Vaak denk ik nog aan 't ouderhuis
al is 't reeds lang niet meer.
Ik zie het voor mijn geestesoog
en 't komt en komt steeds weer.
'k Zie ons bij 't licht der olielamp
des winters rond de stoof geschaard.
Het jongste zit op moeders schoot,
of rijdt op vaders knie te paard.
Soms hoor ik 't ritselen der linde
in 't zomerbriesje voor de deur.
'k Zie moeders bloemen in het hofje
en snuif hun milde, zachte geur.
Helaas 't is alles maar verbeelding
wellicht door heimwee voortgebracht.
Maar toch, hoe schoon is het te dromen
van wat het ouderhuis ons bracht!
|
