Mythes over honden en katten uit het asiel ontkracht.
Mythes over honden en katten uit het asiel ontkracht
Dieren in asielcentra vinden niet altijd een thuis omdat velen hier tal van vooroordelen over hebben. We ontkrachten de voornaamste mythes over honden en katten in opvangcentra.
Gedumpt omdat ze slechte huisdieren waren Het is niet omdat een hond in een asielcentrum zit, dat het iets verkeerd heeft gedaan. Door de crisis kunnen bijvoorbeeld heel wat baasjes zich geen huisdier meer veroorloven. Ze hebben bindingsproblemen Hoewel sommige dieren er vroeger verwaarloosd werden, geldt dit niet voor alle honden en katten. Ook heb jij nu de kans om dat goed te maken, door hem op te vangen met liefde. Ze zijn misbruikt Ga er niet van uit dat het dier mishandeld werd door zijn vorig baasje, praat met iemand van het centrum over het verleden van je dier. Slechte medische toestand Je krijgt geen garanties bij een hond uit het asiel, maar dat heb je ook niet bij een kweker. De meeste centra laten de dieren medisch controleren en zorgen ervoor dat ze de nodige inentingen krijgen. Straathond Dieren in asielcentra zijn niet noodzakelijk straathonden. Ze kunnen ook weggelopen zijn of achtergelaten zijn, deze honden en katten werden dus wel opgevoed door een baasje. Niet getraind Sommige centra hebben vrijwilligers die de dieren opvoeden en bij de kweker weet je ook niet zeker of je hond zindelijk is.
Er was een conferentie van geleerde spinnen de eerste spreker zei: wij weven web, want dat maakt ons spinnen de tweede spreker zei: niet waar, wij springen want wij zijn spinnen
toen kwam een verig beest met scherpe bek hij zei: hap en toen peinzend, ja wel lekker spinnen
Klassieke gremolata met platte peterselie, look en citroenschil
Gremolata is een kruidenmengsel dat je op veel manieren kan gebruiken, aangepast aan de smaak van de het gerecht waarbij je het opdient. Zo kan de ctroenschil of zeste worden vervangen door sinaasappelschil om het geheel zoeter te maken. Bij pastagerechten geeft gremolata altijd een boost aan de smaak.
Wil je een wat meer 'aardse' smaak, dan kan je bijvoorbeeld fijngehakte walnoten of hazelnoten toevoegen. Bij visschotels kan je kappertjes gebruiken. Bij lamsschotels past dan weer een gremolata van fijngehakte munt, look en citroenschil. Opteer je voor een eerder oosterse smaak, voeg dan fijngehakte verse koriander toe en eventueel een snufje komijnzaad.
Gedroogde vruchten zijn net zo gezond als vers fruit.
Gedroogde vruchten zijn net zo gezond als vers fruit
Gedroogde vruchten zoals rozijnen, dadels en vijgen blijken net zo gezond te zijn als vers fruit. Ze zijn een even grote bron van voedingsvezels, vitaminen en mineralen én helpen ons in de strijd tegen kanker en hartproblemen.
Veel mensen op dieet proberen zoveel mogelijk vers fruit te eten, omdat ze denken dat de gedroogde varianten minder gezond zijn. Maar volgens dr. Daniel Gallaher van de universiteit van Minnesota "zijn gedroogde vruchten uitstekende bronnen voor voedingsvezels en helpen ze bij het voorkomen van spijsverteringsproblemen."
Kanker Volgens dr. Andriana Kaliora van de Harokopio universiteit in Athene helpt gedroogd fruit bovendien in de strijd tegen kanker. "We weten nog niet precies waarom, maar de extracten uit gedroogde vruchten lijken de aanmaak van kankercellen tegen te gaan en de reeds bestaande cellen te doden."
Vruchtensap Wat daarentegen wel erg ongezond is, zijn gesuikerde vruchtensappen. "Ouders moeten hun kinderen water geven in plaats van schijnbaar gezonde vruchtendrankjes die veel te zoet zijn", zegt Hans-Peter Kubis van de Bangor universiteit in Noord-Wales. "Het wordt tijd dat vruchtensapjes niet meer gepromoot worden als gezonde alternatieven."
De spinnende kat is misschien wel het symbool bij uitstek van tevredenheid. Wat je vermoedelijk nog niet weet, is dat het spinnen van jouw lieveling nog heel wat andere betekenissen kan hebben. Er gaat dus veel meer schuil achter het spingedrag van katten dan we bij het eerste gehoor zouden denken.
Een kat spint niet alleen omdat ze gelukkig is met jouw aanwezigheid, ze doet dit ook als ze zich angstig of bedreigd voelt of als ze simpelweg iets van jou verlangt.
Eigenlijk kan je dit het beste vergelijken met de glimlach bij ons. Wij lachen doorgaans ook vooral als we nerveus zijn, als we iets willen of als we gewoon vrolijk zijn.
Spingedrag Heb jij je ooit al afgevraagd waarom je kat onmogelijk te negeren valt 's ochtends? Een recent onderzoek aan de universiteit van Sussex heeft de spingeluiden van verschillende katten opgenomen en geanalyseerd.
Ze kwamen tot de vaststelling dat katten in bepaalde situaties een zekere variatie brengen in hun gespin door er een soort hoge miauw in te verwerken, waardoor het meer dringendheid krijgt. Nog niet opgemerkt? Denk dan maar eens terug aan een situatie waar jouw kat haar zinnen vroegtijdig op ontbijt had gezet.
Aangezien die hoge frequenties als irritant worden ervaren door de meeste mensen, krijgen katten op deze manier veel sneller dingen van ons gedaan. Slim, niet waar?
Gezondheid Katten blijken ook te spinnen als ze pijn hebben, wanneer ze bevallen en zelfs vlak voor ze sterven. Kittens spinnen ook vrijwel meteen na de geboorte.
Onderzoekers vragen zich daarom af of er ook een overlevingsvoordeel verbonden kan worden aan spinnen? Een van de hypotheses is dat het spinnen dienst doet als een soort ingebouwde psychologische therapie.
Good vibrations Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor de baasjes biedt spinnen voordelen. Het is bewezen dat een kat in huis het stressgehalte verlaagt en zelfs de bloeddruk.
De auditieve prikkel dat spinnen veroorzaakt, wordt door veel mensen geassocieerd met rust en kalmte. De interactie met katten wordt hierdoor ook als veel positiever ervaren. Dat is toch een mooie deal niet? Een aai in ruil voor een kalmerend effect
Wie geregeld geurkaarsen aansteekt, zou op termijn ernstige gezondheidsklachten kunnen ontwikkelen. Dat blijkt uit een studie aan de universiteit van South Carolina.
Wetenschappers hebben ontdekt dat er tijdens het branden van geurkaarsen op basis van paraffine veel vluchtige organische stoffen (VOS) vrijkomen. Dat zijn schadelijke dampen die nefast zijn voor onze gezondheid. Zo kunnen ze onder meer astma-aanvallen veroorzaken.
Occasioneel gebruik heeft wellicht geen negatieve impact. Maar wie jarenlang elke dag een geurkaars laat branden zodat het huis lekker ruikt of baden romantischer wordt, loopt een verhoogd risico om blijvende longschade op te lopen.
De meeste mensen die van geurkaarsen houden, willen geen raam openzetten omdat het heerlijke parfum dan niet lang blijft hangen. Wetenschappers beklemtonen echter dat het heel belangrijk is de ruimte waar de kaars brandt goed te ventileren om de kans op latere gezondheidsproblemen te beperken.
Het is een gekend beeld: een vrouw in een dipje, met een gigantische emmer roomijs op de sofa. In elk van ons zit wel ergens emotionele eter verborgen. Met onderstaande tips pak je die emotionele - en calorierijke! - vreetbuien gericht aan.
Psychologen omschrijven het fenomeen als 'emotioneel eten'. Vrouwen die zich angstig, verdrietig of gefrustreerd voelen reageren dat vaak af op een pak chips, een tablet chocolade of een ander calorierijke snack. We storten ons met zijn allen op voedsel in de hoop dat het ons soelaas biedt en komen - helaas - vaak bedrogen uit.
Zelfcontrole Een recente studie toont het onderliggende patroon van emo-eten aan. Zo blijkt dat het niet de sombere of gefrustreerde gevoelens op zich zijn die ons in de richting van zoetigheid drijven, maar de manier waarop we met die gevoelens omgaan. Onderzoek toont aan dat angst en depressie alleen tot vreetbuien leiden wanneer we die gevoelens proberen te onderdrukken.
Wie negatieve gevoelens voor zichzelf houdt en tegelijk van zich af probeert te zetten, heeft daar zelfdiscipline voor nodig. Het vergt immers energie om gedachten van die aard helemaal uit je hoofd te krijgen. Energie die we anders onder meer aanwenden om aan de verleiding van zoet en zout voedsel te weerstaan ...
Tips & tricks De kunst bestaat erin met angst of verdriet om te gaan zonder je daarbij aan allerlei andere verleidingen bloot te stellen. Met de volgende drie stappen zetten we je alvast graag op de goede weg:
1 Negeer je gevoelens niet. Sta even stil bij hoe je je voelt en wat de precieze oorzaken van die angst, verdriet of angsten zijn.
2 Wees objectief en durf jezelf kritisch te bevragen. Hoe zouden andere mensen met dergelijke gevoelens omgaan? Overreageer je niet een beetje? Geef ik mijzelf onnodig de schuld van alles? Ben ik niet te pessimistisch? Bekijk de situatie in een breder perspectief en durf relativeren.
3 Bekijk de toekomst positief en leer uit wat je doormaakt. Hoe kan de manier waarop je alles nu aanpakt je in de toekomst nog vooruit helpen?
Bij je persoonlijke problemen durven stilstaan en ze van op een afstand beschouwen is dus het basisbeginsel, in dit geval. De raadgevingen lijken hard maar werpen meer vruchten af dan onderdrukking en de bijbehorende emotionele eetbuien.
Jezelf kritisch bekijken en bevragen is dus niet alleen goed voor je eigen mentale gezondheid maar ook voor je caloriearme dieet, twee vliegen in een klap!
Zes jaar was ze toen - Een gedicht van auteur Herman De Coninck.
Zes jaar heeft ze geleerd wat blijven was: wat ouders deden, en wat alles dus ging doen een tafel bij een stoel, nu bij toen. Het meervoud van geluk was: wij.
Sindsdien heeft ze geleerd wat enkelvoud is. Zij. Nu weer half van jou, morgen half van mij.
Toen ze acht was was ze tien. Een helft van haar gezicht lief, de andere liever. Bang om te kiezen tussen verliezen en verliezen.
Vandaag is ze gewoon twaalf. Vier ouders, twee echt, twee stief. Slapen gaan moet met eindeloos gezoen. Ze wint altijd. Ze heeft geleerd wat blijven is. Wat ouders niet en kinderen wel doen.
Pastinaak is een typische herfst- en wintergroente met een ietwat zoete, aardse smaak. Deze soep is zo zacht, zoet en romig dat je ze haast als dessert zou kunnen opdienen. Het vleugje vanille en het krokante amandelbroodkruim versterken het effect. Omdat deze soep behoorlijk machtig is, serveer je haar maar beter met een lichte hoofdmaaltijd.
voor 3 à 4 personen
Ingrediënten 1 el olijfolie 1 kleine ui, fijngehakt 1 middelgrote aardappel, geschild en in blokjes 2 stevige pastinaken, geschild en in blokjes ca. 700 ml hete groentebouillon 1 dl (soja)room een half vanillestokje peper en zout
voor het amandelkruim: 1 el olijfolie 4 sneetjes stokbrood van een dag oud 2 el amandelschilfers
Zo maak je het Fruit de ui in de olijfolie tot hij glazig is. Voeg de aardappel- en pastinaakblokjes toe en laat enkele minuten stoven. Giet de groentebouillon erbij en breng aan de kook. Draai het vuur laag en laat de soep op een zacht vuur koken.
Snijd het vanillestokje open en schraap de zaadjes eruit. Doe de zaadjes samen met de vanillepeul bij de soep.
Wanneer de groenten gaar zijn, verwijder je het vanillestokje en pureer je de soep. Roer er de room door en kruid met peper en zout. Laat op een zacht vuurtje nog even goed doorwarmen, maar breng de soep niet meer aan de kook.
Maak intussen het amandelkruim. Mix of verkruimel de sneetjes stokbrood tot je grove kruimels hebt. Meng de kruimels met de amandelschilfers. Verhit de olie in een koekenpan en bak het kruimelmengsel al roerende tot het goudbruin kleurt.
Strooi over elke portie soep een paar eetlepels amandelkruim en dien onmiddellijk op.
De mispel is haast een museumstuk; je ziet ze nauwelijks meer en ze worden nog maar zelden geplant. Jammer, want de struik bloeit mooi en geeft nog lekkere vruchten ook.
Herkomst De wetenschappelijke naam van de mispel (wilde mispel, mispelaar, mispelboom) is Mespilus germanica. De mispel (of medlar tree (Eng.), neflier, mêlier, mesplier (Frans) en mispel (Duits)) is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). Nauw verwant aan mispels zijn perenbomen, kweeperen, lijsterbes en meidoorn.
Geschiedenis De mispel was een zeer belangrijke vrucht tijdens het Romeinse Keizerrijk en Middeleeuwen nog voor de introductie van andere fruitsoorten in West-Europa. Drieduizend jaar geleden werd de mispel al in de omgeving van de Kaspische Zee (Noord-Iran) aangeplant en kwam 700 v.Chr. naar Griekenland en 200 v.Chr. naar Rome. De mispel is door de Romeinen verder verspreid. De mispel werd in de Middeleeuwen vooral in Frankrijk en Duitsland aangeplant en in Nederland in kloostertuinen. De Mispel kwam in Duitsland verwilderd veel voor in de bossen, waardoor men dacht dat de boom daar autochtoon was, hetgeen in de naam germanica nu nog tot uitdrukking komt.
Aanplanten en vermeerderen De mispel vormt een kleine boom die ongeveer 4,5 m hoog kan worden. De mispel bevrucht zichzelf, dus zijn twee exemplaren voor de bestuiving en vruchtzetting niet nodig. Mispels vermeerderen gebeurt doorgaans enkel via enting, op meidoorn als onderstam. Zaaien kan ook, maar deze methode wordt zelden toegepast omdat de plant zich bijzonder traag ontwikkeld en eerder zal uitgroeien tot een kleine heester.
Gezondheid Mispels bevatten veel tannine en verder nog suikers, eiwitten, organische zuren (vooral appelzuur), pectine, cellulose, mineralen, provitamine A en vitamine C.
Seizoen Het verzamelen van de mispelvruchten kan eind oktober of begin november gebeuren. Er worden droge kleine harde goudbruine vruchten gevormd, die begin oktober rijp, maar dan nog ongenietbaar, melig en wrang, zijn. Bij voorkeur moet het al enkele nachten licht gevroren hebben, dan worden de vruchten zacht en bruin, en dan kunnen ze na een poosje wel gegeten worden. Wacht niet met plukken tot de meeste vruchten op de grond gevallen zijn. Valfruit beschimmelt namelijk gemakkelijk en die vruchten zijn niet eetbaar.
Aanbevolen wordt ze in oktober of november na een nachtvorst te plukken en ze met de bovenkant naar onderen twee tot drie weken te bewaren op een koele plaats. De vrucht wordt 'beurs' waarbij de kleur via een fermentatieproces verandert van groen/wit naar donker bruin en de smaak zoet weeïg proeft. Ook is het mogelijk de vruchten enkele dagen in de diepvriezer te leggen, waarna ze gegeten kunnen worden. De mispel is klaar om te eten wanneer de ganse vrucht, maar niet de bruine kartonachtige pel, verrot is.
Smaak en verwerking De opvallende mispelvruchten zijn bijzonder geschikt voor bloemsierkunst en voor het verwerken tot jam, confituur en gelei. De smaak valt zoetzuur te noemen, maar vanwege de malse en korrelige structuur haken heel wat mensen af. Door ze dan weer als confituur te verwerken of te gebruiken in taart, komen diverse ongekende smaken vrij.
Recept
Mispellikeur
Ingrediënten:
300 g mispels (niet stuk snijden) 300 g witte suiker (anders is je drankje donker) 1 liter jenever van 38 graden drie kruidnagels voor elke mispel.
Bereidingswijze: Steek de kruidnagels in de mispels. Doe alles in een grote glazen pot. Voeg de andere ingrediënten erbij en laat 3 maanden staan. Doe dan de kruidnagels uit de mispels en laat nog drie maanden staan. Je moet wel even geduld hebben, maar het wachten brengt op: een lekker drankje
Dat vetrijke voeding niet het meest gezonde is, weten we ondertussen allemaal. Maar je jezelf beschermen tegen die vetten door ze met de juiste voeding te combineren. Kruiden met antioxidanten bijvoorbeeld zouden het lichaam voor 30 procent kunnen beschermen tegen fysieke schade door vette voeding.
De Amerikaanse professor Sheila West (Penn State University) bereide twee maaltijden op twee dagen voor zes gezonde maar te dikke mannen tussen 30 en 65.
De eerste maaltijd telde twee theelepels kruidenmix met rozemarijn, oregano, kaneel, zwarte peper, look en paprika, de tweede maaltijd was identitiek aan de eerste maar dan zonder de kruiden. Na het eten van de maaltijden werd elk halfuur bloed getrokken, drie uur lang.
Meer antioxidanten, minder insuline Na de kruidenrijke maaltijd was het aantal oxidanten in het bloed verhoogd met 13 procent, en de insulinerespons gedaald met zo'n 20 procent. Een hoog niveau insuline kan gevaarlijk zijn als het lang aanhoudt omdat het de aderen doet dichtslibben.
"Antioxidanten kunnen een belangrijke rol spelen in het verminderen van oxidatiestress, en zo het risico op chronische ziekten verminderen", concludeert professor West.
Vetgehalte daalt De voeding die we opnemen, wordt enerzijds omgezet in energie en anderzijds in triglycerides, die worden opgeslaan in de vetcellen 'voor later'. Hoe vetrijker de voeding, hoe meer triglyceriden er worden opgeslagen en hoe meer vet in het bloed. Hoe vaker dit gebeurt, hoe groter de kans op hartziekten. Antioxidanten kunnen dit vetgehalte in het bloed met zo'n 30 procent doen dalen.
Vele experten geloven dat oxidatiestress, wat kan gecounterd worden door antioxidanten, een belangrijke factor is in het ontstaan van artritis, reuma en hart- en vaatziekten
De snel groeiende huidverzorgingsindustrie beperkt zich al lang niet meer tot het samengooien van plantenextracten, antioxidanten en vitamines.
In de zoektocht naar producten die verouderingstekenen als rimpels en kraaienpootjes in hun opmars voetje lichten, wordt een geheel nieuw arsenaal ingrediënten aangeboord.
Slakkenslijm, kaviaar, slangengif, nachtegalenpoep, bijenslijm, placenta-extract en zelfs sperma (allemaal 'gezuiverd') hebben we al gehad.
Noviderm Appetijtelijker lijkt ons de nieuwe lijn van Noviderm, grote speler op de markt van de huidverzorging, die vanuit het Vlaams-Brabantse Asse wordt gelanceerd vooraleer de rest van de wereld de nieuwe crèmes mag gaan smeren. Quinoa uit de Andes is het nieuwe wondermiddel en voor u gaat kokhalzen en zo nieuwe rimpels kweken: quinoa is een plant! Boliviaanse boeren In samenwerking met de Boliviaanse boeren kweekt Noviderm sinds kort quinoa op de flanken van het Andesgebergte. De peptiden (aminozuren) van quinoa gaan de basis vormen van de huidverzorging. Restant van godenmaal Quinoa, volgens de mythologie van de Inca's een restant van een godenmaaltijd en zodoende een voedingsmiddel dat onsterfelijkheid brengt, wordt al meer dan 7.000 jaar door indianenstammen in de Andes gecultiveerd. Quinoa, dat weten veganisten al lang, heeft een hoger eiwitgehalte dan tarwe en rijst en bevat ook vitamines B1, B2, B3 en C. Het is glutenvrij en tevens een goede bron van mineralen als calcium, ijzer, fosfor en magnesium. Voor de huid heeft het een zalvend en genezend effect.
De Belgische markt zal, net als de Portugese, dienst doen als proefkonijnen voor de rest van de wereld
Chutneys worden in India bij de maaltijd geserveerd, zoals men bij ons mosterd, mayonaise of ketchup als extraatjes beschouwt. Chutneys zijn steeds een smaakmaker bij andere gerechten en worden dus niet als een gerecht apart geserveerd. Je zou ze een bijgerecht kunnen noemen, maar vaak hebben ze ook iets weg van een sausje.
Er bestaan vele soorten chutneys, maar om het makkelijk te maken kan je spreken van verse chutney en bewaar chutney. De eerste kan je maar 1 dag bewaren, de andere lijkt op een soort confituur die je heel lang in je ijskast kan bewaren.
Een verse chutney bevat vaak een mengsel van kruiden, fruit, pepertjes en yoghurt. Aan een basis van een gekookte vruchtenchutney worden kruiden en smaakmakers toegevoegd zoals azijn, gember, knoflook, peper en ui. Ook worden kruiden gebruikt zoals bijvoorbeeld komijn.
Chutney smaakt naast scherp vaak ook zoet door de toegevoegde suiker, en zuur door azijn. De in België bekendste variant is mangochutney, een zeer dikke vruchtenpuree die te combineren is met kip of curry. Traditioneel wordt mangochutney van onrijpe, nog groene mango's gemaakt.
Bereidingswijze: Maak de ui schoon, fruit de ui en bak lichtbruin aan. Laat de rozijnen wellen. Snij de gember in kleine stukjes. Snij de mango's in blokjes en doe met alle ingrediënten in een pannetje en laat het geheel goed doorkoken. Breng het geheel op smaak met wat zout en peper en doe de chutney heet in een schoongemaakte jampot.
Paprikachutney
Benodigdheden: 6 groene paprika's 4 rode paprika's 10 mooie, kleine teentjes knoflook 1 l blanke azijn 500 g witte suiker 1 eetlepel mosterdzaad 1 eetlepel zwarte peperkorrels
Bereidingswijze: Was de paprika's, verwijder de zaadlijsten en snijd ze in kleine stukjes. Pel de knoflook. Breng in een ruime pan met een dikke bodem de azijn en de suiker aan de kook. Voeg hieraan de gesneden paprika's, het mosterdzaad, de peperkorrels en de teentjes knoflook toe. Breng het geheel weer aan de kook en laat het ongeveer 30 minuten zacht borrelend doorkoken. Hierbij moet zo nu en dan met een houten lepel worden geroerd. Als de paprikastukjes transparant zijn geworden, wordt de chutney in potten gedaan. In dit geval moet de chutney stevig worden aangedrukt, voordat de potten worden gesloten. Paprika-chutney is na drie weken op smaak gekomen en is heerlijk bij pasta's en rijstgerechten en geeft aan tomaten- en groentesoep een extra pittige smaak.
Pompoen-peperchutney
Benodigdheden: 8 middelgrote potten 1 jonge, geeloranje pompoen 1 winterwortel van 400 g 1 spaans pepertje 1 l appelazijn 1 kg witte suiker 1 theelepel 4 épices 200 g donkere rozijnen 1 theelepel kurkuma
Bereidingswijze: Was de pompoen, snijd die in parten, haal de pitten eruit en snijd de parten in kleine blokjes. Rasp de winterwortel fijn. Wrijf de zaden uit het Spaanse pepertje en snijd het in dunne ringen. Breng in een ruime pan met een dikke bodem de volgende ingrediënten aan de kook: de appelazijn, pompoenblokjes, suiker, peperringetjes en de 4 épices. Temper het vuur en voeg de rozijnen, de geraspte winterwortel en de kurkuma toe. Roer de net niet kokende chutney regelmatig met een houten lepel. Na circa een kwartier is de chutney gaar en transparant. Vul goed schoongemaakte potten tot de rand met de chutney, maak de randen zorgvuldig schoon en sluit de potten met een deksel af. Zet de potten tenslotte 10 minuten op de kop en bewaar de chutney minimaal drie weken.
Vlierbes-pruimenchutney
Benodigdheden: 1,5 kg pruimen 1 l vlierbessensap 1 l witte azijn 500 g bruine basterdsuiker 250 g rozijnen 1 eetlepel gemberpoeder 1 stukje foelie 1 mespuntje nootmuskaat 5 kruidnagels geraspte schil van 1 citroen
Bereidingswijze: Was de pruimen, halveer ze en ontdoe ze van hun pitten. Kneus een paar pitten en haal de witte kern eruit. Giet het zelfgemaakte vlierbessensap samen met de azijn in een ruime pan met een dikke bodem en voeg daaraan toe: de gehalveerde pruimen, de pitkernen en alle overige ingrediënten. Breng dit geheel aan de kook en temper het vuur. Laat de chutney ruim een half uur zachtjes doorkoken tot het vlierbessensap enigszins is ingedikt. Roer daarbij regelmatig met een houten lepel. Doe de chutney tenslotte in potten. Na twee weken bewaard te zijn, kan deze chutney geserveerd worden. Deze chutney kan geserveerd worden bij bijvoorbeeld wild, stoofpotten en brood met kaas.
Als dat resultaat klopt, dan zou dat betekenen dat vrouwen als Courteney Cox, Juliette Binoche, Sandra Bullock, Elle Macpherson, Monica Bellucci en Teri Hatcher - allemaal 47 jaar - van de radar van mannen zijn verdwenen.
Geen complimenten meer Vrouwen die de leeftijd van 50 hadden overschreden zeggen geen complimentjes meer te krijgen over hun uiterlijk. Ook de bewonderende blikken van mannen die ze ooit hadden opgemerkt, blijken verdwenen.
De ondervraagde vrouwen vinden ook dat mannen beter met het ouder worden omgaan en dat hun verwarde gevoelens vaak niet gehoord worden. Zowat alle ondervraagde vrouwen gaven bovendien aan met hun gewicht te worstelen, eens de 40 voorbij.
Kantelmoment Gareth Steer van Clarivu - het merk dat de rondvraag organiseerde - zegt dat "vrouwen langer leven en er beter uitzien dan ooit". "Toch is de leeftijd van 40 à 50 jaar duidelijk een kantelmoment", vindt ze. "Dit onderzoek legt een aantal factoren bloot die ertoe bijdragen dat vrouwen zich letterlijk onzichtbaar voelen vanaf een bepaalde leeftijd".
Toch komt na de onzichtbare regen - zoals vaak - zonneschijn: de meeste vrouwen gaven aan dat hun zelfvertrouwen een nieuwe boost kende vanaf de leeftijd van 60 jaar.
.
.
.
.
.
.
.
