.

Praatcafé : Ludieke Fotozoektocht

Al vóór 14.00 uur vertrokken de eerste ploegen voor de zoektocht. Voor de start had elke ploeg de keuze uit verschillende vissennamen, zoals paling, karper, haai, rog,………. Dat was meteen hun ploegnaam! Het was toch wel 1 april zeker!

Gewapend met een goed humeur, een bundeltje foto’s , en ook eentje met de vragen  vertrokken ze langs “Gloria” op zoektocht. De eitjes voor de Clarissen hadden hun werk gedaan: het was prachtig lenteweer!

Met de te zoeken apostelnamen hadden de meeste ploegen geen moeite!

Drie verroeste vijzen leverden dan weer extra speurwerk op, ze waren moeilijk te vinden!  Ook het ” jongetje achter een boom” zorgde voor het nodige gezucht en geklaag. De paling, pangasius en kabeljauw werden vlotjes genoteerd op het antwoordblad. Een makro opname van een deurbel, en de link tussen de Paus en Radio Vaticana  waren dan weer de grootste valkuilen  op de zoektocht! Alles bij elkaar waren de speurneuzen toch bijna 3 uur bezig!

Gelukkig werden we daarna vlug bediend op het zonnige terras van De Schorren. Een frisse drank had iedereen wel verdiend! En ondertussen haalden de leden van de jury hun rode balpen boven!

Rond 17.00 uur zorgden Jean-Pierre en Leo in de zaal voor het projecteren van de beelden van de oplossingen. De ploeg van de “Visgraat” en de “ Haai” haalden allebei 27 punten. Maar, het was de ploeg van de “Visgraat” die bijna exact de afstand wist te raden die Willy met de fiets gereden had. Een grote aprilvis-koek was hun beloning. Maar ook de rest presteerde flink, en dus werd iedereen bedacht met een kleiner exemplaar van diezelfde aprilvis-koek.

Het was weeral een gezellige namiddag!

LVS

Poppenteater Van Campen " Fé De Smid"

Samen met een 18-tal 50plussers volgde ik in een afgeladen vol zaaltje één van de laatste voorstellingen van het “Koninklijk Poppentheater van Van Campen”.

Op de bankjes was het van “dicht bijeen is warm” en af en toe hoorde ik met een zucht iemand de benen strekken, maar dit hoort allemaal bij poesjenellentheater. 

De avonturen van Fé De Smid en zijn kompanen zijn gebaseerd op het vertelseltje van “Smidje Smee” en spelen zich af in de buurt van de oude St Rochusstraat, vermaard om haar schuif van het vondelingenhuis, tevens oud zothuis en St Rochuskapel. De oude St Rochusbuurt werd voor de gelegenheid op de poppenvloer terug opgebouwd. 

Mooi volkstheater gebracht in 4 bedrijven en dus een namiddag vol leute en plezier.

Spijtig dat dit prachtig stukje Antwerpse volkscultuur er na 80 jaar mee ophoudt. 

Hopelijk geen “vaarwel” maar een “tot weerziens” voor “De Neus”, “De Schele” en “Den Bult”.

Vic Goelen

zie ook website :

 https://www.antwerpen.be/nl/info/56a61983aba8a7bd838b6a65/neem-afscheid-van-poppenschouwburg-van-campen                   

Winterwandeling Kesselse heide

Door ziekte was het aantal deelnemers herleid tot 25. Onder een waterzonnetje vertrokken we om 10:15 uur voor onze wandeling door de Kesselse Heide. Regelmatig moesten we de wandelpaden omzeilen omdat er teveel water op stond. De sfeer onder de wandelaars was opperbest en zonder uitschuivers en natte voeten waren we rond 12 uur in ons restaurant De Beemden om ons lekker middagmaal te verorberen. Vervolgens trokken we langs de Nete en het Netekanaal verder door de mooie omgeving. Een korte maar krachtige regen- en hagelbui kon ons ook niet tegenhouden. Onze botinnen werden op de proef gesteld. Rond 17 uur waren we terug op onze vertrekplaats. Voor sommigen onder ons was de namiddagwandeling van 9 km misschien iets te lang. Ik beloof om in de toekomst hiermede rekening te houden. Een lekkere warme tas koffie of een Duvel deed deugd. Er werd nog heel wat nagekaart en iedereen ging moe maar tevreden naar huis. Al bij al waren de weergoden ons nog goed gezind geweest.

Hugo

Nieuwjaarsdiner 50 + in het Hof van Reyen

Goede vrienden 

Kerstmis en Nieuwjaar zijn drempels. Ze duiden de overgang aan van een oude periode naar een nieuwe en ze worden omkleed met heidense en godsdienstige rituelen: de kerstboom, de kerstavond, de nieuwjaarsnacht, het vuurwerk om boze geesten te verjagen, de goede wensen en dergelijke meer.

Ook nieuwjaarstoespraken horen thuis in deze opsomming. Zij benadrukken de overgang van het verleden naar de toekomst en brengen alle aanwezigen dichter bij elkaar. Hoewel … iemand zei ooit: de enige goede speech heeft een leuk begin, een mooi einde en niets daar tussenin. 

Zoals jullie in het 50 plus nieuws konden lezen en op de tafelmenu’s kunnen zien, hebben wij de welgemeende wensen van de raad van bestuur van 50 plus CRE-AcTIEF dit jaar in het teken van de wind geplaatst. We formuleerden dit als volgt: 

als vriendschap,genegenheid en liefde de wind volop in de zeilen krijgen, is de overtocht naar geluk snel en veilig gemaakt! We wensen jullie 366 sfeervolle dagen, in goede conditie en gezondheid. Met leuke en boeiende ontmoetingen, hartverwarmende contacten en hoopvolle perspectieven. 

We zijn overtuigd dat vriendschap, genegenheid en liefde essentiële voorwaarden zijn voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid. En op onze leeftijd is een goede gezondheid dan weer mee bepalend bij alles wat we doen. 

Onze wensen gaan dus verder dan een oppervlakkige nieuwjaarsbegroeting. 

We hopen tevens dat jullie gespaard blijven van onheil en tegenspoed. Die wens hebben we in het 50 plus nieuws gesymboliseerd door de gebedsvlaggetjes in de Himalaya, die door het windpaard Ta overal wordt verspreid. Gelet op het feit dat het de laatste weken flink heeft gewaaid, zitten we op dat vlak op rozen. 

We krijgen een schrikkeljaar en op de koop toe begint binnen enkele weken het Chinese jaar van de Aap. Dat belooft !!! Nochtans dient 2016 zich schitterend aan!

• We krijgen een dag gratis erbij.
• We hebben de beste trainer en de beste voetballers en dus worden we met gemak Europees kampioen.
• Onze economie zal bloeien als nooit tevoren want we hebben - volgens de Global Workforce Happiness Index - de gelukkigste werknemers van de hele wereld.
• Volgens een ander onderzoek zijn de dagschotels, die ze bij ons in tavernes serveren, vaak beter dan wat je elders in klasserestaurants voorgeschoteld krijgt. Hopelijk zorgt de invoering van de witte kassa’s niet voor een ommekeer.
• En zelfs al krijgen Vlamingen morgen een negatieve rente op hun spaarboekje, ze zullen het altijd blijven aandikken. Hoewel … misschien komt er toch een kentering. Laatst belde een klant naar de afdeling Vermogensbeheer van zijn bank en vroeg of hij Ali Baba aan de lijn kon krijgen. Toen de medewerker antwoordde dat er op de bank geen Ali Baba werkte, zei hij: ‘geef dan maar een van de andere veertig rovers’. 

Wat onze activiteiten betreft, was 2015 opnieuw een welgevuld en gevarieerd jaar. We boekten mooie resultaten, die geen enkele andere afdeling van KVE kan voorleggen. Toch merken we dat onze vereniging meer en meer vergrijst. Instroom van jongere leden moet daarom een van de belangrijkste aandachtspunten blijven. Ook samenwerkingsverbanden met andere organisaties, zoals we nu bijvoorbeeld doen voor onze wintercyclus, kunnen voor nieuwe impulsen zorgen en tot positieve resultaten leiden. 

Samenwerking tussen verenigingen wordt wel eens vergeleken met een huwelijk. Laatst zat ik op de bus naast een dame met een heel opvallende ring aan haar middelvinger. Toen ik vroeg hoe ze aan de ring kwam antwoordde ze dat het haar trouwring was, die ze van haar man had gekregen. Ik merkte op dat ze de trouwring dan eigenlijk aan de verkeerde vinger droeg. Daarop knikte ze bevestigend en zei: ‘heel juist, maar ik ben ook met de verkeerde man getrouwd.’ We beloven dus selectief te zijn wanneer we met andere verenigingen samenwerken. 

Beste mensen: nieuwjaar is een tijd die we dikwijls associëren met een jaartje ouder worden en met goede voornemens. Daarom wil ik jullie nog twee dingen meegeven. De filmkomiek Bob Hope zei: ‘je wordt pas oud als de kaarsjes meer kosten dan de taart’. Gelet op de huidige prijs van een taart bij de bakker, zijn we dan allemaal nog piepjong. En voor hen die goede voornemens hebben, citeer ik de schrijver Clement Freud: ‘als je stopt met roken, drinken en seks, leef je niet langer; het lijkt alleen langer.'

Ik wens jullie smakelijk eten.

.

Kerstreis Koblenz & Heidelberg

Op 7 dec. 2015 verzamelen 35 welgezinde KVE-50-plussers te Kontich, voor een vierdaagse trip naar Heidelberg. Na een ontbijtstop in Heerlen, krijgen we onderweg van gids Annie interessante uitleg over Aken (Frankische Rijk van K. de Grote), bruinkoolcentrales, wijnstreek van de Ahr, Brug v. Remagen, Eifel-gebergte. Rond 11u komen we aan in Koblenz, gesticht door de Romeinen, aan de samenvloeiing van Moezel en Rijn.

Met het verdrag van Verdun(843) kreeg Lodewijk De Duitser het oostelijk deel van Karel de Grote’s immense rijk. Algauw ontstonden landsstreken (Beieren, Schwaben, Rijnland Palts, Bohemen…) die rivaliseerden om de macht. Rond 950 slaagde Otto I von Saksen erin, zich met steun van de paus, tot eerste keizer van het Heilig Roomse Rijk der Duitse Natie (962-1806) te laten kronen. Later ontstond een systeem waarbij 7 keurvorsten bepaalden wie keizer werd. Koblenz werd toegewezen aan de keurvorst van Trier.

Wandeling aan Deutsches Eck: 3 stukken van de Berlijnse Muur (“Den Opfern der Teilung 1953-1989), reuzen-groot ruiterstandbeeld van Willem I koning van Pruisen die na zijn overwinning tegen Fr. (Napoleon III, Sedan, 1870) uitgeroepen werd tot keizer (van het 2°keizerrijk; het vorige was ontbonden in 1806 door Napoleon), en wel te Versailles, ultieme vernedering voor de fransen, die na W.O.I weerwraak zullen nemen met “ Het Verdrag van Versailles”.

Aan de overzijde van de Rijn: Festung Ehrenbreitstein: 2°grootste rotsburcht, na die van Gibraltar. De Deutsche Ridderorde (M.E., Kruistochten) hield in het Deutsches Ehrenhaus (nu Museum Ludwig) haar 1° vergadering. Door Hortus Conclusus (Le Pouce) naar H. Castorkerk met mooie dwerggalerij aan buitenzijde van het koor. Aan het plein van de St Floriankirche staan drie eeuwenoude huizen; het middelste Kauf- und Tanzhaus (15°E) trekt onze aandacht: in de gevel, onder de klok, steekt de “ogenroller” (een veroordeelde bandiet) 12 x zijn rode tong naar ons uit bij de 12 slagen van het middaguur. Langs de verkeersvrije Marktstrasse (4 gelijkaardige erkergevels aan kruispunt), Jezuietenkerk en –plein, Fontein “Schengel”( onwettige kinderen van franse soldaten, zowat het embleem van de stad, staan ook op de riooldeksels). Historiensaule: 2000jr geschiedenis uitgebeeld in 12 delen.

Na de lunch bij” Augusta “(vrouw van keizer Willem I) aan de Rijn, vertrekken we om 15u naar Heidelberg. Door laaggebergte, geprangd tussen Rijn, Moezel, Ahr en Saar, wijngaarden (Riesling), Die Lorelei, een 60-tal M.E.burchten, de meeste vernield in de 30-jarige oorlog. Tussen 1618 en 1648 heerste grote politieke én religieuze verdeeldheid waarbij grote delen van Duitsland verwoest werden en de bevolking bijna gehalveerd door oorlog, honger en ziekte, én door invallen van franse, zweedse, spaanse…legers. De” Vrede van Westfalen” bracht in 1648 eindelijk rust in een verscheurd en verzwakt land.

Langs Ludwigshafen (hoofdstad v/d chemie) en Mannheim (kwadraats-stratenplan, Carl Benz) zijn we nu in Baden-Wurtenberg, 3° grootste Bundesstaat. We naderen Heidelberg aan de Neckar, “de meest romantische rivier van D.”Onze gids vertelt honderduit over wat we zouden kunnen gezien hebben aan burchten, ruines, monumenten, bruggen, beelden…ware het niet dat de duisternis al om 17 ingevallen was. Rond 18u bereiken we ons hotel Leonardo in de Berheimerstr;, goed gelegen op ca 500m van de Altstadt.

             Di 8 dec. :door de mist rijden we naar Mannheim ; bezoek, met audiofoon, aan het 2°grootste barokkasteel in Europa, tussen 1720 en 1760 gebouwd in opdracht van keurvorsten Karl Philip en Karl Theodor. Om 11u rit door het Odenwald, een oerbos waar de saga van de Nibelungen gesitueerd wordt. Siegfried en Brünhilde komen we niet tegen, wèl zijn hun beelden en die van andere personages in de dorpen onderweg te zien. Lunch in Erbach + bezoek aan het Elfenbeinmuseum. Wandeling door het zeer stemmige stadje + bezoek aan het kasteel van de Graven van Erbach: Hirschgalerie, Antikenkamer, Chinese, Groene en Rode Salon, Oranjezaal (connectie met Huis van Oranje-Nassau), Wapenkamer, en Ridderzaal zeer mooi aangekleed. Ook dit kasteel heeft te lijden gehad tijdens de 30-jarige oorlog, en wel door troepen uit Kroatië! Langs de Nibelungenstr. en de Burchtenroute rijden we terug naar Heidelberg.

             Woe 9 dec.: wandeling door de Altstadt, Alte Brücke met standbeeld van Karl Theodor, en van H.Nepomuk. H.Geestkerk: ooit tegelijk voor katholieken en protestanten; een muur dwars door de kerk, moest hen uit elkaar houden; hij heeft er bijna 200jr gestaan, tot in 1936! Mooie oude gevels, pleintjes, winkelstraten in kerstsfeer. De kabelbaan brengt ons naar het Kasteel van Heidelberg, een enorm complex, deels ruïne, deels gerestaureerd, waar 800jr geschiedenis zich heeft afgespeeld. We horen o.a. het verhaal hoe een piepjonge prinses Elisabeth Stuart, dochter van de schotse koning, uitgehuwelijkt wordt aan Frederik V van de Palts.Na een laatste groet aan wijnmeester Perkeo dalen we de berg af, en na de lunch gaan we naar Bismarckplatz en de Hauptstrasse: met 1,6 km de langste winkel-wandelstr. v. Duitsland. Een zijsprong naar de univ. bibliotheek waar de Manesse-Codex bewaard wordt: ca 1300 Groot Liedboek met prachtig versierde handschriften op perkament; bloemlezing van 2 eeuwen laat M.E. duitse liefdeslyriek (Minnezangers) in middel-hoog-duits. Vrije tijd voor bezoek aan de kerstmarkten.

             dec. Do 10 Terugreis langs de Bergstrasse (Unesco geo natuurpark), parallel aan Rijn, autostrade en spoorweg, tevens Badische Weinstr. (13000ha Spätburgunder) naar Lorch: bezoek aan restanten van Benediktijnerabdij uit 8°E, Nibelungenzaal in Rathaus, St Nathariuskerk, langs joods monument (vroeger synagoge). Nazaten uit USA en Canada van deze joodse families (o.a. Kahn) hebben 9 koperen plaveien in het voetpad laten aanbrengen voor de huizen waar hun voorvaderen ooit woonden. Om 11.30u rijden we verder, via Darmstadt (wetenschapsstad), Rüsselheim (Opel) over de Main naar Wiesbaden: kuuroord, warmwaterbronnen.

Om 13uLimburg an der Lahn in de M.E. gelegen aan een drukke handelsweg; door een labyrinth van kronkelende straatjes met de mooiste vakwerkhuizen, lunch, dan vele trappen omhoog naar de St Georg Dom die met zijn 7 torens gans de omgeving domineert; laat-romaans vroeg gotisch.

Rond 15u vertrekken we naar huis, waar we rond 20u aankomen. We hebben geluk gehad met het weer: geen regen, niet te koud, alleen wat mist in de voormiddagen. Veel gezien, veel bijgeleerd, en… Adieu, of beter: Auf Wiedersehen, Heidelberg, studentenstad aan de Neckar, waar we, althans volgens het liedje, een stukje van ons hart verloren hebben.

Een tevreden Lieve De Roo.

Bloem & Tafelschikking

Eén uur van tevoren waren onze technici Leo en Jean-Pierre al in de weer: scherm opstellen, beamer aansluiten, bedrading voorzien, PC klaarzetten…

Met een doorlopende dia montage op het grote scherm van tekst en foto’s van Hans kregen we tips en tricks voor het super mooi aankleden van een feesttafel, de keuze van een juist bestek en servies en servetten die erbij horen.

Ondertussen liep het zaaltje aardig vol. Tafels werden bedolven onder allerhande bloemschikmateriaal, geknipt tuingroen en bloemen. De realisatie van onze tafelversiering kon beginnen.

Onze “juf”, Jeanine, kwam weer handen te kort om techniek, suggesties, en aanzetjes te geven , maar geduldig als altijd slaagde ze erin om bij iedereen langs te gaan waar haar hulp nodig was. We zagen de oaseblokken stilaan veranderen in mooie kerststukken, die 2 uur later te pronken stonden op de eretafel.

Ondertussen probeerden de mannen de wereldproblemen op te lossen tussen pot en pint! Maar het moet gezegd, bij de opkuis waren ze wel hulpvaardig!

De fotografen legden werkmomenten, resultaten en deelnemers vast op de gevoelige kaart.

We bedankten Jeanine voor haar inzet met een bloemetje, en een drankje na de arbeid was welkom!

LVS

Daguitstap Aalst

Na ½ uur wachten op een verloren gereden echtpaar kon de autobus eindelijk vertrekken naar Aalst. Gelukkig werd de reistijd ruim  ingeschat. Zo konden we toch tijdig in de “Graaf van Egmont” van het erkend streekgerecht : de Aalsterse vlaai, proeven. Het echtpaar dat in Aalst zou aansluiten was stipt op tijd. Na de bedeling van ons audiosysteem volgden de 2 groepen de respectievelijke gidsen op een verkenning door de stad. We kwamen bekende mannen tegen : drukker Dirk Martens, Priester Daens, schrijver Louis Paul Boon en schilder Valerius De Saedeleer.

Imposante gebouwen passeerden de revue . Als  blikvangers :  het schepenhuis met belforttoren, de Borse van Amsterdam en het stadhuis. Ook aan de nooit afgewerkte Sint Martinuskerk brachten we een bezoek. De rondleiding in de stad ging dan verder langs het stedelijk museum. Daar kwamen we meer te weten over de geschiedenis en de typische kenmerken van het Aalsterse carnaval. Op het plein voor het cultuurcentrum De Werf is er een brug over de Dender. De gids vertelde dat aan de overkant vroeger het proletarische deel van de stad gelegen was. Rond 12 uur : aan tafel! In” ’t Filetpurken” kregen we onze lunch, en dat smaakte. De autobus bracht ons daarna naar “Neverland “, een bedrijf waar decors gemaakt worden. Na een kleine rondleiding en uitleg over technieken en materialen, bezochten we ook de grote werkhallen waar reusachtige beelden in piepschuim wachtten op afwerking.  Terug de bus in, en op weg naar het Nationaal brandweermuseum. Michel, brandweerman van dienst, leerde ons op een vlotte en plezierige wijze het verschil tussen ambulances vroeger en nu. Ook kwamen we te weten dat alle blusapparaten niet voor hetzelfde doel gebruikt kunnen worden, dat luchtflessen van nu veel minder zwaar wegen, en dat na chemische verontreiniging de brandweerman met al zijn kleren aan onder de douche gaat.

We bewonderden tientallen brandweerwagens van heel oud, naar oud en naar recent. Tot slot belandden we in de kantine waar een vriendelijke dame ons tegen een geblust prijsje een drankje inschonk. Daarna bracht chauffeur Bob ons veilig weer naar Kontich. Wat ik nog vergat : het weer was prima. En, zoals steeds : we zijn nooit te oud om iets bij te leren!

LVS

Wandelmidweek Oisterwijk (NL)

.

.

Fietsen met Kris in Kalmthout

Volgens de weerberichten leek dinsdag de beste dag te zijn en buiten de soms hevige wind bleek dat inderdaad ook zo te zijn.

De deelnemers waren stip op tijd zodat we om 9.30 uur konden vertrekken. 5 gewone fietsen en 3 elektrische fietsen (5 mannen en drie dames) vertrokken gezwind met wind op kop maar gelukkig goed beschermd door bomen en hagen. Dus dat viel heel goed mee.

De tocht voerde ons langs de prachtige villa’s (kastelen) die hier te bewonderen zijn. Veilig beschermt door hagen en hekken maar die toch voldoende doorkijk toonden. Ook de villawijk in Kapellen riep ver-bewondering op.

Hoogtepunt in deze voormiddag lag ongetwijfeld in het natuurgebied “De Uitlegger” waar we onze eerste stop hielden aan een houten prieeltje. Een hapje en een drankje konden er best in. Het moet gezegd dat dit een prachtig stukje natuur is waar we volop van genoten.

Vandaar via Brasschaat, kapellen en Stabroek naar HollandsPut waar we van onze middag lunch konden genieten. We leerden hier dat veel sla eten helpt om een gezonde lijn te bekomen. Zelfs met frieten !

Holland here we come!  Via enkele kleine dorpjes, mooie dreven en zo rond het Natuurgbied Kalmthoutse Heide” bereikten we Huybergen. Tijd voor een drankje en ja hoor juist op tijd om een regenbui te ontlopen. Dat was pas goede timing!

Na wat warme chocomelk – thee – en natuurlijk Duvel terug op weg langs de Verbindingsweg dwars door de “Kalmthoutse Heide”. Dit was het zwaarste stuk – wind op kop of schuinrechts. Sommige dienden hier toch hun beste krachten aan te spreken.

Gelukkig lag aan het einde van de tocht Taverne De Heidehoeve met open deuren op ons te wachten.

Eerst de fietsen en overtallige kledij opbergen en dan een lekkere versnapering en voor de dorstigen een lekkere pint of zo …

Hier werd zelfs het probleem van pinkende let verlichting op gelost. Waarvoor een fietstocht goed kan zijn.

Met algemeenheid van stemmen kreeg Luce de beker van sportiviteit ! Knap gereden.

Afgesproken werd om onze volgende tocht te organiseren in april 2016.

Technische data:

Vertrek: 9.30 uur

Gemiddelde snelheid: +/- 16,5 km per uur (rusttijden niet inbegrepen)

Rijtijd: +/- 3 uur

3 elektrische fietsen + 5 gewone fietsen (1 koersfiets inbegrepen)

Aankomst: +/- 15 uur

Dank aan Kris voor de voorbereiding van deze mooie tocht. Nog van dat !

Romain

Schatten van schatten

Rik Dupain, van het veilinghuis Amberes, had meer dan de handen vol om alle “schatten” die verzameld werden deskundig te bespreken en te schatten.

Schilderijen, gravures, porselein, vazen, antieke ‘spullen’, een pre historisch telegraaf toestel, een viool, beeldjes, enz. alles kwam onder ‘de hamer’.

Rik ontpopte zich ook tot een geweldig verteller en kon uit zijn uitzonderlijke ervaring

putten om ons boeiend te onderhouden en ‘les’ te geven bij het ontdekken van vervalsingen.

Dat was eens iets anders.

Romain

04/11/2015 tot 08/2015  Citytrip Valencia

Valencia dus, gekend bij iedereen door Europa’s (of ’s werelds) bekendste zanger. Iets met sinaasappelen en in meer volkse versies met bioscopen of zo …. Volgens de vakantiefolders een stad met 300 dagen zonneschijn per jaar.

Vrijdag vier september stonden we al heel vroeg te wachten op een voor ons onbekende parkeerstrook in Kontich. Pas als de bus arriveerden voelden we ons zeker dat we op de juiste plaats stonden. Onbekende mensen stapten uit auto’s richting bus. Onder die mensen een meisje met rode haren. De dochter van een van de medereizigers dachten we. Op de bus werd Roodhaartje voorgesteld als Manuela, onze reisgids. Een goede keuze dachten we, een keuze die later bevestigd werd. Via Eindhoven Airport met de vliegende bus naar Valencia Airport en dan met een gewone bus naar het hotel, in het centrum van de stad. Na de check-in volgde, middels een wandeling, een eerste kennismaking met het centrum van Valencia. De arena voor de stierengevechten (of concerten), het station, de post en de verkeersvrije zone werden een eerste keer verkend. Na een heerlijke maaltijd was er nog mogelijkheid om nog eens rond te wandelen of gebruik maken van het terras dat een slimmerik speciaal voor de dorstige Vlamingen voor de deur van het hotel had neergezet.

Na een superlekker ontbijt startten we op zaterdag met een nieuwe wandeling door de stad. De voornaamste doelwitten van deze wandeling waren de ‘Catedral de la Seo’, en de Iglesia de San Juan del Hospital en de pleintjes die rond dit gebouw liggen. Onderweg werden het station en de post met een grondiger bezoek verkend, vooral het stationsgebouw is met zijn mozaïeken verrassend. Onderweg werd de ‘Horchateria de Santa Catalina’ bezocht en de gekende traditionele drank genuttigd (een geliefde lokale dorstlesser gemaakt van aardamandelen (chufa), water en suiker.  

Na de lekkere lunch was het terug tijd om de benen te strekken richting de drooggelegde rivierbedding van de Túria, nu een langgerekt stadspark. Onderweg botsten we al eens op fitnesstoestellen die door de sterksten, waaronder Vic, werden uitgetest.

Op het einde van het park is een stuk nieuw Valencia gebouwd met ondermeer het operagebouw, het wetenschapspark en het oceanografisch park. Meteen werd duidelijk waarom Spanje zo een diepe crisis heeft gekend. De bus bracht ons naar het hotel en ’s avonds werd de maaltijd in een restaurant genuttigd.

Op zondag bracht de bus ons naar Zagunto, een dorpje buiten Valencia. Trekpleister daar zijn een Romeins theater en de overblijfselen van een fort bovenop een berg. We dienden er wel wat voor over te hebben want het was een steile klim. Na een meer comfortabele afdeling werd er gegeten in een plaatselijk restaurant/museum met als thema treinen en voor de elektriciens een stokoude transformator, waarschijnlijk begin 1900. Op het menu stond ondermeer een superlekker gekruid hammetje.

In de namiddag werd het nabijgelegen Parque Natural de l’Albufera bezocht. Jammer dat de boot nogal wat lawaai maakte waardoor de meeste vogels zich diep verscholen in het riet wegstopten. Na alweer een lekkere maaltijd in het hotel was er nog kans op een avondwandeling of zoals ikzelf, op tijd in bed.

Maandag kondigde zich met lichte regen slecht aan. De voorbije dagen waren we er steeds aan ontsnapt, maar vandaag zouden de hemelsluizen precies niet dicht blijven. Via de overdekte markthal Mercado Colón, een ontwerp van een leerling van Gaudi en met art nouveau kenmerken bestormden we het stadhuis van Valencia en werd de centrale traphal door de voltallige groep bezet voor een groepsfoto. Na het stadhuis terug aan de Valencianen te hebben overhandigd was het tijd om een van de meest indrukwekkende gotische bouwwerken te bezoeken, het Lonja de la Seda, met zijn gigantische gedraaide zuilen.

Daarna was er nog wat tijd over om de Marcado Central te bezoeken, een grote overdekte markthal waar de Pata Negra rijkelijk aanwezig is, maar bijna onbetaalbaar. Tijdens de lunch werden de hemelsluizen rijkelijk open gezet, we waanden ons al in ons eigen landje. Om drenkelingen te vermijden werd de vrije keuze gelaten voor de namiddag. Sommigen gingen terug richting hotel, een deel bezocht het museum voor schone kunsten, Museo San Pio V en drie dapperen namen de taxi naar het oceanografisch park. Het park met het tweede grootste aquarium ter wereld is echt een aanrader en met een halve dag kwamen we nauwelijks toe. Vanwege het slechte weer was er die namiddag geen dolfijnshow, waarschijnlijk zijn ze minder waterbestendig dan hun collega’s in Boudewijnpark.

Na alweer een zeer lekkere maaltijd in het hotel was het tijd om stilaan in te pakken. Dinsdag was immers vertrekdag.

Dinsdagmorgen werd met de autobus de haven van Valencia bezocht en het voormalige Formule 1 circuit. Helaas werden we tijdens de wandeling geconfronteerd met een pijnlijke uitschuiver die Nina een gebroken beentje in de voet bezorgde. Na een wandeling over de pier en voor sommigen het strand was het eindelijk zover. Op het menu stond deze keer een echte Valenciaanse paella. Met volle buiken reden we voldaan terug naar Valencia Airport. De moderne gebouwen van de universiteit konden ons maar matig boeien want de hele bus zong uit volle borst:

Valencia
Waar de sinaasappelen groeien in de gloeiend hete zon
Valencia
Waar de rode rozen bloeien aan de rand van je balkon

Valencia
Waar verliefde paartjes dromen bij een glaasje rode wijn
Valencia
'k Zou zo graag weer in de mooiste stad van Spanje willen zijn

Op de luchthaven van Eindhoven namen we afscheid van Manuela en op de terugweg naar Kontich werden Hugo en Vic met een warm applaus bedankt voor de fijne organisatie.

Das just heeee!

Gegroet en tot de volgende keer

Marc en Hilde

.

Bezoek aan het Stadhuis van Antwerpen.

Dit bezoek aan het Stadhuis werd georganiseerd door de Stad Antwerpen bij gelegenheid van de 450^e verjaardag van dit prachtige renaissance paleis. 2 enthousiaste groepen waren vol verwachting om dit bezoek aan te vatten.

Niet alleen de politieke, culturele, economische en sportieve gebeurtenissen passeren de revue maar ook de bouwkundige snufjes en de huidige mankementen werden getoond. Het gebouw is inderdaad aan een dringende restauratie toe.

Van de schuilkelders via de Trouwzaal, met een herontdekt authentiek harmonium, tot de bovenste verdieping met een onuitgegeven blik op de plechtige koopmanshuizen niets werd ons weerhouden. Eens te meer viel ons de pracht van de verschillende zalen en inkomhal op. Voorwaar een Antwerpenaar mag er fier op zijn.

We besloten dit bezoek met een lekker pintje of zoiets op een zonnig terrasje.

Romain

.

minigolf aan de Dikke Mee.

Prachtig zomerweer. Ideaal om een namiddag gezellig te minigolfen. De omgeving van de “Wilrijkse plein”, daar waar vroeger het bekende café Dikke Mee stond, midden in het groen is natuurlijk een ideale omgeving om de 18 holes af te werken.

‘Hole in one’ en zelfs ‘one in hole’ werd door de kenners gewaardeerd. Er dienden toch moeilijke, ingewikkelde structuren overwonnen te worden. Zelfs een wespensteek kon het plezier niet bederven.

Daarna was hole 19 zeer welkom en werd er nog nagepraat over de geleverde prestaties.

“Krak” van de dag was met voorsprong Jan Van Hoof die toch bekende om stiekem te oefenen met de kleinkinderen aan zee.

Knap zo Jan!

2° Smakelijke trip door Wallonië