Een verzamelwoede heb ik niet echt, maar toch....
Soms ga ik mee met de trend. Zo waren blauw gekleurde flessen een tijdje in. Het stond mooi in de keuken, verder diende het voor niets. Op een bepaald moment kon je niet links of rechts kijken of men bood je die flessen te koop aan. Natuurlijk heb ik er zo enkele in de keuken staan.
Ik heb ook iets met hebbedingetjes, een leuk zout-peper-vaatje of olie en azijn stel, leuke eierdopjes, ik kan er moeilijk aan weerstaan.

Zo heb ik ook wat met koper, ik hou enorm veel van koperen dingen. Jaren geleden moest je, bij manier van spreken, bij me thuis een zonnebril opzetten tegen de schittering in je ogen, zoveel koperen spulletjes had ik staan. Maar al dat koper moet ook gepoetst worden en toen dat bijna een fulltime job begon te worden, heb ik er heel veel weggegeven. Ik geef berouwvol toe dat ik al enkele jaren weer in die oude verzamelzonde herval. Nu zijn het weer koperen bedpannen waar ik niet kan aan weerstaan. Gelukkig houd my dutch lover het wat in de hand, we zouden anders geen muren genoeg hebben om ze aan te hangen.
En wat meer is, ik kan zo moeilijk iets wegdoen. Jullie moesten mijn zolder eens zien!

Reeds als kind had ik dat al in me. Hoeveel sleutelhangers ik ooit bij mekaar verzameld heb, zou ik bij benadering niet meer weten, maar het waren er heel, héééél veel.
Zo was er op een bepaald moment de rage van die 'Skoebidoes'. Kennen jullie die nog?

Nee, ik heb niet echt een verzamelwoede, maar ik moet wel echt inhouden.
Zo verzamel ik nu blogjes, ik heb er al drie. Ik schrijf graag, maar het liefst van al rommel ik met die HTML codes. Moest ik nu nog twintig jaar zijn, ik zou zeker mijn weg hebben gezocht in webdesign. Het spelen met lay-outs, met frames, met kleuren, ik kan er uren mee bezig zijn.
Zo heb nu ook weer het plan opgevat om het hier te veranderen. Ik ben een beetje uitgekeken op die zwarte achtergrond. Vermits ik op dit moment "In the green" ben, gaat mijn voorkeur uit naar een fris groen lentekleurtje. Een bloemetjesachtergrond misschien? Ik ben er nog niet echt uit, maar het wordt in elk geval iets helemaal anders. Ben ik dan weer uren zoet mee.
En valt het niet mee, dan beginnen we gewoon van voor af aan. Want een mens moet bezig blijven hé!

Daar zijn ze weer! We hebben amper een week warm weer, en men roept al dat er watertekort is, dat we zuinig moeten zijn.
Nu geachte roeper met het uitgestoken vingertje, ik ben altijd zuinig met water. Zuinig zijn zit er bij mij gewoon ingebakken. Zo zal ik nooit de kraan langer laten lopen dan nodig. De koelkast niet langer open laten staan dan nodig, en het licht niet nodeloos laten branden. Maar ik wil me toch elke dag douchen, en op warme dagen zelfs twee keer. Ik wil niet in het donker met mijn aanminnig smoeltje tegen een kast of deurpost lopen. En als ik dorst heb en twee minuten erna trek heb in een ijsje, dan zal ik zonder schuldgevoel mijn koelkast openen.

En met dit maakte ik mij volgende bedenking.
Plastiek en kartonnen verpakkingen zijn schadelijk voor het milieu, zegt men me. Men raad me dan ook aan om glazen flessen en bokalen te kopen. Die kunnen dan apart in de glascontainer om gerecycleerd te worden. Maar die moeten wel gespoeld worden voor je ze weg kiepert!
Hebben jullie al eens een chocopot uitgespoeld, of een pot pindakaas? Nu, ik kan je verzekeren dat je met dat water met gemak een emmer kan vullen. Zelfs heet water met soda haalt niet alles weg. En bedenk dan dat warm water energie kost en soda ook slecht is voor het milieu. Hoe rijm je dit met zuinig met water zijn?! Komt bij dat als er één onverlaat een stuk porselein in de glascontainer gooit, die ganse hap in één klap onbruikbaar is geworden. Daar gaat je nauwgezette inzet voor het milieu. Het enige dat je ervoor krijgt is een hoger water en energie factuur. Witte vuilzakken, blauwe vuilzakken, groene vuilzakken, karton apart en glas apart, het mankeert er nog aan dat ze ons straks verplichten een spoelmachine te kopen. Liefst dan ééntje dat kan aangezwengeld worden door de kat, kwestie van zuinig met energie te zijn. Wedden dat 'Gaia' op z'n achterste poten gaat staan dan!

Ik ben er mij van bewust dat we de wereld om zeep aan het helpen zijn. Maar zou dat nu echt komen doordat u en ik onze platte kaas in een plastiek potje kopen. En wat met de economie als we morgen niksniemendallen plastieken voorwerpen kopen? Ik durf niet denken aan hoeveel werklozen dit zou voortbrengen. Of gaan ze die allemaal omscholen naar glasblazers?
Ach, let maar niet op mij, waarschijnlijk te lang in de zon gezeten, ook al ga ik dan in de schaduw zitten. Maar ik krijg altijd het heen en weer van die moraalridders en doemprofeten met een uitgestoken vingertje.
'k Zou graag een vlieg willen zijn en bij hen thuis gaan kijken om te zien of zij wel zo milieu bewust leven. Wedden dat ze me met een spuitbus verdelgen!
Wat er ook van is, ik ga me nu lekker spoelen.

Lieve mensen, jullie zullen het nooit geloven, maar ik schrijf dit vanuit een hoogstaande positie. Nee ik zit niet op een zolderkamer of mansarde. Ik schrijf dit vanuit een koninklijk paleis.
Tja, my dutch lover onderhoud zeer nauwe betrekkingen met de koninklijke familie en nu hebben Trix en haar nazaten ons uitgenodigd omdat ze mij zo "aardig leuk" vinden. Ze stonden er zelfs op dat ik mee op de foto ging.
Wat, niet geloven! Hier zie, het bewijs!

Heb je me gezien!

Verwacht mij dus niet terug voor maandagavond want het is EREUG  geselleg

Doei en liefs van troubadoerke

Meiklokjes brengen geluk. Dus schenk ik ze aan elke bezoeker van mijn blogje.

Dit is een mei gedichtje dat kleindochter verleden jaar op school heeft geleerd. Ik kreeg het op een mooie tekening aangeboden. Ik ben benieuwd of jullie ook weten welke vogels geen ei leggen in Mei.

In Mei
Legt ieder vogeltje zijn ei,
Behalve de _******* en de _*****,
Die leggen in de meimaand niet.

Heb een prettige feestdag

Liefs van troubadoerke

Ik zal blij zijn dat deze dag voorbij is voor er nog meer staat te gebeuren dat ik liever aan me laat passeren.

Het begon nochtans goed toen ik wakker werd en de zon vrolijk scheen. Meteen de deur naar het terrasje open maken, steeds een welgekomen daad voor mijn kat. Hoewel een beetje koud.....de frisse lucht waait vrolijk de kamer in. De kat springt meteen op het terrastafeltje om in de zon te gaan liggen baden. Hij laat daarbij steeds een symfonie van vrolijk gemiauw horen, maar......o wee.....het geluid dat hij nu voortbrengt is op z'n minst heel apart te noemen.
Al twee dagen is hij een beetje schor, maar nu kan hij enkel wat gepiep voortbrengen. Hem een keelpastille (voor katten uiteraard) geven is geen optie, tenzij je graag je vel laat stropen. Ik kijk mijn dierenapotheek erop na en vind, ter vervanging van de keelpastilles, druppels die ik in zijn drinkbakje kan doen. Maar de dwarsheid in persoon wil niet drinken, of wat had je gedacht! Ik wacht enkele uren af, maar besluit dan om wat water met druppels in een pipetje te doen om het vervolgens makkelijk in zijn bekje te kunnen spuiten. Ja, dag Jan! Had je gedacht! Ik hang vol, de kat hangt vol, de tafel hangt vol en de repen vel hangen van mijn armen. Uiteindelijk krijgt hij toch ietwat binnen, nu is het afwachten of het ook gaat helpen, anders wordt het een trip naar de dierenarts.

Gisteren bezoek gehad van dochterlief en vriendin, en ze blijven eten. Ik ga vrolijk aan de slag en kijk niet op een pot en pan meer of minder. Na het eten vragen ze beleefd of ze mee moeten helpen met afwassen. "Bijlange niet, ik heb immers 'James'!"
'James' is mijn vaatwasser en bewijst al twaalf jaar, hoewel van een relatief goedkoop merk zijnde, goede dienst. Verleden jaar een sluiting van de sproeikop moeten vervangen, maar al bij al een kleinigheid op al die jaren van hard labeur. Tenslotte gaat de rek er bij ons ook uit met de jaren, toch!
Op paasmaandag echter wordt hij voor de eerste keer écht opstandig, en plast mijn keuken onder. My dutch lover roept hem meteen ter orde. Hij gehoorzaamd en maakt de klus af waar hij aan begonnen was.
Deze morgen echter weigert hij finaal dienst. Water ontvangt hij nog wel, maar dan begint hij te reutelen, proesten en hikken ipv af te wassen. Er blijft mij niets anders over dan hem leegmaken en zelf aan de slag te gaan.

Nu zit ik met afwassen niet echt veel in, al kan ik me leukere dingen bedenken om te doen. Trouwens, in mijn horeca loopbaan heb ik bergen afwas verzet met het handje, je wilt die heus niet op een hoop bijeen zien liggen. Maar wat me nu parten speelt is mijn gootsteen. Op 85 cm hoogte staat hij. Trek daar de 15 cm diepte van de afwasbak af en je krijgt een totale hoogte van 70cm. Met mijn lengte van 1,74m wil dit dus zeggen dat mij nagenoeg moet dubbelplooien, en daar protesteert mijn rug dan weer geweldig tegen. Maar wat moet, moet, niks aan te doen voor het moment, dus ga ik aan de slag. Gevolg, ik ga kapot van de rugpijn nu.

Nee, dit is echt mijn dagje niet! Had ik nog een leuk vooruitzicht bij het zonnige ontwaken, nu heb ik nog maar één voornemen, en dat is seffens met een Celebrex (pijnstiller/ontstekingsremmer)of twee terug naar bed keren. De kat ligt er al. 

Groetjes en graag tot de volgende.....
Troubadoerke

Het is dit jaar 50 jaar geleden dat de Expo in België zijn deuren opende. De stad Mechelen wilde dit feit herdenken met een tentoonstelling 'Anno Expo'. Maar dat was buiten de waard gerekend, in dit geval de fam. WaterKeyn.
Waterkeyn is de architect van het Atonium, het symbool bij uitstek van de Expo. Wie een foto van de negen bollen wil tonen moet zo'n slordige 91€ betalen per foto. De familie ontvangt dan ook jaarlijks 25.000€ aan auteursrechten. Sabam houd blogs en websites goed in de gaten, dus u weze gewaarschuwd.

Nu ja, ergens begrijp ik het wel, de kunstenaar zijn artistieke en creatieve vrijheid moet beschermd worden. De meeste kunstenaars zijn immers zelfstandigen en dat is hier in België vrijlopend wild. De zelfstandige is de melkkoe van de regering en je pensioen is alvast geen vetpot. Dus moet je uit je kunstobjecten zoveel mogelijk trachten uit te halen.
De auteursrechten gelden niet enkel voor het 'Atonium' maar ook voor het Flagey en Berlamont gebouw.
Maar ik stel mij daarbij toch wel de vraag met welk en wiens geld al die kunstobjecten onderhouden worden? Volgens mij is dat toch door de belastingbetaler, en de belastingbetalers zijn u en ik. Hebben wij dan geen recht om fier te zijn op al die dingen en mogen we dat dan niet tonen? Ik huiver al bij de gedachte dat ik morgen onze mooie Antwerpse Kathedraal niet meer mag tonen met op de voorgrond my dutch lover. En wat met de duizenden toeristen die a volonté kiekjes nemen van 'Manneke Pis' Gaat Sabam alle Chinese blogs en websites controleren? Of is dit weer te simplistisch geredeneerd van een huismus?

Nu, zelf heb ik van de Expo niet veel meegekregen. Mijn pleegouders zijn er wel naartoe geweest, maar ik mocht niet mee. Het ticket kostte teveel, dus bibi moest thuisblijven. Ook mag ik niet bewijzen dat ze daar geweest zijn, het zou mij dus 91€ kosten. Een aardige duit meer dan het inkomticket toendertijd, en dat is het mij niet waard.
Wat ik mij wel herinner is het 'Expo brood' We hebben het tot in den treure gegeten. Op de broodzak stond een blauwe cirkel met daarin op een witte achtergrond een blauwe ster. Die sterren moest je uitknippen en verzamelen tot je er een bepaald aantal had, ik geloof tien, maar ik ben niet zeker. Vervolgens moest je die sterren inleveren en kreeg je er een 45 toerenplaatje voor in de plaats. Het eerste plaatje dat wij bijeenspaarden was van Chubby Checker 'Lets Twist Again'. We hebben het dan ook grijs gedraaid en onze heupen bijna ontwricht bij die Twist.

Enfin, om alle deugnieterij kracht bij te zetten, zou ik nu ook moeten betalen als ik een foto toon van mijn favoriete ijsje? Of krijg ik nu op mijn donder van Seniorennet omdat ik aan sluikreclame doe?
Pffff, bloggen is geen simpele bezigheid!!!

SCHIJN BEDRIEGD

Natoken (klik op haar naam om op haar blog te komen), een jong en nog maagdelijk blogje (zei de oude kneus die al drie jaar blogt, hihi) liet recentelijk weten dat ze het bloggen hoe langer hoe leuker begint te vinden naar hoe meer ze ervan begint te kennen. En dat is ook zo, het was ook zo bij mij en ik denk bij vele andere bloggers ook. Het gevaar zit er trouwens in dat je het gewoon niet meer kunt missen. Vriendschappen zijn ontstaan en je hebt contacten gelegd met mensen die je leven verrijken.

Maar bloggen kan ook gevaarlijk zijn, en zeker beginnende bloggers zijn zich van die gevaren niet altijd bewust. De blogwereld is een afspiegeling van de maatschappij, en net als in de maatschappij vind je in de blogwereld leugenaars bedriegers, ruziemakers, manipulators en gekken. Zelfs ervaren bloggers trappen in hun val, geloven hen op hun woord en vellen een oordeel zonder ook maar enige vraag om uitleg aan de gedupeerde te stellen. Dat het in diskrediet brengen van een medelogger voor sommigen een reden om bloggen op zich en zeer makkelijk is, wil ik hier even aantonen.

Het manipuleren van reacties:
Meestal kan je onder een geschreven log een reactie plaatsen, hetzelfde geld trouwens ook voor een reactie in een gastenboek. Beide kun je manipuleren als je kwaadwillige bedoelingen hebt. Je kent als eigenaar van het blog de naam van de reageerder, het emailadres, de tijd en het uur dat de reactie is ingegeven.  Nadat je ingelogd bent op je blog kan je gaan manipuleren. Je kopieert de bewuste reactie naar Word en je veranderd de woorden van de reageerder met je eigen woorden. Daarna plak je de reactie gewoon terug in je blog nadat je de originele hebt verwijdert.
EEN VOORBEELD:  (Bojako zal het mij hopelijk niet kwalijk nemen dat ik haar blognaam hier even leen, net omdat geen mens het gaat geloven dat zij zo wat zou schrijven. Het is enkel mijn bedoeling om de lezer te laten inzien dat je een een lieve dame zoals zij, makkelijk een slechte naam kan geven.)
Dit is de originele reactie:
Beter vroeg dan niet dus Musje voor jou en je Dutch lover een Zalige Pasen en laat het rotweer de pret niet bederven
alweer zo'n gesloten deurtje in je verdrongen herinneringen dat opengaat - goed zo! Hoe meer etter uit de zweer komt, hoe minder pijnlijk de zweer wordt.
Heel dikke knuffel om het verdriet van vroeger iets te lenigen.

Ingegeven op maandag 17 maart 2008 om 10:44:31, door bojako, IP-adres: (Het IP.adres heb ik hier voor alle veiligheid verwijderd, de bezoeker krijgt dit trouwens nooit te zien, enkel de blogeigenaar kan dit zien)
En nu ga ik dit manipuleren zie
Ik ken haar blognaam uiteraard, en ik ken haar emailadres, dat vul ik dan ook in.
Jij.....

Vuile vieze gore slet. Je noemt je huismus maar je bent in mijn ogen eerder een etterende zweer. Zonder groeten

Ingegeven op donderdag 27 maart 2008 om 23:24:28, door Bojako, IP-adres:

Enkel de datum en het uur zijn veranderd, maar dat weet de bezoeker uiteraard óók niet. Dus bovenstaande reactie van mijn hand, want mijn lieve vriendin bojako zou nooit zo wat schrijven, kan ik als reactie op mijn blog zetten. Geen mens die het doorziet, de bezoeker gelooft enkel wat hij leest.

Zo doet de manipulator het ook met je mails die je hem/haar toezend. Erger nog ,zelfs al heb je hem/haar nooit een email, door muisaanwijzer op jouw naam te zetten die onderaan je geschreven items staan komt je mailadres te voorschijn. En met die gegevens alleen al kan de kwaadwillige in jouw naam smerige of bedreigende mails versturen naar wie hij maar wilt, ook naar zichzelf. Dat laatste doet hij/zij om jou in een slecht daglicht te stellen. De enige die kan achterhalen of de mail werkelijk van jouw pc komt is de internetpolitie. Die raad dan ook aan om van elke mail die je verzend een printscreen te maken, zodat je bewijzen in handen hebt. Een beetje omslachtig zul je zeggen, en dat is waar. Maar wanneer men je kwaadwillig onderuit wilt halen is het geen overbodigheid.
EEN VOORBEELD:

Natuurlijk heeft bojako deze mail nooit verzonden, die heb ik aan mezelf verzonden. Dat heb ik kunnen doen omdat ik twee emailadressen heb, één bij mijn provider en één dat ik zelf heb aangemaakt bij hotmail. Bij het kopiëren van de mail naar Word kan ik alles aanpassen, toevoegen en/of verwijderen wat ik maar wil. Deze mail kan ik dan weer kopiëren naar mijn hotmail en doorzenden naar wie ik wil. De ontvanger zal zonder twijfel geloven dat bojako deze mail naar mij heeft gezonden, en zo kan ik haar in een kwaad daglicht stellen.

En het gebeurt zo werkelijk lieve mensen, dit is geen grap of science fiction die uit mijn geest voort vloeit. Er vertoeven werkelijk zulke gekken in blogland die van dit smerige spel een sport maken. Enkel en alleen om het genoegen te kunnen smaken anderen te hebben neer gehaald.
Daarom, wanneer je een mail of reactie leest die iemand benadeeld of beklad, wees dan niet naïef en geloof niet klakkeloos wat je voor ogen krijgt. Zoek liever contact met de gedupeerde, stel hem/haar vragen. Pas dan kun je beoordelen of de reacties en de mails op waarheid berusten.
Bloggen is minder onschuldig dan het lijkt, gelukkig zijn er meer bloggers die het louter voor het plezier doen.

Op regelmatige wijze word ik na een te korte nachtrust te vroeg wakker, zo ook nu. Omdat het ganse huis nog slaapt ga ik dan maar blogjes lezen. En bij sommige blogjes krijg ik dan rare gedachten, zwarte gedachten.

Zo las ik bij Didi, een blogje dat ik graag lees, haar item over bloed en oorlog voeren. Wij vrouwen houden niet van bloed, wij vrouwen gaan liever winkelen in de stad zonder te moeten vrezen om overreden te worden door een tank, of te worden geveld door een kogel of terroristische aanslag. Dit even in het kort samengevat haar item dat je HIER volledig kan gaan lezen, zo u wilt.
Toen draaide ie weer op volle toeren, mijn rare hersenkronkel bedoel ik, want......

Wat als er geen oorlogen meer zijn? Nergens. Alle wapens zijn vernield, alle landmijnen en boobytraps zijn verdwenen? Alle geloofsovertuigingen zijn het er mee eens dat elk zijn eigen geloof kan en mag belijden zonder het te moeten opdringen aan die ander. Er zijn geen geloofsfanaten meer.
Nergens sterft er nog een kind door honger en ontbering. Niemand sterft nog door ziekte of pijn? Enkel nog door ouderdom, hoge ouderdom.
Er zijn geen landsgrenzen meer? Heel de wereld is een open deur, en iedereen die er door wil stappen kan dat. Heel de wereld leeft in peis en vree met, en voor, elkaar? Niemand is nog arm?
Hoe zou de wereld er dan uitzien?
Zou hij dan niet overbevolkt geraken? Mensen worden in ieder geval al ouder dan vroeger, ongeveer minstens zo'n twintig jaar. Moet er dan een selectie worden gehouden? Zo van, "ok jij bent tachtig nu en het is nu tijd om je 'terminale spuitje' te krijgen!" En wie gaat die selectie houden?
Zouden daar geen oorlogen van komen?

Ach, het is nog vroeg, misschien moet ik maar terug m'n bed inkruipen! Dan word ik misschien wakker met rooskleuriger gedachten.