Wandelmidweek Oisterwijk (NL) 

 Op een klein uurtje waren we ter bestemming en we hadden zelfs geen file! Ons gezellig hotel lag in een omgeving om U tegen te zeggen, midden in gemengde bossen met schitterende herfstkleuren, ook was er een goed fietswegennetwerk. En bovenal hadden we prachtig weer. De eerste namiddag hebben we al een stevige wandeling gedaan langs vennen en kris-kras door het bos. We gingen er vanuit dat Hugo wel voor zijn schaapjes zou zorgen. Voor velen was het een vreugdevol weerzien, voor anderen een nieuwe kennismaking. Er werd dan ook druk getaterd onderweg en voor we het wisten was ons toertje van 8 km. al rond. Wie stond ons daar op te wachten? Romain, Roos en Hilde met een opkikkertje: Een Obstler, Citroenjenever of een sapje om ons op te kikkeren. De sfeer zat er al direct in.  Na een verkwikkende douche was het een zeer aangename verrassing dat het eten zo lekker was en dat werd met de dag lekkerder. De sherry glaasjes voller en voller. We hebben ons echt laten kennen als Bourgondiërs. Na nog een tijd natafelen zijn we toch op tijd in ons bed gedoken. De volgende dag was de zon al volop van de partij, ’t was wel zeer frisjes maar dit beterde snel. Na een stevig ontbijt vlogen we erin voor weer 8 km en om het niet af te leren deden we er ’s namiddags nog eens 8 bij, maar het laatste kwartiertje kregen we er een stortbuit bovenop, we voelden dat het water daar al net zo nat is als in België. Diezelfde namiddag zijn de mensen die voor een fietstochtje gekozen hadden erop uit getrokken voor +/- 30 km. Na het avondeten was er de quiz waar iedereen naar uitgekeken had. De groepjes werden samen gebracht door gekleurde snoepjes uit te delen en iedereen moest leden opzoeken met hetzelfde kleur snoepje, origineel! De spanning werd voelbaar. Je wordt je bewust dat je toch meer had moeten weten, maar daar zijn je partners dan weer voor. Toch waren er soms op het eerste gezicht moeilijke vragen, waar grenzen Nederland en Frankrijk aan elkaar? Welk dier heeft de langste penis? Het was al laat toen de winnaar was gekend: De Paddestoelen, proficiat! Er werd er nog ne goeie opgepakt en soms wel meer dan ene, voor de laatste in het bed duikelde. De volgende dag op schoolreis naar ’s- Hertogenbosch, kortweg Den Bosch genoemd. Het was weer stralend weer maar ijzig koud! Iedereen kreeg een ontvangertje met oortjes toebedeeld waarmee we overal de gidsen zeer goed konden horen, lumineus idee, dat zal zeker nog van pas komen op verdere uitstappen. Drie goede gidsen hebben ons iets wijzer gemaakt van de historische stad. We hebben nog een glimp opgevangen van een viering: de bevrijding van Den Bosch in 1944. Sommigen hebben de toren van de Sint Jan kerk bedwongen. Dan zijn we gaan varen op de binnenbiezen, dit is de Dommel en de AA waar vroeger rioleringen in uitkwamen. Toen we boven stonden te wachten zagen we een politieagent met iets dat leek op een geweer, daarbovenop een ‘ding’ van +/- 60 cm diameter. Plots schoot hij dat af en het ging vertikaal de lucht in, zweefde +/- 12 m. boven het drukke kruispunt en met een boog terug, we hadden voor de eerste keer in ons leven een ‘drone’ gezien! Spannend! ’s Avonds was het feest! Het 10 jarig feest van midweek uitstappen. Het begon al met veel glazen gerinkel en roze cava, een speechke hier en daar en mooie beelden van uitstappen de voorbije 10 jaar. Toen was er de feestmaaltijd, een echte 4 sterren feestmaaltijd! We hebben er ten volle van genoten! Voor de koffie hebben we een gezellig plaatsje gezocht en uit volle borst liedjes gezongen, waaronder een snijdersbank van Hugo en Roos, heel leuk en maar vals zingen! Met de nodige bedankjes kwam er een einde aan de onvergetelijke avond. De volgende dag hebben we er nog snel 8 km bovenop gegooid en na de middag zijn we weer naar huis getrokken. Het was weer voorbij en het mooie weer ook! Maar we zullen er nog lang aan terug denken. Bedankt bestuursleden, dat hebben jullie weer goed gedaan!

Mariette

 dinsdag 22 oktober 2013

woensdag 23 oktober 2013

donderdag 24 oktober 2013 "Schoolreis" bezoek aan 's-Hertogenbosch.

vrijdag 25 oktober 2013

____________________________________

Daguitstap “Museum Lens & Arras”

Het was nog schemerdonker toen onze bus, na het verlaten van de P+R in Melsele, de E17 opdraaide, onderweg voor een dagje Noord-Frankrijk.

Op het programma: een bezoek aan het Louvre in Lens, het oorlogsmonument in Vimy en als afsluiter, Arras, de hoofdplaats van Pas-de-Calais.

Na de gebruikelijke ochtendkoffie in Lens ging het richting de ”dochter van het Louvre”, de tentoonstellingsruimte ontworpen door een Japans architectenbureau. Het resultaat is een locatie, vol van licht, begrensd door eenvoudige lijnen. Door te kiezen voor slechts één verdiep is het een gebouw geworden met centraal de ontvangstruimte, links daarvan de tijdelijke tentoonstellingen, rechts de 'permanente' tentoonstellingsruimte. Het omliggende park is ontworpen om eveneens deel uit te maken van de beleving.

Ondanks het grote bezoekersaantal kreeg ik nooit de indruk dat de ruimte “overvol” was.

De opstelling van de vele werken is heel vindingrijk. De audio-hulp is gratis en heel behulpzaam. De collectie wordt aanschouwelijk gemaakt in een tijdlijn. Meer dan tweehonderd objecten, uit alle periodes. Die worden zodanig gepresenteerd, dat je een reis door de tijd kan maken, van de geschiedenis van de imperia in het Midden Oosten, Egypte, het Griekse en Romeinse Rijk, de Islam en zo tot in Europa. Men wil regelmatig een stukje van deze tijdlijn vervangen, zodat trouwe bezoekers telkens weer nieuwe werken zien.

Het werd 1,5 uur genieten.

Na de lunch ging het richting Vimy, naar de site waarop het oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de gesneuvelde Canadese soldaten in de eerste wereldoorlog.

Op het voetstuk van het monument staan twee pylonen. De ene draagt het esdoornblad van Canada, de ander de “Fleur-de-Lys” van Frankrijk.

Het terrein in de omgeving is een bewaard slagveld, herbebost en begraasd door schapen omwille van het nog steeds aanwezige ontploffingsgevaar.

Onder begeleiding van 2 gidsen wandelden we door een deel van het resterende loopgravenstelsel en kregen we enige uitleg over de toenmalige oorlogstaktiek.

Samen met de gids gingen we 10 meter onder de grond een gangenstelsel in. Destijds verbleven hier soldaten vlak voor ze “the battle of Vimy ridge” ingingen.

Erg indrukwekkend om te zien hoe dit allemaal gemaakt is, de o.m. met de hand uitgehakte  stenen, en om alle verhalen te horen van de gids. Het moeten daar vreselijke tijden geweest zijn, zowel boven als onder de grond. Goed dat we er af en toe bij stilstaan.

Tot slot ging het naar Arras. Dit stadje was gedurende vele eeuwen een grensstad tussen Frankrijk en de Lage Landen en behoorde tot het graafschap Vlaanderen.

Tijdens de eerste Wereldoorlog was Arras niet ver gelegen van het front, en werd daarom zwaar beschadigd. De “Grand'Place”, is al sinds de 11e eeuw de marktplaats van de stad. Oorspronkelijk was de markt omzoomd met houten huizen die vanaf de 17e eeuw door stenen gebouwen werden vervangen. Het belfort van Arras staat het Heldenplein, met hier vooral gildehuizen.

Het was daar, op een zonovergoten terrasje en bij een fris biertje dat ons welgevulde “dagje Noord-Frankrijk” eindigde en we, terug in Edegem, rond 20.30u de parking van Mariënborgh opreden.

Vic G.

Wijnmakerij & Watersnoodmuseum

            In Nieuwdorp (Zuid-Beveland) werden we in de bessensap-, wijn-, jam- en chutneymakerij verwelkomt met een bessenjamcakeje met koffie. Het knus familiebedrijfje van  Boonmans werd 20 jaar geleden opgericht. Ze kweken voornamelijk zwarte bessen die ze doorverkopen aan o.a. Hero en die ze ook zelf persen om er sap en wijn mee te maken. Ze kweken ook wat witte bessen om er hun witte wijn mee te produceren. Zowat alles voor de bessenteelt is er machinaal: bespuiten, plukken, snoeien en onkruid wieden. Enkel de verwerking van de bessen is ambachtelijk.

            Na een sympathieke broodmaaltijd reden we langs een zeegroenten- en zeetongkwekerij over de 5 km lange Zeelandbrug naar het Watersnoodmuseum te Ouwerkerk (Duiveland). Dit museum bestaat uit 4 Phoenix-caissons (19 m. hoog en 70 m. lang) die in 1953 gebruikt werden om er de bres in de Oosterscheldedijk mee te dichten. Engeland had ze te Portsmouth nog op overschot na de Tweede Wereldoorlog. De caissons zijn nu onderling verbonden tot één geheel en vormen een knap staaltje van functionaliteit. In elk van de vier wordt een eigen thema uiteengezet: de feiten, de emoties, de wederopbouw en de toekomst. Ze zijn nog steeds voor tweederde gevuld met zand.

             Bij de dijkbreuken (in totaal 25 km) op 1 / 2 /1953 vielen er in Nederland 1853 doden te betreuren, waaronder de helft van de bevolking van Nieuwerkerk.  Het stroomgat te Ouwerkerk werd pas op 5 / 11 / 1953 als laatste gedicht , zo maar liefst 9 maanden later.

            Na een appeltaart met koffie werd de terugreis aangevat en even na 18h. waren we terug in Mariënborgh.

             Een leuke en zeer interessante daguitstap onder de kundige leiding van de Leo Rombouts!

Leo Simoens

Rupel klei en werf.

Al was het niet zo ver van huis (hiermee bedoel ik natuurlijk Marienborgh) het was toch een zeer interessante, boeiende en leerrijke beleving.

En wat nog het meest opvalt, en dat bij monde van onze gidsen, zowel in het klei en steengedeelte als op de scheepswerf, is de gedrevenheid, de fierheid, trots en waardering om nog niet te spreken van het respect , dat die mensen hebben voor hun voorouders en al die generaties die daar ooit de streek hebben groot gemaakt.

Ons eerste bezoek was de geklasseerde en eigenaardige watertoren Reet-Rumst, waar we op het plateau een enorm zicht hadden , niet alleen over de omgeving, maar vooral over het daadwerkelijk ontginnen van de klei en de verschillende kleuren in de lagen.

Na het verorberen van een koffiekoek  vergezeld van een heerlijk kopje koffie ging het , gezellig wandelend langs de oevers vzn de Rupel, naar het Rupelklei museum, alwaar onze

gids Jean-Pierre, af en toe meesterlijk bijgestaan door Lydia (ook een streekproduct) op een werkelijk entoesiastische wijze ons de hele loop van klei tot baksteen uit de doeken deed.

Ook de erbarmelijke en ongezonde manier van werken kon men aan de hand van de uitgestalde afbeeldingen aanschouwen.

Lekkere maaltijd in ‘Steencaycken waar we tevens konden genieten van het plaatselijk biertje van de Belgica .

Als namiddagactiviteit was voorzien het bezoek aan de scheepswerf “New Belgica”, alwaar we weer met een gedreven gids te doen hadden , die ons in geuren en kleuren de tocht van de Gerlache naar de zuidpool vertelde en ons daarna de beginnende costructie van de replica van de driemaster liet zien.

Tot slot werden er nog enkele, wat zeg ik, menige fles van he Belgica-biertje genuttigd.

Dit was als bijdrage aan het mooie project. En het liep zoetjes binnen.

Dan tenslotte terug naar Marienborgh

Willy

Een dagje Brussel met 50 plus CRE-AcTIEF

Op 25 juli 2013 deden wij een daguitstap naar Brussel. En … dat was prachtig!

Het begon met een treinrit die voor de meeste deelnemers vlekkeloos en stipt verliep. Enkele deelnemers waren minder fortuinlijk. Hun trein bleef halverwege hangen en kwam dus met vertraging aan in Brussel-Centraal.

We begonnen met een schitterende rondleiding in het Librarium van de Koninklijke Bibliotheek, op loopafstand van het station. Voor velen was het een eerste kennismaking die wonderwel heel goed meeviel. We werden meegenomen in de rondgang door twee gemotiveerde, onderlegde gidsen en kregen een kijk in het ontstaan van een boek. We leerden hoe letters uiteindelijk een boek vormen.

Precieuze handschriften, kopijen, manuscripten, boeken en geschriften werden tentoongesteld in verschillende opeenvolgende zalen. Juweeltjes waren het die we te zien kregen, zeker voor hen die van boeken en literatuur houden en dit ook ten zeerste waardeerden.

De lunch hebben we eveneens genomen in het restaurant van de Koninklijke Bibliotheek en dat is beslist een aanrader. De weliswaar eenvoudige gerechten zijn lekker bereid en bovendien heel democratisch van prijs. We kregen zeker genoeg voor ons geld. Niemand vertrok met een hongerig gevoel naar onze volgende afspraak.

We stapten in het zonovergoten Brussel richting het M.E.M. (Museum toegewijd aan Erotiek en Mythologie), een huisje gelegen in een zijstraatje van de Grote Zavel. Hier zagen we een overzicht van erotische kunst in de loop der tijden: van de oudheid tot op heden. Niets werd aan de verbeelding overgelaten!

Het is een private collectie, één van de mooiste van Europa. Het toont zeldzame voorwerpen van allerlei aard: schilderijen, sculpturen, Griekse en Romeinse antikwiteiten, ivoor, Japanse etsen, tekeningen, litho’s en andere curiosa. Man, man, man! Wat hebben we fallussen te zien gekregen en allemaal in volle bloei! Om van de expliciete afbeeldingen van de vrouwtjes nog maar te zwijgen.

We gaven de eigenaar zelfs een paar tips mee, onder meer het plaatsen van spiegeltjes onder bepaalde voorwerpen om de onderkant beter te kunnen zien. Na deze opwindende rondleiding waren we allen toe aan een frisse pint, vooraleer we terug huiswaarts gingen.

Verslag: Mia Pincket

Petanque namiddag

Schitterend weer, gezellige mensen, spanning en een mooi terras.

Spijtig dat zo weinig van onze 50 plussers de sportieve uitdaging van de Alliantie Antwerpse Senioren (AAS) hebben aangenomen. De ploeg “KVE 50+” werd dan maar ‘versterkt’ met enkele bestuursleden van AAS om toch een volwaardige ploeg aan de start te kunnen brengen.

Niemand had kunnen voorspellen dat uit deze ‘samengeraapte’ ploeg de individuele winnaar op het hoogste schavotje zou treden. Dan nog na een spannende finale. Er was een gelijke stand tussen twee. Deze moesten ieder op beurt een bal werpen naar het kleine bolletje. En het was Mieke (Maria) Luypaerdt die er in slaagde de bal tot op 33 mm te werpen. Proficiat Mieke en bedankt voor de versterking van het KVE 50+ Team.

Verder werd Henri Benoy 3^e, Luce Van Strydonck 10^e, Romain Goesaert 26^e, Mariette Schouten 30^e, Alain De Smet 37^e en Mia Pincket 45^e.

In het klassement per club kwamen we er niet aan te pas door te weinig deelnemers en werden we laatste.

Winnaar van de “Trofee Romain Bullens” werd VOP Brasschaat voor TOL (Douane) en Olympic Deurne.

Volgend jaar beter ?

Een bedanking voor de Wijnegem Petanque club is hier zeker op zijn plaats. Zij zorgden voor de opmaak van het klassement, drankvoorziening, petanqueballen en een prachtige infrastructuur (18 binnenbanen en evenveel buitenbanen).

Noot: De trofee kreeg de naam ‘Romain Bullens’ omdat hij de initiatiefnemer was van deze jaarlijkse ontmoeting tussen de aangesloten clubs van de Alliantie Antwerpse Senioren vzw (AAS vzw). Hij overleed op 29 augustus 2011. Hij was lid van KOROM (Koffie Rombouts) en bestuurslid van AAS.

Zijn dochter Marcella reikte de beker uit.

Ieper en Flanders Fields

Zoals gewoonlijk, en ondanks het vroege vertrekuur, alle ingeschrevenen met opstapplaats Mariënborgh reeds ruim voor het vertrekuur in de bus.  Dus goed op tijd vertrokken;  “Wonder o wonder” zonder file onder de Schelde door, en ook op de P&R te Melsele stond de rest van de deelnemers reeds opstappens klaar.  Waarvoor nogmaals dank aan onze leden voor deze goede gewoonte.  Ook het verkeer was al op vakantieniveau en zodoende een twintigtal minuten vroeger dan gepland in Ieper aangekomen.  Toch konden we dadelijk aan de koffie, met weliswaar een klein koekje.

Onder begeleiding van onze twee gidsen werden we, iedereen uitgerust met “poppy bracelet” en “stille gids”, in twee groepen het museum “Flanders Fields” ingeloodst.  De gidsen Danny en Marnick bezorgden ons, in het volledig vernieuwd museum, een intense beleving door het vertellen van persoonlijke verhalen van de kleine man uit de Oorlog 14-18.  Tevens werden we via de meest moderne multimediatoepassingen ondergedompeld in het leven aan het front en geconfronteerd met de  gevolgen van “den Grooten Oorlog”.

Na dikke twee uur oorlog was het tijd om de inwendige mens te versterken met een lunch bij de lokale horeca.  Aan de Grote Markt vergaste restaurant Central ons na de soep op het typisch Ieperse Tapjesvlees en als dessert de Senateurtaart met koffie.

Om 14u00 verschenen daar onze twee gidsen Danny en Marnick  weer, om elk een groep te begeleiden voor een wandeling op en onder de historische Ieperse vestingen.  De beide gedreven gidsen loodsten ons door de best bewaarde vestingen van het land.  Langs de beroemde Menenpoort, de kasteelgracht, de tenaille van de Beer, de Saskamer en het Poortwachtershuis bleven zij ons overstelpen met geschiedenis en zijn anekdotes. Aan de Rijselpoort werd even een pitstop gehouden voor een Vredesbiertje.Daar werd met algemeenheid van stemmen besloten om het geplande korte bezoek aan het Stedelijk Museum te annuleren wegens het prachtige weer en ook omdat men liever verder optrok met de gidsen.  Na nog een passage aan de Bellepoort, het Kruitmagazijn en een stukje historische stad bleek de wandeling bijna een uur langer geduurd dan gepland was.

Toch namen we nog de tijd om in een lokale gelegenheid van een traktatie te genieten.  Er wachtte ons immers nog een flinke busrit.

We mogen besluiten dat we, tot ieders voldoening, in Ieper een mooie en leerrijke dag hebben doorgebracht.

LR

Zomerwandeling Wechelterzande

Het was een prachtige zomerdag. Blauwe hemel, zon, aangename wandeltemperatuur.

Om 9:30 uur stond de koffie of thee al klaar. Stipt om 10 h vertrokken 35 enthousiaste wandelaars aan onze voormiddagwandeling. Op een gezapig tempo trokken we door het prachtig natuurgebied de Breemvennen.

Om 12 uur vervoegden Paula en Herman ons en schoven we aan voor een koude schotel met zalm of geitenkaas. Lekker, toffe bediening, mooie locatie.

Om 13:45 uur gingen we op zoek naar de “blootgatters”. De legende vertelt ons dat een man op zijn nachtelijke tocht door het bos acht naakte vrouwen tegenkwam. Vermoedelijk maakten we te veel lawaai want we zijn ze niet tegengekomen. Wel vonden we het kruis van Blommerschot, dat werd opgericht om “de heksen” te verjagen.

Rond 17 uur, na een toffe wandeling door het natuurreservaat de Kluis – Blommertschot kwamen we moe maar voldaan terug op onze vertrekplaats.

Op het terras van de Brasserie De Nieuwe keizer werd er bij een Duvel, Leffe of koffie nog heel wat bijgepraat.

Ik weet niet meer wanneer de laatsten huiswaarts zijn vertrokken.

Het was weer een prachtige dag dank zij het mooie weer, toffe locatie, lekker eten en vooral een enthousiaste en gezellige groep.

Hugo

10-daagse Rondreis Sicilië

van 17 tot en met 26 mei 2013

Op 17 mei om stipt 6u15 vertrokken we met 44 deelnemers vanuit Edegem naarZaventem,  waar we rond 9u30 opstegen met de Alitalia vlucht naar Milaan Linate .  Na een kleine pauze ging het vlot richting Palermo , waar de bus ons opwachtte voor een rondrit in de oude stad .

Hier bezochten we direct enkele hoogtepunten :  Palazzo dei Normanni : de binnenplaats kun je vanaf de galerij die er omheen loopt, goed bekijken. De kapel met de mozaïekvloeren en plafonds met katholieke voorstellingen in alle kleuren (incl. bladgoud) kun je gewoon binnenlopen. Je mag zelfs foto's met flits maken, zolang je maar niets aanraakt, de schitterende  Cattedrale (oude moskee),de knappe fontein Pretoria, en het lugubere grafmonument Catacombe dei Cappucini,

De catacomben bestaan uit gangen met liggende en staand opgestelde overblijfselen van mensen en skeletten, geordend naar rang en stand, geslacht en leeftijd,  opgevuld met stro.

Tijd om rond 19u00 naar ons eerste hotel Quality President te trekken , gelegen aan de haven . Waarschijnlijk zijn de vier sterren van dit hotel , van de hemel geplukt ..

Gelukkig verbleven we hier slechts voor twee overnachtingen .

De tweede dag vertrokken we richting Monreale,  de kathedraal en de mooie kruisgang uit de 12^de eeuw. Pintje pakken , “lichte lunch” en dan richting Cefalu.

Het zicht vanuit de hoogte op dit stadje was indrukwekkend. Mooi stadje om door te kuieren. Deze prachtig gelegen stad bezit een grootse kathedraal, wellicht de oudste van de Normandische kerken.

s Avonds hebben, we voor de vrijwilligers, een “kleine” wandeling door Palermo  gemaakt, met een optreden van Hugo en Viviane op de tonen van tango muziek ! Na een wat te lange avondwandeling grote dorst ,tijd voor een drankje.

Volgende dag vroeg uit de veren om na het ontbijt te vertrekken naar Marsala - beroemd om zijn bekende  zoete wijn - waar wij een bezoek brachten aan een wijnerie met uiteraard een proevertje van hun rode en witte wijnen. De zon was eveneens van de partij. Na het middagmaal met muzikale begeleiding (waar we allemaal  meezongen), vertrokken we naar Selinunte, waar het prachtig gelegen tempelveld met de ruïnes van acht tempels op ons een grote indruk naliet. Dan in Agrigento aangekomen in het prachtig Hotel Kore 4* in Porto Empédocle, het strand van Agrigento,  waar wij van een zeer verzorgd avondmaal konden genieten ( met  o.a pasta’s, antipasta’s  en zwaardvis). Dit liet weer zien waar de Italianense keuken  goed in is.

,

Volgende dag stond er een onvergetelijk geleid bezoek aan het tempelveld of vallei van het Griekse Akragas (Agrigento), en aan de Grieks- Romeinse woonwijk met het archeologisch museum op het programma.  Na het middagmaal stond er een terugrit naar Argrigento voor een vrije  namiddag,  maar wie wou  - en fit genoeg was - kon   samen met de gids Theo de cathedrale di Argrigento bezoeken (die spijtig genoeg gesloten was door herstellingswerken). Wie ter plaatsen bleef genoot van een frisse pint of een lekker ijsje. Vandaar terug naar  het hotel voor een frisse douche en aperitief.

Na het ontbijt vertrokken we richting Enna.  Met haar ligging op 942 meter boven zeeniveau is Enna, in het hart van Sicilië, de hoogstgelegen provinciestad van Italië. Na een stadswandeling en bezoek aan de opera , daalden  wij terug af naar

Piazza Armerina waar we de ‘Villa Romana del Casale’ bezochten, bekend voor zijn prachtige mozaïeken die ons zeker zullen  bijblijven. Vervolgens reden we door een gevarieerd landschap met stilaan het silhouet van de machtige vulkaan Etna , richting  Taormina,  waar we de komende 5 nachten zouden verblijven in het hotel Sporting Baia 4*, gelegen in Giardini Naxos (Taormina).

Na het ontbijt stond onze nederlandstalige sicilaanse gids Roberto ons op te wachten om de mooie Kathedraal van Catania (Italiaans: Cattedrale di Sant'Agata)  van het aartsbisdom Catania te bezoeken. De kathedraal staat aan de oostzijde van het Piazza del Duomo, en is gewijd aan Agatha van Sicilië, de beschermheilige van de stad, ook bekeken wij de opgravingen van een romeins amfitheater. Wij wandelden  langs de drukke vismarkt en genoten van een zonnig terrasje met het bijhorende natje met zicht op de mooie  Fontana dell'Elefante. We lunchten in   Castello Ursino om vervolgens langs de mooie kust terug te keren naar ons hotel.

Een bezoek aan Sicilië is niet compleet zonder een bezoek aan het vulkanisch gebied van de Etna. De Etna is een van de actiefste vulkanen van West Europa en tot op de dag van vandaag zijn er regelmatig uitbarstingen, de  laatste in 2008. De oost- en noord hellingen bieden een andere aanblik op de vulkaan. Door de bossen oogt het veel groener en er is veel wijnbouw op deze vruchtbare helling van de Etna. Na het dorpje Nicolosi rijdt de bus de vulkaan op. Na ongeveer 10 minuten zie je de eerste sporen van de lava die ooit over het land heeft gestroomd:  een zwarte, kruimige stenen massa hier en daar afgewisseld door begroeiing.

Op 1900 m genoten we van prachtig helder weer maar met zeer veel wind met lage temperatuur tot gevolg. Het beklimmen en rondgang van kleine zijkraters was fascinerend en we hebben er met volle teugen van genoten. Op de terugweg stopten we bij een van de huisjes dat volledig onder de lava verdwenen is  - behalve de dakpannen - door de uitbarsting in 2001. Na de lunch met plaatselijke  specialiteiten reden we terug naar zeeniveau om Taormina  te bezoeken. Onderaan de berg is een groot rangeerterrein voor bussen; van hieruit rijden deze in 10 minuten via een aantal haarspeldbochten naar het centrum. Taormina heeft één hoofdstraat, de Corso Umberto en veel restaurantjes en winkeltjes. Bezoek aan Romeins theater en een prachtig uitzicht over de zee.

Terug in het hotel was er een kleine verrassing voorzien daar een van onze medereizigers, Jeanine,  jarig was en daar hebben wij allen een glas op gedronken.

De laatste dag bezochten we bergstadje Ragusa,  één van de barokke steden in de Val di Noto die op de werelderfgoedlijst van de Unesco staat. Ragusa werd door de aardbeving van 1693 grotendeels verwoest, maar vervolgens in de stijl van de Siciliaanse barok herbouwd. Spijtig dat de kathedraal of dom gesloten was, maar we genoten van de mooie huizen gemaakt in typerende witte tufsteen. Op de terugtocht genoten we van het mooie landschap met appelsien en citroenbomen.  Rond 17.00 uur had de gids , voor de belangstellenden, een boottochtje voorzien rond het schiereiland Taormina.  De zee was een beetje ruw maar zij hebben ervan genoten en bewegende foto’s genomen!!

Het avondmaal was een verrassing georganiseerd door Nicole:  het was een lekker feestmaal en goede wijn.

Spijtig maar de volgende dag stond het vertrek naar Belgie op het programma.  Na een zeer mooie en drukke vakantie met veel geschiedenis,  namen we afscheid van dit mooie Italiaanse eiland, via Rome en doorverbinding naar Brussel.

Bedankt Nicole voor de organisatie het was weer ok in naam van allen.