|
Belangrijk
Het is maar goed
dat we ons zelf belangrijk vinden.
Als het eens niet zo was, waar moest het dan wel heen!
Och och, we hoeven en geen doekjes om te winden:
dan stortte werkelijk de maatschappij ineen.
Want stel u voor
dat we onszelf ineens eens zagen
zoals de anderen ons zien. Hoe zou dat zijn?
Dat was afschuwelijk! Dat was niet om te dragen!
We wierpen ons waarschijnlijk voor de dieseltrein.
Ofwel, we zouden
ons in t kolenhok verschuilen.
Geen mens zou ooit nog meer geloven in zijn werk.
Meneer hiernaast zou in de gang gaan zitten huilen:
Ik ben een vlerk
ik ben een nietsnut en een vlerk
En al de grote
directuren van bedrijven
gingen beschaamd en heel verdrietig naar hun bed;
ook de politici
ze zouden binnen blijven,
de ambtenaren kropen achter het buffet.
Geen enkle
spreker zou nog één keer durven spreken,
geen enkle chef zou ooit een chef meer durven zijn,
geen enkle predikant zou ooit meer kunnen preken,
de boel lag stil, volledig stil op elk terrein.
Gelukkig zijn we
niet op die manier ontluisterd.
Wat is het eigenlijk toch prachtig ingericht,
dat de natuur ons stuk voor stuk heeft
ingefluisterd:
vergeet het niet, je ben een mens van groot
gewicht.
|
.
.
