|
|
|
|
|
|
09-12-2012 |
zondag, 9 december |
Met
enkele sobere kerstversieringen hebben we vanmorgen onze caravan wat opgesmukt.
Gewoonlijk trekken we thuis toch wel wat tijd uit om de kerstboom en ons
kerstdorpje op te stellen. Nu was het in enkele tellen klaar maar zo hebben we
toch ook wat kerstsfeer.
Omdat het er vanmorgen redelijk goed uitzag, deden we een was. Ik waste zelfs
enkele spullen met de hand uit. Het zou wel goed drogen, dacht ik. Maar dat was
geen goede inschatting want we kregen de was amper droog.
Na de middag deden we nog een wandelingetje in de buurt van de camping met onze
Yuna. Die geniet daar met volle teugen van.
Stany vertelde vrijdag dat we op bezoek waren op een andere camping. Het is
niet onze gewoonte om op voorhand een camping te gaan zoeken. Maar we hadden
deze keer een goede reden om het wel te doen. Mijn ouders, ons moeke en ons
vokke komen volgende zaterdag met het vliegtuig naar Portugal. Ze komen
ons een weekje vergezellen. We halen hen dan op de vlieghaven af. Omdat er in onze caravan niet genoeg plaats is voor
4, hebben we voor hen een vakantiehuisje geboekt. We zijn zo reuzeblij met hun
komende bezoek dat we niet langer kunnen zwijgen en het jullie vandaag graag
laten weten. We tellen alle dagen een dagje af. Nog 6 keer slapen.
Linda
09-12-2012, 19:52 geschreven door stany
|
|
|
|
|
zaterdag, 8 december |
Vandaag trokken we met onze fiets weer naar Lagos-centrum.
Vorige week waren we er uitgeregend en nu leek het vandaag wat zonniger. Het
was de perfecte timing. De zon bleef van de partij. Na een fietstochtje van
ongeveer 20 min parkeerden we onze fietsen in het centrum. Eerst kuierden we
naar de zaterdagse markt. Gewone burgers probeerden er hun eigen geteelde
groente en fruit aan de man te brengen. Er heerste een gezellige drukte in de
overdekte ruimte. Er werden heel wat etenswaren verhandeld. Ook kippen, duiven
en konijnen wisselden van eigenaar. We probeerden ook wat sinaasappelen, look
en olijven. Buiten stonden er enkele kramen met textiel maar daar vonden we
zeker onze gading niet. Old fashioned noemen ze dat, geloof ik.
In de buurt van een fontein vonden we een geschikte plek voor ons middagmaal. Het
was puur genieten in de winterse zonnestraaltjes.
Lagos is vooral een stad die opgebouwd is met vakantieflats. Tussen al die
eerder nieuw opgetrokken gebouwen, zijn er enkele straatjes en pleintjes met
hier en daar een vleugje geschiedenis. Omdat het stadskerntje niet te groot
was, konden we zonder stadsplan op weg. Gewoon genieten zonder zich altijd te
moeten oriënteren. Midden op een pleintje groeide een appelsienenboom, gek he.
Na een beetje zoekwerk kwamen we bij een oude slavenmarkt. Er was een museum
aan verbonden en we waren eigenlijk benieuwd wat ze ons konden vertellen. Maar
we werden er niets wijzer. Enkele kapotte juwelen, wat oude munten en een
televisiescherm dat altijd hetzelfde beeld vertoonde was het enige aanbod van
het museum. Het kan niet altijd waaaw zijn, he.
In een ander deel van de stad was er dit weekend een ambachtenmarkt. Die werd
georganiseerd in een ondergrondse parkeerplaats. Ja, ja, je hebt het goed
gelezen. De parkeerplaats veranderde dit weekend in een heuse evenementenhal.
Er waren een veertigtal kraampjes. Alle deelnemers hadden hun koopwaren zelf
geknutseld. Er waren mandenvlechters, juwelenontwerpers, poppenmaaktsters,
wolvilters, breisters en nog zo veel meer. Ik vond het heel erg interessant om
te ontdekken dat er hier ook graag creatief wordt omgesprongen met diverse
materialen. Langs de zijkanten stonden kraampjes waar ijverige chefkoks aan de
slag waren geweest om allerlei eigenbereid gebak en andere snoeperijen te
verkopen. Er waren hele mooie creaties bij. En om te testen of ze ook lekker
waren, kochten we enkele stukjes taart. Toen we moe en voldaan weer in ons
vakantiehuisje waren proefden we van de plaatselijke lekkernijen en het moet
gezegd: ze waren lekker!
Linda
09-12-2012, 19:48 geschreven door stany
|
|
|
|
|
donderdag, 6 december |
Verdoeme, verdoeme, verdoeme. Hij is ons vergeten. Onze
schoenen stonden nochtans voor de deur van ons caravan, maar helaas. Maar hoe
kan het ook anders, Hij zit in Belgie, de Goede Sint. Hier in Portugal en in
Spanje is daar niets van te zien. Geen hype zoals bij ons en in Nederland.
Hetgeen we wel kregen die dag was een hele dag buitjes met tussenin een
opklaring. We trokken in de voormiddag even naar de winkel om ons vervolgens de
hele dag gezellig bezig te houden. Den boog moet niet alle dagen gespannen
staan, hé en af en toe wat rust moet ook. We staan hier immers op een goede
camping waar het rustig is. s Avonds hadden we enkel wat problemen met de
satelliet om VTM te ontvangen. Als het weer slecht is met veel bewolking en
regen, dan speelt dat wel parten. Sommige kampeerders staan hier met een
schotel van een diameter van 100cm of zelfs meer. Je kan er bij manier van
spreken voor de hele camping paella in maken. Maar naar verluidt staan ze er
soms ook nog aan te draaien, hoor, dus we hebben het nog niet zo slecht dan. Ook
wat plannen gemaakt voor morgen en de avond mooi afgerond.
Stany
08-12-2012, 19:02 geschreven door stany
|
|
|
|
06-12-2012 |
woensdag, 5 december |
Het weer had zich wat hersteld vandaag. We besloten om een
auto-uitstap te doen. We ontdekten de schoonheid van de zuidwestkust van
Portugal. Het natuurpark waar we doorreden, strekt zich uit langs deze
westkust. Het is een beschermd gebied waar de wind vrij spel heeft, en voor
grote golven zorgt. Het water is hier koud en ook woester dan in de
zuidelijkere Algarve. Het landschap is zeer gevarieerd met lange zandstranden,
groene weilanden met grazende schapen, statige bossen met kurkeiken en witte
huisjes met kleurrijke accenten.
Onze eerste stopplaats nabij de stranden van Bordeira, leek al een waar
paradijs. Het opkomende water kolkte tegen de kliffen die hoog boven het water
uitstegen. Het was een waar schouwspel waarbij we vaak een vleugje
regenboogkleurtjes konden waarnemen boven het pas omgewoelde water. We genoten een
hele poos van deze wonderlijke natuur terwijl we wandelend over aangelegde
houten paadjes de kustlijn van op de klippen konden volgen.
De temperatuur bereikte een aardige 16 graden. Zo konden we ons in het zonnetje
weer verlekkeren op ons lunchpakketje. Onze warme truien verdwenen met de lege
rugzak in de auto. We reden verder langs de kust op een onverharde weg. Dat was
even schommelen in de wagen.
Onze groene gids meldde ons dat we aan de Torre do Aspa een overweldigend
uitzicht zouden hebben op het uiterst zuidelijkste punt van Portugal. Dat
lieten we ons geen twee keer zeggen.
Na een poos veranderde de weg weer in een onverharde weg. Hoe verder we reden, hoe
meer putten en plassen we zagen. De weg werd onberijdbaar. We parkeerden de
auto en gingen te voet verder. Langs de weg en op de zanderige heuvels merkten
we honderden, waarschijnlijk duizenden azeleas. Ik kan me voorstellen hoe deze
zandduinen er in de lente uitzien wanneer al die azeleas in volle bloei staan.
De Torre do Aspa hebben we uiteindelijk niet gevonden maar op een andere klif
die
we wandelend bereikten, hadden we ook een mooi uitzicht.
Dan hadden we nog de twee uiterst zuidwestelijke punten van Portugal voor de
boeg. Bij Sagres heb je 2 kliffen die loodrecht uit de oceaan rijzen. Op de
Ponta de Sagres moesten we een centje neertellen voordat we via een oud fort
tot op het uiterste punt konden wandelen. Door de vele bebouwing langs de
kusten was het uitzicht minder wijds dan we ons hadden voorgesteld. Op de Cabo
de Sao Vincente konden we niet tot het uiterste puntje omdat de vuurtoren op
het puntje toebehoort aan een militair domein. Langs de westzijde hadden we wel
een indrukwekkend uitzicht op de kliffen die zich oneindig ver uitstrekken naar
het noorden.
Onze Yuna die meewas, was enorm moe van al het wandelen. We hebben ze de hele
avond niet meer gehoord. Toegegeven: onze benen en voeten voelden ook vermoeid
aan.
Linda
06-12-2012, 19:32 geschreven door stany
|
|
|
|
|
dinsdag, 4 december |
Deze nacht toch enkele buitjes gehad hier. Toen we wakker
werden en de tent buiten kwamen zagen we enkele opklaringen tussen de grijze
wolken en besloten om met de fiets naar Lagos te rijden. De temperatuur was wel
in orde, dus een deed ik een short aan. Om te fietsen wel mijn fleecetrui
aangedaan voor de wind. We reden via de hoofdweg tot het stadje en doken dan
een straatje naar beneden in, waarvan we dachten dat dit wel naar het stadje
zou leiden. In een boekje hadden we wel een plannetje maar dat was zeer klein
en onduidelijk. We zagen geplaveide straatjes waar winkeltjes in waren, maar we
wisten nog niet dat we in het centrum waren of niet. Aan de havengeul was er
een grote boulevard die we af reden om eens te verkennen. Helaas moesten we
even terugkeren en een voetgangersbrug
nemen om tot het strand van Lagos te komen. De zee was hier opmerkelijk
rustiger dan aan de kust van de westkant. Daar beukt de zee in op de rotsen met
groot kabaal. Hier zag je de kleine rustige golfjes die zich op het strand neer
vloeiden. Linda ging even de zee in om eens te voelen hoe koud of warm het
zeewater wel was. Het viel wel mee, zei ze. Daarna reden we terug naar het
stadje en parkeerden onze fietsen om te voet het stadje te verkennen. We
ontdekten er een overdekte vismarkt en kochten er een goed stuk verse tonijn.
De prijs vonden we ongelooflijk. 12/kg. Toen we er buiten kwamen begon het
lichtjes te zeveren. We zochten even het infokantoor voor een stadsplannetje.
Daar buiten gekomen, liepen we plots ons Nederlands koppel tegen het lijf, die we al een paar maal
ontmoet hadden op doorreis. Nu zaten ze op een andere camping dan wij. We
besloten , omwille van het mindere weer, om terug naar huis te rijden. Onderweg
kregen we nog wat regen te verduren, maar ja. s Middags genoten we van ons
lekker stuk vis op de grillplaat. Heerlijk, om van te smullen. Voor herhaling
vatbaar. Na de middag hebben we ons thuis wat geamuseerd en ontspannen. Dat
moet ook eens kunnen. s Avonds blijft het hier licht tot ongeveer 18.30u en
dat is ook wel tof.
Stany
06-12-2012, 19:20 geschreven door stany
|
|
|
|
03-12-2012 |
zondag, 2 december |
Vandaag verlieten we de hoofdstad van Portugal : Lissabon.
We zouden een ritje van 220km maken tot Odemira op de rand van de Aletejo en de
Algarve. Om de hoofdstad te verlaten kozen we om even de autobaan te nemen om
ons met de caravan niet in de heksenketel van ronde punten en lichten te
begeven. Voor 1.65 waren we buiten bereik van de drukte geraakt en sloegen op
een N-weg af. De schrik om nog geconfronteerd te worden met kasseiweggetjes
,zit er nog wel een beetje in. Maar ik kan me van mijn eerste indruk verlossen.
Geen kasseien meer gezien, ook vandaag niet. Het zal die eerste dag de
Parijs-Roubaix streek van Portugal geweest zijn. Onderweg een prachtig wit
kerkje tegen gekomen in een dorpje, niets speciaals eigenlijk, ware het niet
dat er 2 reusachtige ooievaarsnesten opgebouwd waren. De grote vogels waren er
in hun nopjes, denk ik. 40km voor Odemira hebben we dan halt gehouden om te
lunchen. Omdat de rit ons zo goed beviel en we zo goed opschoten, besloten we
om ons tussenstation over te slaan en verder te rijden naar Lagos. Rond 15u
zijn we hier dan ook toegekomen en we vielen hier dadelijk op. Vele oudere
mensen liepen hier gewoonweg in short en t shirt rond,en wij in jeans en trui. We
pikten de caravan af en zetten ons dadelijk in de gebruikelijke campingoutfit.
Hier staan ze dus. Die overwinteraars. Vele Nederlanders en Britten in hun mobilehomes
van je kan niet meer en sommige ook met hele grote caravans met
supervoortenten. Het weer is hier super. Helaas een klein beetje tijd verloren
met het positioneren van onze satelliet, maar uiteindelijk toch klank en beeld.
Heel het systeem van instalatiegegevens is toch een beetje verschoven,
naargelang je naar het zuiden trekt, om de satelliet te zoeken. Daarna een
heerlijk douchke en dan aperitieftijd en een lekkere maaltijd. We konden eten
in onze voortent. Het blijft hier s avonds precies ook een beetje langer licht
dan bij ons. Hopelijk blijft het zo leuk in de Algarve, zoals nu bij onze
aankomst.
Stany
03-12-2012, 19:54 geschreven door stany
|
|
|
|
|
zaterdag, 1 december |
Niet te geloven maar we beginnen vandaag onze 10de
week.
We namen de draad van gisteren terug op en gingen opnieuw met de bus naar
Lissabon. Gisteren hadden we niet echt de smaak te pakken want het was miezerig
maar vandaag was daar niks meer van te merken. Een najaarszonnetje deed de stad
heerlijk stralen. We hadden in ons boekje wat meer info opgezocht en we zouden
vandaag de wijk Alfama eens onder de loep nemen. Het is een deeltje van de stad
dat zich omhoog worstelt van aan de Taag tot aan het kasteel. Op weg naar boven
kwamen we ook een kathedraal tegen. Dit was de meest sobere kathedraal die we
al gezien hebben maar daarom zeker niet minder mooi. Al gauw kwamen we een
eerste binnenpleintje tegen. Langs de kant hadden we een mooi uitzicht over de
benedenwoningen en de Taag. Een muzikant zorgde voor een prettige sfeer. Op een
kleine afstand verwonderden we ons al weer over zon leuk pleintje. We
wandelden verder tot aan het kasteel en kuierden wat rond in de kleine
straatjes die zich schilderachtig uitstrekten in de omgeving. We haastten ons
een beetje tijdens de afdaling want we wilden het museumpje van de poppendokter
deze keer zeker bezoeken. Dan moesten we vandaag rekening houden met de
openingsuren, nietwaar. We kregen een heuse rondleiding in het poppenhospitaal.
Tientallen poppen lagen te wachten om weer hersteld te worden. In de kasten van
de dokter lagen oogjes, beentjes, armpjes, pruiken en nog allerlei
poppenonderdelen. Op een tafel lagen kapotte poppen, touw, verschillende
soorten lijm, scharen, een lintmeter en nog zoveel meer. In een andere kamer
was een hele poppencollectie te bewonderen. Het was precies een schat op
zolder. En alles was heel sfeervol opgesteld. Heel mooi om naar te kijken. Hier
voelde je gewoon een bijzondere sfeer uit vervlogen tijden. Alles leek
compleet. Ik kan er moeilijk de perfecte omschrijving voor geven maar ik vond
het museum subliem.
Terug op straat werden we benaderd door zonnebrilverkopers. Gisteren boden
diezelfde verkopers ons paraplus aan. Niet te geloven hoe die op de toeristen
inspelen, he.
Voordat we weer terug op de bus gingen, liepen we even langs bij de bakker en
kochten er de specialiteit van Portugal: pasteisj de nata. Ze werden verpakt
zoals onze Lierse vlaaikens. We waren zo benieuwd dat we er ieder eentje
proefden op een bank in het zonnetje. De andere exemplaren bewaarden we voor
later. We waren allebei dadelijk fan van
dit lekkere gebakje. Het is een soort bladerdeeg gevuld met geflambeerde flan.
Heeeeeeerlijk!!!!
Terug op de camping namen we nog even de tijd om de hond wat te verwennen want
ze was 2 dagen
alleen in haar mandje gebleven. Dus even qualititime voor haar was geen
overbodige luxe.
Linda
03-12-2012, 19:53 geschreven door stany
|
|
|
|
|
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|