De wekker liep af en we haastten ons uit ons bedje om op tijd klaar te zijn om de bus te halen. Snel ontbijten en het lunchpakketje maken was de boodschap. Een tweede dag Barcelona stond op het programma. Deze stad verken je niet op een paar dagen. Er is zoveel te zien. Rond 09.45u kwamen we aan op de Place De  Catalunya. We namen even poolshoogte aan  het infoloket en begaven ons naar het metrostation om een T10 ticket te kopen voor het openbaar vervoer dat we vandaag zouden nemen. We namen eerst de bus richting Parc de Montjuic. Ik wilde Linda een soort Bokrijk laten zien van Spaanse huizen. We moesten eerst een bus nemen tot aan de Placa Espanya en daarna een andere  tot aan het park Poble Espanyol. Je kon in dit park de verschillende huizen ontdekken van heel Spanje. In een van de huizen was ook een glasblazerij gevestigd die dag en nacht werkt. Het vuur gaat er nooit uit. Ook een huisje met een rietvlechtster trok onze aandacht en ik schonk mijn vrouwtje er dan ook een mooi klein rieten mandje voor in haar poppenhuizen te zetten. Na de middag reden we met de bus even verder tot het Olympisch stadion en daarna trokken we te voet verder naar beneden. Onderweg konden we nog genieten van een panoramisch zicht over de stad en de haven. Het was een plezier om als gids voor mijn vrouwtje te kunnen dienen. Langsheen het park bereikten we terug de zuil van Columbus die we wilden bezoeken. Helaas, de lift was voor drie maanden buiten gebruik. Dan maar verder via de Rambla. In de overdekte markt kochten we nog een vruchtensapje en vervolgden onze we weg. Op de Plaza Catalunya namen we terug een lijnbus tot aan Parc Guell. Het park van Gaudi. Op zijn beroemde bank namen we enkele foto’s en wandelden daarna tot het hoogste puntje van het park. Je kan er op een torentje klimmen en genieten van een formidabel zicht over heel de stad en omgeving. Zelfs de vliegtuigen kan je zien landen op de luchthaven. Daarna terug naar de hoofdingang van het park om Gaudis salamander te zoeken. Hier stond er ook heel wat volk om de nodige foto’s te nemen. We kuierden nog even wat na en namen de bus terug naar hartje Barca. We hadden nog een uurtje voordat we de bus hadden van 18.10u. We ontdekten een goed restaurantje in de buurt van de halte en lieten ons nog even gaan om na te genieten van deze twee prachtige dagen. Het was alweer donker als we op de camping aankwamen, waar Yuna ons opwachtte. We deden heel wat kilometertjes en waren blij dat we in onze zetel konden zitten. Barcelona is zeker en vast niet op twee dagen te zien hoor, je kan er blijven in rondlopen…

Stany

16-02-2013, 15:40 geschreven door stany

16-02-2013, 15:37 geschreven door stany

Na enkel 1 nachtje op deze camping, die wel prachtig was, verlieten we de plek van Peniscola. De camping had een nog nooit geziene infrastructuur. Alle plaatsen waren aangelegd met een kunstgrastapijt. Mooi om zien en erg proper om op te kamperen. Yuna kent het al dat we beginnen op te breken en laat dan ook goed van haar horen door een klagend geluid te produceren alsof ze wil vertellen dat we haar zeker niet mogen vergeten en dat ze zeker en vast meewil. Alsof we haar zouden vergeten… zo’n schatje. Het is al wel gebeurd dat we haar drink- en etensbakje stuk reden met de auto of caravan of dat we het gewoonweg vergaten. Vanaf deze camping zaten we dadelijk op de grote weg en kon de rit van 180km beginnen. Af en toe zagen we de zee en van zee gesproken die hebben we al heel veel gezien tijdens onze reis. Maar telkens anders en anders. We ontdekten langs onze weg ook enkele gesnoeide wijngaarden die klaar waren om terug in bloei te komen. De wereld is toch zo mooi. Om 12.30u waren we op onze nieuwe camping in Vilanova. We passeerden een heel mooi meer toen we bijna toekwamen. We waren precies in Zwitserland. Ongelooflijk hoe groot dat deze camping is. We werden begeleid door een golfautootje naar onze plaats. Snel de caravan stabiel zetten en eerst eten. Nadien ons voortentje opstellen en snel was alles klaar zodat we wat in het zonnetje konden zitten. We kregen na een tijdje zin om ons eens naar het zwembad van de camping te begeven. Een goede frisse duik deed deugd en we genoten er ook van een heerlijk moment in de jacuzzi. Het deed ons denken aan thuis en we verlangden al stiekem naar ons huisje om er een goed massagebadje te nemen. Maar ja, de meeste dromen zijn bedrog… nog even wachten hiervoor. Na het zwemmen had Linda een heerlijke spaghetti gemaakt en konden we ons even voorbereiden op ons citytripje voor morgen, namelijk Barcelona. Ik ben benieuwd of deze wereldstad haar zal bevallen.

Stany

16-02-2013, 15:35 geschreven door stany

Vannacht kwam er weer felle wind opzetten die ook overdag flink bleef presteren.
Toen we onderweg waren, voelden we dat de caravan krachtige windstoten moest opvangen.
De palmbomen waaiden gevaarlijk met hun takken. We reden regelmatig vlak naast de kust. De
hoogbouw verraadde dat er weer een stadje aankwam. Gelukkig zagen we ook lange stroken strand zodat gelukkig de hele kust nog niet is volgebouwd.
Rond 2 u na de middag stonden we al op ons nieuwe plekje. We hoefden geen tent op te stellen want we logeren hier maar één nachtje.
Men had ons verzekerd dat Peniscola een mooi middeleeuws stadje was zodat we het zeker wilden bezoeken. Het stadje torende op zijn vestigingsmuren uit boven de zee. Als een stevige burcht vermande het zich tegen de felle wind. De wind was gigantisch. Hij floot letterlijk om onze oren, hij liet de gevouwen luifels wapperen en hij deed het zand van de bijhorende stranden opwaaien.
In de smalle straatjes waren we een beetje beschut maar eenmaal op de vestigingsmuren konden we wedijveren met de kracht van de wind. Toch genoten we van de mooie vergezichten over de stranden en de weidse zee. Vele huisjes verkeerden in vervallen staat maar ze waren er ook volop aan het renoveren. De vele cafeetjes en winkeltjes hadden hun deuren gesloten. Tijdens de zwoele zomer zal dit pittoreske stadje volop tot leven komen maar wij kwamen nu slechts enkele moedige toeristen tegen in de verlaten steegjes.
We zijn heel blij dat we Peniscola aan ons bezoekerslijstje konden toevoegen.
’s Avonds ging de wind liggen en werd het rustig op de camping.

Linda

13-02-2013, 21:36 geschreven door stany

Dit was onze laatste dag op de camping in Oliva. Op deze camping verbleven we 14 dagen. Morgen trekken we weer verder. We nemen de draad weer op om verder te reizen na onze korte onderbreking aan de Costa Blanca. Op de valreep wilden we Oliva zelf nog even bezoeken. De omgeving hadden we ruimschoots ontdekt maar het stadje zelf dat op 5 km van de camping ligt, was ons ontglipt. Toch kon het stadje ons niet bekoren. Hoge appartementen, lange lege straten en enkele supermarkten trokken onze aandacht maar brachten ons niet echt in vervulling. Ons bezoekje was dus slechts van korte duur maar we konden onszelf niet verwijten dat we Oliva over het hoofd hadden gezien.
Nog even vermelden dat gisteren zoals elke zondag, een sinaasappelboer op de camping kwam met een auto volgeladen met bakken oranje vruchten. Hij komt elke week langs om verse sinaasappelen te verkopen. Ze zijn zo bijzonder lekker, zo zoet en zo sappig dat we er niet konden aan weerstaan om nog enkele kilo’s te kopen om mee naar huis te brengen.
Na de middag namen we wat tijd voor onszelf en in de vooravond gingen we nog even langs bij de
Belgische kampeerders uit Herentals die we op onze camping leerden kennen.
Net voordat het begon te donkeren pakten we de voortent in zodat we morgen tijdig kunnen vertrekken.
’s Avonds genoten we nog even na van onze toffe periode in de provincie Valencia.

Linda

13-02-2013, 21:33 geschreven door stany

Joepie, het was weer windstil en de zon kwam erdoor. Vandaag hadden we onze vrienden uitgenodigd voor een etentje hier bij ons. Omdat er maar plaats voor twee is in onze voortent was dit reuzengoed dan konden we buiten zitten. Na het ontbijt begonnen we aan de voorbereidingen van het eten. Linda deed haar best om de slaatjes te maken en ik sneed het vlees. Rond 11u hadden we gedaan en konden nog even op het internet om onze mails te bekijken. De blog van gisteren werd toegevoegd zodat jullie ook kunnen volgen. Op de middag arriveerden onze gasten en konden we buiten in het zonnetje eerst lekker aperitieven. Als voorgerechtje toverde mijn keukenprinses een toast champignon uit haar hoge hoed. Daarna werd alles op de tafels geplaatst voor de wijnfondue. Onze gasten waren  er door verrast en vonden het beter smaken dan een gewone fondue in olie. We smulden tot we niet meer konden. Nadien deden we nog een lange strandwandeling met z’n allen en de twee honden. Yuna was natuurlijk teleurgesteld dat ze weer niet in zee mocht. Als we terug op de camping waren, werden de foto’s van de voorbije 2 weken nog uitgewisseld op harde schijven bij een tasje koffie en was het tijd om afscheid te nemen. Nadat ze vertrokken waren deden we nog snel de vaat en konden we genieten van ons avondje.

Stany

11-02-2013, 16:24 geschreven door stany