Zoek het gezelschap van diegenen die het beste in je wakker maken !
Over mijzelf
Ik ben Ida
Ik ben een vrouw en woon in Beringen () en mijn beroep is 'administratief bediende' op rust.
Ik ben geboren op 28/01/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezellig samenzijn met kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden en genieten van zon, zee en strand. Voor het maken van onze stamboom verzamel ik bidprentjes en doe ik opzoekingen !.
Ik ben gehuwd met André en samen hebben we 2 lieve dochters & schoonzonen en 5 schatjes van kleinkinderen 2 meisjes, 3 jongens.
Jesse, Wees steeds blij met kleine dingen, met een bloemetje dat bloeit, met de vogeltjes die zingen, met een vlindertje dat stoeit, en het zonnetje dat schijnt. Wees steeds blij met kleine dingen en je zal gelukkig zijn! Voor mijn lieve vriendje Moeke
Jannes, Iedere dag een vriendelijk woord ... dat wordt graag gehoord. Iedere dag wat goeds bedacht heeft nog nooit verdriet gebracht. Iedere dag een goede daad vindt zijn loon hier vroeg of laat. Iedere dag behulpzaam zijn, kun je best al ben je klein. Zeg bij jezelf, stil ik probeer het, ja ik wil. Velen ben je dan tot zegen en veel liefde lacht je tegen! Met veel liefs... Moeke
Lieze Van mij krijg je geen raad, geen wijze les voor 't leven. Je weet mijn naam, adres en woonplaats. Als je me nodig hebt, laat het dan even weten. Al wordt ik 100 jaar, ik zal je nooit vergeten lieve meid! Moeke
Marie, Waar blijft toch de tijd? Jij was nog een baby en nu al zo'n meid. Ik leerde je lopen, je zat op mijn schoot, nu ga je al naar 't 3de leerjaar en ben je al groot. Wees vrolijk en vriendelijk in je leven, dan ben je ook gelukkig m'n schat ! Moeke
Ik kan niet vergeten, vader, niet vergeten... hoe ik als kind jou tegemoet liep, na je werk, je krachtige handen mij optilden op je schouders... heerlijk gevoel. Niet vergeten kan ik, de taal die jij sprak... het bekend' verhaal, vertellend over jouw vader en moeder, over je oudere broer en zusters over je schoolgaan tot elf jaar, daarna moest je reeds aan 't werk, over zondagsmensen in de kerk. Na de middag was 't jou kaartdag in de Larenstraat nr. 5 het huis waar ik geboren ben. Ik groeide er op en leerde er mijn les voor het leven... Vader zei:"Al wat je zelf kan maken moet je niet kopen". En... vader had gelijk!
Er is een kind dat mij aan jou doet denken. Ontstaan uit een oase van liefdesdromen. Geboren, verlangend naar licht, heeft het onze innigste wens vervuld. Kind van mijn kind, zo herkenbaar en toch zo uniek!
Jij bolronde kussen, met je duistere kracht, hoe kreeg je verduiveld mijn vrouw in je macht? Ze steekt en ze trekt, ze klost en ze weeft, maar weet soms niet eens, dat haar ventje nog leeft. De linnenslag, halve slag, ze geeft maar katoen, de kook en de afwas zal 't ventje wel doen. Ze speelt op haar kussen als een vlijtige bij, en kuisen, dat is niet meer nodig, zegt zij! De stofdraden zie je hier hangen bij bosjes, en 't ventje, die voelt zich de klos, door die klosjes. En toch, als zij trots en tevreden, haar werk aan hem toont, voelt 't ventje zich gelukkig en ruimschoots beloond. Want is het niet dat, waar het om gaat in het leven, begrip voor de ander aan elkaar kunnen geven !!!
Zoals je kan zien kom ik uit een groot en mooi gezin, zeven meisjes en vier jongens! In die tijd waren 't overal grote gezinnen. Alhoewel echte luxe niet bestond, hebben we nooit het gevoel gehad iets gemist te hebben! Bij ons thuis viel er altijd wel wat te beleven... kon gewoon niet anders. Feesten met z'n allen hebben we altijd graag gedaan! We waren een hecht gezinnetje en dat is zo gebleven tot op heden!
