Het wonder van de pc...
Er verschijnen wat woorden
aan mij gericht.
Zomaar wat zinnen
van iemand zonder gezicht.
Ik kan het niet begrijpen...
Een mens, een vreemde voor mij,
zo ver weg, zo dichtbij.
Het is zo wonderlijk, vreemd, apart.
Gedachten delen zonder hem of haar
in ogen te kunnen kijken.
Zonder bij verdriet
een hand te kunnen reiken.
Of samen lachen zonder elkaar te horen.
Ik raak aan het idee gewend
want zonder die pc had ik jou nooit gekend.
|
Ida
