|
+ Poëzie.
Zorgen om mij bevooroordeeld en diep.
Ga niet opzij als ik eenzaam ben.
In vurigheid kun je het niet vangen
in ondiep water. Voor al mijn "zweet"
mijn "nu" liefde. Als ik haast heb,
smeek ik je, wees niet boos, maar
als je schrijft, beantwoord dan brieven.
Zorg ervoor dat "het is tijd!" Altijd
broederlijke ogen. Wens me goed
en dichtbij en niet dichtbij. Hoop met
een hoog hart en ogen.
Bedankt dat je vrienden bent.
Een kleine kerk in de lucht koepels. Een
oude priester, er zijn er niet veel meer. Zijn
stem is rustig, in vriendelijke woorden,
doordringt in het hart, diep in de afgelopen jaren.
Treurig van nederigheid, oog heilige gezichten,
kijk naar bedelen van een tijd.
Gezang van het koor, wierook, reflectie, schittering,
kaarsen en lampen in de stilte van schiderijen.
Ik zal uw hoofd niet verslaan in een boog,
in de hoek met je rustig plaatsen.
U alleen weet hoe mijn hart te raken,
geheel in één oogopslag zie je mijn leven.
De Heilige van het Onze Vader,
zijn geest als het licht, ik roep U aan,
geloof ik, zal niet opgeven, wederom geef me kracht.
Kaars, vóór het pictogram, hoofd, in vergiffenis.
Zelfs vóór jou doof ik de pijn niet,
ik vraag één voor één, geef onze ziel de redding.
|
