Zoek het gezelschap van diegenen die het beste in je wakker maken !
Over mijzelf
Ik ben Ida
Ik ben een vrouw en woon in Beringen () en mijn beroep is 'administratief bediende' op rust.
Ik ben geboren op 28/01/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezellig samenzijn met kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden en genieten van zon, zee en strand. Voor het maken van onze stamboom verzamel ik bidprentjes en doe ik opzoekingen !.
Ik ben gehuwd met André en samen hebben we 2 lieve dochters & schoonzonen en 5 schatjes van kleinkinderen 2 meisjes, 3 jongens.
Voel je je eenzaam en alleen, tel dan al je vrienden om je heen. Ben je verdrietig of heb je pijn, tel dan al je vrienden die er altijd voor je zijn. Tel al je vrienden die je kent en besef dan hoe gelukkig dat je bent. Tel al je vrienden die om je geven en bedenk dat het leven de moeite waard is om te leven !
Toen de eerste rimpels kwamen, was ik nogal in paniek. Ik heb toen mijn face laten liften in een prijzige kliniek. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpel, niks geen vouwen! Net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn vriendin zei: "het is gek.... maar jouw kop past niet meer bij jouw nek". Ach, het was een kleine ingreep, want ze trekken dit dus strak en ze geven hier een sneetje, anders krijg je een zak. Nou, mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden. Maar de plastische chirurg zat nog met mijn borsten in z'n maag, want die zaten volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou, ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zulke brammen. Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen en al had hij geen duidelijke kritiek, ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg, om tergelijkertijd mijn billen minstens zoooo'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel, maar zat onderhand wel heel strak in mijn vel. Mijn man voelde zich naast mij niet meer op zijn gemak, want op straten riepen jongens: "ga je lekker ouwe zak". Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in een fitnesscentrum gymmen. En maandenlang deed hij een rigoureus dieet, tot hij zomaar in de sauna overleed. Nou, daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf.
Ik laat nu de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen.... Dames, laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken. Want met gladgestreken nekken, valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkin, want uw schoonheid zit binnenin!
Vertel dat maar aan uw man, anders komen er maar ongelukken van.
Tijd is immer te langzaam voor wie hopen, te snel voor wie vrezen, te lang voor wie treuren, te kort voor wie genieten, maar voor wie liefhebben is tijd eeuwigheid.
