In dit deel treden we binnen in het mekka van de film, waardoor Antwerpen de naam kreeg van hoofdstad van de film in België en waren de meeste zalen eigendom van filmbaas Heylen.

          Niet alleen op de De Keyserlei en het Koningin Astridplein waren er bioscoopzalen, maar ook in de aanpalende straten rezen de zalen als paddestoelen uit de grond.

          Beginnend in de Quellinstraat werd in 1916 door de eigenaar P. Tyck (ook eigenaar van de Anvers Palace en de Pathé), de zaal ontworpen als zaal "Eden". Eerst ging het om een grote gelijkvloerse zaal met daarrond een galerij.  Er was tevens een accomodatie voorzien voor het opvoeren van revues.

          In 1960 nam Dhr Heylen de zaal over en voegde ze toe aan zijn Rex-imperium.  De zaal werd gemoderniseerd en kreeg de naam van
Ciné Quellin.
  
                                     

          In 1982 verdeelde Dhr Heylen de zaal in 3 delen, zodat de kelder - het gelijkvloers en het balkon, respectievelijk de namen kregen als "Quellin 1 - 2 en 3".

          De zalen werden allen gesloten wegens het faillissement van Dhr Heylen en werd in 2000 verbouwd tot kantoorruimte.  Alleen de gevel werd bewaard.

                        
                                             (foto eigen beheer)

          Schuin tegenover Ciné Quellin bevond zich  Ciné Crosly,                   
waarvan de ingang gelegen was op de hoek van de De Keyserlei en de Quellinstraat, met aan een blinde muur in de Quellinstraat de nooduitgang.              
                                     
          In 1920 opende de NV "Trocadero" de verbruikerszaal met filmvoorstellingen.  Na de tweede wereldoorlog speelde de Britse soldaten er bowling.  Na de oorlog heropende de zaal onder de naam van Ciné Calypso

                                          

          Na jaren van leegstand in de jaren 60 richtte de Nederlandse Calypsogroep er in 1973, 3 filmzalen.                         

          Na de overname door Superclub (1986) - E. Kloeck - Cartoon's (1992) en Gaumont (1995) ging het met Ciné "Calypso" bergaf.  De zaal werd gesloten in 2000 tot een bankgebouw van ING.                
                                
          Begeven we ons nu terug naar de De Keyserlei, richting Centraal Station, dan was er op de hoek met de Appelmansstraat
Ciné Pathé                                                                                                      

 

                  In 1907, vestigde de eigenaar F. Krüger, in een voormalig herenhuis van burgemeester Jan Van Rijswijck, de eerste vaste bioscoop van Antwerpen.                 
Voordien vertoonde hij slechts films op kermissen. De cinemazaal kreeg toen de naam van "Krüger".

             
         
Tijdens de tweede wereldoorlog kwam deze zaal in handen van de Duitsers onder de naam van "El Dorado" en veranderde het interieur in zijn geheel.  Na de bevrijding werd de zaal eigendom van de groep Tyck en kreeg het zijn oorspronkelijke naam terug van "Pathé".                

Wanneer de cinema in handen kwam van Dhr Heylen werd het "De Sinjoor". 

                      

Gans het pand werd gesloopt en vervangen door het "Hylit Hotel".
                                                

          Het operette-theater Palladium ging open in 1920, op nieuwjaarsdag.  Wegens het geringe succes, werden A. De Paep en Spanoghe eigenaars en gaven de zaal de naam van "Empire".

                
                                            
waar men onmiddellijk films begon te draaien.  
        
  In 1927 kreeg de zaal een bioscooporgel dat tijdens de pauze gebruikt werd. 
                           
Tijdens de tweede wereldoorlog weigerde De Paep Duitse films te draaien.

          In de jaren 60 deelde ze mee in de malaise en moest de zaal eveneens sluiten zoals de naastgelegen "Anvers Palace"  voor een shoppingcenter.

          In het nummer 31 naast de Empire was de
Anvers Palace gelegen.

                                       
         
In 1915 liet de eigenaar P. Tyck het gebouw optrekken om de gegoede stand naar de film te lokken.  De inkomprijs was vier maal hoger dan in de andere zalen, maar de luxe was enorm. Er was plaats voor 1500 personen.  De zaal was voorzien van een groot doek en tijdens de voorstellingen werd er koffie en gebak opgediend. Hij maakte in de kranten met de vermelding dat het de "mooiste zaal van de stad" was, dat de "consommaties van de beste kwaliteit waren" en dat de cinemazaal geschikt was voor een "select publiek".

          Tijdens de tweede wereldoorlog deed de zaal dienst als soldatentheater en werd ze beschadigd door een V-bom.

          De Anvers Palace behoorde tot de groep die eveneens de Pathé, de Eden en de Empire beheerde.  In de jaren 60 probeerde Dhr Heylen het volk terug naar de bioscoopzalen te krijgen, maar tevergeefs, de Anvers Palace moest eveneens de duimen leggen voor
een parkeertoren en een shoppingcenter.

                     
                                               (foto eigen beheer)

          In ons volgende deel VI keren we terug naar de De Keyserlei en volgen deze richting Centraal Station en gaan dan de Pelikaansstraat in. 

          Hier zullen we achtereenvolgens de filmzalen Capitole - Cineac - Palace -- Regina - Century met Brabo-Tijl-Wapper en Tivoli bespreken. 

Bron :
De meeste inlichtingen en gegevens werden gevonden in het prachtig boek van Frank Heirman
- Het Paleis om de hoek - een eeuw cinema in Antwerpen -
uitgegeven door de                             
Uitgeverij : Book & Media Publishing, Katwilgweg 2 bus 3 - 2050-Antwerpen (Frank Jaspers), waarvan wij de toelating kregen om de gegevens en foto's te publiceren en waarvoor onze hartelijke dank.

Buiten de foto's uit eigen beheer werden er ook foto's uit dit boek overgenomen, alhoewel ze niet van goede kwaliteit zijn, waarvoor onze verontschuldigingen. 

                                                            -o-o-o-O-o-o-o-