Het was een toffe dag. Ik had een adresje van een poppenhuismuseum in een tijdschrift gevonden. Het museum was in het centrum van Malaga.
Het was behoorlijk druk in Malaga. Een parkeerplaats zoeken was niet vanzelfsprekend. Daarom kozen we uiteindelijk voor een parkeergarage. Wat is het gemakkelijk dat Stany een getrainde chauffeur is, want de doorgangen en de parkeerplaatsen waren bijzonder klein.  De muren in de garage waren getuige van meerdere aanrijdingen. Ze waren hier en daar flink beschadigd.
We besloten om eerst het museum te bezoeken want misschien was het in de namiddag wel gesloten. De locatie van de poppenhuisjes was heel bijzonder. Aan de voorzijde leek het een gewoon
huis maar éénmaal binnen was er een binnenplaats die 2 verdiepingen hoog en ook overdekt was. Dit gaf al direct een aparte sfeer aan de tentoongestelde huizen. Het waren allemaal oude huizen die
zo’n gezelligheid uitstraalden. Hoe meer je er naar kijkt, hoe meer details je ontdekt. Ik genoot erg  van dit bezoek.
Nadien gingen we in de stad op zoek naar de overblijfselen van een Moorse burcht. Een Romeins theater en een hele mooie kathedraal kwamen we ook tegen. De huizen in de autovrije straten bevonden zich in goede staat. Vooral balkonnetjes aan de ramen blijven zo bijzonder voor de Spaanse architectuur.
Onze bokes aten we aan de rand van de haven. Onze aandacht werd getrokken door een groot cruiseschip dat al toeterend de haven verliet.
Achteraf lieten we ons meedrijven met de vele winkelende mensen. Het was erg druk in de straten van de binnenstad. Dicht bij de parkeergarage was er nog een overdekte markt. Altijd gezellig om er even rond te wandelen.
We herinneren ons Malaga als een nette, grote, drukke en zonnige badstad met wuivende palmbomen aan de zuidkust van de Middellandse zee.
Op de terugweg moesten we nog inkopen doen om onze ijskast wat aan te vullen. We stopten aan een megagroot shoppingcentrum waar ook een supermarkt huisde. We winkelden snel want het was
veel te mooi weer om inside te shoppen.
Op de camping genoten we nog even van een aperitiefje buiten in het zonnetje want achteraf moesten we in de voortent kruipen, dan werd het te fris.

Linda

06-01-2013, 20:02 geschreven door stany

Rustig wakker geworden. Na een blik buiten geworpen te hebben besloot ik dat het weer eens een prachtige dag zou kunnen worden. We genoten nog even van het ontwaken en Linda ging dan zoals we altijd doen hier als eerste naar het sanitair gebouw. Even daarna volg ik dan met Yuna en welgeteld 207 stappen verder neemt Linda Yuna dan over om haar uit te laten buiten de camping. Na mijn sanitair bezoek ga ik dan snel terug naar de caravan om het ontbijt klaar te zetten in onze voortent. We zetten dan wel nog even het  elektrisch vuurtje aan om de kilte wat te breken. We moeten er eerlijk in zijn, hé. Na het ontbijt gingen we tot de ingang van de camping om nog eens een was in te steken. Helaas zijn niet alle mensen zo zorgvuldig als wij en denken dat hun was er een halve dag mag insteken. Na tien minuten was het geduld van een fransman en mezelf op en haalden we de was eruit en staken die in de bijhorende winkeltassen van die mensen. Men kan niet blijven wachten. Ik ging me dan ook wassen en haalde daarna keurig op tijd onze was terug op. Linda hing hem in het zonnetje te drogen. We genoten buiten van het zonnetje dat zo vanaf tien uur zijn best begint te doen om ons te verwarmen. Na de middag namen we Yuna mee voor nog eens een wandeling naar ons dorpje aan de kust Cabopino. Op het strand hebben we ons wat gezet om naar de zee te kijken. Zo eens wat stilte en het geruis van de zee brengt een mens tot rust. Nadien kochten we een yacht in de haven. Het is de eerste foto die je ziet. Maar als we gingen betalen kwamen we toch net ietsje tekort en besloten om een kleiner model te kopen. De tweede foto. Helaas, dit is net niet voor ons weggelegd denk ik. Maar tja, dromen mag hé. Toen we terug thuis waren hebben we onze beide hoofden eens bijeen gestoken, niet dat we anders mijlen ver uit elkaar leven, om het verdere verloop van onze reis eens te bespreken. De kaart van Spanje werd er naast gelegd samen met de kalender en de PC. We vonden een camping landinwaarts die zowat centraal gelegen is om Sevilla, Cordoba en Grenada te bezoeken. Op de site stond ook dat we 10km verder de trein zouden kunnen nemen naar die steden. Dat is handig om parkeerproblemen te vermijden. De verdere bestemmingen werden ook overlopen tot aan de Franse grens. Het zal dus allemaal wel mooi in mekaar passen. Ons motto geen stress, was weer van toepassing. We klonken er een glaasje op en zagen dat het goed was. Wat is live toch beautifull. Morgen gaan we naar Malaga en zondag vertrekken we hier om naar een nieuw stekje te gaan.

Stany

05-01-2013, 20:11 geschreven door stany

We parkeerden onze auto om daarna te voet de grens over te steken. Ja, ja, we wilden naar Engeland. Of beter gezegd naar Gibraltar. De rots van Gibraltar is nog steeds onder Engels bewind.
Wat waaide er een felle wind in de omgeving van de rots!!! Gelukkig hadden we onze jas meegenomen.
Met  onze paspoorten in de aanslag staken we de grens over. Een douanebeamte deed amper moeite om naar onze paspoorten te kijken. Daar stonden we dan: op Engels grondgebied. Een bus bracht ons naar de Mainstreet. Deze straat zou een straat met winkelketens van bij ons kunnen zijn. Alleen zijn alle artikelen geprijsd in Engelse ponden. Da’s even opkijken in ons Europa. Je mocht ook betalen in euro’s maar dan moest je even een rekensommetjes maken. Juwelenwinkels en winkels met fototoestellen waren op zijn minst de koplopers in de straat.
Natuurlijk wilden we de rots zelf verkennen. Via reclamefolders en onze plattegrond zagen we dat je naar boven kon met een kabelbaan. Toen we daar naar op zoek waren, werden we aangesproken om met een taxibusje de buurt beter te leren kennen. Toch maar even checken bij de kabelbaan. Daar merkten we dat een taxibusje voordeliger uitkwam. We meldden ons bij de chauffeur. Die vertelde ons dat hij pas vertrok als er minstens 4 personen waren. We wilden wel even wachten. Na een uur geraakte ons geduld op maar net toen we beslisten om op te stappen, had de chauffeur een tweede koppel te strikken. De  chauffeur veranderde in een eersteklasgids. Hij vertelde ons bijzonderheden over het Britse landdeeltje. Op een eerste stopplaats konden we in de verte ( 22 km) Marokko zien.
Het Marokkaanse gebergte lag een beetje in de wolken. Ook hadden we daar een goed zicht op de haven van Gibraltar. Een tweede stopplaats bracht ons bij een natuurlijke grot onder de berg. De natuur had hier miljoenen jaren zijn werk gedaan en het resultaat was prachtig. We genoten van de stalagmieten en stalactieten die mekaar op meerdere plaatsen voorzichtig raakten.
Toen we weer naar het busje gingen merkten we al apen die hier op de berg leven. Ik kreeg het al direct aan de stok met een aap die op het busje zat. Venijnig beet hij me in de arm. Gelukkig had ik een trui en een jas aan zodat ik er alleen een blauwe plek aan overhield. Op de volgende stopplaats was een voederplaats van de apen. Je kon er knabbelende apen zien, ook speelse apen die het busje als speelterrein gebruikten. Ik bleef braafjes op afstand hoewel ze er heel aaibaar uitzagen. Vanop dit plekje hadden we een mooi uitzicht op de oostelijke kant van de rots.  Een vierde stopplaats bood de gelegenheid om een uitgehouwen rots te bezoeken. Deze galerij deed vroeger dienst als verdedigingsplaats want om dit kleine stukje land is er veel gevochten doorheen de eeuwen heen.
Via smalle dalende weggetjes bracht de taximan ons weer bij de Mainstreet. We kuierden weer terug naar de bushalte. We hadden echt de Engelse sfeer opgesnoven, zelfs het weer deed zijn best om er Engels uit te zien. ( veel koeler en veel wind, gelukkig geen regen).
Via de douane waar we nu zelfs onze paspoorten niet moesten tonen, kwamen we weer in Spanje.
Na een autotochtje van ongeveer 100 km waren we weer op onze camping. Ik kookte een typisch Belgisch gerecht: bloemkool met witte saus. We kunnen vandaag spreken van een erg internationaal
dagje, niet?

Linda

05-01-2013, 20:08 geschreven door stany

Deze morgen opgestaan met een glimlach op de lippen. Niet dat ik ondeugend was geweest vannacht maar omdat ik met het idee speelde om een leuk uitdagend sm’sje te sturen naar mijn broer. We zouden vandaag zijn huidige vakantiebestemming gaan verkennen, nl Torremolinos. Hij is daar al een paar maal met vakantie geweest. Na het ontbijt kon ik het niet laten en stuurde hem een sms om te vragen of hij niet mee kon gaan. We kregen een paar tips wat we er konden bezoeken. Toen we er aan kwamen zochten we een plekje waar we konden parkeren. Geloof het of niet maar alles stond er letterlijk zo vol als een ei. Uiteindelijk vonden we net buiten de stad een plekje. We moesten ongeveer een km terug wandelen, maar dat gaf niet. We zagen er de grote doorgangsweg en draaiden een winkelstraat in. Het was een grote mensenmassa die er rondliep. Je kon duidelijk de vele Engelsen eruit halen. Alle winkels waren geopend en dat bracht een gezellige sfeer. We kuierden dan ook rustig rond en Linda vond er verbazend een winkel waar men poppenhuizen verkocht. Ze viel omver van de prijs die ze zag. Ik kon haar nog net opvangen. Nadien vonden we er een grote trap bedekt met rode stenen die ons tot bij de boulevard aan zee bracht. Het weer was prachtig. Vele oudere mensen liepen per twee naast elkaar, ik denk dat ze dit dagelijks doen. We zetten ons in het zonnetje ’s middags om onze boterhammetjes op te eten en genoten even van de zon. Nadien trokken we weer richting centrum want we hadden nog een ander plaatsje om te bezoeken in onze gedachte. We reden verder tot Alhourin el Grande. Volgens de gids zou het een mooi wit dorpje zijn, maar de werkelijkheid was anders. Het was een stadje dat niet zo heel gezellig was. We besloten om verder te rijden naar Mijas. Dit is echt een klein wit dorpje dat zich als een zwaluwnestje tegen een bergwand aan heeft geplakt. Het heeft echt onze hartjes betoverd. Rond een uur of vier hadden we in een restaurantje elk een halve portie gefrituurde anjovisjes besteld. Dit zou een specialiteit zijn van de streek van Malaga. Een goed glaasje witte wijn en wat brood erbij zorgde inderdaad voor een heerlijk festijn. Gezeten in de zon,dachten we dat het zomer was. Nadien liepen we nog wat verder in het dorpje en ontdekten nog meer mooie betoveringen. Het dorpje is echt een aanrader om te bezoeken. De tijd deed ons de das om en we moesten terugrijden. We reden door een mooi berglandschap tot aan de kust. ’s Avonds waren we nog aan het nadromen van onze mooie uitstap van vandaag.

Stany

04-01-2013, 19:59 geschreven door stany

04-01-2013, 19:55 geschreven door stany

De laatste dag van jaar. De eerste keer sinds lang dat ik niet meer thuis was, maar nu zijn we beiden samen ver van huis. Het is en blijft toch nog altijd raar, hoor dat je hier in korte broek kan rondlopen terwijl je weet dat het in België met deze periode altijd koud is. We besloten om voor de middag nog onze aankopen te gaan doen. Hier langs de kust is het wel een eigenaardige mobiele situatie. Je moet hier langs een snelweg rijden met steeds afritten voor de verschillende dorpjes die je tegen komt. Zo moesten we ook de snelweg op om naar de winkel te rijden. 6 km verderop de afslag nemen en dan zaten we direct aan een gehucht waar er 2 warenhuizen gevestigd zijn. Linda haar boodschappenlijstje werd afgewerkt en we keerden terug naar huis. ’s Middags aten we iets gewoons en daarna begon Linda aan onze oudejaarsmenu. Het is ongelooflijk hoe zij in zo’n kleine ruimte zoiets groots kon klaarmaken. In de namiddag genoten we buiten nog van het zonnetje. Rond half zeven begonnen we aan onze aperitief. Ook hier had Linda speciale hapjes voor gemaakt. Tussendoor keken we even naar TV en genoten van ons heerlijk uitgebreid koud buffet. Af en toe hoorden we Yuna eens blaffen door de knallen die hier en daar al te horen waren van voetzoekers en een vuurpijl. Zoals bij ons gebeurt dat ook hier sporadisch al vanaf 20u. Tegen middernacht werd een glaasje Cava uitgeschonken en haasten we ons naar buiten om van het vuurwerk te kunnen genieten. Helaas was het enkel hier en daar eens een pijl die de hoogte in ging en de rest bestond eigenlijk uit knallende voetzoekers. Drie plaatsen verder, op een leegstaande plaats, hadden een hele avond Britten samen gezeten en gedronken. Het waren overwinteraars dus de herrie viel wel mee. De overschotjes van ons buffet werden opgeborgen in de ijskast en we kalmeerden Yuna die telkens blafte met de knallen.

Bij deze wensen we al onze familie, vrienden en kennissen een jaar vol geluk en goede gezondheid.

Stany

02-01-2013, 21:48 geschreven door stany

Op naar Marbella vandaag. Zo snel we konden, pakten we alles in. Op deze camping wilden we niet veel langer blijven. Gisterenavond was de elektriciteit op de hele camping tot tweemaal toe uitgevallen. Wat moet dat in vol seizoen zijn als de camping volstaat? Nu waren we praktisch de enige campinggasten.
We reden door een prachtig landschap met verschillende gebergtes tot 1904 m. Mooie valleien wisselden mekaar af. We zagen kleine dorpjes in de verte maar op onze weg kwamen we geen wooncentra tegen totdat we aan de kust kwamen. Daar rezen de woningen als paddenstoelen uit
de grond. Ongelooflijk veel bebouwing vonden we langs de kustlijn. Hier en daar konden we de Middellandse Zee al even zien. Onze nieuwe camping ziet er veel gezelliger uit. Er zijn heel veel vaste overwinteraars maar dat stoort helemaal niet. We hebben onze tijd genomen om een geschikt plaatsje uit te kiezen. Op die manier vonden we een heel zonnig plekje.
Onze voortent stond in een mum van tijd opgesteld. Rond 14.00 was alles in orde. Tafel en stoelen konden buiten staan.
Na de middag maakten we een wandelingetje met als doel even rond te neuzen of we een restaurantje vonden waar we met oudejaarsavond iets konden eten. Nu blijkt dat we vlak naast een mondaine badstad zitten met een haventje met reuzengrote jachten. De prijzen van de oudejaarsavondetentjes waren gelinkt aan die mooie jachten, denken we.  We besloten om morgen inkopen te gaan doen en er in ons caravannetje zelf iets leuks van te  maken. In mijn hoofd maakte ik al een boodschappenlijstje met ingrediënten waar ik morgen een leuk buffetje zou mee te voorschijn toveren. Ik had er alle vertrouwen in dat het superlekker zou worden.

01-01-2013, 19:21 geschreven door stany