Ik keek door het venster maar je was er niet. De kamer schijnt eensklaps te groot geworden, met weggeschoven stoelen, lege borden Je bril ligt in je lege boek, vergeet hem niet.
Van ergens dringt je stem nog tot mij door. Ik weet het al, je bent waarschijnlijk boven, ik zal het kraken van de treden horen, je woorden zijn je altijd even voor.
De deur staat op een kier, je komt terug je was alleen maar weg om iets te halen. Het duurt wel lang, mijn ogen staan vol tranen, een onverdacht verdriet achter je rug. ( Anton van Wilderode)
Men zou er goed aan doen een potlood bij zich te hebben en de gedachten van het ogenblik op te schrijven. Gedachten die ongezond opkomen, zijn gewoonlijk de meest waarde volle en dienen te worden vastgelegd, want zij komen zelden terug. (Francis Bacon)
Nieuwe liefde straalt het meest, een lange liefde is de grootste;maar een heropbloeiende liefde is het tederste wat er op aarde bestaat. (Thomas Hardy)
De mensen hebben slechts weinig begrip van wat eenzaamheid is, en hoeverre deze zich uitstrekt Want een menigte is geen gezelschap; en gezichten zijn slechts een gallerij schilderijen; en een gesprek een rinkelende cimbaal, waar de liefde ontbreekt (Francis Bacon)
De hoogste graad van wijsheid bestaat erin dromen te koesteren die groot genoeg zijn opdat men ze niet uit het oog zou verliezen tijdens de weg erheen. (William Faulkner)
Als ge van ze leven in de westhoek passeert deur regen en noorderwinden keert om den tijd als g' alhier passeert den oorlog ga j' hier weer vinden
Ja 't is den oorlog da j' hier were vindt en 't graf van duizend soldaten altijd iemands vader altijd iemands kind nu doodstil en godverlaten
Laat de bomen nu zwijgen en dat 't gras niets verteld en de wind moet 't ook maar nie zingen dat julder 'n dood tot niets hé geteld dat waren al te schrik'lijke dingen
Zeg 't gaat al goed der is welvaart in 't land en vrede ligt vast in de wetten we maken wel wapens maar met veel meer verstand maar just om den oorlog te beletten
En grote raketten atoom in den top we meugen toch experimenteren we mikken wel ne keer naar mekaar zijne kop maar just om ons t' amuseren
Als ge van ze leven in de westhoek passeert deur regen en noorderwinden keert omme den tijd als g' alhier passeert den oorlog ga j' hier were vinden
Ja't is den oorlog da j' hier were vindt en 't graf van duizend soldaten altijd iemands vader altijd iemands kind duizend en duizend soldaten duizend en duizend soldaten duizend en duizend soldaten........... (Willem Vermandere )
De wereld staat blijkbaar op zijn kop, Overdag zie je ze bij bosjes samen troepen de verveling druipt van hun gezichten Hun handen zijn ze blijkbaar verloren, maar ja die hebben ze overdag toch niet nodig. Werk is er (niet) ze hebben geen geld Maar toch zijn de meeste van hen goed gekleed en zien ze er meestal gezond uit. En dan valt plots de avond en alles klaart op Ze hebben zowaar hun handen terug gevonden die staken diep in hun broekzakken,en die handen willen wel wat actie,als ze maar niet hoeven te werken hun lichaam wil beweging en vooral willen ze zich eens goed amuzeren want er is weer een dag van verveling voorbij, ze zijn jong en niemand wil doen wat ze eisen.Dus de straat op en roepen en schelden, dat ze geen werk hebben.En wie is de schuldige, de regering,de werkgevers die hen geen werk geven, of is het luiheid.Iedereen is tegen hen, en nu hebben ze het gevonden. Ieder die gewerkt heeft moet het bekopen, Alles moet kapot,of branden ,hoemeer hoe beter en plezanter. Zelfs de werkgelegenheden van (misschien) hun ouders en onschuldigen, de scholen alles moet branden en in de vernieling, en dan de politie uitdagen en stiekem filmen om de wereld te laten zien wat voor sukkelaars zij zijn. Jongens worden jullie eens wakker en haal over dag die handen uit jullie zakken,ga op zoek achter werk of ga weer naar school,(maar ja alles ligt in as en zal weer moeten opgebouwd worden.(was dat niet iets voor jullie) Stop met dit zinloze geweld ,voor er slachtoffers vallen, dit heeft echt geen zin.Het is voor vele moeilijk om werk te vinden, maar zo losssen jullie het probleem niet op.Ik weet ook dat ze niet allemaal zo zijn gelukkig maar,want waar zou dit eindigen!
De maan staat op de Joe- Mei berg, een boordevolle schaal. Haar glans vloeit in de oeverdamp en wordt daar droef en vaal. Lang leefde ik met je in deze stad, vannacht moet ik weer varen. Soms heeft een mens volmaakt geluk, maar kan het niet bewaren.
We weten te veel en voelen te weinig. Tenminste,we voelen te weinig van die oorspronkelijke emoties van waaruit een goed leven bestaat. ( Bertrand Rusell)
Wat is de zin van ons leven, wat is tenslotte voor ieder de zin van het leven?Het weten van een antwoord op deze vraag houdt in dat men gelooft- waarom dan ook deze vraag te stellen? Ik antwoord: Wie meent dat zijn eigen leven of dat van zijn medemens geen zin heeft, is niet alleen ongelukkig, maar nauwelijks tot leven in staat.' (Albert Einstein)
Het is weer 1 november, de kerkhoven worden weer één bloemen pracht, maar is het niet een beetje zielig, dat het voor de meeste mensen 1 november moet zijn om hen te gedenken die er niet meer zijn.Zijn het niet de herinneringen en de pijn in ons hart die we een blijvend meedragen, die belangrijker zijn.En hoevele mensen kunnen hun geliefde niet meer gaan opzoeken,wanneer ze er behoefte aan hebben.Gewoon omdat er gemeentes zijn die de oudere kerkhoven een doorn in hun ogen zijn en ze gewoon opruimen,zonder bij het menselijke leed dat ze de naastbestaande aandoen stil te staan. Ik kan er over meepraten,een laatste rustplaats bestaat er voor vele niet meer.Vele oude kerkhoven worden gewoon opgeruimd om er winstgevende gebouwen op neer te poten,gevoelens tellen niet meer mee.Je kan eventueel de stoffelijke resten tegen hoge prijzen laten overbrengen, naar het nieuwe kerkhof, maar is daar hun laatste rustplaats?Alles draait om geld maar niet meer om gevoel.
