Ieder Belg wordt geboren met een baksteen in zijn maag, zo luid het gezegde.
Welnu, ik ben dan toch die uitzondering op de regel.
Ik heb nooit een eigen woning gewenst.

Het was het eerste grote dispuut tussen mij en de vader van mijn kinderen.
Hij wou een huis kopen, ik wilde het liefst een modern appartement huren.
We hebben dan de spreekwoordelijke kerk in het midden gehouden, door een huis te huren, met de optie tot kopen binnen het jaar.
Het is echter nooit zo ver mogen komen, door een trieste affaire waar we beide geen vat op hadden, en waar ik hier niet ga over uitweiden.
Maar van het huis heb ik nooit spijt gehad.

De zenuwen gieren al door mijn lijf als er geschilderd en behangen moet worden.
Ik hou van orde, alles heeft zijn vaste plaats, en ik panikeer telkens wanneer ik denk aan de rommel dat die karwei meebrengt.
Ik ben dan wel fier op het nieuwe interieur, maar tevens ben ik ook stikkapot.
Zoonlief zit al zeven jaar in de verbouwingen.
Steeds in het stof, nooit iets op zijn plek, ik weet niet hoe ze dat volhouden.

Ik hoor het jullie al zeggen…….al wat je aan huurgeld betaald, ben je kwijt!
Of…..je betaald tot het einde van je leven!
En verder…..al wat je verfraaid doe je voor de huurbaas!
En met dat laatste ga ik al helemaal niet akkoord, met het de andere beweringen ook niet trouwens, want…..

In een eigen woning moet je om de zoveel jaar het dak vernieuwen….hoge kosten dus.
Je moet minstens éénmaal de deuren en de ramen vernieuwen…..weer hoge kosten.
Je moet je deuren en ramen ook jaarlijks goed onderhouden, dat las ik bij Lieve, en dat brengt ook kosten mee.
In een huurwoning is die onderhoud voor de huurbaas.

Je moet jaarlijks grondbelasting betalen, je moet een dure brandverzekering afsluiten.
En er zullen nog wel kosten zijn waar ik als fervent huurder geen weet van heb.
Als je nu al die kosten bij elkaar rekent, jaar na jaar, dan vraag ik mij af of je goedkoper uit bent als eigenaar, dan ik als huurder.

Komt bij dat er na je dood misschien wel ruzie komt onder de kinderen, of andere erfgenamen.
En van erfgenamen gesproken……jij die mooi je lening of hypotheek hebt afbetaald door hard werken, je huisje en je tuintje voor veel geld hebt verzorgt tot aan je dood.
Wel, de staat wil toch nog een zoveelste maal zijn graantje meepikken bij je dood.
Hoeveel heeft je huis je nu uiteindelijk gekost, zo vraag ik mij dan af.

En dan nog iets dat ik mij afvraag.
Stel, je hebt een mooi rijtjeshuis gekocht, maar je komt vroeg, of later, tot de bevinding dat je lastige, rumoerige of chagrijnige buren hebt.
Je zult er maar mee zitten opgescheept voor de rest van je leven.
Niet iedereen heeft het vermogen om een lap grond te kopen, om een vrijstaande woning op te bouwen!

Je buurkinderen gooien rotzooi in je tuin, of plukken je voortuin kaal… de hond blaft dag en nacht… zij geven feestjes in de tuin tot laat in de nacht, en jij moet vroeg op….enz.
Het zou niet de eerste burenruzie zijn die uit de hand loopt!
Want verhuizen is geen optie meer

Maar voor mij wel.
Als het mij te gortig wordt, dan pak ik mijn biezen, en verhuis.
Ok, dat kost een hoop geld, maar ik laat tenminste geen eigendommen achter waar ik me jaren te pletter heb voor gewerkt.
Aan alles zijn voor-en nadelen, maar niemand heeft mij ooit kunnen overtuigen van het voordeel om een eigen huis te hebben.
Maar wie het eens proberen wil, die mag!