|
|
|
|
|
|
31-05-2013 |
donderdag, 30 mei |
We maakten vandaag een tripje met de auto in de buurt van
Assisi. Op een 4-tal km van Assisi ontdekten we de basiliek van Santa Maria
Degli Angeli. Omdat we Yuna mee hadden moesten we om de beurt een kijkje nemen
in de basiliek. Terwijl Stany zijn toertje deed in de basiliek wandelde ik met
Yuna over het grote plein. Stany lichtte me in over de belangrijkste vondsten
zodat ook ik kon genieten van de bijzonderheden in deze basiliek. Midden in de
grote kerk bevond zich een kleinere kapel. We mochten ook in de gewelven van
het bijbehorende klooster. In één van de gangen stond een beeld van St
Fransiscus met levensechte duiven op zijn handen. Dat vonden we wel bijzonder.
Toen we s middags de basiliek verlieten, luidden de klokken uit volle borst.
Het leek echt een vrolijke bende, die vele klokken. Ze klepelden er lustig op
los.
We reden even verder naar het klooster van San Damiano. We aten eerst onze
bokes op een bank en daar voelden we al dat het best kil was om stilletjes
buiten te zitten. Het klooster leek middagpauze te hebben zodat we onze tocht
verder zetten richting Spello een 10-tal km verder. Het stadje is op de flank
van een berg gebouwd. Rondom het stadje ligt een ringmuur waarlangs we rustig
kon wandelen. Het zonneke kwam efkes piepen en dat deed even deugd.
In het stadje hing een historische sfeer. Steegjes die tegen de flanken omhoog
klommen, wisselden mekaar af. De huizen waren vaak versierd met mooie bloembakken
en potplanten. Heel even voelde het zomers aan maar algauw begon het in de
verte te donderen. En voor we het wisten hing het onweer dreigend boven het
stadje. Grote regendruppels kondigden het begin aan van een heus onweer. Onder
een gewelf vonden we een tijdelijke schuilplaats. Toen de regendruppels
minderden, kozen we de weg terug naar onze auto.
Op de terugweg konden we nog terecht in het klooster van San Damiano. De paters
liepen er heel rustig en onbezorgd bij. De vertrekken die we mochten bezoeken
waren bijna allemaal gebedsruimtes. Ze waren vaak versierd met eenvoudige maar
mooie frescos.
Toen we thuis aankwamen, verwarmden we de voortent alweer met ons vuurtje en we
bekwamen van ons onweeravontuur.
s Avonds werden we nog eens getrakteerd op een flink onweer. Er kwamen deze
keer zelfs hagelbollen bij kijken. Yuna vond zon onweer maar niks, ze kroop op
een bolleke in haar mandje.
Linda
31-05-2013, 08:59 geschreven door stany
|
|
|
|
29-05-2013 |
woensdag, 29 mei |
Toen we opstonden zagen we geen fel licht door de rolluiken.
Zou er geen zon zijn vandaag? Inderdaad, als we de voortent buiten kwamen was
het fris en een beetje winderig. De warme dag van gisteren leek alweer voorbij.
Het is precies Belgisch weer. De wolken waren donkergrijs en tussendoor waren
enkele blauwe plekjes waar te nemen. We besloten tijdens ons ontbijt om een
picknick klaar te maken en naar Assisi af te zakken. De fietsen werden van stal
gehaald want Assisi is maar 3.5 km van onze camping verwijderd. Bergopwaarts
fietsten we tot het stadje van Franciscus van Assisi. De man van de eenvoud en
armoede die de duiven zijn laatste brood gaf. We stalden onze fietsen aan de
rand van de stad en al snel waren we aan de Basiliek. Mijn gids Linda wist me
te vertellen dat de basiliek uit drie delen bestond. Er was een onder-en een
bovenkerk en een crypte. Ik was verbaasd dit te horen. We betraden eerst de
onderkerk. Niet vol goud of zo maar gewoon prachtig met zijn frescos. Een trap
leidde ons tot de crypte waar het gebeente van de heilige Fransicus wordt
bewaard. Via een klooster konden we naar
de bovenkerk gaan. Hier vertelden de vele frescos op muren en zolderingen het
leven van Franciscus. Buitengekomen zagen we een prachtig aangelegd gazon met
het woord PAX in verwerkt. Vele kleine, mooie straatjes met hier en daar kleine
winkeltjes brachten ons naar het Foro Romano, waar nu het toeristisch bureau
gehuisvest is. Op het plein genoten we van onze picknick onder klanken van een
dwarsfluitspeler die de Bolero en de
Morgendstimmung van Grieg speelde. Wat moet een mens nog meer hebben
Van hier
uit bereikten we Chiesa Nuova. Een 17-de eeuwse barokkerk gebouwd bovenop de
resten van het middeleeuwse ouderlijke huis van Sint Franciscus. Assisi plakt
eigenlijk tegen een bergwand aan zodat we door de straatjes op en af de rest
van de stad verkenden. Enkele druppels vielen ondertussen neer zodat we
besloten om terug huiswaarts te rijden. Assisi is een mooi stadje dat bij goed
weer meer dan een dagje waard is . Op de camping had het blijkbaar veel meer
geregend maar we genoten buiten nog van een lekker drankje. Tegen het avondeten werd het toch te fris en moesten we in onze voortent weer op temperatuur komen met het elektrische vuurtje.
Stany
29-05-2013, 19:35 geschreven door stany
|
|
|
|
27-05-2013 |
zondag, 26 mei |
We waren op tijd uit de veren want we wilden met het eerste
busje naar het station. We hadden in een boekje gelezen dat de laatste zondag
van de maand het museum van het Vaticaan gratis was. Maar we hadden buiten alle
andere toeristen gerekend die gratis naar binnen wilden. Al in de metro merkten
we aan de overvolle tram dat er veel interesse was in de richting van het
Vaticaan. De hele massa liep in dezelfde richting. We hoefden ons
stadsplannetje niet te raadplegen.
We merkten een ellenlange wachtrij voor
het museum. De rij bereikte zelfs het St. Pietersplein. We overwogen om niet
urenlang te gaan aanschuiven. We besloten om het plein en de basiliek wat
grondiger waar te nemen. De zuilengangen die het plein omringen zijn een echt
meesterwerk. Ze zijn groots, eenvoudig maar erg indrukwekkend. Via de linkse
zuilenrij kwamen we een weer een wachtrij tegen om de basiliek te bezoeken. Deze
rij was te overzien en we nestelden ons tussen de duizenden andere bezoekers. Na
een half uurtje wachten moesten we doorheen een metaaldedector vooraleer we ons
naar de basiliek mochten begeven. De basiliek is de grootste kerk ter wereld. (
staat in ons boekje) Ze is rijkelijk versierd met tonnen marmer, reuzengrote
beeldhouwwerken, vergulde ornamenten en duizelingwekkende schilderijen. Ook de
pauselijke graftomben zijn stuk voor stuk kleine kunstwerken. Natuurlijk trok
de Pieta van Michelangelo ook onze bijzondere aandacht.Toen we de grote basiliek
verlieten was het Sint-Pietersplein bijna volgelopen.
We vernamen dat de paus om 12.00 u de zondagszege kwam geven. Nu we daar toch
waren, wilden we daar ook wel eens getuige van zijn. Later bleek dat we vanaf
onze plek de paus niet konden zien omdat hij via een klein raampje zijn
toespraak hield. Duizenden mensen die in hun handen klapten en velen die Viva
el papa riepen, geeft toch wel een bijzondere sfeer. Na afloop begonnen ook de
klokken van Rome te luidden. Stilaan begonnen de mensen af te dwalen in de
straten. Zon mensenmassa zie je echt niet alle dagen. Overal maar overal zag
je mensen die zich een weg baanden naar andere toeristische plekjes. Onze
eerstvolgende halte was de Engelenburcht. Een weeral indrukwekkend gebouw dat
opgericht is als mausoleum voor keizer Hadrianus maar door de eeuwen heen werd
het gebruikt als gevangenis, fort en nu als museum. Vlak tegenover het museum
ligt de voetgangersbrug met de engelenstandbeelden van Bernini. Aan de andere
kant van de Tiber vonden we een heel mooi ovaal plein Piazza Navonna dat op
de grondvesten van een Romeins atletiekstadion is gebouwd. Kunstenaars en straatartiesten stelden zich op
rond de grootse fontein.
Gezelligheid en sfeer was hier wel te vinden. Via enkele smalle straatjes bereikten
we het Pantheon, een prachtige tempel uit het oude Rome.
Op een kleiner sfeervol pleintje namen we even rust en trakteerden onszelf op
een wijntje. Omdat het vandaag wat zonniger was, deed dit terrasje ons echt
deugd en genoten we met volle teugen.
We besloten om stilaan weer de metro op te zoeken zodat we weer naar Yuna
konden. Onze Rometrip zit erop maar we zullen er nog lang over nababbelen.
Linda
27-05-2013, 19:18 geschreven door stany
|
|
|
|
|
zaterdag, 25 mei |
Vandaag was het zo ver. Alle wegen leiden naar Rome dus de
onze ook. We besloten om het shuttlebusje van de camping te nemen om 09.30u.
Dat busje bracht ons gratis tot aan het Prima Porta-station waar we dan een
ticket konden kopen voor 1 dag om dat in heel Rome te gebruiken. Met de trein
was het dan ongeveer 20 min tot in hartje Rome. We kwamen aan in het
eindstation Flaminio. Van hieruit gingen we te voet verder in de Via Del Corso,
een grote winkelstraat met chique winkels. Aan de Piazza Venezia met een groot
wit paleis erop. Het is opmerkelijk dat er in zo n stad zon grote gebouwen
neergezet zijn. Dan langs de Via dei Fori Imperiali naar het Colosseum waar een
zééér lange rij wachtenden stond aan te schuiven om een toegangsticket te
kopen. We besloten na de nodige fotos om niet in de rij te gaan staan. Via de
Arc de Constantino bereikten we de Foro Romano Palatino. Opgravingen van het
verleden. We wandelden eromheen zodat we een goed beeld kregen van bovenaf. Het
was ondertussen bijna middag en we nuttigden onze boterhammetjes aan de Circo
Massimo, een plaats waar vroeger
paardenwedstrijden tot de dood werden gehouden en veel volk kon komen kijken.
Het is hier in Rome geweldig. Overal kom je iets nieuws en groots tegen. Lier ,
bij ons, zou daar veel te klein voor zijn. Één zon gebouw en de markt staat
vol denk ik. Via vele kleinere straatjes doorheen de stad kuierden we rustig verder
en genoten van de vele pleintjes. We bereikten zo de beroemde Trevi Fontein. Er
bevond zich een massa volk. De mensen probeerden om tot aan de rand te geraken.
Wij natuurlijk ook om zo met onze rechterhand een centje over onze linkerschouder
te gooien. Dat is hier de traditie en wil zeggen dat je er ooit nog eens zal
terugkomen. We zijn benieuwd. Linda deed het al eens met haar Romereis met
school vroeger, en je ziet wel, ze staat hier terug. We trokken nog even naar
het hoogste punt van Rome, Rome ligt op zeven heuvels, en hadden er een zicht
op de koepel van de St. Pietersbasiliek. Via een klein ommetje trokken we
verder naar de beroemde Spaanse Trappen. Toen we eraan kwamen begon het te
regenen en de paraplus doken overal op. We trokken de trappen op tot aan het
kerkje. Ik had ze geteld, het waren 135 trappen en geen 138 zoals in ons boekje
vermeld stond. Het was koud en nat geworden ondertussen. Via het Mausoleum
Augusto trokken we nog tot aan de rivier de Tiber, die moesten we toch ook eens
gezien hebben. Tussen de regenvlagen door bereikten we terug een metrostation
en besloten huiswaarts te keren, zodat we het eerste busje van de camping
konden nemen. Moe en voldaan van onze eerste dag Rome bereikten we rond 17.30u
ons huisje terug. Een goede tas soep en de verwarming deed ons terug opbeuren.
Morgen nemen we zeker en vast een jas mee.
Stany
27-05-2013, 19:16 geschreven door stany
|
|
|
|
|
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|