Even wat stoom aflaten vandaag. Rustig ontbijten en even was huishoudelijke taken gedaan. Wasje, plasje enz. Ook een kleine reparatie aan de rits van de voortent was nodig. De deur is al zo vaak open en dicht gedaan dat ze het even liet afweten gisterenavond. Maar het is terug in orde nu. Voorlopig toch. Het zonnetje was terug even van de partij met een heel zacht briesje. Het is een verschil met gisteren. Na een heerlijke grill op de plaat namen we onze fietsen voor een tochtje naar Cap D’Agde. Het is hier niet zo heel ver vandaan. En de fietspaden zijn ook goed, maar je moet ze wel telkens zoeken. We lieten onze fietsen achter aan het begin van de promenade die langs de binnenbaai van Cap D’Agde kronkelt. We waren verwonderd dat hier nog zoveel winkeltjes open waren op een zondag. Rustig kuierend verkenden we het badplaatsje. De zon was ondertussen terug achter de vele wolken gekropen maar de temperatuur was toch al beter dan gisteren. Thuisgekomen genoten we dan ook van een warm drankje. Na het avondeten nog een rustig avondje thuis en een beetje plannen voor morgen.

Stany

21-04-2013, 19:22 geschreven door stany

Oei, vandaag weer een dagje zonder zon. Gelukkig hadden we aan onze jassen gedacht toen we vertrokken op uitstap. We bezochten 2 grotere steden en 1 dorpje vandaag. We startten met het dorpje dat aan het meer van Thau ligt. Het dorpje Meze had een markthal en op het grote plein ervoor was het vlooienmarkt. We waren er toevallig op uitgekomen. We struinden even de verschillende kraampjes af maar konden geen schatten op de kop tikken. Langs kleine straten kwamen we aan het meer. Het water had een donkere kleur omdat er vandaag geen zonneke was. Ook de lucht was grauw zodat het meer er niet echt aantrekkelijk uitzag.
Pézenas was de volgende stopplaats. Het was enorm druk op de parkeerplaatsen. Al gauw merkten we dat de zaterdagse markt doorheen het ganse centrum de oorzaak van de parkeerellende was. Maar ons Stanneke heeft een zesde zintuig voor vrije plekjes zodat we niet al te lang moesten zoeken. Doordat de markt was opgesteld op pleinen en in de straten kregen we niet het volledige stadsbeeld te zien. De oude binnenstad bleef een beetje gespaard van kraampjes zodat we toch even tot rust konden komen in de smalle straatjes. Er waren vele pittoreske plekjes te ontdekken. Scheve muren, open luiken, bloeiende klimplanten en stenen bogen geven een stad als deze iets bijzonders.
Bij het verlaten van de binnenstad kochten we aan een marktkraampje een chocoladebroodje en een rozijnenkoek. Zo hadden we snel een middaghapje dat we op een bank in een parkje verorberden.
Na de middag reden we naar Béziers. Deze stad kon ons minder bekoren. De grote kathedraal was robuust, donker en grijs. Een binnentuintje grenzend aan een klooster was best verrassend. Vanaf deze tuin had je ook een uitzicht over de Orbe en het Canal du Midi.
Via enkele smalle, saaie straten met grote, hoge gebouwen bereikten we de Allée Paul Riquet.
De brede laan is omgeven door gebouwen uit de 19de eeuw. In het midden prijkt een bronzen beeld gewijd aan de gelijknamige stichter ‘Paul Riquet’ van het Canal du Midi.
Op de terugweg moesten we nog even inkopen doen. Het was een drukke bedoening om op zaterdag
naar de supermarkt te gaan. Gelukkig vonden we aan de caravan weer volledige rust en konden we alle indrukken van vandaag weer een plekje geven.

Linda

21-04-2013, 19:21 geschreven door stany

Schip ahoi, schip ahoi, schip ahoi. Vandaag was het de grote waterdag. Na het ontbijt maakten we ons zeewaardig. Een stevig ontbijt van spek en eieren zorgden voor een goed begin. Wat is dat nu weer, hoor ik jullie al denken. Vandaag hadden we een ganse dag op het water geboekt. Om 09.45u waren we aan onze rederij waar onze boot de Millesime op ons lag te wachten. We kregen een nederlandstalige vertaling van wat ons die dag te wachten stond. De tocht vertrok vanop de rivier L’Hérault richting zee. Als we op het einde van  de rivier de zee ingingen bonkten de golven op de voorsteven. Langs de kustlijn van Le Grau D’ Agde vaarden we richting Cap D’Agde. Een beetje in zee was het Fort Brescou gelegen. Dit was vroeger een gevangenis. We maakten een tochtje langs het Fort om zijn hoge muren en toren te kunnen aanschouwen. Een beetje verder kwamen we voorbij de havengeul van Cap D’Agde. Net daarlangs lag er een  strand van zwart zand, wat een restant was van een vulkaan uitbarsting. Je zag duidelijk de vorm van de vroegere krater. Indrukwekkend eigenlijk. Daarna gingen we terug landinwaarts op de stroom L’Herault tot aan de barrage van Agde. De boot draaide zich en meerde aan zodat we de tijd kregen om Agde te bezoeken en in een restaurant dat we bijgeboekt hadden ons middagmaal te nuttigen. Helaas was het een beetje beginnen regenen zodat we besloten om iets te gaan drinken alvorens te gaan eten. Tegen 12.30u namen we plaats op een afgesloten ponton van het restaurant. Heerlijk toch , eten op de rivier. Het eten was heerlijk , voorgerechtje, hoofdschotel, kaas tussendoortje met een flesje wijn erbij en dessert en koffie en thee. Om stipt 14.15u pikte de boot ons terug op voor het vervolg. Via een sluis bereikten we het Canal Du Midi. En een eindje verder via een tweede sluis konden we verder naar het meer De Thau varen. Tussen het dorpje Marseillan en Mèze konden we de oesterbanken van dichtbij bewonderen. We meerden even aan om een bus gepensioneerden af te zetten in Marseillan en met weinig volk aan boord vaarden we rustig terug naar onze eindbestemming. Onderweg werden we nog getrakteerd op oesters en een glaasje witte wijn. Daar niet alle deelnemers oesters lustten, konden we ons tegoed doen aan een paar extra oestertjes. De schipper zou ze anders toch maar overboord kappen, zei hij. Rond 18.15u meerden we terug aan en namen onze stalen rossen om terug huiswaarts te keren. Wat was het een geweldige belevenis en mooie dag.

21-04-2013, 19:12 geschreven door stany

19-04-2013, 19:28 geschreven door stany

Opschuiven was vandaag de boodschap. We verlieten onze plek in Narbonne-Plage. Via een kleinere weg op de kaart schoven we langzaam op zodat we Narbonne  links lieten liggen. De streek was prachtig. Overal zagen we de wijngaarden liggen. Op TV hoorden we zeggen dat Belgie het uitverkoren land zou worden voor wijnbouw wegens de opwarming van de aarde. Helaas hoorden we van onze laatste wijnboer die we bezochten dat zijn wijngaard maar 52Ha was. Als je dan bedenkt hoe we dat in Belgie zouden bekokstoven om met ons kleine landje Frankrijk te gaan evenaren, dan…??? Via Beziers bereikten we onze eindbestemming Grau Agde. Agde heeft eigenlijk drie gehuchten, Agde City, Grau Agde en Cap D’ Agde. We werden op onze nieuwe groene gezellige familiecamping heerlijk ontvangen en mochten zelf ons plaatsje uitkiezen. Wat was het hier weer prachtig in vergelijking met onze vorige camping. De caravan werd snel op zijn plaats gezet waarna we nadien lekker genoten van een middagmaal. Nadien, in het lekkere zonnetje, onze hele installatie gedaan, zodat we rond 14u klaar waren. Dan nog wat kleinere klusjes en prutskes gedaan en geloof me of niet maar ik had nauwelijks de tijd gehad om eens iets te drinken. Linda moest ermee lachen. Ik ging ook nog even langs bij kapster Linda en toen we beiden een heerlijk douchke genomen hadden reden we nog even naar de winkel op zo’n 3km om wat voorraad in te slaan. Tijd daarna voor ons welverdiend aperitiefke en ons avondmaal. Het weer is hier prima en dat maakt een mens gelukkig…

Stany

18-04-2013, 20:09 geschreven door stany

We waren vandaag op tijd op want we zouden 2 steden en een schilderachtig dorpje bezoeken. We waren tijdig op weg naar Carcasonne. De Cité, een hogergelegen deel van de stad, is een ommuurd middeleeuwse geheel. Langs enkele grote poorten kan je de stad te voet bereiken. Vele torens prijken in de omwallingsmuur. Restaurants en bars liggen verspreid langs de verschillende straten en pleintjes. In de hoofdstraat zijn er ook talloze kleine winkeltjes waar vandaag heel wat toeristen een kijkje gingen nemen. De kathedraal trok onze aandacht. Vooral de 2 bouwstijlen vielen ons op. Het donkere schip van de kerk was opgetrokken in romaanse stijl terwijl de zijbeuken baadden in het licht van de glasramen in gotische stijl. Kuierend langs de vele kleine straatjes en langsheen de muren van dit historische monument genoten we tenvolle van al het moois dat we te zien kregen.
De volgende stopplaats was het schilderachtig dorpje Lagrasse. Het dorpje was in de loop van de eeuwen erg afhankelijk van een klooster dat zich aan de andere oever van de rivier bevond. Vooraleer we een mooie wandeling maakten langsheen het dorpje en het klooster, picknickten we op een zonnig plekje. De kleine omweg die we maakten om het dorpje te kunnen bezichtigen, was zeker de moeite waard.
Na de middag bereikten we Narbonne. Narbonne was vroeger een welvarende haven maar door de verzanding van de haven is het nu eerder een gezellig toeristenstadje.
In het oude stadscentrum staat het stadhuis naast het paleis van de aartsbisschop. Ze worden gescheiden door de Passage de l’ Ancre. Via nog een andere passage kwamen we aan de kathedraal. Ook deze kathedraal konden we bezoeken. Grote Vlaamse wandtapijten hingen er verspreid aan de hoge kolossale muren. De kathedraal is nooit helemaal voltooid zodat er enkele muren rechtstaan die niet afgewerkt zijn.
We passeerden het Canale de la Robine om een oude markthal te bewonderen. Ze is gebouwd in 1907. De architectuur is heel bijzonder. Na de middag was de hal gesloten maar in de voormiddag vindt er elke dag een markt plaats.
Stilaan werd het tijd om weer naar de camping te rijden want daar wachtte ons hondje op haar avondmaal.
Morgen trekken we weer een stukje verder. We zijn benieuwd naar ons volgende stekje.

Linda

18-04-2013, 20:07 geschreven door stany

Waw, vandaag gingen we met de fiets op stap. Hier in de buurt ligt een mooi fietspad naast de grote weg. ’s Morgens fietsten we nog ingeduffeld met trui of jas naar Narbonne-plage. Vanaf het fietspad konden we de zee al waarnemen in al haar kleuren. Kleine golfjes rolden ritmisch op het brede strand. We bereikten een mooi haventje waar de bootjes lagen te smachten om weer eens zeevaardig te mogen zijn. Hun namen zoals, Merry fisher, Sea-master en Le soleil d’or liegen er niet om.
’s Middags lunchten we aan onze tent.
Na de middag trokken we naar de andere kant richting Gruissan. Onze jassen konden we inmiddels thuislaten. We fietsten langs de uitgestrekte wijngaarden van La Clape. De wijnstokken hebben in een week tijd een hele metamorfose ondergaan. De kale stokken kregen mooie frisgroene uitschieters. Het is echt fijn om de natuur te zien ontwaken.
Gruissan is een stadje dat gebouwd is rond een rots waarop de toren van Barberousse het weidse uitzicht over zee en land waarneemt. We waagden een klim naar de ruïne van de toren en werden ruimschoots beloond met een blik over de zoutmijnen, de zee en de rotsen van het kartsgebergte van La Clape.
Op de terugweg kregen we wat te maken met een frisse noordoostenwind maar dat kon onze fietspret niet onderdrukken.

Linda

17-04-2013, 15:30 geschreven door stany

Haast hadden we niet vandaag. Een verplaatsing van ongeveer 100km en we mochten op de camping blijven zolang we wilden. Eventueel tot ’s avonds. Dat is het voordeel om in het voorjaar te reizen. De ochtenddauw hing nog op de voortent als we opstonden, maar dat hinderde ons niet. We hebben ons hier deze week prima vermaakt. Leven zoals God in Frankrijk was hier zeker op zijn plaats. De week was ook snel voorbij gevlogen. Rond 10.30u vertrokken we en trokken naar Narbonne-plage. Dat zou onze nieuwe uitvalbasis worden om een nieuwe streek te verkennen. Als ik met mijn busje naar of van Spanje kwam zag ik langs de snelweg de vele verlichte wegjes liggen naast de zee en was mijn droom om dat eens te gaan verkennen. Dit was de uitgelezen kans om dit te bevestigen. We reden langs de kleinere wegen langsheen de kustrand. Wat gaf me dit een wonderlijk gevoel. Nu weet ik wat die imaginaire beelden der fantasie in werkelijkheid zijn. Het is een prachtig landschap om, wie er de tijd voor heeft, te verkennen. Thanks God dat ik die tijd nu kreeg. We reden langsheen de Etang de Canet et de Nazaire,  en de Etang de Leucate ou de Salse om dan via de Etang de Bages en de Sigean naar Narbonne-Plage te rijden via de Montagne de la Clape. Een ritje van ongeveer 100 km dat de moeite waard was. Moeiteloos vonden we onze camping waar we door hulp van een Duitser op onze plaats gezet werden. De eerste plek was door de regen van de voorbije week hier heel erg doorweekt. De wielen zakten er gewoon in. Wij kwamen van 100 km verder en hadden geen regen gezien. Raar toch, hé, wat een kleine afstand kan doen. De voortent werd gezet en we waren weer klaar voor de volgende uitdaging. Het zal ook hier wel plezant worden.

Stany

17-04-2013, 15:28 geschreven door stany