Wolken
Lijk wolken wit of grijs
ver van hier maar toch op komst,
zo glijden de dagen van mijn leven
tot de laatste van de dagen nog ongeteld.
Wolken klein of groots
dreigend en toch onbereikbaar
of opwindender dan ooit vermoed
maar vluchtig en toch zelden onvergetelijk.
Wolken, snel of tergend traag
door spanning, zorgen of door angst
smachtend vurig of onzeker bevreesd
zoals elke ochtend dat ik een nieuwe dag begin.
14/2/2020
Wolken (2)
Wilde witt' en grijze wolken jagen,
soms nog zwarter dan mijn dagen
ontelbaar als de parten van de tijd
naar de grenzen van de eeuwigheid.
Wolken, weelderig vof vol weeë moed
doen wat elke dag mijn stemming doet:
ze voeden mijn ziel met herinneringen
die me doen treuren of hoopvol zingen.
Weer waaien wolken af en aan,
zelden verscholen, ze blijven bestaan,
onverschillig of striemend met regen,
zolang je leeft, houdt niemand ze tegen.
|