:DMaandag 25 september 2006 moesten we zorgen voor turnkledij,dat kun je waarschijnlijk al raden. Inderdaad,de hele school deed ook dit jaar terug mee aan de stempeltjesloop. Na de middagspeeltijd zijn we vertrokken, de zesdeklassers toch. We waren nog maar juist uit de bus of Ahlam was haar kaartje al vergeten, typisch. We hebben daar nog eens lang zitten wachten, de meesten (daar zat ik ook bij)waren zich al aan het vervelen en de moed zonk me in de schoenen toen het ook begon te miezeren.Ondertussen waren er ook veel andere scholen bijgekomen. Alle scholen waren er, twee sportleraren van verschillende scholen hielden het lint vast, de teeeuuut klonk en we stormden naar voren, in de hoop beter te eindigen dan vorig jaar.Op de eerste bergop voelde ik al dat ik niet getraind was. Tot mijn verbazing was ik in nog geen twee minuten mijn vrienden kwijt. Waren ze voor of achter mij ? Ik weet het niet. De eerste ronde had ik dan toch al gehaald. Bij de tweede stop voor een stempeltje stond Griet en nog iemand ons toe te juichen. In de tweede ronde voelde je echt iedereen denken: ik zal nog niet opgeven, blijven doorlopen , je kunt het. Een paar waren al aan het zweten, maar niet iedereen. Ik had wel pech want mijn veter ging los, dat was dan ook weer 30 sec. verloren, want alles telt. In een ding ben ik wel stom geweest, ik ben beginnen stappen, dat had ik beter niet gedaan. In de derde ronde was de spanning te snijden, iedereen was aan het zweten en de meesten waren nu aan het stappen. Ik weet niet hoe maar dat gaf me moed. Daar ben ik ook Kevin en Magali tegengekomen. Niet zo ver van de tweede stop hadden we nog 3 min. Kevin vroeg me of we het nog zouden halen en ik zei ja, ook al was dat helemaal niet zeker. We hadden het nog gehaald met nog 2 min over. Voor mij was het afgelopen. Niet lang daarna was de tweede teeeuuut te horen. In totaal heb ik dus 4000 m kunnen lopen. We moesten nog even wachten voor we iedereen hadden. We kregen een appel en daar was iedereen blij mee. De stempeltjesloop 2006 was voor ons afgelopen. De bedoeling van dit alles was volgens mij dat sommigen misschien verborgen talenten ontdekten en ook, voor het uithoudingsvermogen. Ikzelf vind de stempeltjesloop best leuk. Om je hart te voelen kloppen en je benen bijna niet meer te voelen van de pijn.:D