Bomen lijken te fluisteren in de wind, vogels brengen zacht hun lied ten gehoren. Niemand heeft de moed deze stilte, ook maar te verstoren.
Een tuin met lange paden, met wederzijds een zerk of steen. Mensen lopen slepend langs de paden af, staan verdrietig bij hun gezochte graf.
Knikken elkaar in stilte gedag, en gaan zonder woorden verdrietig weer weg.
|