Andijvie is nog zon groente met een eeuwenlange voorgeschiedenis. De Egyptenaren, de Grieken en de Romeinen teelden haar al, en de lof van deze als slasoort verbouwde groente werd bezongen door Plinius, Aristophanes en Horatius. Ergens in de geschiedenis raken we het spoor echter bijster, want de eigenlijke oorsprong van de Cichorium endivia blijft onduidelijk.
Een groente met een verleden Volgens sommige auteurs stamt de andijvie oorspronkelijk uit het noorden van China, maar andere experts beweren dat ze in het oosten van het Middellandse-Zeegebied is ontstaan, als een kruising tussen cichorei en de wilde eenjarige soort Cichorium pumilum. Wat er ook van zij, feit is dat onze vergeten groente ergens in het midden van de 16de eeuw opduikt in West-Europa. Aanvankelijk werden vooral haar bladeren gebruikt voor medicinale doeleinden, zoals bij veel nieuwe groentesoorten het geval was. In Frankrijk was het binnenste van de andijvie populair als remedie tegen maagpijn, terwijl de Grieken meenden dat andijvie weerstand bood tegen gifstoffen.
In het begin van de 19de eeuw zien we de eerste andijvie in Amerika. Sindsdien is de naamgeving van deze groentesoort een beetje verwarrend. Van de Franse benaming chicorée frisée maakten de Amerikanen chicory, maar dat is de naam van witloof in Engeland, waar andijvie scarole of Batavian endive heet. Wil je in een Engelstalig land andijvie vinden, dan praat je best over endive, de meest gangbare benaming voor deze groente. Maar pas op, want Belgian endive is dan weer synoniem voor witloof!
Soorten Net zoals witloof stamt andijvie af van een plant die algemeen voorkomt in Europa, West-Azië en Noord-Amerika: de wilde cichorei of Cichorium intybus. Cichorei is de wilde vorm van de andijvie, die je soms nog in de natuur aantreft, en herkent aan haar blauwe bloemetjes. Bijzonder aan deze plant is dat de bloem zich na een halve dag sluit, om de volgende dag weer open te gaan. De cichoreiwortel wordt vandaag verwerkt in surrogaatkoffie. Andijvie, witloof, groen- en roodloof zijn dus allemaal cultuurvormen tamme zusjes zeg maar - van deze wilde cichorei en delen één hoofdkenmerk: hun bittere smaak.
Andijvie kent twee grote varianten: de gewone, gladbladige rassen en de krulandijvie. De eerste soort groeit rechtop en heeft, zoals de naam doet vermoeden, tamelijk gladde bladeren. Het is de meest gangbare andijviesoort in de keuken. De krulandijvie is rosetvormig, en je vindt haar af en toe wel in salades terug. Andijvie is rijk aan foliumzuur, vitamine C, vitamine B5 en bètacaroteen en bevat ook vitamine A, ijzer, zink en calcium. De buitenste, taaie bladeren bevatten de meeste voedingsstoffen, maar voor consumptie gaat onze voorkeur toch uit naar de binnenbladeren.
In de keuken Voor de bereiding van andijvie geef je haar bladeren eerst een overvloedige koude douche. Als je haar rauw wil eten en meestal hebben we het dan over krulandijvie - volstaat het om de andijvie te wassen, te drogen en te serveren in een salade naar keuze. De krachtige smaak van andijvie, die vooral sterk is wanneer ze in de nazomer en in de herfst geoogst wordt, vormt een ideale combinatie met geroosterde groenten, noten en bonen. Voor een verdere bereiding dien je de andijvie eerst te stoven met een beetje water. Je doet dat best niet langer dan enkele minuten, zodat de bladeren nog een zekere beet hebben. De bladgroente kan vervolgens op verschillende manieren verwerkt worden, bijvoorbeeld in een groentetaart of door aardappelpuree gestampt.
Doorgaans zie je in de zomer meer krulandijvie en vanaf de herfst de gewone soort. Door de teelt in kassen en door de import uit mediterrane landen is de groente heel het jaar door verkrijgbaar - met de grootste invoer tijdens de periode april tot en met oktober. Je kan andijvie ook makkelijk planten in je eigen moestuin. Het is een zelfstandige bladgroente die weinig verzorging vraagt. Let wel op: vroeg gezaaide andijvie in de eigen groentetuin wil wel eens doorschieten, nog voor de krop gevormd is. Andijvie voelt zich het best in een gematigd klimaat met de wortels in een voedzame grond. Boven de 20°C kunnen de bladeren zeer bitter worden (niet bij krulandijvie). Bepaalde soorten verdragen lage temperaturen en er bestaan winterharde varianten die bij 10°C nog geen krimp geven. Bewaar andijvie hooguit drie dagen in de groentelade van de koelkast. Wil je wat voorraad in je diepvriezer, dan blancheer je voor het invriezen de gesneden andijvie best ongeveer drie minuten in kokend water. Andijvie behoort wel tot de nitraatrijke groentensoorten, dus niet opnieuw opwarmen
Peuter per vergissing dronken gevoerd in restaurant.
Peuter per vergissing dronken gevoerd in restaurant.
In Michigan is een vijftien maanden oud jongetje in allerijl naar het ziekenhuis gebracht toen hij met zijn ouders een hapje was gaan eten in een vestiging van de restaurantketen Applebee's. Bleek dat de jongen per vergissing een alcoholhoudend drankje had gekregen bij zijn kindermenu. Dat meldt MyFox.
Appelsap blijkt margarita "Ons zoontje begon plots heel erg raar te doen nadat hij van zijn drankje had gedronken", zegt mama Taylor Dill-Reese. "We hadden appelsap voor hem besteld, maar toen ik daar van proefde, bleek dat ze hem een margarita hadden geserveerd".
Meer dan toegestane limiet Het jongetje werd naar het ziekenhuis gebracht. Volgens de dokters had hij meer alcohol in het bloed dan de toegestane limiet voor een volwassen chauffeur. De knaap werd ontslagen uit het ziekenhuis nadat hij zijn roes had uitgeslapen.
Fout "Niemand van ons had alcohol besteld bij het eten", vervolgt de moeder. "Het personeel van Applebee's is dus duidelijk in de fout gegaan". Bij de restaurantketen onderzoekt men het voorval.
Van wortelen zou je gezonde ogen krijgen, maar nu blijkt dat ook melk wonderen kan doen. Vrouwen die melk drinken zouden op latere leeftijd minder kans hebben op ernstige oogaandoeningen.
Wetenschappers ontdekten dat vrouwen met de hoogste vitamine D-gehaltes ongeveer twee derde minder kans hebben om AMD (Leeftijdsgebonden Maculaire Degeneratie) te ontwikkelen, een oogaandoening die de grootste oorzaak van blindheid is.
AMD is de meest voorkomende oorzaak van gezichtsverlies bij mensen ouder dan 50 jaar. Leeftijdsgebonden Maculaire Degeneratie neemt het gezichtsvermogen weg dat nodig is om te lezen, rijden en om gezichten te herkennen.
Vitamine D Amerikaanse onderzoekers bestudeerden de medische dossiers van 1.313 vrouwen inzake AMD. Ze ontdekten dat vrouwen jonger dan 75 jaar met het hoogste vitamine D-gehalte 59 procent minder kans hebben om AMD te ontwikkelen.
Hoewel de zon de belangrijkste bron van vitamine D is, maakt het aantal uren dat je per dag buiten doorbrengt niet uit. De verhoogde weerstand tegen de oogaandoening komt hoofdzakelijk door de opname van vitamine D via voedsel (zoals melk, vis, cornflakes en margarine) en supplementen.
Jaarlijks krijgen ongeveer 200.000 Britten te horen dat ze aan AMD lijden. Er bestaat geen preventieve behandeling, al kan medicatie en een laseroperatie de schade die veroorzaakt werd door de oogaandoening beperken.
Een eerder onderzoek suggereerde dat een verhoogde consumptie van omega-3 visolie-vetzuren weerstand biedt tegen Leeftijdsgebonden Maculaire Degeneratie.
Cava is hot! Dat is het minste wat je momenteel kan stellen. Nooit is er zoveel vraag geweest naar de prettige bubbels uit Spanje. Maar wat maakt het nu dat net deze mousserende wijn zo populair is en dat de andere varianten op de Champagne zoals de diverse Crémants, Prosecco's of Sekts ter plaatse blijven trappelen? De reden is, denk ik, te vinden op twee vlakken. Ten eerste drinkt Cava enorm prettig weg en kent de Cava een uiterst interessant prijskaartje. Dat laatste is uiteraard niet onbelangrijk als we bedenken dat er Cava's op de markt te vinden zijn voor ongeveer een derde van de prijs van de Champagne. Cava is dus momenteel een fenomeen! Laat ons van harte hopen dat de wijnboeren ginds niet de fout maken hun productie op te drijven om de stijgende vraag aan Cava te kunnen beantwoorden. Met spijt in het hart moet ik vaststellen dat sommige Cava's met een voorheen uitstekende prijs/kwaliteit verhouding vandaag reeds te groen en onrijp smaken. Het zou niet de eerste keer zijn dat door het streven naar korte termijn winstbejag men zich in de eigen vinger snijdt.
Wat is Cava nu eigenlijk?
Reeds in 1872 werd de eerste fles Cava geproduceerd door José Raventós (hoofd van Codorniu) in de regio omtrent Barcelona, Cataluña dus. Cava betekent letterlijk 'kelder' en is steeds gemaakt volgens de 'método tradicional'. Net zoals bij Champagne hoeft men deze productiemethode niet te vermelden op het etiket, evenmin als de DO (Denominación de Origen).Wel is er, opnieuw zoals bij Champagne, een verplichte vermelding op de kurk. Op de onderkant van de kurk van een DO Cava staat een vierpuntige ster. Een Cava moet minimaal negen maanden rijpen, een Gran Reserva zelfs dertig maanden. De meeste kwaliteitscava's rijpen echter langer.
Hoewel Cava enkel gemaakt mag worden in een afgebakend gebied is er in tegenstelling tot de Champagne geen beperking tot één enkel gebied. Er zijn een groot aantal productiegebieden toegelaten, verspreid over heel Spanje. Men mag Cava maken in de volgende gebieden:
§Cataluña
§Aragón
§Navarra
§La Rioja
§Baskenland
§Extremadura
§Valencia
§Castilla y Léon (al moet dit nog goedgekeurd worden)
De Italianen noemen hem Girasole del Canada, of zonnebloem uit Canada, terwijl de Engelsen het hebben over Jerusalem Artichoke. Er is wellicht geen groente wiens naamgeving zo intrigerend is als de aardpeer. Topinamboeren (de Franse naam voor de aardpeer) komen in onze contreien al zon 400 jaar voor, maar raakten reeds meermaals in de vergetelheid. Pas vrij recent worden ze opnieuw gewaardeerd en hoe langer hoe vaker gebruikt door topchefs, die de aardpeer vooral appreciëren wegens hun gronderige en licht-zoete smaak.
Als plant heeft de aardpeer maar weinig met artisjokken te maken. De benaming Jerusalem artichoke werd gegeven door ontdekkingsreiziger Samuel de Champlain, die de aardpeer ontdekte aan de oostkust van de Verenigde Staten. Qua smaak deed ze hem denken aan de artisjok. In de jaren na haar introductie in Frankrijk in de eerste helft van de 17de eeuw bereikte de groente een ongekende populariteit, en dat was niet in het minst door de benaming "artisjok". Die naamgeving wordt nog fascinerender wanneer je vergelijkt met andere talen: Erdapfel in het Duits en topinambour in het Frans, naar een Braziliaanse indianenstam die naar Frankrijk werd gebracht rond de periode waarin de plant werd ingevoerd.
Het Engelse "Jerusalem" is wellicht een verbastering van het Italiaanse Girasole, wat letterlijk "naar de zon keren" betekent. De Amerikaanse Indianen noemden ze "zonneknollen", waar de Amerikanen meer recent sunchokes van maakten. Aardperen zijn inderdaad familie van de zonnebloem. Ook de aardpeerplant heeft gele, weliswaar kleinere bloemen en kan tot drie meter hoog groeien. Het eetbare deel van de aardpeer zijn de knollen die tussen de wortels groeien. Deze worden gevormd in de late herfst tijdens het afsterven van de stengels.
Aan de populariteit die de knol genoot aan het eind van de jaren 1600 kwam een abrupt einde toen de volkswijsheid ging vertellen dat de aardpeer lepra zou veroorzaken. Dat vermoeden was gebaseerd op de onregelmatige vorm en de gevlekte schil die deden denken aan de vingers van melaatsen. Sindsdien is de populariteit van de groente door dergelijk imagoprobleem blijven schommelen. Slechts in tijden van oorlog of hongersnood deed de aardpeer het weer goed, hoewel dat dan veel meer te maken had met het gemak en de snelheid waarmee de plant groeit dan met haar culinaire kwaliteiten. De aardpeer was een van die weinige groenten die niet gerantsoeneerd waren tijdens de tweede wereldoorlog. Pas sinds kort is de aardpeer bezig aan een comeback.
Aardperen kunnen op allerlei wijzen worden klaargemaakt, rauw of gepureerd, gekonfijt of geroosterd. Dikwijls worden ze in hun geheel verwerkt, slechts schoongemaakt met een borsteltje.
Aardperen kunnen net als aardappelen in de schil in de oven worden gegaard, uitgespreid op wat grof zout. Zoals bij aardappelen is de smaak dan geconcentreerder en iets ronder dan wanneer ze geschild worden gekookt in lichtgezouten water. Typisch is het rokerige aroma dat tijdens het bereiden ontstaat. De knollen kunnen ook rauw in dunne schijfjes worden gegeten of snel in olie gebakken of gekookt verwerkt worden. Ook in de Noord-Afrikaanse keuken worden aardperen fel gesmaakt, waar ze vooral rauw of geraspt worden gegeten.
De licht-zoete smaak ontstaat door de omzetting van zetmeel in de zoet smakende stof inuline. Hier vinden we de reden waarom de aardpeer ook door diabetici gesmaakt kan worden: bij de vertering van deze inuline komt geen glucose vrij, die door diabetici moeilijk afgebroken wordt.
De aardpeer vind je doorgaans als grillig gevormde knollen met een witte of rode schil. Zeldzamer zijn de langwerpige, gladde knollen, de topinambour fuseaux . Deze geselecteerde aardpeer is minder hobbelig en bultig, en daardoor ook makkelijker te reinigen. De smaak blijft vrijwel identiek.
De aardperen die je vandaag in de winkel (vooral in natuurvoedingswinkels, maar dikwijls ook in de bio-afdeling van je supermarkt) terugvindt, worden vooral uit Frankrijk ingevoerd, waar ze voornamelijk in het noorden en in de Provence worden geteeld. Aardperen zijn het lekkerst aan het eind van de herfst of in de winter. Ze zijn best stevig en strak, met zo weinig mogelijk knobbels.
Je kan aardpeer ook in je eigen tuin planten. Dan verdient het aanbeveling om enkele van de opschietende scheuten van het licht af te schermen om zo scheuten van een tiental centimeter hoogte te kweken, die als voorjaarsdelicatesse geoogst worden. Zowel de scheuten als de knollen hebben een zachte, zoete smaak met jawel, daar was die Samuel wél juist een zweem van artisjok.
Bij gerechten waarin aardpeer de hoofdrol speelt, hoort zoals bij alle groenten een wijn met dezelfde smaakcomponenten als de groente zelf: een licht-zoete, "gronderige" smaak.
Wil je kind moeilijk eten, lach dan terwijl je zelf iets eet. De kans is groot dat je kinderen het dan ook willen proberen, zo leert nieuw onderzoek.
De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Obesity, geeft aan dat de emotie op het gezicht van de tafelgenoten, een sterke invloed heeft op het eetgedrag van de kleine. Kinderen gaan meer eten als iemand blij kijkt. Als ouders lachen tijdens het eten, kijken kinderen positiever tegen een maaltijd aan. Ze zijn minder geremd om dingen te proeven en uit te proberen.
Eerdere studies gaven al aan dat kinderen meer groente en fruit eten, als ouders het voorbeeld geven. Eten ouders gezond, grijpen kinderen ook sneller naar gezonde voedingswaren.
Weetjes en Ideeën. Lees dit aandachtig a.u.b. Fjak@.
.
Spaarlamp vs. Gloeilamp
Er gaan stemmen op om gloeilampen te verbieden en spaarlampen verplicht te stellen. Er zijn overal reclames over spaarlampen die zogenaamd veel beter voor het milieu zijn en zelfs kostenbesparend zijn voor de consument. In hoeverre is dit waar?
De voordelen van een spaarlamp weet u zo langzamerhand wel. In reclames word je er mee doodgegooid en op internet is er ook veel milieu websites ook genoeg over te vinden.
Spaarlampen verbruiken minder stroom (en gaan langer mee dan de gloeilamp), maar bij de fabricage wordt veel meer energie en materialen gebruikt dan bij gloeilampen. De onderdelen voor spaarlampen worden in lage lonen landen gemaakt en bij de winning van de grondstoffen gaan mensenlevens verloren, ook kinderen, namelijk bij het winnen van Tantal in Afrika. Het vervoer van de grondstoffen en onderdelen gaat over de hele wereld en kost daarom ook extra energie.
De industrie verdient miljarden aan de handel in spaarlampen, veel meer dan aan gloeilampen. Onder het mom van 'energie sparen' laten milieuorganisaties en overheden zich lijmen. Over de hoogfrequente straling van spaarlampen, die risico's voor de gezondheid met zich meebrengt, wordt helemaal met geen woord gerept. Zoals gewoonlijk, als het erom gaat grof geld te verdienen.
De elektronica en de buis van een spaarlamp zijn chemisch afval en moeten als zodanig afgevoerd en behandeld worden. De buis bevat 5 milligram kwikzilver, een zwaar vergif. Voor de fabricage van de elektronica bestaan strenge regels, maar niet in de lage lonen landen waar ze vervaardigd wordt.
Spaarlampen geven niet alleen licht en warmte af, maar ook een aanzienlijk deel hoogfrequente straling, vergelijkbaar met die van lange- en middengolf radiozenders. De straling, tussen 43 en 51 KHz is gemoduleerd met 100 Hz pulsen. Op het tafelblad onder een spaarlamp is de sterkte ongeveer gelijk aan die van de radiozender Beromünster op 2 kilometer afstand (namelijk 1,5 tot 2,5 V/m). Die radiozender is vanwege gezondheidsproblemen van omwonenden ontmanteld.
Ook het 50 Hz elektrische veld van spaarlampen is sterker dan van gloeilampen. De laatste geven meer infrarood licht, warmte dus. De warmte die niet door de spaarlampen geleverd wordt, moet in de winter in woningen en kantoren bij gestookt worden.
Enkele dagen geleden vroeg ik mijn vrouw waar we heen zouden gaan voor onze huwelijksverjaardag. "Ergens waar ik lang niet meer geweest ben" antwoordde ze. Ik stelde toen voor om naar de keuken te gaan. Toen is de ruzie begonnen...
Pointes d'amour...daar moet gewoon een heerlijk wijntje bij geschonken worden!
April heeft zijn intrede gedaan, het zal niet lang meer duren of de asperge, doet zijn intrede. Zoals steeds, kort maar krachtig... Amper 2 maand duurt het asperge seizoen. Lang genoeg echter om alle gastronomische kaarten op zijn kop te zetten en ons te belagen met allerhande suggestiekaarten vol met gerechten die gebaseerd zijn op deze groente.
Het witte goud, zo wordt de asperge bij ons ook wel eens genoemd. Je kunt niet zeggen dat men alle registers heeft opengetrokken om tot een verbeelding sprekende naam te komen. De naam dekt niet eens de volle lading want je hebt tevens groene en zelfs paarse asperges. Neen, geef mij dan maar onze buren uit Frankrijk of Duitsland. Daar spreekt men over Pointes d'amour of Liebesspitzen. Hiermee kan je de fantasie pas laten werken!
Asperges zijn trouwens een afrodisiacum. Het is dus handig meegenomen dat de groente als een delicatesse wordt beschouwd. Zonder enig argwaan op te wekken kan je dit dus verwerken in de meest overheerlijke gerechten. Iets wat ik met, ik zeg maar wat, selder niet onmiddellijk zie gebeuren.
Maar wat met wijn? Hierin is de asperge werkelijk een buitenbeentje. Waarom? Noem mij een keer een andere groente waarbij je onmiddellijk denkt welke wijn je erbij zou schenken. Groenten roepen niet onmiddellijk associaties op met wijn (ten onrechte trouwens). De asperge doet dit wel! Bij voorkeur een mooie, volle witte wijn en rijk aan smaak. Zodat de wijn een perfecte harmonie kan vormen met de asperge. Als ideale combinatie kom je steeds weer dezelfde namen tegen: Pinot Blanc, een droge Muscat, Riesling en uiteraard...Sauvignon Blanc.
Wil je echter buiten het traditionele gaan dan heb ik voor jou de ideale combinatie! Bij asperges hoort een glaasje Arneis. Het liefste nog deze uit Piëmonte van de DOCG Roero-Arneis. De aanvulling is perfect, de harmonie onverbeterbaar. Wijn en gerecht komen tot een ideaal huwelijk. Arneis is een witte druif die heel lang heeft gediend om de zware Nebbiolo (Barolo wijn), te verzachten. Deze druif, die even met uitsterven bedreigd werd is vandaag opnieuw brandend actueel. In zoverre zelfs dat hij in Piëmonte bij de gemeente Roero bekroond is geworden met de DOCG status. De Roero-Arneis zal steeds een goede zuurgraad( - net dit kan een probleem zijn bij andere Arneis wijnen -) brengen. De wijn bezit sterke aroma's die aan amandel, perzik en hop doen denken.
Een gezin van 5 gelegenheidsschippers die nooit gevaren hebben is te San Diego (Californie) aangekomen na een buitengewone
reis van 3.000 km. met een verroeste stoomboot die 41 jaar oud is
en nog slechts een goede schroef had.
Het avontuur begon enkele maanden geleden toen een groep
Amerikanen in Californie aan boord van het oude schip gingen om
zich op de Galapagos-eilanden te gaan vestigen. De zaak liep echter
verkeerd en in de Mexicaanse haven Salina Cru lieten de passagiers het schip in de steek.
Toen de Mexicaanse overheid aanstalten
maakte om het schip als wrakgoed in beslag te nemen, besloot de
39 jarige Alfred Moody die de expeditie gedeeltelijk had gefinancieerd
de boot toch maar te redden. Samen met zijn 25 jarige vrouwRuth en hun 3 kinderen Brendan 7, Janice 5, en Michael, 4 jaar, begaf Alfred Moody zich jn het geheim aan boord van het schip slaagde erin de kustwacht te verschalken zette met een topsnelheid van 3
knopen in het uur, koers naar Californie doorworstelde drie geweldige
stormen en na een bijna 3.000 km. lange reis te hebben afgelegd
tijdens welke Moody en zijn vrouw elkaar aflosten aan het roer, bereikten de gelegenheidsschippers San Diego met aan boord nog 2liter zoet water. Het was hoog tijd.
Het schip moest door een sleepboot de haven worden binnengesleept.Het gezin Moody is opgetogen : «Niemand is zeeziek geweest en wij hebben ons geamuseerd als gekken verklaarde Alfred Moody
Een kip uit het Engelse Huntingdon is langzaam van geslacht veranderd.
Kip Gertie verraste eigenares Jeanette Howard en haar man Jim toen ze plots stopte met het leggen van eieren, een grotere kam kreeg en als een haan probeerde te kraaien. "Ik hoorde hoe ze probeerde te kraaien. Eerst lukte het niet goed, maar ze maakte goede vooruitgang en nu gaat ze er echt voor", aldus Howard.
Hormonen
Volgens gevogelte-dierenarts Marion Ford is een geslachtsverandering bij kippen niet ongebruikelijk. Volgens haar zouden mycotoxines (giftige stofwisselingsproducten van schimmels) in het eten hetzelfde effect als synthetische hormonen kunnen hebben en daarmee aan de oorzaak van de plotse geslachtsverandering liggen. "Een toename van de hoeveelheid testosteron zal resulteren in het groeien van de kam, grotere lellen en haan-achtig gedrag, inclusief pronken en kraaien", aldus Ford.
Wijn vraagt niet alleen dat we hem de nodige rust geven, hij wil ook dat we hem royaal, niet gehaast schenken en hem de ruimte en de tijd geven om te ademen. Daarenboven kan het schenkritueel de tafelgeneugten met een factor vergroten.
Op welke temperatuur schenk ik wijn?
Niets kan wijn meer beïnvloeden dan hun temperatuur. Wijnen moeten geschonken worden op hun ideale temperatuur zodat geur en smaak ten volle tot hun recht kunnen komen. In het algemeen worden witte wijnen te koud geschonken en rode wijnen te warm. Een wijn die te koud geserveerd wordt, kan heel gesloten overkomen en in het geval van tanninerijke rode wijn zelfs stroef en bitter smaken . Kouder dan 6°C proef je eigenlijk niets meer, onze smaakpapillen worden licht verdoofd en van enig genot is hier echt geen sprake meer. Opletten dus met wijnen waar op het etiket vermeld staat servir très très frais! Te warm geschonken wijn lijkt wat wee en de alcohol zal snel overheersen. Het klassieke chambreren stamt nog uit de tijd van vóór de centrale verwarming, toen het in de betere huiskamer een frisse 18°C was. Zeker in deze tijd, met fruitgedragen wijnen met vrij veel alcohol, mag u de wijn niet te warm schenken. Opgelet : als het heel warm is in de ruimte waar de wijn geschonken wordt, zal de temperatuur van de wijn in het glas heel snel veranderen!
Tip : serveer de wijn beter een graadje (of twee) frisser dan de ideale schenktemperatuur. De wijn warmt snel op in het glas. Wijn kan snel gekoeld worden in de koelkast of in een koelemmer gevuld met ijsblokjes. De volmaakte emmer is zo diep dat de hele fles, met hals en al, ondergedompeld kan worden. Als alternatief voor de koelemmer bestaan er ook koelzakjes die rond de fles passen.
Hoe open ik een fles wijn? Hoe kan u de capsule het best verwijderen? Neem een scherp mesje u vindt dit meestal in uw kurkentrekker - of een speciale capsulesnijder en snij rondom de flessenhals de capsule los. Wel de capsule net ónder deze verdikking de druppelrand van de fles wordt losgesneden (zo vermijdt u elk contact tussen de wijn en de folie) Eenmaal de capsule is verwijderd doet u er goed aan om de top wat af te vegen omdat er wat schimmel op de kurk kan zitten.
Hoe ontkurk ik een fles wijn?
Met de echte sommelier-kurkentrekker, klein model .De goede kurkentrekker bestaat uit een stevige spiraal, gemaakt van glad materiaal met twee horizontaal verlopende snijvlakken. Tijdens het openen van een fles wijn is soms zelfs een trekkracht van 5 bar nodig, dus de stevigheid is wel belangrijk. Draai de spiraal van de kurkentrekker in de kurk en draai, trek of hef de kurk uit de hals.
.
.
.
.
.
.
