Kindje kleen, kindje dood mag ik u iets vragen mijn ogen zijn van 't schreien rood en mijn stemme rauw van 't klagen.
Duizel je nog als je rechte staat kan je nu lopen zonder vallen ja 'k hé vleugels van zilverdraad en van pluimkes en sneeuwkristallen
Ben je beschut tegen de nacht is uw kleedje wel warm geweven Ja van 't zuiverste zijdeke zacht en van maneschijn ben ik omgeven
Waar moe je gie rusten op uw verre reis waar vind je gie eten en drinken 'k drinke den dauw van 't groen paradijs 'k hé wolken om in weg te zinken.
Kindje kleene, kindje dood wie moet er nu voor u zorgen den hemel is te wijd en de wereld te groot 'k houd u diep in mijn herte geborgen. ( Willem Vermandere)
Wat ik vandaag zag, ik kon mijn ogen niet geloven. Mijn man en ik reden met de auto voorbij een container waar men normaal gebruikte kleding in verzamelt, toevallig kwam een jonge man de container ledigen.Bij het open wist de arme man precies niet wat hij zag en waar hij moest beginnen hij stond radeloos te kijken en verbaasd begon hij in zijn haar te krabben, er lagen zakken met kleren, daar diend de container voor, maar daar tussen lag een hoop lege drinkbusjes ,en nog een hoop vieze afval. Wat de man verder gedaan heeft weet ik niet,maar ik denk dat die rommel in de vuilnis bakken thuis hoort, maar blijkbaar denken sommige daar anders over.
Niet met eigenliefde, maar juist met haar tegendeel is egoïsme identiek De narcistische mens blijkt in diepste grond niet op zichzelf verliefd, maar juist van afkeer en haat jegens zichzelf vervuld! (E. Fromm)