Morgen een dagje Amsterdam.
Knuffel, ofte my duth lover, net wat u verkiest, heeft daar een zus wonen, ons
Jetske.
Weliswaar in Noord-Amsterdam, maar daar vandaan is het slechts een kwartuurtje om
met de overzet naar het centrum te raken.
Vanuit Brunssum is het ongeveer twee en een half uur rijden tot daar, en dat
enkel als we geen files tegenkomen onderweg. Het zal dus vroeg opstaan zijn, en
dat betekend dus ook vroeg gaan slapen, anders ben ik geen mens.
Zo'n uitstapje betekend voor mij
minstens drie dagen voorbereiding.
Elke dag twee uurtjes vroeger naar bed, zien dat ik door verveling niet in de
zetel voor tv in slaap val, want anders is mijn plan al van het eerste uur om
zeep.
Normaliter ga ik niet voor O5u naar bed, en kom ik er pas uit rond 11u, maar
dat kan dus nu niet.
Vanavond zal ik dus om tien uur in mijnen tram kruipen, en morgenvroeg om zeven
uur eruit, ai ai ai, en hopen dat ik een oog heb kunnen dichtdoen.
En dan spreek ik nog niet van
"Wat moet ik aantrekken?"
Elke dag belangstellend luisteren naar het weerbericht, elke dag voorspellen ze
wat anders voor morgen.
Dus daar is ook al een hele voorbereiding aan vooraf gegaan. Ik doe een
driekwart lichtbeige broek, een lila T-shirt en een wit katoenen vestje. En
onder dat alles mijn spiksplinternieuwe glitter-bloemmekes-basketterkes.
![](http://img503.imageshack.us/img503/1946/nieuweschoenensmalllq9.jpg)
Nu moet
ik nog wel beslissen of ik de witte of de roze veters ga inrijgen. Maar wat
maak ik mij zorgen, er is geen kat die me kent in Amsterdam, dus worden het de
roze. En ik hoor ze al zingen, de Amsterdammers: "Zie ze gaan, zie ze
gaan, met haar basketsloefkes aan, wat is ze schoon, 't is niet gewoon!"
Tegen de regen neem ik een paraplu mee,
uiteraard,tegen de kou ook nog eens een wollen trui. En natuurlijk, iets dat
wie me kent niet zal verbazen, ook nog eens wat variabel schoeisel tegen de pijnlijke
of natte voeten. En pleisters, hopen pleisters in alle maten.
Toen ik daarstraks aan knuffel
vroeg wat hij ging aantrekken, kreeg ik als doodgemoederd antwoord: "Och,
dat zie ik morgenvroeg wel!"
Dat wordt dus stressen voor mij, want hij trekt het liefst iets
supergemakkelijk aan, en ik wil dat hij toonbaar voor de dag komt, en tussen
die twee zit een hemelsbreed verschil.
Het liefst trok hij zijn superwijde T-shirt aan met zijn superruime camouflage
visbroek, maar over mijn lijk!
Vermits we niet elke week op
bezoek gaan, neem ik ook een boeketje bloemen mee en een taartje. En omdat we
uitgenodigd zijn voor het diner, ook nog een lekker flesje wijn.
"Daar zorg jij wel voor, he schat, ik ga vandaag vissen!"
Natuurlijk!!! Bibi zal wel voor alles zorgen, ga jij maar lekker ontspannen!
Wat zou ik toch graag een man willen zijn op sommige momenten.
Geen verjaardagen moeten onthouden, geen rommel zien liggen, enkel stof zien
liggen op ooghoogte, niet het huishoudgeld in de gaten houden......etc etc.
Enkel lekker gaan vissen met de zekerheid dat alles wel geregeld wordt.
Maar ik ben er klaar voor, ik
neurie al de ganse dag van "Tulpen uit Amsterdam" en "Daarbij
die molen".
Amsterdam, here I come!
![](http://img413.imageshack.us/img413/8112/volendamxy7.gif)
|