Er is ook nog het feit dat zoonlief en zijn vrouwtje beslisten dat één kind meer dan voldoende is. Dit tot grote spijt van ondergetekende die zelf een groot gezin wilde maar door omstandigheden daar nooit toe gekomen is. Ondergetekende richtte dus haar hoop op haar twee kinderen, maar helaas.

Waarom schrijf ik dit nu?
Wel, omdat ik afgelopen nacht een hele vreemde droom had…

…Samen met zoonlief en zijn vrouwtje was ik op een feest. Heel vreemd was dat alle andere genodigden in werkelijkheid reeds overleden zijn.
Allen stonden ze in groepjes bij elkaar in wat een industriële keuken leek. Heel clean en immens groot. Er werd echter niet gekookt en er was ook nergens eten of drinken te bespeuren.
Wij drie stonden ietwat afgezonderd van de rest in een kamer met slechts 1 stoel. Op die stoel zat mijn schoondochter en ze vertelde dat ze zwanger was.
Ik was heel verheugd met dat goede nieuws maar tegelijk ook heel ontsteld toen ik zag (het idee alleen al) dat zij een sigaret opstak.
Keer op keer nam ik haar die sigaret af en keer op keer stak zij weer een andere op.
Dit ging zo door tot ik haar ruw het pakje afnam en weg smeet. Waarop die andere genodigden dreigend op me afkwamen…en toen werd ik wakker.

Nu heb ik ooit eens een boek gekocht waarin dromen naar psychologisch inzicht op een moderne manier wordt uitgelegd en toegelicht. De schrijver van het boek: Dr. Friedrich W. Doucet.
Aan het slot van het voorwoord staat te lezen, quote: De droom verschaft ons toegang tot een innerlijke wereld, die net zo reëel is als de wereld buiten ons. Dat is de sleutel, waarmee wij de boodschap die dromen overbrengen kunnen begrijpen. Sterker nog: het is de formule waarmee wij verborgen verbanden ontdekken en de zin van het leven doen inzien. Unquote.

Maar zelfs met zijn hulp kan ik geen touw vastknopen aan mijn droom.
Ik weet alleen dat ik er een naar gevoel bij had toen ik wakker werd.
En ik weet ook dat er mooiere dromen bestaan, die ik veel liever zou dromen.