Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Crika.
Ik ben een vrouw en woon in Kempen (Luilekkerland) en mijn beroep is een vrij beroep.
Ik ben geboren op 30/04/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Te veel om op te noemen.
Fibromyalgie en Lyme patient.
Dus het zal geregeld gebeuren dat ik niet op blogbezoek kan komen.
Ja het is schandalig lang geleden dat ik hier nog was,maar ik beloof dat daar verandering in komt. De laatste tijd was ik veel te vinden op FB, waar ik trouwens enkele blogmaatjes ben tegengekomen. Ook ben ik verslaaft geraakt aan haken, dus zal in de toekomst wat werkjes plaatsen.
ja ik weet het , het is veel te lang geleden dat ik nog iets van mij liet horen, maar ik was blogmoe. De laatste tijd zit ik bijna altijd op facebook. Met mij gaat het redelijk goed , we wandelen altijd nog veel en spenderen dan ook veel tijd aan de wandelclub. In de toekomst zal ik toch proberen iets van mij te laten horen.
Sorry dat jullie zo weinig horen van mij en dat ik zo weinig nog aan mijn blog doe. De reden daarvoor is dat ik volop aan het genieten ben met mijn man van ons pensioen.
Mijn dochter, schoonzoon en kleinzoon zijn zaterdag naar een trouw van vrienden geweest, het was in een cowboydorp en iedereen was in de aangepaste outfit.
wij zijn terug van ons weekend in Duitsland met onze wandelclub,spijtig genoeg niet mijn dochter,schoonzoon en kleinkind, zij zitten vast in Egypte. Gelukkig niet op het vliegveld,zij hebben het geluk dat ze in hun hotel mogen blijven. Zij weten echter nog niet wanneer zij naar huis zullen kunnen vertrekken.
We starten met de wandeling als naar oude gewoonte in het SMIK te Kasterlee. Er zijn 8 verschillende afstanden dus komt de eerste splitsing er vlug aan.
De 6 km gaat richting Hoge Mouw, de andere afstanden gaan de andere kant uit.
Na een goeie km splitsen we opnieuw en gaat de 10 en 15 km door de Rulheide en komen zo terug samen met de 6 km. Samen gaan ze dan via de Koningsbossen naar hun eerste rustpost.
De overige afstanden gaan richting Turnhoutsebaan waar de volgende splitsing is. De 20 en 30 km gaan naar de bosomgeving van de Zandhoef. De 25, 40 en 50 km gaan door de woonwijk van de Kattenberg, vervolgens door de bossen richting Kleinrees om daarna aan te sluiten bij de andere afstanden in de Zandhoef en samen naar de eerste rustpost in Lage Rielen te gaan.
Na de rust stappen de 30, 42 en 50 km langs de Lage Rielen en Kleine Winkel en door de mooie natuur van de Balderij naar Tielen naar de volgende rustpost.
De 50 km-wandelaars maken hier een lus richting Watermolen, door de bossen van Zandhoevenheide en Lammerheide om vervolgens langs het ijsboerke terug aan de rustpost te komen.
Na de controle stappen ze met de andere afstanden richting Lage Rielen door de bebouwde straten en natuurgebied naar de volgende rustpost.
Na een hapje en een drankje stappen ze verder langs de Rielenkapel om met de andere wandelaars die al in de Rulheide en de Koningsbossen vertoeven naar de volgende controlepost te wandelen.
Daar maken de 15, 20, 42 en 50 km nog een lus richting Lichtaart en omgeving.
Na deze rust kan men dan de laatste rit aanvatten door het Provinciaal Domein en de Hoge Mouw om terug aan het Smik te komen en te genieten van een fris pintje
velen onder jullie vroegen of we fijn hadden gewandeld op de watermolentocht,maar wij helpen altijd mee als we een wandeltocht hebben van onze club. Dus voor ons is dat werken,maar we doen het graag.Er zijn 901 wandelaars geweest, wat goed is voor een wandeling op een dinsdag.Het was wel berenkoud, want wij stonden in een tent op de controlepost.Voor wat sfeerbeelden kunnen jullie de foto's bekijken op mijn fotoalbum, kijk maar eens in mijn linkerkolom,gewoon op de gewenste foto klikken.Je kan ook steeds terecht op het blog van onze club http://blog.seniorennet.be/pompoentje waar je alles te weten komt over onze activiteiten.
Op dinsdag 2 maart organiseren de Pompoenstappers hun eerste wandeling van het nieuwe wandeljaar.
Wij vertrekken In het Ontmoetingscentrum in Tielen gelegen in de Kasteeldreef.
Deze zaal is makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer. De trein stopt op 500 m van de vertrekplaats.
Je vertrekt richting IJsboerke om dan verder te gaan richting Watermolen, gebouwd begin 16de eeuw met als functie korenmolen, en om daarna in een mooie bosrijke omgeving van Lammerheide en Zandhoeveheide te komen.
Verder ga je met de 6 en 25 km gaan dan terug langs de Watermolen .
De 30 km komt na een omweg gemaakt te hebben terug aansluiten. Na de rust ga je aan de splitsing richting Klein Broek waarna we aan de Kaliebeek komen, die de splitsing is tussen Tielen en Lichtaart is.
Deze volg je een eindje tot boven Hoebenschot om vervolgens af te buigen richting Achterlee.
Na nog verder in de mooie natuur gewandeld te hebben in de Lichtaartse omgeving kom je na 7 km aan de rustpost.
Na de innerlijke mens versterkt te hebben maak je nog een lus in de Witte Bergen om zo terug aan de rustpost te komen.
Na deze laatste pauze keren we terug naar Tielen langs landbouwwegen en de Kaliebeek.
Wij hopen dan ook dat je genoten hebt van onze mooie omgeving in het bijna mooiste dorp van Vlaanderen.
Even een klein verslag van de laatste dagen. Eerst had ik een flinke keelontsteking die vijf dagen duurde, na twee dagen terug beter te zijn wordt ik gedurende de nacht wakker met hoge koorts en hevige buikpijn. We dachten dat zal die griep wel zijn , met een paar dagen in mijn bedje zal het wel voorbij zijn, maar nee hoor ik werd almaar zieker, dan maar de dokter gebeld en die heeft onmiddellijk bloed getrokken en mijn plasje meegenomen. Diezelfde avond nog om 10u30 heeft hij gebeld en gezegd dat ik zwaar ziek was een nierontsteking, en mijn ventje moest onmiddellijk naar de apotheker medicatie halen en mij die dag en nacht om de vier uur toedienen. Dus veel geslapen hebben we die dagen niet gedaan, de dokter is alle dagen komen kijken en na drie dagen was het gevaar geweken, o ja en mijn darmen werkten ook niet meer gedurende twee dagen.Eergisteren ben ik een kleine wandeling gaan maken, dus het gaat nu de goede kant op, alle dagen een beetje beter.Ja je ziet onkruid vergaat niet hé...ahaaha.
Gisteren hadden we dan de kerstwandeling van onze club de pompoenstappers, wat weer een heel geslaagde dag was. Om 2u vertrokken we voor een wandeling van een klein uurtje waar over door de platgetrapte sneeuw we zo een 1u45 over hebben gedaan.Dan hadden we een stop met lekkere gluhwein en iets om te knabbelen. Terug aangekomen op ons vertrek werden we onthaald met frikadellen, kriekjes en ijsje achteraf met lekkere advocaat, mmmm...het was smullen geblazen. Waarvoor dank aan de vrijwilleggers die ons dat festijn voorzette en niet te vergeten een bravo voor degene die de zaal heel mooi hadden versiert. We waren met +- een 120 man, alé ook vrouwen en enkele kinderen.
Dan rest me nu nog alleen iedereen te danken voor hun wensen van beterschap, weet dat me dat echt veel deugd heeft gedaan.
Het gaat nu de goede weg op met mij, gisteren heb ik al een kleine wandeling gemaakt. Het was heerlijk in het zonnetje na zo lang binnen gezeten te hebben.
Vroeger woonde ik in het groen,nu in het midden van een stad(Geel)en kijk op mijn terras een kolibrievlinder.Mooi hé!
Regelmatig voorkomende migrant die ieder jaar in wisselende aantallen gezien wordt, de vlinder kan onder natuurlijk omstandigheden in ons land niet overwinteren. De kolibrievlinder fourageert overdag en in de avondschemering op geurige bloemen.
we zijn juist terug van Oostenrijk. Het was een prachtig verlof samen met onze wandelclub,ja ze zeggen toch dat je alles met mate(n) moet doen hé...!Ook het weer was opperbest, we hebben genoten van de mooie natuur daar.Foto's volgen later wel,eerst wat wassen en plassen en dan gaan we er met goede moed weer tegenaan.Nee...nee niet om te werken maar om volop te genieten van onze vrije tijd, je weet wat ze zeggen "ge-pensioneerden hebben nooit geen tijd"en ik begin dat stilletjes aan te geloven.Dus heb ik de blogbezoekjes op een laag pitje gezet, maar hoop toch dat jullie mij niet zullen vergeten.
Sssssssssttttttttttt...ik ga het niet te hard roepen maar heel stilletjes neerschrijven, de resultaten bij de cardioloog zijn ook allemaal goed. Moet alleen morgen nog 24 uur met een kastje(Holter) lopen.Dus met wat geluk is al wat ik er aan over hou een blauw been, maar dat is ook al veel verbeterd. Of ik meer pijn heb door de ziekte van Lyme zullen we wel nooit weten, want dat kunnen ze niet vaststellen, maar dat neem ik er dan maar bij.
Eindelijk eens goed nieuws...ik ben dus gisteren avond in de kliniek in Mol bij de neuroloog geweest.Heb eerst mijn zegje mogen doen en toen heeft hij mijn reflexen getest en daarna mocht ik plaats nemen op de elektrische stoel met zo een mooi mutsje met allerlei elektrode en draden op mijn bolleke en alles bleek nog in orde te zijn. Pfffff...dat is al een hele opluchting, nu het onderzoek van volgende week bij de cardioloog nog afwachten in de hoop dat het ook even gunstig uitvalt. Dan hoop ik dat ik een tijd verschoont blijf om bezoekjes af te leggen bij al die ...logen, ik heb er mijn bekomst van!
O ja hij heeft ook eens in mijn lieflijk nekje genepen en dan hard gedrukt boven aan mijn oogkassen en dat deed ferm pijn en daar kon hij blijkbaar uit concluderen dat die zware hoofdpijnen, spanning hoofdpijnen zijn.
Dus kalmte kan mij redden.
Vandaag ben ik dan een rustige wandeling gaan maken met mijn ventje in Bel, en dan gaan eten hier op de markt van Geel.Naast ons op het terras zat een jong meisje waarmee we aan de praat geraakten, zij vertelde ons dat zij al van haar dertien jaar begeleid woont. Toen we om onze maaltijd af te sluiten een lekker ijsje bestelden hebben we haar er ook eentje getrakteerd. Ze was heel verlegen en zei dat dat niet nodig was,maar liet het zich zoals wij toch lekker smaken.We hopen haar nog eens te ontmoeten ,daar het een leuke babbel was met haar.
Een beetje liefde en begrip is wat wij nodig hebben!
Gisteren ben ik terug gaan wandelen na een paar weken. De wandeling was in Aarschot ingericht door de wandelclub van Langdorp, het was een prachtige wandeling, bijna allemaal door bos,het heeft goed gedaan terug onder vrienden te zijn maar ik was wel uitgeteld nadien.
Zaterdag heb ik de laatste antibiotica geslikt, mijn been is al minder gezwollen en niet meer zo blauw,ik hoop dat het toch volledig zal verdwijnen.De hoofdpijnen zijn nog steeds verschrikkelijk en komen meestal 's nachts,ja en die andere pijnen daar zullen we maar over zwijgen zeker....
Morgen om 17u30 moet ik dan in de kliniek in Mol bij de neuroloog zijn,ben benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren aan onderzoeken.
Ik wil niet te veel klagen en zagen,want eigenlijk ben ik momenteel heel gelukkig,mijn fibromyalgie had ik een plaatsje gegeven en ermee leren leven,maar nu de ziekte van Lyme er nog eens bovenop ...dat wordt me soms teveel!Hopelijk verlopen de onderzoeken vlot en heeft het lelijke beest niet teveel schade aangericht.
Lieve vrienden en familie zo gauw ik iets weet,horen jullie het ook.
Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Crika.
