CAMPER REIZEN IN NEDERLAND Met de lente kriebels komt ook de Camperkoorts.
20-03-2010
Story Book
Zoals belooft, het verhaal van onze eerste Camper....
Op een gure dag in Januari 2008, hadden we na veel zoeken op Internet, een Campertje gevonden. Het was Zondag, het weer was droog, maar grijs. We besloten de eigenaar te bellen, en na wat heen en weer gepraat, mochten we komen. De Tom,Tom wees ons de weg, en na 3 uurtjes rijden, kwamen we op de plaats van bestemming aan. Een alleraardigste meneer, die ons aller hartelijkst ontving met koffie en koek. Na een paar kopjes koffie, het werd al schemerig, zijn we de Camper maar eens gaan bekijken. Als je nog nooit een Camper hebt gehad,...waar kijk je dan naar??? Dus we dachten,...doe deze maar. Inmiddels was het flink gaan sneeuwen,maar we waren blij met ons Campertje, en aanvaarden de terug weg naar huis. Ik,...voorop met de Tom,tom, en mijn maatje er achter. Toen we de snelweg op draaiden, was het al donker, en de sneeuw joeg, tegen het voorruit van de auto. Al snel zag ik niet veel meer, nachtblind, niet gewend om in het donker te rijden, en op onbekent terrein. Al snel zag ik mijn maatje niet meer in de achteruitkijk spiegel. Vele koplampen, maar welke waren van de Camper??? Gelukkig hadden we op de eerste de beste parkeerplaats bij een wegrestaurant afgesproken, maar waar was dat?? De Tom,tom stuurde mij alle kanten op, behalve de goede. Zo nam ik een afslag, die ik niet moest hebben, terug de snelweg op, was maatje nou vóór of achter mij, moest ik nou, gas geven of langzamer gaan rijden? Bij de volgende afrit, van de snelweg af, belande ik in een weiland. Na een poosje vond ik toch het restaurant, waar maatje net weg wilde rijden, Pfff,...dat scheelde niet veel, bij een lekker bakkie koffie, kwamen de verhalen, de koplampen deden het niet meer, de kachel deed het niet, de ruitenwissers ook niet,...de moed zonk mij in de schoenen. Tot thuis heb ik achter maatje gereden, bang als ik was dat ik weer zou verdwalen, maar als de Camper uit elkaar zou vallen, kon ik maatje tenminste oppikken en mee naar huis nemen. Laat die nacht reden we samen de straat in, en de oprit op. Ik was té moe om nog naar onze nieuwe aanwinst te kijken, en eenmaal binnen, hoorde ik van maatje nog meer ellende. De volgende dag zijn we met het ding naar een kennis gereden, hij had verstand van zaken. Na een inspektie, bleef er weinig over van onze Camper. De schoonwater tank ontbrak, de vuil water tank ook, toen ik op de toiletknop drukte zag ik de straat stenen, het was een grote ramp. Maar we maakten, zo goed en zo kwaad als het ging, de camper toch in orde, en zo brak onze eerste camper vakantie aan. Alles was ingeladen, de huisdeur afgesloten, we waren klaar voor vertrek...........niet dus. Hij vertikte 't, hij starte niet. De A.N.W.B gebeld, gelukkig was de monteur een CamperFan, en zowaar, hij kreeg 'm weer aan de praat. En zo hadden we een heerlijke vakantie. We waren besmet, met een ziekte waar ik nooit meer van wil genezen, de ziekte heet CamperKoorts,en 't zit in je hoofd en in je hart. Na deze vakantie hebben we 'm verkocht, en weer een andere gekocht, daar vertel ik U een volgende keer over.
