Paasbloemstukken maken

Zoals steeds bij een praatcafé  waren onze technici Leo en Jean-Pierre als eersten ter plaatse: scherm opstellen, beamer aansluiten, bedrading voorzien, PC klaarzetten…

Vanaf iets vóór twee zochten de liefhebbers van het bloemschikken zich een plaatsje  aan de lange tafel en liep het zaaltje aardig vol. Volgens de richtlijnen van “JUF” Jeanine had iedere deelnemer het gevraagde materiaal meegebracht : oase, fris tuingroen,  allerhande bloemschikmateriaal, paasversiering, een vaas, en rozen. De realisatie van ons paasstuk kon beginnen.

Onze Jeanine was weeral de geduldige helpster, gaf suggesties waar nodig, en hielp met praktische tips. De oaseblokken in de vazen verdwenen stilaan onder een opvulling van fris groen en paasversiering. Het inbrengen van de rozen gebeurde met een eerder ongewone techniek waardoor ze horizontaal over de vaas hingen.

Onze vorderingen werden gefilmd door Jean-Pierre en Vital , we konden het zelfs volgen op groot scherm! Rond de klok van 4  stonden onze werkstukken op de eretafel te pronken. De fotografen van dienst maakten een mooi groepsportret.

Vele handen maakten dat het opruimen in geen tijd klaar was.

We bedankten Jeanine voor haar inzet met een bloemetje, en een drankje na de arbeid was welkom!

LVS

.

Met ½ uurtje vertraging kon Koen Meirlaen beginnen aan het relaas over zijn verblijf en werkzaamheden op Antarctica.

Zijn verblijf daar was het gevolg van een project dat hij als leraar opzette in zijn school in Deinze. Het AHA project wil leerlingen bewust maken van de klimaatveranderingen die zich de laatste decennia  op onze aarde manifesteren.

Tijdens de 3 maanden die hij verbleef op de basis” Princess Elisabeth” werkte hij mee met pool wetenschappers. Hun onderzoek spitste zich toe op het verklaren van het hoe en waarom van de versnelde opwarming van de aarde.

We kregen ook erg mooie beelden te zien van een biotoop die zoveel anders en extremer is dan de natuur in onze westerse wereld. Het voorbereiden op het overleven in barre omstandigheden bij minus 30° is van groot belang, en vereist o.a. ook  speciale kledij.

Hoe het leven in het zero-emissie station “Princess Elisabeth”  er aan toe ging kwam ook aan bod. Speciaal was wel het verhaal over de recyclage van eigen afval, dat twee dagen nadien als drinkbaar water uit de kraan kwam.

Een mooi en grappig filmpje over het nesten bouwen van  de plaatselijke” pinguïn bevolking” viel wel in de smaak!

Na de pauze stond de klimaatverandering in de kijker met een aantal statistieken en tabellen. Koen Merlaen maakte ons duidelijk dat, als de opwarming aan het huidige tempo verder ging, we ons toch zorgen mochten maken over de toekomst van onze kleinkinderen.

Onze levenswijze aanpassen zal dus nodig worden.

Na het vragenkwartiertje keken we als afsluiter naar  een filmpje, gemaakt door de scholieren zelf , met een oproep tot steun aan het AHA project.

Luce

       ‘Handen van ijs, hart vol vuur’

      door Dixie Dansercoer. 

Wie er niet bij was op deze lezing van  Dixie Dansercoer op zaterdag 17 december mag spijt hebben!!!

Van minuut één tot het einde was zijn verhaal interessant. Ook al kennen we de naam en hebben we er al dikwijls artikels  over gelezen, wanneer het door de persoon zelf kan verteld worden is het zoveel beter.

Hoe hij er is toegekomen van de koude noord- en zuidpool  te willen en kunnen trotseren, de ontberingen, de uitrusting, alles werd uit de doeken gedaan…zelfs op de vraag ‘ TOILETBEZOEK” gaf hij uitleg……voor ons heel simpel, in de vrieskou NIET simpel!

Zo’n expedities lopen niet altijd vlotjes, dat konden we vaststellen aan de prachtige beelden, ijs dat in beweging is en waar er een doorgang moet gezocht worden! Het verschil van ijs tussen noord- en zuidpool, confrontaties met dieren, alles kwam aan bod. Hoe zelfs de kledij zo ontworpen is dat men niet zou transpireren, natte kleding kan men zich niet permitteren in de vrieskou. Tot op de gram is alles berekend want de slede die ze trekken weegt bij de start +/- 100kg. Hoe hun eten speciaal door een team van 6 personen wordt uitgekiend, hoe het verpakt is, te veel om kort samen te vatten.  Risico’s worden tot het minimum beperkt maar in de pure natuur zijn er obstakels die moeten genomen worden. Een pluspunt..men geraakt nu vlugger vooruit met het kitesurfen op sneeuw en met een slede achteraan, een vaardigheid die hij al kende maar nu is aangepast en verbeterd!!

Een expeditie is geen kleine uitstap, die begint al een paar jaar voor men vertrekt met de voorbereidingen, zowel fysiek, mentaal als de samenstelling van de uitrusting.

Het was aangenaam, leerrijk om al die aspecten te aanhoren en we wensen hem voor de volgende expeditie,  zoals  wij zouden zeggen “ een goede reis”!!

Sylvia De Brabander (AASvzw)

Vierdaagse Winterreis

“In het hart van de champagne”

AUBE EN TROYES 

Als je thuis komt van een reis, is de steevaste vraag : “Hoe was het eten ?” en “Hoe was het weer ?”

Wel het eten was op zijn frans, lekker en streekgebonden, vooral onze lunches.  De uitschieter op dit vlak was ons middagmaal op dag drie, toen wij de Abdij van Clairvaux bezochten.  “A la table de Claudine” mochten wij aanschuiven voor een Boeuf Bourgignon met veel wijn en een aperitief van het huis vooraf.

De diners waren steeds in hetzelfde restaurant “Hippopotamus”, een steenworp van ons hotel.  Het was goed, maar soms was het eten niet meer warm.  Gelukkig was er Hugo om er voor te zorgen dat dit werd rechtgezet en dat we een speciale plaats kregen boven, waar we met z’n alle ruim konden zitten. 

Het vier sterren hotel Mercure Troyes Centre was, als wij toekwamen, al volledig in kerstsfeer versierd met vele lichtjes, de kamers waren ruim met goede bedden.  Dit kon niet beter. 

Nu het weer.  In de winter moet het koud zijn met veel zonneschijn en dat was het.  Vier dagen lang.  Hadden wij geluk ! 

De cultuur was met een grote “C”.

Wij bezochten drie kathedralen die van Laon, Troyes en Reims.  Voor mij was Laon de mooiste.  De lichtinval door het opengewerkte triforium was die morgen zo feeëriek dat je er stil van werd.  Ook heel speciaal zijn de ossen op de westelijke torens.  Zij bewijzen eer aan de ossen die de bouwstenen van de kathedraal omhoogtrokken. 

Het bezoek aan de Abdij van Clairvaux, gesticht in 1115 door Bernardus de Fontaine, was zeer de moeite waard.  Het heeft een rijke geschiedenis, die op een heel interessante manier werd verteld door de de lokale gids die ons ook een rondleiding gaf.

In de tijd van Napoleon is het een gevangenis geworden, met erbarmelijke toestanden.

Nu nog steeds is er een gevangenis, maar daar moesten wij gelukkig niet binnen. 

Ook Wereld Oorlog I is aan bod gekomen met Chemin des Dames en het Memorial van Dormans met het ossuarium.  In dit ossuarium staan 130 kisten met daarin de beenderen van naar schatting 1500 soldaten die hier sneuvelden.  Slechts 11 daarvan konden worden geïdentificeerd en hun namen staan op de muur vermeld. 

Het falen van het Franse offensief op de Chemin des Dames, in april 1917, werd in de bus zeer boeiend vertelt door onze gids Annie.  Maar omdat er geen tijd genomen werd om even te stoppen en voeling te hebben met de plaats waar het allemaal is gebeurd, was dit wel even een teleurstelling. 

Dan bezochten wij nog Essoyes, Troyes en Reims. 

In het pittoreske Essoyes deden wij de Renoir wandeling en daarna gingen wij op bezoek bij een champagnehuis in Loches sur Ource “Champagne Richardot”.

Bij de open haard in de rustieke ontvangstsalon kregen wij een heerlijke proeverij en de champagne was elegant en fijn. 

In de gotische stad Troyes, met een stadsplan in de vorm van een champagnekurk, mag je niet voorbij gaan aan de vele gerestaureerde, renaissance vakwerkhuizen.  Breng zeker een bezoek aan de Ruelle de Chats !

Wat wij niet winsten was dat Troyes in de 19^e eeuw een echt technologisch centrum werd van het Franse breigoed, vooral kousen.  Maar zij zijn ook de uitvinders van “de slip”, de onderbroek die wij nu nog allemaal dragen.

Het “Maison de l’Outil” bevat 10.000 werktuigen en is uniek in de wereld. 

In Reims bewonderde wij de kathedraal met de bijzonder, kleurrijke glasramen en de beroemde lachende Engel en de haast pratende levensgrote beelden. 

En als kers op de taart was er de Kerstmarkt van Reims, met zijn vele kraampjes, hapjes en drankjes. 

Dank aan de organisatie en graag tot een volgende keer.

Edith en Gerard

.

Citytrip Praag

De hoofdstad van Tsjechië aan de Moldau, wordt beschouwd als een van de allermooiste en meest bezochte steden van Europa. De kunst- en geschiedenisliefhebbers vinden er ruimschoots hun gading wat betreft gebouwen en monumenten. Maar de stad heeft veel meer troeven: een wandeling door de drukke maar gezellige winkelstraten, het Wenceslasplein, de imposante Karlsbrug, de Joodse wijk, het schitterend kasteelgebied ‘Hradcany’ en typische cafeetjes en restaurants. Ondanks de contrasten vormt de stad toch een harmonieus geheel. Het volledige historische centrum staat op de UNESCO-werelderfgoedlijst.

Dagboek Zestig

Wie zegt dat er geen mensen meer zijn die interesse hebben voor boeken laat staan om de schrijvers ervan, komen van een koude kermis thuis.

68 geïnteresseerde deelnemers volgden muisstil de voordracht door Ingrid Vander Veken over haar boek ‘Dagboek zestig’.

Een heel interessante en mooi opgebouwde voordracht geïllustreerd door enig mooie en soms ontroerende beelden vervolmaakten het geheel. 

Het gezellig interieur van deze taverne L’Entrepot du Congo op de Vlaams Kaai kraakte in zijn voegen bij een over verdiend applaus door de aanwezigen. 

Was jij erbij ? Dan zul je er geen spijt van gehad hebben.

Niet ? dan heb je wat gemist!

Minigolf

Onder een stralende zon boden zich 28 spelers aan waaronder een 5-koppige jeugdige delegatie kleinkinderen. Deze lieten zich echter niet doen want Mateo lukte met zijn eerste slag reeds een ‘hole in one’!

Dit zou tijdens de namiddag ook bij andere spelers overkomen.

We werden ingedeeld in 7 ploegen en dat er tijdens het spel diende bijgetankt spreekt voor zichzelf.

Spannend was het alleszins en buiten vreugdekreten waren er ook wel uitingen van misnoegdheid als dat verdomde balletje het om een of andere reden vertikte niet in het gaatje te willen.

Klassement per ploeg:

Vic Goelen (210) – Kris Van den Bergh (216) – De Maeyer Leo (267) – Jan Van Aken (280) – Vic Peeters (286) – Luce Van Strydonck (289) – Mia Pincket (291)

Klassement individueel:

Mariette Schoutten (49) – Henri Benoy (50) – Paul Wuyts/Vic Goelen/Romain Goesaert (51) ….

Bij de youngsters blonk Mateo uit met 65 punten.

Wanneer een wisselbeker ???

Heel geslaagde plezante namiddag. Hoeft het nog gezegd dat wie van sport, gezelligheid en vriendschap houdt was er bij !!

Tall Ships Race

Eindelijk een dag met mooi weer. Van geluk gesproken.

Dit was een organisatie van de Recreatie Federatie van het KSAH met deelnemers van ESSO - KVE 50+ - Integan – Total – Gevaert – enz.

De voor ons voorbehouden boot ‘Mozart’ werd eerst gevuld vooraleer de 2^e boot ‘Verdi’ met passagiers werd geladen.

Het is de 6^e keer dat de zeilwedstrijd Antwerpen passeert. Van hieruit zeilen ze verder richting zuiden waar ze aanmeren in de havens van Lissabon (Portugal), Cadiz en La Coruna (Spanje).

De klemtoon ligt vooral op het educatieve karakter.

Aan de Tall Ships Races nemen de grootste zeilschepen ter wereld deel.

Bijna 100 schepen lagen gemeerd aan de Scheldekaaien en in de dokken van het Eilandje.

De foto’s hierbij spreken meer dan woorden kunnen !

Romain

Zomerwandeling Lichtaart

De Provence en de valleien van de Rhône en de Saône

Negendaagse cruise

Dag 1 :

Antwerpen - Bourg-en-Bresse

Vertrek in Kontich stipt om 8:00 uur met onze gids  Annie Meiresonne en onze chauffeur Ulrick.

Na de ontbijtstop en enkele tussenstappen bereiken wij Nancy voor de lunch en maken wij eerst een wandeling door de stad.  Hier het verhaal van Stanislas, hij leefde langer dan de koning van Frankrijk voorzien had.  Hij werd 83 jaar.  Mooi plein naar hem genoemd met zijn standbeeld op de centrale plaats.  Verder naar Bourg-en-bresse.  Bezoek aan de abdijkerk waar zich het graf bevindt van Margaretha van Oosterrijk en haar gemaal Philibert Hertog van Savoie.  Overnachting in Hotel Mercure Bourg-en-Bresse.

Dag 2 :

Bourg-en-Bresse - Martigues

Naar Glanum (Glan = Keltische god) voor een bezoek aan de archeologische site.  De eerste salluviaanse bewoners vestigen zich hier in de VIIde en VIde eeuw v. Chr.  De oortjes komen hier goed van pas voor de deskundige uitleg van onze gidse.

Vlakbij, wij gaan er te voet naar toe, in de gemeente Saint-Rémy-de-Provence bezoek aan de instelling “Saint-Paul-de-Mausole” waar Vincent van Gogh heeft verbleven. 

Nadien rijden wij naar Les-Baux-de-Provence dat wij vrij mogen bezoeken.  Het stadje is gebouwd op een kale rots in de Alpilles, 900 meter lang en 200 meter breed.

Rond 18:00 uur aankomst in Martigues.  Na even zoeken hebben wij de aanlegplaats van ons schip “Van Gogh” gevonden.  Onze bagage wordt door het personeel aan boord gebracht.

Dag 3 :   

Martigues – Port Saint Louis – Arles

Om 4:00 uur ’s morgens afvaart in Martigues en een uurtje later de eerste sluis, enkel voor de vroege vogels.  Om 8:00 uur aankomst in Port Saint Louis.  Rondrit door de Camargue en bezoek aan Saintes-Maries-de-la-Mer, bekend voor de heilige Maria’s en de zigeuner heilige Sara.  Lunch aan boord.  In de namiddag bezoek aan Arles met het Amphitheater, ingang betaald door 50+.

’s Avonds is er een welkomsdrink in de salon, maar de kapitein heeft ook een spijtige mededeling.  Zij mogen voor de veiligheid niet meer varen met gasten aan boord wegens te veel stroming en te veel en te woest water.

Zeer verzorgd diner aan boord en wij blijven in Arles liggen.

Dag 4 :

Arles – Saint-Etienne de Sorts

8:00 uur iedereen van boord, het schip vaart zonder toeristen naar Avignon.  Wij maken onze geplande uitstappen vanuit Arles, met de bus dus naar Avignon.  Bezoek aan de stad en vrij bezoek aan het “Palais des Papes”.  Verder wandeling naar de bekende “Pont d’Avignon” met het verhaal van de steen die over de Rhone werd geworpen.  Na de lunch, in een restaurant onderweg, nemen wij geen dessert maar vertrekken snel naar de boot voor de voetbal.  België – Ierland  3-0.

De boot is aangemeerd in Saint-Etienne de Sorts waar wij dineren en overnachten.

Dag 5 :

Saint-Etienne de Sorts – Viviers – Le Pouzin

8:00 uur Vertrek met bus voor een rondrit door de Ardeche.  Stop aan Vallon Pont d’Arc en terug langs de gorges.  Lunch om 13:00 in Viviers aan boord van het schip.  In de namiddag een excursie in de Vercors.  Bezoek aan de “Donjon” , de hoogste van Frankrijk, nadien “Col de Rousset” in de wolken.  Terug gaan wij langs de hangende huizen van Pont en Royans.

Diner in Le Pouzin waar de boot is aangemeerd.

Dag 6 :

Le Pouzin – Vienne

Vertrek met bus om 8:40 uur.

Tournon : stadswandeling met Nederlandse gidse.  Bezoek aan het kasteel met wijn en “bijhorende” chocolade proeving.

Lunch in restaurant La Terrine Auberge Paysanne te Mercurol.

Namiddag bezoek aan Vienne eveneens met gidse.  Diner en overnachting aan boord te Vienne.

Dag 7 :

Vienne – Lyon

9:00 uur vertrek met de bus naar Lyon.

In de voormiddag de “Muren van Lyon”.  Indrukwekkend zijn “Les Maison des Canuts” – “La Fresque des Lyonnais – “Le bibliothèque”.  Spijtig genoeg is er geen tijd meer om langs de Halle van Bocuse te rijden voor een tas koffie.

Na de lunch, aan boord , gaan wij te voet naar het oude centrum van Lyon om in de arbeiderswijk La Croix-Rousse de “traboules” te ontdekken.

Daarna gaan wij via de finiculaire de heuvel op voor een bezoek aan de Basilique Notre-Dame de Fourvière.

Het diner is extra lekker tijdens de “Farewell Evening” en de aperitieven en wijnen uitstekend.

Dag 8 :

Lyon – Salins-les-Bains – Besançon

Vertrek om 8:00 uur naar Besançon met onderweg een bezoek aan Salins les Bains, een vroegere zoutwinning uit pekelwater.  Aperitief Cava en lekkere lunch.

Nadien brengen wij een bezoek aan “Saline Royale”, zoals bij elk bezoek voor de ene te kort en voor de andere te lang.

Diner in het hotel Ibis Styles in Bersançon.  Na het diner is er voor de liefhebbers voetbal en voor de andere een babbel in de tuin en een rustige nacht.

Dag 9 :

Besançon – Chaumont – Antwerpen

Via Chaumont rijden wij richting België.  In Chaumont maken wij een wandeling door de stad met bezoek aan de kathedraal en bewonderen wij de gerestaureerde “Halles”.  Lunch ter plaatse en verder huiswaarts.

Een mooie reis waarin de natuur de baas was !

.

Historisch Mechelen & horlogemuseum.

In het Bourgondisch tijdperk speelde Mechelen een belangrijke politieke en economische rol. Vele historische gebouwen getuigen daarvan. De lijst is lang: de Sint-Romboutskathedraal, de paleizen van Margareta van Oostenrijk en Margaretha van York, het paleis van de Grote Raad en nog veel meer. We volgen onze gidsen doorheen het 16^de-eeuwse Mechelen.

In de namiddag bezoeken we het horlogemuseum. Daar wordt de collectie van Jozef Op de Beeck en dochter Elke tentoongesteld. Beide zijn restaurateurs van antieke klokken en horloges. Hier kun je een duizendtal tijdsmeters zien van de 17^de eeuw tot vandaag: zandlopers, polshorloges, mysterieuze klokken, torenuurwerken en meer.

http://www.horlogeriemuseum.be/gallery/photogallery.html 

.

Bedrijfsbezoek aan Elia.

 Op di. 17 mei gingen we op eigen kracht op bezoek bij ELIA, de beheerder van het Belgische transportnet of het hoogspanningsnet van 30 kV tot 380 kV. Daar het met de trein altijd een beetje reizen is, kwamen de treinreizigers net om 14 uur aan.

Na de ingangscontrole werden we naar een conferentiezaal geleid, waar onze vooraf gestelde, vooral technische vragen, uitgebreid werden beantwoord door een deskundige en daarna kregen we een slidesshow van een gidse.

Zo kwamen we o.a. te weten dat: 

• België, Nederland, Duitsland, Frankrijk en Luxemburg als één net kunnen beschouwd worden: een “koperen plaat”. Dit maakt dat gebeurtenissen in die landen van grote invloed zijn op het Belgische net. Er moeten dus goede afspraken gemaakt worden tussen de verschillende netbeheerders om de stabiliteit van het net te kunnen garanderen.
• Er tussen Groot-Brittannië en Duitsland een gelijkstroomverbinding zal gebouwd worden. gelijkstroom, om zo weinig mogelijk verliezen te hebben.
• Het huidige aandeel van zonne-energie ongeveer 2.950 MW en van windenergie ongeveer 1.830 MW is. Omdat deze productiecapaciteit onvoorspelbaar is, vormt dit een grote uitdaging voor het beheer van het hoogspanningsnet. Elia volgt dan ook de weersvoor -spellingen op de voet.
• De huidige toestand van het productiepark er toe leidt dat, vooral in periodes van lage wind - en zonneproductie, men aangewezen is op de invoer van elektriciteit uit de buurlanden. Elia neemt aan dat op de kritieke momenten in de winter er minstens 2700 MW energie ingevoerd zal kunnen worden, tegenover een totale verbruikspiek van ongeveer 13500 MW.
• De waterkrachtcentrale van Coo dringend moet worden uitgebreid om de netstabiliteit beter te kunnen verzekeren en dat men nu soms tergelijkertijd met één turbine pompt en met de andere produceert.
• Er producenten en afnemers zijn, waarmee men contracten heeft afgesloten om hun productie of verbruik te verhogen of te verlagen om zo de stabiliteit van het net te kunnen garanderen.
• Elia allerlei gegevens i.v.m. het net ter beschikking stelt aan alle gebruikers van het net om de concurrentie ten volle te laten spelen.  www.elia.be/nl

Na deze uiteenzetting werden we in twee groepen gesplitst, maar de beide groepen kregen uitleg over de dispatching en over de aanwezige hoogspanningspost. We kregen ook nog een drankje. 

De hoogspanningspost op het terrein van Elia dient als opleidingspost en wordt  gevoed door één stroomloze hoogspanningskabel. Er zijn wel verscheidene railstelsels. Verder is deze post uitgerust met zowel de oudste (tot 80 jaar) als met de nieuwste onderdelen, waarmee het hoogspanningsnet vandaag is opgebouwd. Zo zijn de nieuwste armen van de hoogspanningslijnen in polyester, waardoor er geen isolatoren meer nodig zijn en ze zijn ook veel korter  dan de huidige. Verder wordt nu o.a. aan de hand van trillingsmetingen op de kabel, continu de maximale toegelaten stroom bepaald. Hierdoor heeft men de capaciteit van het net kunnen verhogen.

Na het verkrijgen van al deze interessante informatie, gingen we tevreden naar huis.

Tuur Pauwels

Volgende vragen en antwoorden kwamen aan bod.

1/ Wat is de relatie tussen Electrabel, andere producenten en ELIA als verdeler?

Dit hangt af van het aantal elementen die aanwezig zijn. De vraag die zich stelt is hoeveel energie-invoer en hoeveel energie-reserve dat aanwezig is. Bijvoorbeeld werd in november- december 2015 3500 MWatt ingevoerd vanuit het buitenland. Een maximum van 3800 MWatt werd genoteerd.

Anderzijds hebben we het element van hoeveel energie er kan overgedragen worden over de hoogspanningslijnen. Zo bestaat er de beperking van maximum toegelaten temperatuur van de hoogspanningslijn die maximum 75 °C mag bedragen.

Door het installeren van faseshift transformers aan de grenzen en het installeren van ampacimons ( www.ampacimon.com ) is de mogelijkheid ontstaan om de energieoverdracht op de bestaande lijnen te verhogen. Zie figuur “ belastbaarheid van netten”.

Faseshift transformers werken als een soort waterkraan die de energiefluxen kunnen sturen zodat de elektriciteit meer verdeelt loopt over de lijnen. Zie figuur “ congestie van netten”.

De ampacimon is een trillingscapteur op de lijn aangebracht. Het principe is gelijk aan deze van een snaar op een gitaar. Een gespannen snaar heeft een ander trillingsgedrag dan een minder gespannen snaar. Een hoogspanningslijn die opwarmt zal meer doorhangen en daardoor een ander trillingsgedrag hebben. Door de detectie van deze verandering kan men ook de energiedoorvoeren sturen.

2/ Wie bepaalt het evenwicht tussen de productie en de verdeling?

Ieder heeft zijn rol in te vullen. Zo ziet ELIA ieder die fysisch gekoppeld is aan het net als klant. Zo zijn Electrabel, Luminus,  …….., BASF, NMBS,…….zijn klanten. Er zijn ook doorvoerklanten die het net gebruiken om energie door te voeren. Elke klant heeft een verantwoordelijke, in België noemt men dit ARP ( Acces responsible party) in andere landen BRP ( Balance responsible party). De globale verantwoordelijkheid van ELIA is het bewaren van het evenwicht op het net. Zo bestaat er bijvoorbeeld een afspraak dat de centrale van Drogenbos een blackstart centrale is.

3/ Wie belt wie ingeval van black out?

Black out hier stelt zich de vraag wie doet wat. In België zijn er drie controlecentra´s; Gembloux Merksem en Vilvoorde.

Bij black-out kijkt men in volgorde;

1. Is er spanning in het buitenland
2. Is er 380 kV of 150kV aanwezig op het net
3. Black-start of eilandbedrijf

Parallel werken er crisiscellen die vooral de communicatie verzorgen omtrent herstellingen, defecten, voortgang netheropbouw.   

4/ Wat is de invloed van electrisch rijden op het electriciteitsnet?

De invloed zal vooral op het distributienet voelbaar zijn en in mindere mate op het hoogspanningsnet.

5/ Wat betekent intelligent net op het hoogspanningsnet?

Zogenaamd smart-grid is vooral probleem voor distributie.

Op het hoogspanningsnet is het probleem van congestie van de lijnen. Is er teveel productie dan waar opslagen. Is er grote vraag hoe energie aanvoeren.

Via de faseshifters kan de stroom gestuurd worden.

Men kan de gebruikers sturen.  Dit is echter nog te regelen.

Automatische regelingen. Bijvoorbeeld wordt door VFR ( very fast reserve) regeling het net stabiel gehouden.

6/ Wat bepaalt de prijs van hun product ( verdeling)?

ELIA is een gecontroleerde monopolie. De opbrengst is daardoor gekend. De vraag is hoe wordt de opbrengst verdeeld.

De opbrengst gaat naar;

-          Werkingskost

-          Aankoop van energie voor black- start

-          Ontwikkelingskost en uitbreiding net

-          Strategische reserve

-          Onderhoud van het net

Wie betaalt wat? Er worden afspraken gemaakt voor een periode van 4 jaar. Men bepaald een bedrag voor actief vermogen en voor reactief vermogen.

7/ Dashboard van ELIA.

Zie website ELIA

8/ Invloed van een hoogspanningslijn op de omgeving en mens.

Zie website ELIA     www.elia.be/nl

Hugo Koens

Bezoek Waterbouwkundig Laboratorium

.