ik nog de hele avond heb nagenoten mijn koteletjes. Zo een suggestie uit
zon gids is eigenlijk toch wel de moeite, maar wie zoekt zoiets eigenlijk
allemaal uit. Die moet toch veel tijd hebben, denk ik.
Stany
11-11-2012, 09:14 geschreven door stany
|
|
|
|
08-11-2012 |
woensdag, 7 november |
Het was weer zover hoor, in de voormiddag hebben we de was
gedaan. Dit gaat in grotere machines dan onze thuiswasmachine. Je moet dan
meestal een speciale jeton kopen op de receptie, en dat varieert zo van 3 tot
5. Je kan ook nadien je was in een droogkast steken. Deze machines zijn
meestal nog groter dan de wasmachines,
zodat je er 2 wassen kan insteken. Maar vandaag ging het droog blijven en heb
ik aan de caravan een lange wasdraad gehangen tussen de bomen, zodat alles
netjes kon drogen in de buitenlucht. Tegen 11u hebben we dan een wandeling
gemaakt naar het kleine stadje Haro, 15min van de camping. We zochten eerst het
toeristisch bureau om een stadsplannetje te halen en vroegen er ook naar een
Wifi punt. Op onze camping vragen ze nu ontzettend veel geld voor de Wifi. We
kunnen terecht in de bibliotheek. We
trokken de straatjes van het stadje in en stelden vast dat bijna alles gesloten
was. Toch viel er wat volk te bespeuren.
We kwamen achter de kerk op zowat het hoogste punt van het stadje. Van hieruit
hadden we een prachtig panorama. Hier en daar konden we ook in een tapasbar
binnenkijken waar de tapas weer op de togen stonden te prijken. Op het centrale
plein ontdekten we een schelp op de grond. Dit is een symbool van de
bedevaarders van Santiago de Compostella. Deze schelpen wijzen overal de weg
voor de Pelgrims en bij aankomst kregen ze vroeger zon schelp als aandenken. Rond
12.30u waren we terug thuis en na het eten hielden we onze siësta. Daarna reden
we met de auto naar de rand van het stadje waar er vier grote winkels waren,
Dia, Lidl, Eroski en Simply. We waren verbaasd dat er in die winkels niet veel
winkelaars waren, we winkelden bijna alleen. Ze blijven er wel open tot 21.15u.
Nadien, thuis, maakte Linda nog een paar
heerlijke tapas als aperitief en de avond kon niet meer stuk.
Stany
08-11-2012, 10:31 geschreven door stany
|
|
|
|
|
maandag, 5 november |
Het miezerige weer van gisteren had plaatsgemaakt voor een
doordeweekse bewolkte hemel. Het zou niet droog blijven maar tegen een bui konden
we ons wel kleden. De regenjas moest dus mee vandaag. Dan moesten we nog een
alternatief zoeken voor een uitstap. De geplande uitstap naar Bilbao, een
provinciehoofdstad, leek ons met zijn 102 km toch net iets te ver. Hondaribbia,
een kuststadje, was een mooi alternatief. Het was maar 45 km ver. Dat zagen we
wel zitten en we hebben het ons niet beklaagd. De oude stad is nog steeds
helemaal omwald. De omwalling is voorzien van nieuw aangelegde paadjes en
trappen zodat je op de uithoeken even kan uitkijken over de nieuwe stad. De
straatjes in dit oude gedeelte waren erg schilderachtig met oude huizen met
smeedijzeren balkons en hier en daar
gebeeldhouwde wapenschilden. Er was een atelier waar ze
marionettenpoppen maakten. Je kon er zomaar binnenkijken terwijl de poppenmaaksters
aan het werk waren. Das spek naar mijne bek, he. Daarna trokken we richting
haven. Met de Pyreneeën op de achtergrond gaf dit een mooi uitzicht op de
oceaan. Evenwijdig aan het water liepen er 3 winkelstraten, maar ze waren niet
autovrij en dat stoorde ons een beetje. Niet getreurd want een wandelingetje
terug over de omwalling gaf ons weer de nodige rust.
Op de terugweg maakten we nog een ommetje naar de rots San Anton, die we vanop
onze camping al vaak hadden bewonderd. Een korte wandeling langs de haven en de
hellende straatjes bracht ons naar een punt waar we weer een mooi panorama
hadden over de weidse oceaan.
Het was weer een dagje om niet te vergeten.
Linda
08-11-2012, 10:28 geschreven door stany
|
|
|
|
|
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|