.

Veroorzaakte beweging aardas einde van ijstijd?

Zo'n 11.000 jaar geleden eindigde de laatste ijstijd. Wetenschappers zijn het er nog steeds niet over eens wat nu de exacte oorzaak was. Volgens een nieuw onderzoek zou een verandering in de as van de aarde wel eens tot de opwarming van onze planeet hebben geleid.

Zo'n 19.000 jaar geleden begon er meer en meer koolstofdioxide in de atmosfeer te komen. Wat volgde was een geleidelijke opwarming van de aarde, die 8.000 jaar later voor het einde van de ijstijd zorgde. Niet iedereen is het er echter over eens of de koolstofdioxide voor de opwarming zorgde, of de opwarming voor de koolstofdioxide.

Jeremy Shakun, een klimaatdeskundige aan de prestigieuze universiteit van Harvard, heeft wereldwijd stukken steen en ijs verzameld. Daaruit blijkt dat extra koolstofmonoxide in de atmosfeer aanwezig was voor de aarde begon op te warmen. In het wetenschappelijke tijdschrift Nature doet hij deze week zijn uitleg.

Schommelende aardas
Volgens Shakun is alles zo'n 20.000 jaar geleden begonnen. De aarde schommelde toen op de eigen as, iets wat nog al wel gebeurd is. Maar toen kreeg de noordelijke hemisfeer daardoor veel meer zonlicht te verwerken. In de Noordelijke IJszee en op Groenland begon het ijs te smelten, waardoor de watercirculatie in het noordelijke gedeelte van de Atlantische Oceaan stil viel.

Normaal gezien reist het koude water in zuidelijke richting in de Atlantische oceaan, terwijl het warme water een omgekeerde beweging maakt. Toen bleef het water echter stilstaan, waardoor de zone rond Antarctica opwarmde. Daardoor veranderden oceaanstromen en windpatronen, en in de zuidelijke hemisfeer kwamen er grote hoeveel koolstofdioxide in de atmosfeer terecht. Nuja, in de 8.000 jaar die volgden kwam er evenveel koolstofdioxide vrij als in de laatste 100 jaar. Dat zorgde echter toen voor een broeikaseffect, waardoor de laatste grote ijstijd zou eindigen, aldus Shakun.

.

Fox :

goedemorgen

Fjaka:

ook een goedemorgen

Fox :

lekker geslapen?

Fjaka:

ja wel met mooie dromen zelfs

Fox:

toch geen natte,he?haha

Fjaka:

neen daarom ben ik nog te jong denk ik hahaha

Fox:

hoe oud ben je?

Fjaka:

ja ik weet wel is moeilijk met zo'n beestje te communiceren

Fjaka:

eeuwig jong

Fox:

dat is geweldig.en heeft dit beestje ook gezelschap?

Fjaka:

neen niet op dit ogenblik, men geliefde is even weg

Fjaka:

ik ben onzijdig weet je

Fox:

ok,lastig met de sex,haha

Fjaka:

neen toch niet  

Fox:

maar je valt dus op beide?

Fjaka:

ik niet zij vallen op miijn charme

Fox:

dat kan ik me voorstellen,.en wanneer was de laatste keer dat er iemand voor je charme viel?

Fjaka:

 Daarnet net nog want je wou je br…uitdoen zei je

Fjaka:

En ik kruip in de grond van schaamte

Fox:

maar fysiek?

Fjaka:

sorry lieve vriend ik moet verder met mijn werk

Fjaka:

daaaagFjak@

Fox:

doeii raar beestje

.

.

 .

Toast met een salade van rode vruchten en ricotta

Ingrediënten voor 4 personen 500 g verse, rijpe aardbeien Enkele takjes rode bessen 500 g blauwe bessen 1 eetlepel kristalsuiker Het sap van een halve citroen 250 g ricotta 8 sneetjes zuurdesembrood Eventueel enkele takjes munt

Bereiding

Verwijder de kroontjes van de aardbeien en snij ze in partjes.

Spoel de aardbeien in koud water. Je kan ze ook door een vochtige handdoek rollen.

Verwijder de takjes van de rode bessen en was de blauwe en rode bessen.

Doe de aardbeien en de bessen in een ruime kom en meng ze met de suiker en het citroensap.

Toast ondertussen de sneetjes zuurdesembrood.

Smeer de toast rijkelijk in met ricotta en beleg met de aardbeien en de bessen.

Garneer eventueel met wat munt of citroenmelisse

 Nu ja Steven is mijn beste vriend, mijn buur jongen geweest en woont nu al jaren in Spanje. Maar van zodra hij even in België komt al was het maar voor één dag komt hij mij bezoeken. Ja hij heeft als kind vele uren bij ons doorgebracht ,En chocotoffs gegeten,trouwens vraagt er nu nog achter,zo dus hebben we dat nu wel in huis als hij hier onverwachts staat. Maakte voor hem zijn lievelingspap met koekjes op en hij is dat nooit vergeten. Zo dus vriendschap voor het leven, wat vanille en chocolade pap en een petitbeurke  en niet te vergeten zijn chocotoffs toch allemaal kunnen verwezenlijken.

Nu was Steven ook geen engeltje te noemen , wel een jongen met verstand van kleins af.

Op een dag riep mijn man , kom vlug in de tuin Steven is thuis weer iets aan het uitsteken

zijn ouders zullen weer heel gelukkig zijn dat ze zo'n verstandige knaap in huis hebben.

Het was zomer , muggen en vliegen tijd. Ook de tijd dat die plastiek linten dat je in het deuropening kon hangen om dat ongedierte buiten te houden in opmars kwam . Dat zal daar nog maar 10 minuten omhoog gehangen hebben dat zijn ouders terug weg gingen om verder te winkelen dat Steven naar beneden gekomen was , hij was toen 4 jaar, dat hij die kermis van kleurtjes zag hangen.

Was dat nu, ik kan verdorie niet gemakkelijk naar buiten of naar binnen. Snugger dat ie was , had hij de schaar genomen en ze schuinsweg afgeknipt tot op zijn hoogte.

Mijn man had dat opgemerkt maar het was al te laat Steven zat al in de helft van zijn kunstwerkje als mijn man vroeg Steven wat doe je nu.

En dan vertelde de kleine snuiter dat dit vreselijk in zijne weg hing dat stom kleuren ding.

Ja wij stonden erbij te lachen want het ding was naar de knoppen...het was geen zicht.

Plots staan zijn ouders daar ,wij hoorde ze al roepen Steven waar zit je.

Daar waren vier kinderen ,maar enen dat ze er zeker van waren dat hij het was.

Wel de logica zelve toch hij kon niet door zo dus hij had ze op zijn hoogte gesneden...

Hij werd niet gestraft maar zowel vader en zeker moeder hebben hem goed uitgelegd dat ze er nieuwe gingen kopen en dat hij er met niks mocht aankomen, neen ook geen koordje in het midden om ze bijeen te houden. Dat linten verschillende kleuren hadden was mode en het hield het ongedierte buiten ,en ja hij had het goed begrepen, en wij goed gelachen.

Fjak@

.

.

.

.



Lenterolletjes met finettes

 Ingrediënten voor 4 personen Voor 20 stuks 20 rijstvellen 200 g finettes 100 g gemalen citroengras 1 ui 1/2 soeplepel vissaus 100 g rijstvermicelli (gaar gekookt en uitgelekt) 20 slablaadjes 1 bosje munt, 1 bosje koriander 100 g sojascheuten 1/2 komkommer 1 soeplepel Olie, snufje zout, peper en suiker 4 kommetjes 'Vinaigrette' van vissaus Voor een 1/2 liter 'vinaigrette' van vissaus 1/2 liter water 100 g rietsuiker 1 citroen 5 teentjes knoflook 1 klein rood pepertje 2 eetlepels vissaus

Bereiding

Breng het water aan de kook en los hierin de suiker op. Laat 10 minuten op een zacht vuurtje trekken. Laat afkoelen.

Hak de teentjes knoflook en het rode pepertje fijn en roer door het suikerwater. Voeg vissaus en citroensap toe en zet koel weg tot gebruik.

Snipper de ui, snijd de finettes in dunne plakjes. Verhit wat olie in de wok en bak hierin de ui, het vlees en het gemalen citroengras aan. Breng op smaak met vissaus, zout, peper en suiker.

Was en droog de slabladeren. Snijd de komkommer in reepjes. Hak de kruiden en was de sojascheuten.

Dompel de rijstvellen een voor een in een kom heet water. Leg de vellen op een doek.

Beleg met een slablad, vermicelli, vlees, sojascheuten, komkommer en kruiden en rol op. Serveer met een kommetje vinaigrette van vissaus.

Tip: De lenterolletjes worden koud geserveerd.

.

Bang van toiletten? Geef je moeder de schuld

Moederliefde is onvoorwaardelijk, maar ze kan kinderen soms ook schrik aanjagen. Dat komt omdat sommige mama’s vreemde, (i)reële angsten verzinnen om hun kroost te beschermen

.

 Een overzicht.

Een openbaar toilet bezoeken
We hebben tijdens onze kinderjaren allemaal wel eens gehoord dat openbare toiletten vies zijn. Volgens de meeste moeders liep je gegarandeerd een of andere ziekte op als je met je blote billen op zo’n wc-bril ging zitten. Tot op de dag van vandaag reageren sommige mensen panisch als ze nodig moeten en er enkel een openbaar toilet ter beschikking is. Weetje: op de gemiddelde toiletbril leven er doorgaans minder bacterieën dan op een deurklink. Zo erg is het dus niet om even je ding te doen.

Het ouderlijke huis zien afbranden
Onze moeders waarschuwden vaak dat er brand zou uitbreken als we ons nachtlampje niet uitzetten of de haardroger na gebruik niet uit het stopcontact trokken. De kans dat dit een brand zou veroorzaken, is piepklein. Maar het heeft er wel voor gezorgd dat we nu twee keer kijken of alle elektronische toestellen uitgeschakeld zijn voordat we het huis verlaten.

Sterven van de kou
’s Winters vertellen moeders vaak aan hun kinderen dat ze hun jas goed moeten dichtritsen. Bovendien beklemtonen ze het belang van een warme muts, sjaal en handschoenen. De meeste kleintjes volgen het advies heel goed op, want hun mama heeft gezegd dat ze anders zullen sterven van de kou. Een heel onwaarschijnlijk scenario, dat spreekt, maar het jaagt de allerkleinsten de stuipen op het lijf. Herkenbaar? Dan ga je nu wellicht steeds warm gekleed naar buiten als weerkundigen vriestemperaturen voorspellen

.

.

Zegt men

Je moet, zegt men, een keer volwassen worden.
En bedoelt dan waarschijnlijk: heel serieus
over God, Staat en Vaderland meemummelen,
en nooit eens roepen: 'Krijg een dikke neus!'

Geen grapjes maken over het soort zaken
waarmee zelfs een magnaat te worstelen heeft.
Vooral, wanneer hij door een Hongkonggriepje
geveld is. En plots merkt dat hij nog leeft.

De kans bij mij is, volgens de bookmakers
van Londen: 13.000 tegen 1.
En die, zegt men, verstaan hun vak. Helaas:

ik zal dus altijd onvolwassen blijven.
En ik moet toegeven: bij elke schimmel,
denk ik nog steeds: 'Ha 't paard van Sinterklaas!'