Zoek het gezelschap van diegenen die het beste in je wakker maken !
Over mijzelf
Ik ben Ida
Ik ben een vrouw en woon in Beringen () en mijn beroep is 'administratief bediende' op rust.
Ik ben geboren op 28/01/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Gezellig samenzijn met kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden en genieten van zon, zee en strand. Voor het maken van onze stamboom verzamel ik bidprentjes en doe ik opzoekingen !.
Ik ben gehuwd met André en samen hebben we 2 lieve dochters & schoonzonen en 5 schatjes van kleinkinderen 2 meisjes, 3 jongens.
Inmiddels alweer een tijdje geleden dat mijn echtgenoot André en ik, ons 40 jarig huwelijk hebben gevierd in Hurghada, samen met onze kinderen en kleinkinderen. Voor de kleintjes hun eerste vliegreis dus dat werd even heel spannend! Met z'n elf, onze twee dochters, schoonzonen en hun kids hebben we een hele fijne week doorgebracht in "Shedwan Golden Beach" hotel. Mooi hotel vlak bij 't strand en lekker eten... zeker een aanrader! De kleintjes, die gelukkig allemaal kunnen zwemmen, hebben hun geweldig geamuseerd in 't zwembad, het "PARADIJS" zoals zij dat zo mooi noemden! Luxor werd bezocht door Annick en Marc, Brigitte en Patrick en ook Lieze, het oudste kleinkind. In kolonne van 250 autobussen, begeleid door de politie, ging de tocht uren door de snikhete woestijn! Wie tegenwoordig in Luxor aankomt kan zich moeilijk voorstellen dat in de Oudheid er de stad Thebe lag, die lange tijd de hoofdstad was en gekend over de hele wereld om haar enorme rijkdommen. Na de verwoesting van Thebe ontstond Luxor en Karnak. De sfinxen, de zitbeelden van de farao, de piramides en nog veel meer, ze hebben het allemaal gezien! De jongste kids, Jannes, Marie, Jesse en Nico bleven bij moeke en bompa, omdat die uitstap te vermoeiend was voor hun. (van vijf uur 's morgens tot elf uur 's avonds). Wij maakten er voor hun ook een leuke dag van! Het uitstapje met de catamaran om de visjes en koralen te bewonderen was eveneens fantastisch. Ook winkeltjes waren er in overvloed zodat ieder z'n hartje kon ophalen. Het fototoestel waren we niet vergeten en er werden natuurlijk heel wat foto's gemaakt om alles vast te leggen, zodat we later nog eens kunnen terugblikken op die mooie dagen. Maar vergeten............ doen we dat vast nooit meer! Ida
Jesse, Wees steeds blij met kleine dingen, met een bloemetje dat bloeit, met de vogeltjes die zingen, met een vlindertje dat stoeit, en het zonnetje dat schijnt. Wees steeds blij met kleine dingen en je zal gelukkig zijn! Voor mijn lieve vriendje Moeke
Jannes, Iedere dag een vriendelijk woord ... dat wordt graag gehoord. Iedere dag wat goeds bedacht heeft nog nooit verdriet gebracht. Iedere dag een goede daad vindt zijn loon hier vroeg of laat. Iedere dag behulpzaam zijn, kun je best al ben je klein. Zeg bij jezelf, stil ik probeer het, ja ik wil. Velen ben je dan tot zegen en veel liefde lacht je tegen! Met veel liefs... Moeke
Lieze Van mij krijg je geen raad, geen wijze les voor 't leven. Je weet mijn naam, adres en woonplaats. Als je me nodig hebt, laat het dan even weten. Al wordt ik 100 jaar, ik zal je nooit vergeten lieve meid! Moeke
Marie, Waar blijft toch de tijd? Jij was nog een baby en nu al zo'n meid. Ik leerde je lopen, je zat op mijn schoot, nu ga je al naar 't 3de leerjaar en ben je al groot. Wees vrolijk en vriendelijk in je leven, dan ben je ook gelukkig m'n schat ! Moeke
Ik kan niet vergeten, vader, niet vergeten... hoe ik als kind jou tegemoet liep, na je werk, je krachtige handen mij optilden op je schouders... heerlijk gevoel. Niet vergeten kan ik, de taal die jij sprak... het bekend' verhaal, vertellend over jouw vader en moeder, over je oudere broer en zusters over je schoolgaan tot elf jaar, daarna moest je reeds aan 't werk, over zondagsmensen in de kerk. Na de middag was 't jou kaartdag in de Larenstraat nr. 5 het huis waar ik geboren ben. Ik groeide er op en leerde er mijn les voor het leven... Vader zei:"Al wat je zelf kan maken moet je niet kopen". En... vader had gelijk!
