Wij zijn hier rotverwend, wij draaien de kraan open en er komt zuiver water uit.

Dit hebben we hier in Antwerpen te danken aan de AWW, de Antwerpse waterwerken.
Al zolang ik zelfstandig woon, en dat is 36 jaar, krijg ik trouw een factuur van hen, en ik betaal die even trouw zonder discussie.
Vandaag echter zat er een haar in de boter, en ik ben nu nog steeds misnoegd over hun service naar de klanten toe. Waarom? Wel dat vertel ik jullie graag.

Vandaag vrijdag 30 maart omstreeks 17 uur draai ik mijn kraan open en

Even polsen bij de naaste buurvrouw, ook zij heeft geen water. Samen gaan we naar de benedenverdieping, maar ook daar heerst droogte.
Dan maar naar het gebouw naast het onze, en ook daar zegt de waterkraan foert.
Vroeger op de dag hebben mannen gewerkt in de straat, de éne denkt aan de elektriciteit, de andere beweerd aan de kabels van telefonie en weer een ander had nog weer een andere uitleg, maar al bij al was het giswerk, maar niet met een natte vinger want we hadden immers geen water, remember!
Conclusie van dit alles, we moesten niet naar onze verhuurmaatschappij bellen maar naar de AWW.
En dat deden we blijkbaar massaal, want ik kreeg telkens een bezettoon.

Omdat ik niet van de geduldigste ben maar wel begrip heb voor de situatie, bel ik een halfuur later nog een keer naar hun noodnummer. Een noodnummer dat trouwens niet gratis is!
Maar nog steeds een bezettoon, nog steeds geen water uit de kraan, en nog steeds in het ongewisse van wat er gaat gebeuren.
Het is weekend, gaat het vandaag nog in orde komen of moeten we wachten tot morgen of langer?
Vele moeders met baby's zijn ongerust, sommige zijn zelfs bijna in paniek en maken noodplannen. "We rijden naar de supermarkt, die zijn laat open vandaag en dan kunnen we een voorraad flessenwater inkopen."
Ik heb geen vervoer, dus ik zal mijn plan moeten trekken, we hebben immers geen voorzieningen kunnen treffen.

Om 19h30 nog geen druppel water en ik toets nog maar eens hun nummer in.
Op hun website staat dat dit nummer een permanente wacht heeft van 24 op 24 uur in het weekend en eveneens bereikbaar is na de kantooruren.
"Wij staan u graag te woord voor al uw vragen lees ik iets verderop ook nog."

Maar dat hebben ze wellicht geschreven in een vlaag van euforie.

Nog steeds een bezettoon, en ik krijg het stilaan op mijn heupen, en ik niet alleen want geen van mijn medebewoners raakt binnen.
De methode van een kennis indachtig die vaak aan belspelletjes meedoet, druk ik steeds de redialknop in van mijn telefoontoestel, wel twintig minuten lang, en even lijkt het erop dat ik succes heb want de telefoon aan de andere kant gaat over, oef.
Maar mijn blijdschap is van korte duur, welgeteld 4 belsignalen en dan hoor ik weer de bezettoon.
Ik ben nu echt nijdig, want ik realiseer mij nu dat men weigert om de telefoon te beantwoorden, men haakt gewoon in en dat vind ik beneden alle peil, tegen alle beleefdheidsnormen in, om maar te zwijgen van hun service naar de klant toe.

Op hun website staat een emailadres en daar maak ik dankbaar gebruik van.
Ik laat hun onomwonden weten wat ik van hun service denk, een service waar ze mooi mee uitpakken op hun website, maar die ze niet waarmaken wanneer nodig.
Ik laak hun onbeleefdheid in klare taal, klaar als pompwater, water dat wij niet nog steeds niet hebben.
Ik geef hen ook meteen een tip, waarom geen bericht op hun antwoordapparaat dat zij van het probleem op de hoogte zijn en dat ze eraan gaan werken, en wanneer.
Om 21 uur hebben we een dun straaltje water, en nog steeds een bezettoon.
Om 21h30 is alles in orde, maar wat er gebeurd is zullen we nooit weten want......juist, bezettoon.

Ik ben benieuwd of ik ooit een antwoord ga krijgen op mijn mailtje, maar ik vrees van niet
Toch niet als hun email werkt zoals hun telefoon, want dan krijgen ze het niet eens te lezen.

{} geschreven door huismusje/troubadoerke

{} geschreven door Michelly

{} geschreven door hotlips