Jongens , jongens , jongens… Toen we gisterenavond in ons bedje lagen begon het te regenen. De hele nacht werden we getrakteerd op buien. Ik trok dan eens een lodderoog open en sliep verder, terwijl Linda er wat meer last van ondervond. Maar ja, ’t kan overal is regenen zeker? Het toeval wil dat we voor de derde keer eenzelfde koppel Nederlanders hebben ontmoet op de camping. Ze zijn met een mobilehome. We zagen ze voor het eerst in Santiago, daarna in Porto en nu hier in Lissabon. We wisselen zo onze reisinfo uit en dat is prettig. Dus na de “natte” nacht stonden we nog steeds op met een grijze hemel die zijn lichaamsnat over ons spreidde. Na het ontbijt trokken we onze regenkledij aan en trokken met het openbaar vervoer, de bus, naar Lissabon city. Telkens als ik een bus begin te zien, begint het haar op mijn armen recht te staan. Hoe zou dat komen? Zijn dat afkick verschijnselen? De bus bracht ons voor het schamele bedrag van 1,75^€  per persoon naar het hartje centrum. We reden ongeveer 45min en de chauffeur kende zijn weg wel een beetje, zo vond ik. Van onze Nederlandse vrienden wisten we dat er bij de halte een poppendokterwinkeltje was. Op de eerste verdieping was er ook een poppenhuismuseumpje. Helaas de meeste winkels gingen hier maar om 10.30u plaatselijke tijd open. Ik kan mijn vrouwtje dit niet weigeren en we zouden dit straks doen dan. We waren dus iets te vroeg en besloten om  de stad te verkennen. We vergaten thuis onze michelingids en stapten naar het info kantoor om een stadswandeling te halen. Helaas dit hadden ze niet. Raar ,voor zo’n stad, maar ja. We hebben dan op eigen houtje de stad verkend. De vele, dure moderne, winkels trokken onze aandacht. Vier rechte, naast elkaar lopende straten, de ene met winkels ,de andere met restaurants, leidden ons tot bij de Taag. Het is een brede rivier die vanuit het land de zee ingaat. Het was bereikbaar via het grote plein , dat vroeger door een aardbeving en zondvloed werd verwoest. Er waren ook verschillende ministeries, waaronder die van landsverdediging. Ik ben niet binnen gegaan om me te laten aanwerven, hoor, haha. Lang leve de Genietroepen van Belgie. Nadien trokken we nog naar een groot park waar het standbeeld van de markies de Pombal stond. Nogal ne kerel hoor… als ik daar vroeger mee belde was dat voor een paar uur… De regen bleef in deeltijdse buien maar neervallen. Toen we terug op het plein kwamen om de bus te nemen, gingen we terug naar de poppenhuisdokter, nu was het winkeltje open maar het museum ging pas open om 17.30u onze tijd. We zullen het dus morgen bezoeken. Tijdens de avond bleef het maar buien regenen, maar in ons huisje deerde dat niet.

Stany

30-11-2012, 19:11 geschreven door stany

Vandaag trokken we weer verder naar Lissabon. We namen de grotere autowegen zodat we sneller konden doorreizen. We wilden nog een bezoekje brengen aan Sintra, een stadje ten noordwesten van Lissabon. De doorreis verliep rustig langs heuvelachtige vergezichten. ’t Was weer een heel ander decor dan enkele dagen geleden. De heuvels herbergden een weelderige plantengroei. Je merkte hier amper dat het herfst is omdat er heel veel naaldbomen zijn en heel veel bomen ( waaronder appelsienenbomen) en planten staan zelfs nog in bloei. 
Tegen de middag naderden we de megastad Lissabon. Een netwerk van autosnelwegen ligt als een spinnenweb rondom de stad. Het was even bijzonder goed opletten om de wegwijzers: campismo te volgen zodat we niet zouden verdwalen in de wirwar van wegen. De camping ligt tussen verschillende van die grote wegen in een mooi park. Op deze manier is het een goede uitvalsbasis om met het openbaar vervoer de stad te verkennen. Het lijkt een perfecte symbiose tussen de stad en de natuur.
Na de middag reden we met de auto naar Sintra. Het is een stadje in de bergen met sprookjespaleizen, weelderige tuinen en grote herenhuizen. Het leek wel een stadje dat zomaar uit de hoed  van een tovenaar is gekomen. Ik had stiekem op het bezoek van het stadje aangedrongen omdat er ook een speelgoedmuseum gevestigd was. Poppengoed en poppenhuizen interesseren me uitermate. Eerst was ik een beetje ontgoocheld over het museum omdat er weinig variatie inzat.
De meeste auto’s, soldaatjes, blikken speelgoed alsook de vliegtuigjes stonden gewoon in rijen opgesteld. Gelukkig waren er hier en daar kleine vitrines die toch wat aangekleed waren en een tafereeltje uitbeeldden. Op de bovenverdieping huisden de poppen en hun toebehoren. Ze waren  ook systematisch in rijen opgesteld. Wat had ik zin om er leuke tafereeltjes mee te bouwen. Zo’n schat aan oude poppen kan op een fijnere manier worden voorgesteld. Toch ben ik heel blij dat we een bezoek brachten aan deze uitgebreide verzameling oud en uniek speelgoed.
Op wandelafstand bevond zich een mooi paleis dat gebouwd is in een mengelmoes van verschillende stijlen. Het bijzondere aan het paleis was de enorm grote tuin met beelden, terrassen, prieeltjes, torentjes, onderaardse gangen en zelfs ondergrondse torens. In de gehele tuin zitten allerlei symbolen verborgen. Wij hechtten weinig aandacht aan al die symboliek maar genoten van de prachtige wandeling vol verrassingen door de tuin. Via onderaardse grotten kwamen we in de onderaardse toren. Echt gek een toren die in de diepte is gebouwd i.p.v. in de hoogte. Het was er kil en vochtig. Er druppelden constant waterdruppels naar beneden. Via andere grotten kwamen we aan stapstenen en vanop een bruggetje konden we dan weer een watervalletje bewonderen. Eigenlijk zijn er te weinig woorden om de tuin en het paleis te omschrijven. Het gaf ons een fijn gevoel om het beleefd te hebben. Het is een aanrader voor al wie in de buurt van Lissabon is.

Linda

30-11-2012, 19:10 geschreven door stany

We trokken vandaag weer wat verder. Een ritje van ongeveer 135 km naar Nazaré. Een leuk vissersdorpje. Ik besloot om geen enkele autosnelweg te nemen en stelde de auto-gps zo in. Hopelijk waren het geen kasseien. We reden langs een prachtige weg langsheen de lagune die het vasteland en de zee scheidde. We konden genieten van de leuke oude dorpjes en stadjes die onze weg kruisten. Hier en daar waren er zelfs ook mooie villa’s bij. Het waren goede geasfalteerde wegen. Bij elk dorp en stadje hebben ze hier een vernuftigd systeem. Als je te snel komt aanrijden, dus boven de 50km/u dan springt er een licht op rood en kan je stoppen. Zelfs in de kleinste boerendorpjes. Helaas was er op deze wegen wel veel een snelheidslimiet van 50km/u. Vele Portugezen houden zich hier niet aan en zelfs hoorde ik geregeld een claxon van een vrachtwagen achter mij. Maar “ je suis en vacances, et je prends mon temps”. Ik dus cruisecontrol op 50. Haha. Ik had er zin in, maar mij gingen ze hier geen bekeuring geven, hoor. Tussen 2 dorpjes reden we nog langs een rotonde waar je op kon verloren rijden, zo groot was het. Het is verwonderlijk hoe de mensen hier goed Frans kunnen spreken. Op deze camping was dat ook weer zo, we beginnen dadelijk met de vraag of ze Frans kennen. We kregen een mooi plaatsje toegewezen en vandaag hebben we geen voortent opgezet. We vertrekken immers morgen al verder naar Lissabon. Nadat we de satelliet hadden staan en een tasje koffie en thee dronken, trokken we met de wagen  naar het stadje Nazaré , hier 3km vandaan. We namen Yuna mee. Het stadje is zowat in twee gedeeld. Het oude gedeelte lag boven en het nieuwe onderaan de kust. We trokken eerst naar boven en vonden het er prachtig. Oude pleintjes en een mooi uitzicht op de baai beneden. In een straatje stond er een deur open van een ateljeetje van een hobbyschrijnwerker die kleine bootjes maakte en verkocht. We kochten er een bootje voor Linda haar miniatuur. Er waren ook veel toeristenwinkels met zelfgemaakte truien. Niet duur eigenlijk maar in zo’n pull zweet ik mij kapot. Nadien reden we naar beneden en volgden even de kustweg naar de haven. Kleine straatjes vol winkeltjes, maar nu zonder toeristen, trokken onze aandacht. Nu de avond nog rondmaken en dan morgen naar het grote Lissabon.

28-11-2012, 20:16 geschreven door stany

Met een zwak zonnetje op de achtergrond vertrokken we naar Aveiro. Ze noemen het stadje ook wel eens ‘ het Venetië van Portugal’. We vonden al gauw een degelijke parkeerplaats. We hadden onze zonnebril nodig maar we deden toch ook onze jas aan want langs de waterkant is er toch vaak wat meer wind. Via een brug kwamen we langs een kade met kleine visserhuisjes waar de was zomaar op straat hing te wapperen. Langsheen een oude overdekte vismarkt kwamen we aan de kade van het centrale kanaal. Daar konden we een bootje boeken. Een soort gondel bracht ons op verschillende mooie plekjes. De oude herenhuizen met art-decodecoraties weerspiegelden in het water. We vaarden ook langs de zoutwinningen. Zoutopslagplaatsen in houten chalets lagen langs de kade. Een groot openlucht shoppingcenter torende naast het water uit. Boven op het dak van dit complex konden we een tuin met olijfbomen zien. Het was een superfijn boottochtje.
Op een bank langs het water nuttigden we ons lunchpakketje. Na de middag wilden we het shoppingcenter van naderbij bekijken. Die olijfbomentuin sprak ons wel aan. Hij was heel netjes aangelegd. Vanaf deze tuin konden we binnenkijken in een kerkhof. Het was helemaal omgeven met familiegraven in een soort huisje. Daar was ik benieuwd naar. Vooral de oude grafhuisjes waren heel decoratief versierd. Enkele werkmannen bouwden nu nog aan zulke huizen maar dan in andere materialen dan vroeger.
In de kathedraal was er veel meer lichtinval dan in de meeste kathedralen die we reeds bezochten. Langs kleine straatjes kwamen we weer in de buurt van de vissershuisjes. Zo vonden we weer gauw onze auto en reden we weer huiswaarts.

Linda

28-11-2012, 20:14 geschreven door stany

Porto laten we nu achter ons. We kuisen , om het op zijn Liers te zeggen, ons schup hier af. Het was goed en we hebben ervan genoten, hoor. Een grote stad en toch nog ouderwets. Ze schrijven in de groene michelingids dat Portugal nog 50jaar achterstaat. Op sommige indrukken kan je dat wel stellen. Als je in de winkels kijkt en je ziet hun nieuwe collectie hangen, dan denken we wel dat dat de kledij is die ze bij ons in de jaren 60 niet verkocht kregen. Ken je dat nog ? Zo van die rode en groene en gele vilten jassen? We zijn nu al wel 2 maanden weg uit Belgie en moest dat nu bij ons ook terug hangen in de winkels, gelieve mij dit dan eens te melden, dan kan ik me hier verontschuldigen. Voor de rest zijn ze  misschien 30 jaar achter hier. Het is te hopen dat hier geen censuur is op het internet zoals in sommige landen, zie dat ik hier geen internet meer krijg, haha. Er is wel veel nieuwbouw aan de kusten dat vergelijkbaar is met onze kust. Met een bang hartje vertrok ik met mijn gespan richting Vagos. Een dorpje in de buurt van Aveiro. Ik smeekte en bad dat de wegen hier toch niet allemaal kasseitjes waren. Want dan schiet je met een caravan niet veel op. We reden terug tot de plaats waar ik de autobaan verlaten had om naar hier te komen. Dus kasseitjesweg, misschien de kapellekensbaan van hier. Dan de autosnelweg op. Tijdens onze reis zagen we plots ook ooievaars, die hun nest hadden gemaakt op de palen boven de autobaan. Er zaten er 5 in hun nest. Misschien die van planckendaal? Wie weet ? Gelukkig was de weg naar onze nieuwe camping verharde weg, toen we de snelweg verlieten. We reden voorbij Costa Nova waar we even halt hielden om een paar leuke foto’s te nemen van de gekleurde huisjes. De oorspronkelijke huisjes waren in hout, maar bij verval werden ze vervangen door stenen in dezelfde kleuren en vormen. Onze nieuwe grote camping voldeed aan onze wensen en de voortent was weer vlug opgebouwd. We reden nog even 8 km verder naar de winkel en genoten verder van een rustige avond.

Stany

28-11-2012, 20:12 geschreven door stany

Net toen we wakker werden begon het weer te kletteren op de caravan. Ai, regen!!! Gelukkig leek het maar vals alarm want na een fikse bui klaarde het helemaal uit. We hadden besloten om het ook vandaag eens rustig aan te doen. Dus wat opzoekwerk en knutseltime waren aan de orde. Vanmiddag zouden we nog eens naar het restaurantje in Villa Cha trekken. Volgens de openingstijden zou het nu wel open zijn. Na een fijne wandeling waren we er . En ja, hoor, vandaag was de keuken in volle actie. We kregen een mooi plekje in de veranda. Daar hadden we uitzicht op het water. De oceaan deed heel veel inspanning om het water over het zand te laten kolken. Echt machtig! Voor een mals prijsje hadden we lekker gegeten. Ook een witte wijn uit de streek was niet
te duur. Het was een geslaagde maaltijd.
Later op de dag hadden we nog contact met het thuisfront via skype. Leuk om eens bij te babbelen.
Toen het avondlicht donkerder werd, scheen er een mooie rode gloed over de camping. Dit moest een wondermooi effect geven boven de oceaan. Omdat we op ongeveer 400 m van het water zaten, graaiden we het fototoestel en snelden naar het strand. Maar de duisternis was sneller dan wij want we waren net te laat om de zon te zien ondergaan. Dit was zeker een gemiste kans.

Linda

27-11-2012, 10:54 geschreven door stany