.

Een nieuw product ontwerpen

Van idee tot eindproduct

Elk product begint met een ontwerp. En zelfs voordat er een ontwerp is, moet de bedenker nadenken over dingen als behoefte, functies en eisen. Door van te voren goed na te denken over een nieuw product zorg je ervoor dat een ontwerp beter wordt.

De volgende 7 stappen zorgen ervoor dat je ontwerp meer kans van slagen heeft. Je kunt voor verschillende dingen een ontwerp maken. Voor bijvoorbeeld een poster, een nieuw spel of een logo.

1: behoefte nagaan

Misschien vind jij dat je een goed idee hebt, maar vinden anderen dat ook? Lijkt het anderen een handig product of is het een oplossing ergens voor? Als je een nieuw ontwerp hebt, is het handig om van te voren na te gaan of er wel behoefte aan het dit product is. Kunnen mensen er iets mee, vinden ze het leuk, gaan ze het gebruiken/kopen?

2: functie benoemen (wat moet het product doen?)

Om ervoor te zorgen dat je product goed wordt, bepaal je van te voren waar het product voor is. Wat ga je ontwerpen? Wat moet je nieuwe product allemaal kunnen? Nieuwe telefoons bijvoorbeeld kunnen naast bellen ook foto's maken.

3: programma van eisen opstellen (waar moet het product aan voldoen?)

Dit hangt natuurlijk sterk samen met het vorige punt: denk na hoe de behoefte in het nieuwe product verwerkt kunnen worden. Denk bijvoorbeeld aan de prijs, grootte, stevigheid. Je eisen moet je kunnen controleren.

4: oplossingen bedenken

Er zijn altijd wel obstakels in je ontwerp. De telefoon moet bijvoorbeeld klein zijn om overal mee naartoe te nemen, maar wel groot genoeg om alle functies te herbergen. En de verhouding tussen prijs en kwaliteit moet goed zijn, anders koopt niemand je product. Oplossingen moeten aan de functies en eisen voldoen.

5 product ontwerpen

Dan is het zo ver! Je weet nu precies waar je idee aan moet voldoen. Je bedenkt een aantal oplossingen en kiest de beste uit. Dan kun aan de slag. Maak een schets op papier of op de computer. Er is altijd meer dan 1 goede oplossing, kies de beste uit of maak verschillende ontwerpvoorstellen.

6 prototype maken (product testen)

Nu je ontwerp hebt, kun je ook echt je product maken. Een eerste versie van je ontwerp heet een prototype. Bij deze eerste versie kun je nog makkelijk verbeteringen maken. Laat andere mensen je prototype zien en vraag om verbetertips.

7 productie

Als je eenmaal verbeteringen hebt aangebracht aan je prototype kun je het uiteindelijke product gaan maken! Denk ook goed na hoeveel dat allemaal gaat kosten en hoe je het in de markt gaat zetten

.

Het geschenk

I

Hij trok het schuifken open,
Het knaapje stond aan zijn zij
En zag het uurwerk liggen:
'Och, Grootvader, geef het mij?'

- 'Ik zal 't u wel eens geven,
Toekomende jaar misschien,
Als gij wel leert en braaf zijt,'
Zei de oude, - 'wij zullen zien.'

'Toekomend jaar!', sprak het knaapje,
'O, Grootvader, maar dan zoudt
Ge lang reeds kunnen dood zijn;
Ge zijt zoo ziek en zo oud!'

En de oude stond te peinzen,
Hij dacht: 'het is wel waar,'
En zijn lange vingren streelden
Des knaapjes krullend haar.

Hij nam het zilvren uurwerk,
En de zware keten er bij,
En leî ze in de gretige handjes,
'’t Komt nog van uw vader,' sprak hij.

II

Daar was een grafje gedolven;
De scholieren stonden er rond,
En een oude man boog met moeite
Nog ene knie naar den grond.

Het koele morgenwindje
Speelde om zijne haren zacht;
Het gele kistje zonk neder:
Arm knaapje, wie had dat gedacht!

Hij keerde terug naar zijn woning,
De oude vader, en weende zoo zeer,
En lei het zilvren uurwerk
In 't oude schuifken weer.

.

Religieuze iconen

Christelijke beeldverhalen

Iconen vind je niet alleen op de desktop van je computer, maar ook in het geloof. Iconen zijn afbeeldingen die het (Christelijk) geloof op aarde verbeelden. Iconen maken het geloof tastbaar, ze maken het mogelijk om de heilige of heilige afbeelding aan te raken of te kussen. Iconen spelen nog steeds een grote rol in Christelijke orthodoxe religies.

Het ontstaan van iconen
Tot ongeveer 300 na Christus was het christelijke geloof binnen het gebied waar het ontstond - het Romeinse rijk - een verboden religie. De eerste christenen beleefden hun geloof in het geheim. De vroegchristelijke kunst beperkte zich tot een eenvoudige beeldaal met symbolen als het anker, de vis of het kruis.

Toen in 313 na Christus het christendom staatsgodsdienst werd, kon de christelijke kunst zich verder ontwikkelen. Omdat de meeste christenen niet konden lezen of schrijven werden beeldverhalen gemaakt: afbeeldingen waarmee de verhalen uit de bijbel konden worden overgedragen. Vaak werden portretten gemaakt van heiligen, die rijkelijk werden versierd. Het icoon was ontstaan.

Beeldenstorm

Beeldenstorm

Vanaf 650 na Christus ontstond een ingrijpend conflict in de christelijke kerk over de vraag of het afbeelden van bijbelse personen wel wat toegestaan. Tijdens de beeldenstorm van 1566 zijn veel iconen vernietigd door gelovigen die vonden dat het volgens de bijbel verboden was afbeeldingen te maken en aanbidden. Niet alleen iconen werden vernietigd, ook beelden en fresco’s (muurschilderingen) moesten er aan geloven. Zelfs afbeeldingen uit boeken werden vernietigd.

Niet gewoon een schilderij

Iconen worden nog steeds gemaakt in de orthodoxe kerken. Het zijn niet zomaar schilderijtjes, het maken van een icoon wordt als een religieuze handeling beschouwd (net als bidden). De kunstenaar is tijdens het vervaardigen van het icoon een verlengstuk van God. Om deze reden wordt in de meeste tradities het icoon niet gesigneerd, het is immers God die het werk gecreëerd heeft.

Moderne iconen

Ook buiten het orthodoxe christendom worden afbeeldingen gemaakt die als functie hebben de afgebeelde persoon te vereren. De beroemde afbeelding van Che Guevara die je op miljoenen T-shirts geprint is, kan beschouwd worden als een (niet-christelijk) icoon. En het schilderij dat Andy Warhol maakte van Marilyn Monroe doet ook sterk aan een icoon denken

.

.

.

Aan mijn prinses

Liefste, hart en woorden
Houden voor jou stil,
Jij blinde vlek in mijn vermoorden
Van wat ik vergeten wil.

Kleine vink, lieve kleine kinkel
-De liefde speelt mij parten-
Baby-face, bijou, scharminkel
Voor wie ik alles weer wil tarten

Tot ik, als vroeger, blind van pijn
Weer neerlig, eenzaam in het laken
Het gaat niet om het zijn
Maar om wat wij er van maken,

ENVOI:
Prinses, ik beschrijf wat ik bewonder,
Wat ik vrees, bemin of haat
Prinses, nu ik u ken kan ik niet zonder,
Gedoog niet dat ik u verlaat.

.

.

.

De opkomst van de opera

Hoe is het ontstaan en welke ontwikkeling maakte het door?

Rond 1600 bestudeerden wetenschappers in Florence de muziek van de Griekse tragedies uit de klassieke tijd. Ze kwamen tot de conclusie dat die muziek monodisch geweest moest zijn; de melodie werd door een solostem gezongen met een bescheiden instrumentale begeleiding.

Zo kwam de expressieve lading van de tekst zonder te veel versluiering door muziek tot uiting. De studie van het Griekse drama leidde tot de vernieuwende muziekvorm van 'zingend spreken': het recitatief. Het bestaan van de opera was een feit.

 Claudio Monteverdi
De eerste componist die een complete tekst op muziek zette was de Italiaan Claudio Monteverdi. Zijn opera Orpheo werd in 1600 aan het hof van de hertog Conzaga. Om een levendig geheel van dit zangstuk te maken, bracht Monteverdi variaties aan in de zangpartijen. Hij bracht een scheiding aan tussen solozang, de laterale aria en het ritme door de behoefte aan expansie van de zanger bepaald wordt; verhalend gedeelte in een opera e.d., voorgedragen met de toonval en het ritme van de gesproken rede, recitatief.

Stijlen
Als de opera zich over heel West-Europa verspreidt, ontwikkelen zich verschillende nationale stijlen. De opera seria in Italië is een ernstige opera met tragische, op mythologie geïnspireerde verhalen. Als tegenhanger ontwikkelde zich de opera buffa, waarin gewone mensen in komische, alledaagse situaties worden weergegeven. Beide typen opera's werden geheel gezongen met een afwisseling tussen recitatieven en aria's.

In Frankrijk kwam de tragedie lyrique met statige dans en muziek tot ontwikkeling. De opera comique is juist luchtig van karakter, omdat er gesproken dialogen in plaats van recitatieven worden gebruikt. De opera Benedict en Beatrice van Berlioz is een voorbeeld van een opera comique.

Toegankelijk
Vanaf 1637 kunnen ook gewone burgers tegen betaling van een toegangskaartje een operavoorstelling bijwonen. De zangkunst steeg al snel naar een hoog peil en de aria's werden steeds belangrijker. Iedere zanger kreeg de kans zijn kunsten te tonen en het publiek eiste dat de beste zangers een aantal keren te horen waren. Componisten verwerkten daarom tientallen aria's in hun opera's. Een aria bestond uit enkele regels die werden herhaald.

Drama
De verhaallijn werd steeds minder belangrijk en vormde vaak niet meer dan een verbinding tussen de aria's. Deze vorm komt terug in opera's van beroemde componisten uit de 18e eeuw, zoals Mozart. In de 19e eeuw brengen Verdi en Puccini het drama terug in de opera zonder het belang van de zang te verloochenen.

Populariteit
In de tijd dat de opera populaire muziek was, gedroegen de bezoekers zich niet anders dan de bezoekers van de popconcerten nu. Er werd gegeten en gedronken tijdens de voorstelling. Er werd gejoeld, gefloten, gejuicht. Als het echt mis was, werden de zangers bekogeld met de meegebrachte etenswaren. In de 20e eeuw verdwijnt de belangstelling van het grote publiek, maar er worden nog altijd nieuwe opera's gemaakt. Veel grote operaproducties kunnen nu alleen met subsidie worden uitgevoerd.

Libretto
De basis van elke opera is het libretto, de tekst van het gezongen verhaal. Het ritme van die tekst bepaalt in hoge mate de muziek. Daarom is het moeilijk om operateksten te vertalen. De relatie tussen tekst en muziek kan in zo'n vertaalslag verloren gaan. Om ervoor te zorgen dat de bezoekers het verhaal toch kunnen volgen, maakt de opera veel gebruik van boventitels; op een vlak boven het toneel wordt de vertaling geprojecteerd.

.

 je hebt me alleen gelaten...

je hebt me alleen gelaten
maar ik heb het je al vergeven

want ik weet dat je nog ergens bent
vannacht nog, toen ik door de stad
dwaalde, zag ik je silhouet in het glas
van een badkamer

en gisteren hoorde ik je in het bos lachen
zie je, ik weet dat je er nog bent

laatst reed je me voorbij met vier
andere mensen in een oude auto
en ofschoon jij de enige was die
niet omkeek, wist ik toch dat jij
de enige was die mij herkende de enige
die zonder mij niet kan leven

en ik heb geglimlacht

ik was zeker dat je me niet verlaten zou
morgen misschien zul je terugkomen
of anders overmorgen of wie weet wel nooit

maar je kunt me niet verlaten

.

.

 Ik schrijf gedichten als dunne bomen...

Ik
schrijf gedichten
als dunne bomen.

Wie
kan zo mager
praten
met de taal
als ik?

Misschien
is mijn vader
gierig geweest
met het zaad.

Ik heb
hem nooit
gekend
die man.

Ik heb
nooit
een echt woord gehoord
of het deed pijn.

Om pijn
te schrijven
heb je
weinig woorden
nodig.

.

De geschiedenis van de game

Van Pong tot Wii

Mensen zijn altijd gefascineerd door fantastische werelden. Tot voor kort had de lezer, luisteraar of kijker een passieve rol; het verloop van het verhaal is immers door de maker vooraf bepaald. Nieuwe media bieden ongekende mogelijkheden voor interactie.

Een spelcomputer is een computer zonder toetsenbord. Meestal wordt de spelcomputer, ook wel console genoemd, aangesloten op een televisiescherm. Het spel wordt gespeeld via controllers, die de speler met de hand bedient. Gangbare spelcomputers zijn de zogenaamde next-generation consoles zoals de X-Box 360, Playstation3 en de Nintendo Wii. Naast de spelcomputer biedt ook de gewone pc spelmogelijkheden via internet of spellen op cd-roms.

Tennis for Two

1958: Tennis for two

Het is het nauwelijks voor te stellen dat de eerste simpele spellen een revolutionaire ontwikkeling zouden ontketenen. Het eerste spel ‘Tennis for Two’ is in 1958 uitgevonden in een laboratorium die de spelmogelijkheid bood op open dagen van een kerncentrale. Evenals ‘Space War’ uit 1962 waren deze spellen gekoppeld aan dure universiteitscomputers met een enorme omvang.

Odyssey

Magnavox Odyssey

De eerste game die voor een breed consumentenpubliek beschikbaar kwam, was Magnavox Odyssey in 1972. Dit spel was eigenlijk een videogame en geen computergame, want er zat in de Odyssey geen enkele chip. Het hoofdbestanddeel werd gevormd door veertig transistors die ervoor zorgden dat op het televisiescherm punten en streepjes te zien waren, bijvoorbeeld in de vorm van een bal en twee rackets. In de standaardversie waren twaalf verschillende spellen te spelen, zoals hockey, voetbal en roulette. En omdat de Odyssey zelf geen kleuren kon genereren, moest voor elk spel een apart transparant kleurenfolie op het televisiescherm worden bevestigd. Zo ontstond bijvoorbeeld een tennisveld of een roulettetafel.

Pong

Pong

In dezelfde tijd werd Pong ontwikkeld. Dat was een tennisspel met een verbluffend eenvoudige instructie: ‘Avoid missing ball for high score’. Pong is als automatenversie het grootste succes in de speelautomatenindustrie, waar eerst alleen mechanische spellen en flipperkasten te vinden waren.

Snel daarna begon de producent Atari met een thuisversie van Pong. Het prototype zat nog vol met honderden draden. Het plan was om alle elektronische componenten van de automatenversie onder te brengen in één chip. Deze chip werd de meest geavanceerde die tot dan toe in een consumentenartikel was gebruikt. Pong bleek dé hit tijdens de kerstverkoop van 1975. Op diverse plaatsen moesten mensen een paar uur in de rij staan, niet om Pong direct te kunnen kopen, maar om een bestelling te mogen plaatsen.

Commodore 64

Commodore 64

De Commodore 64 werd één van de meest verkochte computers van de jaren 80 van de vorige eeuw; van de 20 miljoen die er verkocht zijn werd het grootste deel voor spelletjes gebruikt. In 1985 kwam de Nintendo console op de markt met het nog steeds bekende spel ‘Super Mario Bros’. In 1989 werden twee handhelds (kleine gamecomputers om in de hand te spelen) uitgebracht, de succesvolle Gameboy en de grotere Atari Lynx. De Lynx beschikte als enige over een kleurenscherm. In 1990 kwam de 16-bit Super Nintendo met nog mooiere spelletjes. In 1995 bracht Sony de 32-bit Playstation uit, inmiddels opgevolgd door Playstation 2 en de Playstation Portable.

Mogelijkheden

Playstation Portable

Ontwerpers en vormgevers van computergames krijgen door de steeds snellere processors en videokaarten steeds meer mogelijkheden, met als gevolg steeds levensechtere spellen. Door het realisme in vormgeving geven de spellen meer en meer de spelers het idee echt iets mee te maken. Dit gegeven wordt inmiddels ook buiten de amusementsindustrie herkend en benut. Zo worden patiënten met een ernstige fobie, zoals hoogtevrees, met virtuele beelden van hun angstbeelden genezen.