September 1979

              Vandaag lekker lui niets doen.

     De kinderen naar school gebracht, ze blijven voor één keer over de middag eten op school.

     De zon schijnt heerlijk, en ik heb een vrije dag, zomaar midden in de week.
Bij mijn baas worden de ovens vernieuwd, en dus kan er niet gekookt worden, en hoef ik vanavond niet te gaan werken.
Ik heb dan ook beslist om het er eens van te nemen.
Eerst een lekker kopje koffie.....of drie vier, en dan boodschappen doen, lekker op mijn gemak.

     Bij de kleine kruidenier waar ik mijn verse groenten haal, hebben ze wat nieuws, een eigengemaakt gebakje.
De kruidenierster is Hollandse, en ze probeert steeds wat nieuws uit, als het maar goedkoop is, en goed verkoopt natuurlijk.
Ze is vol lof, en ik durf niets anders dan ook maar zo'n gebakje te kopen, tenslotte mag ik mezelf ook eens verwennen, of niet!

     Terug thuis van de boodschappen zet ik mij er eens goed bij neer.
Mooi muziekje, en ik onderuit gezakt op de zetel, het gebakje op een schoteltje in de hand.
Ik bekijk het eens van alle kanten.
De vorm is die van een halve boomstam, en heeft een knalgele kleur.
"Is het pudding", had ik haar gevraagd,, maar ze schudde van nee.
"Je moet het echt proeven hoor", zei ze mij.
Dus de bovenkant is geel, maar daartussen zit iets wit, en aan de onderkant zit koek.
Ik neem een hap, en meteen lijkt het of mijn kaken verkrampen, net zoals je in een citroen bijt.
Dat zal het dus zijn, denk ik, een citroencake.
Ik lust geen citroencake, maar ik eet dapper door tot aan de koek, want ik weet dat ze morgen zal vragen hoe ik het vond.
Het witte spul is al even zuur, en welke smaak de koek heeft, die proef ik niet eens meer door al het zure.

     'S anderdaags, die avond haast ik mij naar mijn werk, als de kruidenierster mij wenkt.
"Zeg, zegt ze, heb jij dat gebakje opgegeten?"
"Ah ja, natuurlijk, zeg ik."
"Jij gekkerd, je had het moeten terugbrengen, het was namelijk zuur geworden, heb je dat dan niet geproefd?"
En of ik het geproefd had, maar om mijn gezicht niet te verliezen zei ik dat het mijne dan net nog ééntje van de goede lading moest zijn geweest.
Ze bekeek me maar bedenkelijk, maar ze kon me ook niet tegenspreken.
Ik heb in elk geval nooit meer één van haar experimenten gekocht.