Nog niet erg veel mensen zijn er bekend mee of het zich bewust, dat er bloemen zijn die je kunt eten. Dat terwijl iedereen wel bloemkool eet en eigenlijk wel weet dat dat een eetbare bloem is. De bloemkool is echter niet de enige bloem die gegeten kan worden. Het is wel een van de weinige eetbare bloemen die gekookt gegeten wordt. Ook de artisjok is de bloem van de plant. Broccoli lijkt de bloem te zijn, maar is het niet. Bij broccoli eten we de bloemknopjes. De broccoli zelf bloeit met gele opvallende bloemen wanneer deze bloemknoppen uitkomen. Deze worden door ons niet meer gegeten. De meeste eetbare bloemen eten we doorgaans rauw. Hierdoor is het gebruik dan ook het hoogste in salades en als garnering van een heerlijk bordje eten. De smaak van de meeste eetbare bloemen is doorgaans vrij zoet. In dit artikel ga ik niet verder dan het beschrijven van enkele eetbare bloemen. Duidelijk lijkt me dat de diversiteit aan eetbare bloemen veel groter is, dan ik hier beschrijf.
Een paar eetbare bloemen
Madeliefje
Het madeliefje, een frisse bloeier in je grasveld en nog eetbaar ook. Dit geld overigens voor het gehele plantje vanaf de wortel tot aan het bloemetje. Wat deze bloemen betreft moet je zelfs in de tuinen oppassen voor gif. Er zijn erg veel mensen die dit schattige bloemetje niet in hun grasveld wensen en hier dan ook tegen spuiten.
Driekleuirig viooltje
Een klein simpel viooltje, maar wel eetbaar. De smaak is niet erg opvallend, maar licht zoet. Zelf gebruik ik deze meer voor de kleur in de salade dan voor de smaak.
Oost_indische_kers
De smaak van deze eetbare bloem is vrij pittig net als die van de radijsjes. Het is een makkelijke plant om te kweken. Een keer zaaien en daarna komt het plantje elk jaar vanzelf in de tuin op. Een zeer weelderige bloeier.
Borago officinalis ( komkommerkruid )
De Borago of beter bekend het komkommerkruid , krijgt kleine blauwe opvallende bloemetjes. De Borago is een kruid dat gebruikt wordt in de keuken om de smaak van komkommer nog meer te verfijnen. Daarvoor wordt het jonge blad gebruikt. Het oudere blad krijgt wat meer beharing en is wat stugger. Wanneer de Borago bloeit is ook het bloemetje te gebruiken. Ook die leent zich er goed voor om met komkommer te combineren.
Goudsbloemen
De smaak van de goudsbloemen is wat zoetig. Het is zeer een kleurrijke verrijking van de koude gerechten. De goudsbloemen zijn er in geel en oranje.
Let op het gif gebruik !
Bij het consumeren van eetbare bloemen moet er altijd op gelet worden waar de bloemen vandaan komen. Veel bloemen worden tenslotte niet gekweekt voor de consumptie maar voor de sier. Hierdoor mogen er andere, veel sterkere gifstoffen gebruikt worden dan voor de consumptie wordt toegelaten. De kans is dus erg groot dat bloemen met een pittig gif bespoten zijn. De oogst uit eigen tuin is dan ook het meest veilig. Je weet dan tenslotte zelf het beste wat ermee is gebeurd.
Omdat Fjak@ een pier is daarom deze vraag van sommige bloggers.
Hoe planten aardwormen (pieren) die je in vruchtbare grond vindt zich voort? Zijn ze tweeslachtig of hoe zit dat? Hoe lang leeft zo'n pier dan? Kan ik de pieren in een gesloten compostvat werpen?
Antwoord
Er bestaan vele soorten aardwormen en verschillende diersoorten hebben verschillende voortplantingsgewoonten. De worm die in compost gedijt is "Eisenia fetida". Hij leeft van plantenafval zoals de meeste aardwormen en komen die aan het oppervlak halen. Alhoewel het een zeer algemene worm is zijn de details van de levenscyclus (ouderdom) en voortplanting niet echt goed gekend! Maar zoals de meeste andere wormen is de compostworm hermafrodiet (dus tegelijkertijd mannetje en wijfje). Deze volwassen aardwormen hebben een clitellum (een oranje ring die ook wel het zadel wordt genoemd) en voor de onderlinge uitwisseling van spermapaketten gaan twee wormen met de ringen tegen mekaar liggen. De eitjes worden later in die ring afgelegd en die wordt uiteindelijk met eitjes en al als een cocon afgeschoven.
Het is best mogelijk om de wormen in een compostvat te houden maar dat vereist wel een voldoende verluchting.
Wees gerust pier Fjak@ is te vinden in de natuur niet in een compostvat.
Een recent onderzoek heeft aangetoond dat we jaloers zijn op het leven van onze huisdieren. Vooral kattenbaasjes benijden de onafhankelijkheid, het gebrek aan verantwoordelijkheid, de vrijheid en de ontspannen levensstijl van hun viervoeter.
Aangezien wij steeds meer af te rekenen krijgen met stress en hard werken, is het niet zo verwonderlijk dat 90% van de kattenbaasjes wel eens hunkert naar het leventje van zijn huisdier. Dat blijkt althans uit een enquête van kattenvoedingfabrikant Whiskas.
Ontspanning "De levensstijl van een kat aannemen zou zowel voordelen op korte als op lange termijn kunnen opleveren", denkt levenscoach Jenni Trent Hughes. "Het zou zorgen voor minder stress en meer ontspanning, want we zouden meer tijd hebben om te sporten, te slapen en onszelf te verwennen. Leven als een kat zou echt goed zijn voor onze algemene gezondheid en psychologisch welzijn", meent de levensbegeleidster.
Lenig Maar het is niet alleen de vrije levensstijl van onze kat die we benijden, we zouden ook graag een aantal eigenschappen van ons huisdier overnemen. Zo'n 41% wil net zo ontspannen zijn als zijn kat, terwijl 36% de lenigheid en snelheid van zijn huisdier wil overnemen.
Ruilen Volgens de studie van Whiskas is de jaloezie echt groot. Het gaat zelfs zo ver dat maar liefst 75% kattenbaasjes ook echt graag een dagje zou willen ruilen met zijn of haar kat.
Vingernagels groeien ongeveer 3 mm per maand, teennagels slechts 1 mm. Beide nagels zijn, net als haren, opgebouwd uit levenloos, doorzichtig keratine, dat gevormd wordt ter hoogte van de matrix waarvan het uiteinde het witte halvemaantje is. Specifieke huidcellen, de keratinocyten, maken de keratine aan die de nagel vormt. Onder de matrix, en doorlopend onder de nagel zelf, zit het nagelbed dat bij optimale doorbloeding roze kleurt.
Hoe sterker de doorbloeding hoe sneller de nagel groeit. De doorbloeding in de vingertoppen is een stuk beter dan in de toppen van de tenen, waardoor de teennagels trager groeien. Ook naarmate je ouder wordt vermindert de doorbloeding. Daardoor groeien teennagels van twintigers sneller dan die van zestigers. Daarnaast speelt de dikte van de nagel een rol. Naarmate er meer keratine wordt geïnvesteerd in de dikte van de nagel groeit hij minder snel in de lengte
Pasta heeft vaak weinig nodig om lekker te zijn. Wat smaakvolle tomaten en een flinke scheut extra vergine olijfolie is meestal al genoeg. Aan dit gerecht voeg er voor wat extra flair nog prinsessenboontjes en een dressing van kappertjes toe.
voor 2 personen
Ingrediënten 300 g prinsessenboontjes 20-tal kerstomaatjes, doormidden gesneden 4 tl kappertjes (de in zout ingelegde; niet die op azijn!) 6 el olijfolie van superieure kwaliteit 2 el balasamicoazijn peper naar smaak 1/2 tl gerookt paprikapoeder (pimentón de La Vera) 250 g vlindertjes- of strikjespasta
Zo maak je het Week de kappertjes minstens een halfuur in een kommetje met water. Giet ze af, spoel goed en knijp het water eruit.
Dop de prinsessenboontjes en snijd ze in de helft. Was ze en laat ze goed uitlekken. Kook de boontjes in een kleine kookpan met gezouten water in 10 à 15 minuten beetgaar. Proef regelmatig. De boontjes moeten precies de juiste beet hebben: gaar, maar zeker niet te plat! Giet de boontjes af en laat ze even schrikken onder de koude kraan. Laat ze goed uitlekken.
Maak terwijl de boontjes koken de dressing. Mix de kappertjes, de olijfolie, de azijn, de peper en het paprikapoeder in de blender tot een grove saus. De kappertjes maken de dressing behoorlijk zout, dus allicht is het niet nodig om extra zout toe te voegen.
Kook de pasta in een ruime kookpan met gezouten water beetgaar. Giet de pasta af en roer er onmiddellijk de boontjes, de halve tomaatjes en de kappertjessaus door.
Eventueel kun je nog wat vers geraspte Parmezaanse kaas over de pasta strooien.
Is dat scharrlen met je schenen! Riep een kreeft zijn broeder toe: 't Zien allenig maakt me moe. Loop toch rechter op je benen!- Met plezier, zei de andre toen, Als je 't mij maar vóór wilt doen! Laat ons geen gebreken laken, Waar wij zelf aan schuldig staan! 't Zal met de andren beter gaan, Als wij 't eerst maar beter maken: Allernuttigst is een les, Maar één voorbeeld geldt er zes.
Ingrediënten: 250 g zelfrijzende bloem 1 koffielepel bakpoeder 250 g zachte boter 200 g fijne suiker 4 eieren 5 cl melk 1 citroen 150 g rozijnen 1 koffielepel kaneel zout
Bereidingswijze: Roer de boter met de suiker tot een glad mengsel. Doe er de melk bij en meng, voeg er één voor één de eieren bij en roer goed. Strooi de zelfrijzende bloem en bakpoeder bij het deeg en roer goed. Doe er de kaneel en wat zout bij. Was de citroen en rasp de schil heel fijn. Doe dit samen met de rozijnen onder het deeg. Doe het deeg in een ingevette bakvorm.
Bak de cake 50 minuten op180 °C in de oven. Laat eventjes afkoelen en ontvorm op een rooster. Laat afkoelen en bestrooi eventueel met poedersuiker
Jichtaanvallen doen zich voor als zeer acute aanvallen van gewrichtspijn en -zwelling. Een eerste aanval komt meestal voor ter hoogte van de grote teen. In een later stadium kunnen ook andere gewrichten in de ziekte worden betrokken. Jicht ontstaat wanneer urinezuur, een afbraakstof van lichaamscellen, in overmaat aanwezig is in het bloed. Door de hoge concentratie blijft niet al het urinezuur in oplossing. Een deel slaat neer in de vorm van kristallen. Urinezuurkristallen die neerslaan in het gewricht zijn verantwoordelijk voor de erg pijnlijke aanvallen van de ziekte.
Jicht komt wereldwijd voor bij ongeveer vijf personen op duizend, zowat vijfmaal meer bij mannen dan bij vrouwen. Bij mannen ontstaat de ziekte het vaakst tussen de leeftijd van veertig en vijftig jaar. Bij vrouwen komt de aandoening zelden vóór de menopauze voor. Een acute aanval van jicht komt nogal typisch voor na een Bourgondische maaltijd, waaraan meestal ook een zekere dosis alcohol te pas komt. De ziekte is goed te behandelen
Niet alleen deurklinken, toetsenborden en sponzen zijn bronnen van bacteriën, ook je navel is er een. Volgens wetenschappers huizen er maar liefst 1.400 sporen van bacteriën in je navel, waarvan 662 stalen niet 'herkende', die wel eens nieuwe soorten zouden kunnen blijken te zijn.
De ontdekking werd gedaan na het analyseren van data uit de navels van 95 vrijwilligers. Hen werd gevraagd een wattenstaafje drie keer rond te draaien in hun navel. De sporen werden uitgegroeid tot bacteriën, gefotografeerd en hun DNA werd bewaard.
Daaruit bleek dat 80 procent van de 1.400 sporen behoort tot 40 bekende bacteriesoorten, voornamelijk onschadelijk.
Weinig verrassend was het aantal gevonden bacteriën afhankelijk van hoe goed en hoe vaak de navel gewassen werd. In sommige navels werden bacteriën gevonden die voorheen alleen in oceanen of in Japan aangetroffen waren.
De wetenschappers waren niet verrast. "Iedereen heeft een navel, maar we zijn 'm zo gewend en hij is vaak zo onopvallend dat we hem vergeten, zelfs bij het wassen. Dat is fantastisch voor bacteriën." Zoals ook bleek uit hun resultaten.
Zeven huis- tuin en keukentips voor een verbrande huid.
Zeven huis- tuin en keukentips voor een verbrande huid.
Wie in de komende maanden zonnigere oorden opzoekt en geniet van een zuiderse zon, kan maar beter op die overdaad aan UV-stralen voorbereid zijn. De traditionele manieren - zonnecrème of in de schaduw blijven - om je huid te beschermen, kent iedereen. Maar wat als het onheil al is geschied?
Wie zijn voorzorgen niet neemt en met een pijnlijke, rode huid huiswaarts keert vindt in aftersun of traditionele pijnstillers sowieso zijn gading.
Voor wie het allemaal wat natuurlijker mag - of wie het in allerijl met een huiselijk middeltje zal moeten doen -, geven wij graag de volgende natuurlijke pijnstillers mee voor een verbrande huid:
- Aloë vera In elke apotheek of drogisterij vind je tal van producten die aloë vera bevatten. De heilzame plant kan de pijn die een verbrande huid genereert, verlichten. Toch raden experts vooral het verse sap van de plant aan, eerder dan de talloze afgeleide crèmes of oliën. De plant zou vooral een verfrissend gevoel geven, terwijl wetenschappelijk niet bewezen is dat ze de verbrande huid ook effectief heelt.
- Scheerschuim Hoe gek het ook mag klinken: in onderzoeken naar natuurlijke oplossingen tegen zonnebrand duikt scheerschuim heel vaak op. En hoewel het niet wetenschappelijk bewezen is, zou het schuim door de aanwezigheid van menthol en andere chemische stoffen die verfrissend werken, soelaas bieden. Een stof als menthol is van nature verfrissend en verdampt snel, waardoor ook de warmte van de huid vervliedt.
- Vitamines E en C Deze vitamines zijn vooral nuttig wanneer ze preventief worden gebruikt: crèmes die vitamine C of E bevatten zijn een effectief middel tegen zonnebrand. Een olie of crème met deze vitamines is bovendien effectiever wanneer ze op regelmatige basis gebruikt wordt: smeren dus, die handel!
- Azijn Wie last heeft van een verbrande huid en over een sterk stel zintuigen beschikt, wordt een bad in azijn aangeraden. Er zijn geen wetenschappelijke studies die als bewijs kunnen gelden, maar azijn zou de huid afkoelen doordat het erg snel verdampt. Een aanrader voor wie niet voor een uitdaging verlegen zit.
- Ijs en koude douches Een basisregel die al uit grootmoeders tijd stamt, zegt dat wie verbrand is, de huid moet afkoelen. De oude wijsheden blijken nog steeds effectief, want ook experts raden een koude douche aan: de huid wordt afgekoeld en voelt minder pijnlijk aan. En wat met die warme douche? Sommigen beweren dat warmte de verbrande huid goed doet doordat tegelijk meer warmte vanuit de huid vrijkomt, maar dat blijkt dus een fabeltje. Een koude douche valt overigens te verkiezen boven (te koud!) ijs, dat de verbrande huid kan beschadigen met extra brandwonden ...
- Melk Een ander middeltje dat al decennia als wondermiddel meegaat is melk. Een flinke scheut melk zou pijn en brandwonden verlichten. Ook yoghurt zou een vergelijkbaar effect kunnen bewerkstelligen, hoewel voor geen van beide zuivelproducten een wetenschappelijk bewijs is geleverd. Voor wie de koe bij de horens wil vatten ...
- Honing Geen melk zonder honing, al zijn de heilzame effecten van dit plakkerig goed wel bewezen. Honing is een antibacteriële stof en verschillende studies toonden al aan dat honing een positieve rol kan spelen in het proces van wondheling. De beschadigde huidcellen worden sneller vervangen, waardoor ook de pijn gauw vervaagd. Kleverig, maar effectief.
hoor ik sommige veggies in stilte denken. Wees gerust: lamsoor heeft niets te maken met de oortjes van een wollig dier. Het is een zoutminnend plantje dat groeit in gebieden die geregeld overspoeld worden door zeewater, waardoor het plantje een erg zilte smaak heeft. Wanneer je bijen loslaat op de nectar van de paarse lamsoorbloempjes, krijg je een honing met eveneens een licht zilte smaak. Die honing is afkomstig van bijvoorbeeld de Waddeneilanden of het Verdronken Land van Saeftinghe. Vind je hem niet, dan kun je andere (niet al te zoete) honing gebruiken.
voor 4 personen als voorgerecht of voor 2 personen als hoofdgerecht
Ingrediënten
1 flinke venkelknol 3 el citroensap 2 el olijfolie 1, 5 tl lamsoorhoning
voor de dragonpesto:
2 handenvol verse dragonblaadjes 25 g pistachenoten de groene blaadjes van de venkelknol 6 el olijfolie 1 el geraspte schil van een (onbespoten!) citroen 1 el citroensap 1 teentje look, gepeld en grof gehakt zwarte peper naar smaak
een handvol lamsoorblaadjes 250 g haloumi, in 8 plakjes gesneden
Zo maak je het
Snijd de groene blaadjes en de harde stelen van de venkel; het groen houd je bij voor de pesto. Haal met een dunschiller de buitenste vezels van de venkel. Snijd de knol doormidden en verwijder onderaan de harde kern. Schaaf de venkel flinterdun met behulp van een mandoline of keukenrobot.
Los de honing op in het citroensap en roer er daarna krachtig de olijfolie door. Giet deze marinade over de geschaafde venkel en zet minstens 1 uur in de koelkast.
Doe de dragonblaadjes, het venkelgroen, de pistachenoten, de olijfolie, het teentje look, de citroenrasp- en het sap in een blender en mix tot een grove pesto. Breng op smaak met wat peper. Zout hoef je niet toe te voegen; de haloumi en de lamsoren hebben immers al een erg zoute smaak.
Spoel de lamsoorblaadjes onder de koude kraan, schud het overtollige water eraf en dep de blaadjes droog op een schone keukenhanddoek. Verwijder de harde steeltjes.
Verdeel de venkel en de lamsoorblaadjes over 4 borden.
Verhit wat olijfolie in een koekenpan en bak de haloumiplakjes aan beide zijden tot ze een goudbruin, krokant korstje krijgen. Leg op elk bord twee plakjes haloumi en besprenkel met wat pesto. Dien onmiddellijk op, want wanneer de haloumi afkoelt wordt hij enigszins taai.
De kleine pieterman, een giftig visje dat ook wel pukkel wordt genoemd, komt steeds vaker voor aan de Belgische kust. Wie op de giftige stekel van het visje trapt, kan weken buiten strijd zijn, zo waarschuwt men.
De kleine pieterman is ongeveer 18 cm lang en leeft in ondiepe wateren en op zandbanken, waar hij zich half ingraaft. De visjes zijn de voorbije decennia in aantal verveelvoudigd, onder meer door de opwarming van het zeewater.
Wie door een pieterman geprikt wordt, voelt rond de steekplaats een brandende pijn die kan uitbreiden over benen of armen en zonder behandeling weken kan aanhouden. Er kan ook zwelling en ontsteking optreden. Mogelijke symptomen zijn hoofdpijn, hartkloppingen, hoge koorts, plotse bloeddrukval, duizeligheid en braken. Slachtoffers van de pieterman moeten zich zo vlug mogelijk laten verzorgen.
De beste remedie is een brandende sigaret zo dicht mogelijk bij de wonde houden of de wonde onderdompelen in heet water, want hitte breekt het gif sneller af, zegt marien bioloog Jan Haelters .
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
