Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Niettegenstaande m'n continu gekuch... ja dat duurt altijd lang bij mij voor de laatste resten van een bronchitis weggewaaid zijn... voel ik me toch al een ietsiepietsie beter... de reden... ik heb gisteren even m'n reukorgaan buiten de deur gestoken... gewoon om voer aan te halen want mijn huismuizen begonnen luid te protesteren... niks meer te vreten... we hadden ons stilaan een weg gegeten door de beschikbare voorraad diepvries en fruit... mijn kasten zijn terug gevuld en vandaag heb ik me naar de bib laten rijden want ook ook daar had ik me doorheen gewerkt... wat doe je anders als je gedwongen binnen zit... enne... zoals Boke het ook schreef... zonder een stapel wachtende boeken voel ik me ongemakkelijk en bloot als een geplukt kieken... die 10 stuks lectuur liggen me verlokkelijk toe te pinken en ik voel me in hoopvolle verwachting... maar eerst moet ik nog wat karweitjes afmaken voor ik me op de stapel kan storten...voor de rest heb ik niets te melden... ik heb een woedend mailtje naar GvA gestuurd maar verwacht natuurlijk geen antwoord... wat de verkiezingen ons gaan brengen moeten we nog afwachten... gaat er veel veranderen... ik betwijfel het... intussen blijven de reclame folders van de verscheidene partijen maar binnen stromen... de ene al beloftevoller dan de andere... jammer voor hen ben ik met het klimmen der jaren ook m'n goedgelovigheid kwijtgeraakt... als je A moet geloven gaan ze er met de grove bezem door... waardoor... toen ik naar de bib ging deze voormiddag had ik de indruk door een mestvaalt te waden... de straten in mijn gemeente zijn de laatste jaren één voor één gerenoveerd... dit met hoge kosten... en moet je zien hoe vies ze erbij liggen... wat doe je eraan... niks toch... ja voor je eigen deur keren kan nog.
Ik krijg sinds enkele maanden van Gazet van Antwerpen de digitale krant toegestuurd... daarop kan je op bepaalde berichten een reactie zetten... je moet aan bepaalde voorwaarden voldoen... niet schelden... je mede-reageerders niet schofferen... OK allemaal heel begrijpelijk... een tijd geleden reageerde ik op een van die berichten... op een volstrekt correcte manier en kreeg een mail waarin me werd medegedeeld dat mijn bericht geschrapt werd wegens niet correct... ???... ik weet nog niet waarom... nu eergisteren las ik de reacties op een van hun artikels en daar werd duchtig gescholden op N-VA met lieflijke benamingen als "den dikke" "diene zagevent" "altijd maar Calimero uithangen" en dies meer... toen ik hierop schreef dat dit gescheld kinderachtig is en zo meer... hieronder de afgeprinte versie... kreeg ik weeral van GvA een mail dat mijn bericht werd geschrapt... dus schelden op bepaalde personen MAG als het maar de juiste personen zijn... hen verdedigen MAG NIET... waar blijft de geloofwaardigheid en onpartijdigheid van GvA.. leg me dàt eens uit... ik heb hen dat dan ook geschreven maar verwacht natuurlijk geen antwoord. Hierbij mijn reactie :
Ligt het aan mij of is het gewoon censuur... ik krijg het bericht van GvA gewoon hier niet op... daarom zal ik het schrijven :
Mijn reactie : Wat een kinderachtig gescheld hier soms, je hebt het of je hebt het niet voor iemand maar stop dat gescheld als "dikke" en "zager" en zo... het is alleen onrechtvaardig dat sommige partijen gewoon onder de mat geveegd worden, geheel ondemocratisch, geef ze de kans iets te bewijzen en dan vallen ze misschien door de mand of niet, wacht tot je mag gaan stemmen
Toen ik deze ochtend in alle vroegte...véél te vroeg helaas... half wakker lag te soezen... kreeg ik plots een lumineus idee voor m'n blog... ben terug in slaap gesukkeld en helaas... het idee is vervlogen... dat gebeurt me nu regelmatig zie... zo heel vroeg krijg ik diepzinnige gedachten die... eens m'n bed uit... in rook oplossen... ik zal er mee moeten leren leven zoals met heel wat zaken die me niet bevallen... dan maar eventjes de aandachtige lezers op de hoogte houden van het reilen en zeilen van ondergetekende... dat reil- en zeilwerk heeft zich voornamelijk in bovengenoemd bed afgespeeld... na vrijdag toch nog een aangenaam terrasjes-namiddaagske te hebben meegepikt... en zaterdag te hebben gepetanqued... ben ik even na de middag m'n bed ingeduikeld want ik voelde me niet in m'n hum... dat bed heb ik 2 volle dagen niet verlaten tenzij het was voor een plasje en de nodige pillen... het is dan eens prachtig weer en bibi ligt te bed met een knoert van een bronchitis... ben zojuist bij onze huisarts geweest en die schreef me antibiotica voor en volgende week terug op controle... de lopende zaken worden voorlopig op het schap gezet... voor mij althans... tot ik weer mijn niet-kuchende oude zelf ben.
Kreeg gisteren van een vriendin een mail toegestuurd met als bijlage de laatste collectie van een of andere mode-pipo... kleurenblindheid komt alleen bij mannen voor las ik eens... aangezien de meeste mode-goeroes mannen zijn begin ik duchtig te denken dat die gasten allemaal wel een kink in hun kleurenbesef hebben... en met hen een groot deel van de huidige generatie jongeren... wat je allemaal niet te zien krijgt als je enkele uren op een terrasje zit... het begint je soms te duizelen... het kan ook aan mij liggen hoor... ik ben nog opgevoed met strikte normen... ruiten en bloemen NIET mengen... rood en oranje IDEM... en nog zo'n hele resem taboes... het maakt je natuurlijk uiterst behoedzaam en je krijgt de neiging je ietwat saai te kleden... het is wel wennen.
Voor vandaag heb ik genoeg inspanningen geleverd... ik trek me terug in m'n zetel met een boek... jaja ben teruggekeerd naar m'n eerste liefde... boeken... die kunnen je even uit de werkelijkheid halen... tot later nog eens mannekes!!!
Na doorstane transpiratie-tijden begin ik stilaan terug m'n eigen zichzelve te worden... stilaan zeg ik want deze laatste week ben ik zo braaf geweest dat het m'n oren uitkomt... zondag niet naar de golf omdat het regende en ook omdat ik gewoon geen zin had om me te verplaatsen... gisteren mijn kroost gevoed... zoon had vakantie en kon daardoor ook eens mee genieten van moeders pappot... nu het was geen pap hoor... te warm om het fornuis te gebruiken dus kregen ze een koude schotel opgediend met als dessert een assortiment taartjes uit de diepvries... ik heb die wèl eerst ontdooid vooraleer ze op te dienen... haha... het was echt een maaltijd "van de luie huisvrouw" zoals een vriend van ons het eens plastisch beschreef... in mijn jonge jaren zou ik krom gestaan hebben van schuldgevoelens... die tijd is gelukkig voorbij... vandaag rust ik uit van de gedane inspanningen... oeps... en pep mezelf op voor de tandarts morgen... kies eruit of restaureren... wat gaat het worden... voor de rest weer geen nieuws... zoals ik al zegde... ik ben zo braaf dat ik er zelf van walg... maar wacht... eens die tand in orde ga ik terug de hort op!
Ik twijfelde of ik de moeite zou nemen iets te schrijven want zo te zien is iedereen hier in rook opgegaan maar ja... heb zonet een grote strijk gepleegd (amaai mennen amaai was dàt zweten) en ik zette me bij den Buddy om effe op adem te komen en vermits ik hier dan tòch ben kan ik evengoed iets neerzetten... voilà... dit was het dan... heb niets anders te melden dan dat ik me HOT voel... maar dat is waarschijnlijk geen verrassend nieuws... ik trek me dus terug en weer aan de fles... doei!!!
Ik hoorde zojuist dat de volgende dagen ietwat koeler worden... mij ga je niet horen klagen dan... ik hou wel van wat zon maar ze mag ook weer niet overdrijven... de voorgaande hete dagen hebben me zowat tot op het bot uitgeknepen... er schiet niets meer over dan een uitgewrongen lap... pardon... uitgewrongen is niet het juiste woord... er blijft water uit me stromen... ik probeer het peil in evenwicht te houden door doorlopend bij te tanken maar tevergeefs... niettegenstaande mijn strijd tegen de uitdroging had ik een ietwat drukke week... woensdag met de kinderen Moederdag gaan vieren met een etentje... besproeid met een lekker wijntje... donderdag de brieven voor de club de deur uitgewerkt... ben ik weer even gerust... dan vrijdag de tocht naar Brussel... ik zat al van voor de middag met maagpijn van de zenuwen want elke keer loopt er wel iets mis... en het was weer van dattum... hoewel ik doorlopend riep tegen 't manneke : RECHTDOOR RIJDEN... zag hij weer kans de verkeerde afslag te nemen met alle miserie vandien... en dan koppig volhouden dat HIJ goed zat en IK verkeerd... waarom kunnen mannen nooit ongelijk bekennen... na veel omwegen en de weg vragen aan iedereen die we te pakken konden nemen zijn we tenslotte bij de vrienden aanbeland..; we hebben er gezellig in de tuin gezeten en gegeten... toen het tijd werd voor de terugtocht was het weer van dattum... de volgende dag kwam zoonlief met mijn moederdag-geschenk aanzetten... een GSP... we hebben hem vandaag uitgetest en de Hollandse dame op dat ding heeft ons van de golf goedgunstig naar ons huis geloodst... goed voor wanneer we ooit eens niet meer weten waar we wonen... als ik al eens over een GPS sprak vond manlief het niet nodig want hij weet het altijd wel beter maar nu we dat ding hebben zit hij verlekkerd naar die Hollandse juffrouw te luisteren en doet braaf wat ze zegt... tot hiertoe dan toch.
De rest van deze hete dagen hebben we doorgebracht in liggende toestand in onze tuin... met regelmatig een tocht naar binnen om het inwendige te verfrissen... ik ga zo dadelijk nog eens bijtanken voor ik het bed induik.
Tot mijn afgrijzen ontdekte ik zonet dat ik alweer achteraan kom hupsen met mijn blog... de tijd vliedt en wij zwemmen er op "zijn hondjes" achter... waarmee ik wil zeggen dat ik het gewoon niet meer bij kan houden... enfin niets aan te doen... beter laat dan nooit toch... niet dat er veel te vertellen is... alleen dat het nu toch zomert en ik eindelijk eens enkele namiddagen heb kunnen genieten van de rust en het vogelgesjirp in mijn tuintje... tenminste als niet een of andere buurman de onzalige gedachte heeft zijn gazon te gaan maaien... waarom die mannen dat perse in de namiddag moeten doen gaat mijn verstand teboven... petanque en golf gingen gewoon door in een zalig temperatuurtje... voor mij dan toch want ik hoorde rondom mij toch wat gemor over die koude wind... tja... wat 't manneke betreft die kreunt en steunt dapper verder... we overdachten acupunctuur maar de betreffende persoon is natuurlijk in verlof... echt geen goeie periode om in panne te vallen... iedereen zit ergens te bakken in zuidelijke streken... dan maar wachten op het verdict van de neuroloog in september... mijn afgebroken kies moet ook wachten tot einde van deze maand... intussen eet ik heel profijtelijk en traag en ook minder want na een half uur kauwen op één hap ben ik het beu en is mijn goesting over... haha... zo heeft alles ook een voordeel... ik spaar eten uit om de tandarts te kunnen betalen... onze clubvoorzitter kwam me intussen werk geven... die man weet zijn momenten goed te kiezen... zitten we maanden in de regen en dan als het eindelijk zomert komt hij af met werk dat natuurlijk dringend af moet... dus ben ik in de voormiddag vroeg aan de slag gegaan... de namiddag was voor ontspanning... en dan 's avonds weer werken... gezien de olympiade toestanden was er toch geen kans voor mij om aan de TV te geraken want die was constant bezet door 't manneke... ik heb zojuist nog wat gewerkt en nu is het wachten op telefoontje van mijn "baas" op de laatste instructies... als die binnen zijn kan ik het boeltje afwerken en naar het copycenter trekken... zal weer blij zijn als heel die reutemeteut de deur uit is... vrijdag trekken we naar Brussel... onze vrienden daar bezoeken... ben benieuwd of we het gaan halen van de eerste keer... ooit namen we 2x de verkeerde afslag met alle ellende van dien... tja Brussel ligt echt niet in onze bovenste schuif... nu moet ik dringend manlief gaan voederen... tot later nog eens!!!
Effe rust.. dacht ik... na een drukke week van minder aangename zaken zoals bezoekjes aan kliniek en dokter voor 't manneke... en afgesloten door een ontspannende namiddag met de blogmaatjes... dacht ik even op m'n lauweren te gaan rusten... jawadde... heb die lauweren niet kunnen vinden... toen ik zaterdagnamiddag een zonde wilde begaan en een chocolaatje in m'n mond stopte kreeg ik zelfs de tijd niet om te proeven... plots klonk er een oorverdovend gekraak uit desbetreffende opening... ontzet spuwde ik de hele boel uit met inbegrip van chocola en een halve kies... een ravage mannekes... die kies... de laatste die ik nog over had aan die kant... was tot op het tandvlees afgebroken samen met de vulling... nu moet ik eten met een half gebit en ik zit dus uuuuuren aan tafel zeer zuinigjes te kauwen... gggrrrr... het probleem is nu mijn tandarts te pakken te krijgen en ze te overhalen me te helpen voor ik nog vel over been ben... vandaag lukte het alvast niet... morgen nog eens proberen.
En of dat nog niet genoeg is... deze ochtend merkten we tot onze ontzetting een nest maden die uit de vuilemmer in de keuken kropen... blijkbaar heeft er weer zo'n rotvlieg kans gezien in die bak te kruipen en er haar kroost te deponeren... ik kon dus op m'n nuchtere maag... gelukkig maar dat ik nog niet gegeten had... in de keuken rondkruipen om die beesten te vangen... al gruwelend en knarsetandend... allee voor zover dat mogelijk is met een half gebit... en die beesten zijn verdomd rap hoor... terwijl poes er uiterst geïnteresseerd bijzat... WIL DE VROUW SOMS SPELEN???
Een uurtje later... na het ontbijt... kreeg ik telefoon van onze voorzitter... weer werk aan de winkel voor mij... er komen dus nog drukke dagen... wat onze 4-daagse trip naar Somerset betreft... die is van de baan geveegd... in plaats daarvan mogen we de neuroloog gaan bezoeken die ons moet uitleggen of er iets te doen is aan de rug van 't manneke... we hopen het natuurlijk maar het bijgevoegde rapport bij de MRI scan sprak van "degeneratieve zus en zo"... dan weet je het wel... versleten werk!
Intussen neem ik het er nog even van... speel wat met den Buddy... plaag de kat... vertroetel het manneke... allee dat ga ik zo dadelijk doen na afsluiting van mijn blog... ik heb gelukkig zaterdag en zondag nog kunnen petanquen en golfen... jaja ne mens moet op tijd gelucht worden he.
Nu niet direct gaan roepen van "dat mens is ook nooit content" he maar ik zit hier al te puffen van de warmte... kan IK eraan doen dat ik een noord-type ben... ben dan ook in hartje winter geboren... niet dat ik gek ben op sneeuw, ijzel en regen hoor... edoch (vind ik altijd zo'n statig woord) ik hou wèl van gematigde warmte... noem het maar "lauw"... een bescheiden zonnetje vergezeld van een licht briesje is mijn ideaal... maar wie ben IK?
Dit maar even om m'n oververhit gemoed op te frissen... en nu tot de orde van de dag... zondag gaan minigolfen... ik moet eerlijk bekennen dat ik evenveel goesting had als de kat voor een shampoo... aangezien 't manneke doorlopend loopt te steunen en te klagen begint dit degelijk op m'n "seskes" te werken en voel ik me niet bepaald happy... maar ik heb hem en mezelf naar de golf gesleurd omdat het weer schitterend was en ik geen geldig excuus kon vinden om thuis te blijven... tot mijn overgrote verrassing heb ik mezelf overtroffen en mijn eigen record gebroken... wèl in positieve zin he... na de match zijn we naar huis getogen... 't manneke al kreunend en mankend... ik al huppelend van zelfvoldoening... haha... soms heb ik dat wel... thuis hebben we allebei platte rust genomen in de tuin... njamnjam.
Maandag schoot ik weer eens vol energie en... terwijl mijn poetshulp boven bezig was heb ik de zware taak op mij genomen de wasplaats en garage terug in propere staat te brengen... joepieeee... poetshulp is op vakantie voor de hele maand augustus en bibieke hier is niet van plan die hele maand meer dan één poot uit te steken... zoals mijn buurvrouw altijd zegt :"het heeft zijn recht gehad".
Gisteren weer golf... al puffend... met nadien de nodige en welverdiende drankjes... vandaag en morgen ga ik mijn luie ledematen in de tuin neervleien... vrijdag moet ik met 't manneke mee voor zijn MRI scan... morele steun he... en zondag gaan we met een groepje vrienden lekker eten... tenminste ik hoop dat het lekker zal zijn want ik heb dat restaurant aanbevolen dus voel ik me verantwoordelijk... duimen maar... maandag zal dan weer een "kater-dag" worden en verder zien we wel hoe het verloopt.
Ik wens jullie allen nog enkele lekkere zon-dagen... doe het kalm aan en geniet ervan.
Gisteravond trok ik al heel vroeg naar boven met de bedoeling uitgebreid m'in talrijke kwaaltjes te verzorgen en eens vroeg te gaan slapen... dat is goed voor de teint werd me altijd gezegd... pfff... is ook al niet waar... maar ja... net was ik m'n ogen aan 't baden... toen de bel ging en zoonlief voor de deur stond... pardaf... die jongen weet ook altijd zijn momenten te kiezen... hij kwam het kot van de buitenkatten halen... had dat beloofd aan een kattenmadam in zijn buurt... aangezien onze buitenkatten allebei in de dierenhemel zijn aanbeland hebben wij die sta-in-de-weg niet meer nodig... hij wilde het op zijn moto meenemen maar daar hebben pa en ma een stokje voor gestoken... veel te gevaarlijk... dus moest het de koffer van ons Poloke in wat de nodige aanpassingen vroeg... 't manneke wilde perse zèlf rijden en kroop al kreunend en krochend achter het stuur... ik was er niet echt gerust in en bleef zitten wachten tot iedereen veilig thuis was... mijn schoonheidsslaapje moest wachten tot het bijna 12 u was... toen ik eindelijk in bed beland was kon ik verdorie niet in slaap komen en lag maar te denken dat de achterplaats eens nodig een schoonmaakbeurt moest krijgen want zoon moest zijn weg naar het kot banen tussen de spinnenwebben en vroeg of er soms zigeuners hadden gekampeerd bij ons... deze ochtend was ik al vroeg wakker en lag te denken... ja wat doe je anders in bed... denken en me liggen oppeppen om aan die kuis te beginnen... na het ontbijt begon ik eraan... op de voet gevolgd door 't manneke die me blijkbaar niet vertrouwt... en terecht... het draaide bijna op een fikse ruzie uit want al wat ik wilde weggooien haalde hij terug... die man is een echte "voddejoo"... enfin ik heb toch m'n slag thuisgehaald en nu ligt dat hoekje er al heel wat frisser bij... zal wel niet lang duren dat weet ik zo al... na de middag ben ik aan de tuin begonnen... ongelooflijk die energie vandaag... ik word er warempel bang van... die tuin was een woestenij... nu begrijp ik hoe het regenwoud zo welig komt... na zo'n 2 uren onkruid trekken zag ik het voor gezien... tenminste mijn rug zag het niet meer zitten... en alsof het nog niet genoeg was heb ik ook nog eens kapper gespeeld en mijn haardos bijgewerkt... en dàt alles na een korte nacht... wat zou het geworden zijn als ik op tijd was gaan slapen... bangelijk!
Weer niks... toen ik deze ochtend m'n slaapoogskes open trok zag ik warempel een sprietje zon door de gordijnen piepen... met hoop in het hart en ledematen schoof ik het bed uit... ja schuiven doe ik tegenwoordig... springen of wippen is helaas verleden tijd... dus ik ga eerst voorzichtig rechtop zitten... probeer of alles nog werkt... en schuif dan het bed uit... eens deze zware inspanning voorbij kan de dag beginnen... met zon dacht ik voorbarig... ik waste m'n haar met het idee te gaan shoppen later... deed wat normale mensen zowat elke morgen doen... werkte de strijk af... ruimde op en wat zag ik... gaandeweg de hemel meer en meer bewolken... FOERT... shoppen zal weer uitgesteld worden.
Zaterdag en zondag wreed veel geluk gehad... we hebben petanque en golf gespeeld en zijn droog gebleven... net op tijd gedaan voor het begon te gieten... het mag niet altijd alleen maar tegenslag zijn nietwaar... toen we na de golf naar dochter's huis gingen met de bedoeling haar plantjes te gieten geraakten we niet binnen... toen ik haar belde (in Kreta) kwam ze tot de ontdekking dat ze me per vergissing de oude sleutel had meegegeven... nu maar hopen dat we geen hittegolf krijgen of ze kan haar kamerplanten begraven... 't manneke is heel moedig toch mee gaan golfen en heeft het warempel 3 ronden uitgehouden... nadien is hij wel uitgeput in zijn zetel gaan liggen thuis en prompt in slaap gevallen... en ik... ik vind dat helemaal niet erg... wel rustig zo.
Verder geen schokkend nieuws te melden... het leven kabbelt verder... onderbroken door bezoekjes aan kine en dokter... die mensen moeten ook eten nietwaar... ik ga nu nog wat huishoudelijke taken afwerken... tot later dan maar!
De kliniek gaf me een CD mee met daarop de foto's en het verslag van de opname van 't manneke... daarmee naar de dokter getogen die dadelijk de CD in zijn PC stopte en we konden het binnenwerk van 't manneken in al zijn glorie bewonderen... tja... die ruggengraat zit wel boordevol papegaaienbekken... mooi om te zien maar wel pijnlijk als die beesten beginnen prikken... vooraleer er iets kan aan gedaan worden moet man MRI laten nemen... hij is nu momenteel met kine bezig en wil die MRI nog niet laten maken... gggrrr... zijn pijnstillers liggen open en bloot op tafel te pronken maar er eentje nemen... HO MAAR... liever kreunen en steunen tot mijn zenuwen ervan kriepen... maar wat doe je eraan... niets dus en afwachten.
Na weer een poosje radiostilte ga ik maar weer eens een efforke plegen om dit blad vol te krijgen... wat is er zoal gebeurd de laatste tijden... niet veel behalve de dagelijkse beslommeringen en ergernissen met hier en daar een lichtpuntje om het leven nog leefbaar te maken... gisteren nog eens gaan petanquen en het was plezant en droog... vandaag minder geluk want de ochtend begon al met een deerniswekkende kreun van 't manneke die de laatste tijd last heeft van zijn rug... daarenboven regende het pijpenstelen en... na eerst manlief een pijnstiller gevoerd te hebben... kroop ik terug onder de lakens... na de ochtendrituelen besloot ik het onvermijdelijke met het "aangename" te koppelen en ging strijken... met een onbezwaard gemoed wegens vervulde plicht wachtte me nog dit blogje dat ik schandalig verwaarloos... maandag trokken we... de buren-vrienden en wij... traditiegetrouw naar het Zoniënwoud... we hadden een lekker weertje en hebben na een rustige wandeling ook lekker gegeten... na het middagmaal nog een wandelingetje maar dan van de ene bank naar de andere want we hadden ietwat last van het genoten wijntje... na een laatste afzakkertje naar huis... woensdag kwamen de kinderen eten en die vertrekken morgen voor 3 weken Kreta... dat wordt voor mij hun plantjes bewateren... vrijdag was het blogmeeting en zoals altijd werd er duchtig geklept onder het genot van een drankje... dit was het zoal... verder niets schokkends mede te delen... gelukkig maar... wat me wel zorgen baart is de rug van 't manneke... morgen gaan we naar de kliniek waar hij opgenomen werd via spoed eens proberen die dokter te pakken te krijgen en de uitslag van de scan te bemachtigen... wat er dan moet gebeuren is een ?
Da's e klaaïn madammekke van rond de 90 joer, dei ba den appoteiker binne stapt.
- Bonjour menier de n'appoteiker, edde ga aspirinne sivouplait ? | - Oui ma p'tite dame, nous avons ça ! | - Edde ga uuk anti douleurss astambleeft ? | - Oui, aucun problème ! | - Edde ga uuk mèdicamente teigge de rhumatism ? | - C'est certain que nous en avons ! | - En par hasard edde ga vantaaïd viagra ? | - Oui, bien sûr ! | - En edde ga pillekkess teige de ploeïje en de rimpels | - Oui, nous en avons aussi ! | - En heu, edde ga pomaede vi de hémorroïdess ? | - Évidemment ! | - En van taaïd uuk bicarbonat ? | - Certainement . . . ! | - En edde ga uuk mèdicamente vi de leiver ? | - Bien sûr ! | - Nog iet, edde ga pillekkess teige de stress ? | - Oui, sans aucun doute ! | - En uuk cachetkess vi te sloepe ? | - Oui, oui, nous en avons ! | - Na paess 'k nog op iet, edde ga stokke vi te marcheire ? | - Evidement madame ! | - En edde ga uuk pampersse vi de aave meinse ? | - Mais certainement ! | - En den nog iet, . . . . . . . . ? | - Enfin madame, nous sommes une pharmacie professionnelle. | Nous avons tous les produits les plus demandés | Quel est votre problème au juste ? | - Awell menier de n'appoteiker ik goen mè Prosper traeve die 95 joer eid op 't lestte van de moïnd en 't was vi te vroege of waaïle ons "liste de mariage" ie mochte kommen afzette
Gisteren was een dag die begon met een traan en eindigde in uitbundig gelach... die traan was om iemand die me verweet dat ik vernederend en kwetsend en sarcastisch was... ik ben dan mijn geweten gaan uitpluizen om te weten wat ik zoal voor vreselijks zou kunnen gezegd hebben tijdens ons laatste gesprek maar kon echt niets vinden... integendeel... ik kan best wat kritiek verdragen maar als ik onrechtvaardigheid bespeur word ik woest... die persoon verdwijnt dus onherroepelijk uit mijn leven... exit... maar pijn doet het.
De namiddag hadden we afgesproken met onze vroegere fietsbende.. tenminste met degenen die nog in leven zijn... aangezien de voorgaande opdoffer was ik niet bepaald in the mood maar och... ik trok mijn kin op... mijn buik in... mijn schouders recht... en nog zowat van die dingen... en trok ten strijde... hehe... we waren met zijn twaalven... allen belegen maar nog zeer krasse oudjes die nog in het volle leven staan en ervan genieten... toen we elkaar begroetten voelde ik hun warmte en plezier in het wederzien en voelde me al wat minder depri... toen mijn buurvrouw aan tafel een Irish Coffee bestelde heb ik haar voorbeeld gevolgd en na twee van die dingen zag ik het leven weer rooskleuriger in... zéér rooskleurig zelfs... het werd in één woord een dolle boel... maar ach die avond in bed lag ik te woelen als de bekende woelmuis en ben terug opgestaan om een kalmeerpilletje te slikken en wat troost te vinden bij den Buddy... het laat me niet los wat ik toch miszegd zou hebben... ons laatste gesprek heb ik woord voor woord zitten uitkauwen en ik kan echt niets vinden... het laat me niet los... ik ben loslippig en soms ironisch en sarcastisch... mea culpa... maar nooit en nooit met de bedoeling iemand te kwetsen... of vergis ik mij?
Sorry mensen voor deze klaagzang maar het zit me echt niet lekker... zoiets is een klap voor je zelfvertrouwen... ik ga me toeleggen op luisteren en zwijgen... voorlopig tenminste want lang ga ik dat niet volhouden... mea culpa... nogmaals!
Een moeder schreef eens een brief aan haar zoon die bij het leger diende.
BESTE ZOON,
Ik schrijf je deze brief om je te laten weten dat ik je schrijf.
Als je deze brief ontvangt hebt ge hem gekregen. Mocht je hem niet ontvangen verwittig mij dan zodat ik hem opnieuw kan versturen.
Ik schrijf nogal traag omdat ik weet dat ge niet snel kunt lezen.
Onlangs heeft je vader ergens gelezen dat de meeste ongevallen op nog geen kilometer van de woning gebeuren en daarom zijn wij verder weg gaan verhuizen.
Het juiste adres weet ik nog niet daar de vorige mensen het huisnummer hebben meegenomen.
Ik heb deze week een nieuwe jas voor u gekocht en zal hem naar jou toesturen, maar nonkel Jef heeft gezegd dat de knopen te zwaar zijn en het dus meer zal kosten om hem op te sturen, daarom heb ik de knopen er af gesneden en ze in de zakken gestoken.
Van nonkel Isidoor die verleden jaar overleden is hebben we ook niets meer gehoord.
Het goede nieuws is dat je vader op zijn werk promotie heeft gemaakt.
Hij heeft nu 500 mensen onder zich daar hij het gras afrijdt op het kerkhof hier in de buurt.
Je zus Julia, je weet wel die met haar man getrouwd is, is bevallen.We weten echter niet of het een jongen of een meisje is, en dus weten we ook niet of je een tante of nonkel zijt geworden.
Als het een meisje is zou je zuster haar naar mij noemen maar ik vind het toch raar om tegen mijn kleinkind mama te zeggen.
Vorige week heeft je broer Jules zijn autodeur dichtgeslagen terwijl zijn sleutels nog op het contact zaten, en dus is hij met de bus naar huis moeten rijden om zijn reservesleutels te gaan halen om ons uit de auto te kunnen laten.
Mocht je Magriet zien doe haar dan de groeten, als ge ze niet ziet moet ge niets zeggen.
Nu ga ik sluiten met veel groetjes.
JE LIEFHEBBENDE MOEDER
P.S. ik wou nog wat geld opsturen maar had de envelop al dichtgeplakt.
Teneinde deze alweer regendag wat op te fleuren ben ik in de moppenbak gedoken... ja 't manneke is alleen op stap en ik geniet van de rust hier... hieronder enkele mopjes om jullie "zon"dag wat op te krikken.
Een wat oudere man, 65+, loopt een juwelierszaak binnen met aan zijn arm een beauty van een jonge dame. Hij zegt tegen de juwelier dat hij iets speciaals zoekt voor zijn vriendin. De juwelier kijkt in zijn voorraad en brengt een ring van 5000 euro. De man zegt: "Nee, ik zoek iets nog specialer". De juwelier gaat naar achter en komt terug met een ring van 25000 euro. De ogen van het meisje glinsteren en ze is er helemaal opgewonden van, bij het zien van deze ring. Deze wordt het!" zegt de man. De juwelier vraagt hoe de man dit wil gaan betalen. Hij krijgt als antwoord: "Met een cheque, en ik weet zeker dat je wilt weten of het geld er is, dus als u maandag morgen de bank even belt om te vragen of de cheque gedekt is, kom ik de ring maandagnamiddag wel ophalen. Hier.... dit is mijn telefoonnummer". Maandagmorgen belt de juwelier de oudere man op en vertelt dat het geld niet op de rekening staat. De oudere man antwoordt: " Dat weet ik wel, maar zal ik je is iets vertellen! Ik heb een schitterend weekend gehad!!"
Ik: Laten we er eens een mooi weekend van maken ! die van ons: Da's een fantastisch idee ! ! Ik: Goed, dan zien we elkaar maandag terug ! ! ! En kwaad dat ze was........
Olympische gedachte! Joske komt thuis van school, en vraagt aan zijn ouders: "Is "overspel " een sport ? Uitspraak van de moeder: 'Bij overspel zijn er geen winnaars, enkel verliezers.' Reactie van vader: "Maar deelnemen is belangrijker dan winnen."
Ziezo dat is mijn bescheiden bijdrage... elke dag een appel (een banaan mag ook) en een lach en we kunnen de boze wereld trotseren.
Watte... ja wat ga ik hier weer eens uit m'n duim zuigen... volgens la mamma heb ik nooit geduimzuigd en ik heb het er nog altijd moeilijk mee... gisteren een "blundertocht" gemaakt met de club van Antwerpen tot Charleroi... dat was de hele rit rijden en naar onze gids luisteren die alle onderweg tegenkomende blunders van regering en stadsbestuurders uit de doeken haalde... soms hilarisch... soms gewoon tragisch... je vraagt je af welke knappe koppen die dingen toch bedachten... tja!
Het weer viel nog mee... das ook al een +punt... de warme lunch was ook heel eetbaar en gezellig... het gezelschap super gezellig... wat moet je meer hebben... was toch blij weer thuis te zijn... ik ben blijkbaar niet gemaakt om de hele dag te moeten luisteren en praten... trouwens van de hele dag op je derrière te zitten wordt je ook moe.
Wat de dag van morgen gaat brengen moeten we nog afwachten... vandaag staat er een stevige bries... en morgen verwachten we de man die de keukenkraan komt vervangen... na de WC's de kraan want die staat al eeuwen lang te lekken en water is ook duur... dat wordt weer geen petanque voor mij... er moet iemand thuis blijven nietwaar en ik offer me met graagte op... àlles voor het goede doel.
De zomer is begonnen en alles lijkt te blijven zoals het is... nat en winderig... ik mopper ook wel eens maar lijd diep mee met allen die nu aan de zee of in de ardennen zitten op vakantie... ik heb het vaak genoeg meegemaakt vroeger... je leeft met man en kinderen mee naar die vakantie en wat krijg je dan... water en wind... en dat voor je zuurverdiende geld... ellendig toch.
Vandaag neem ik het rustig... t.t.z. ik ga de hort niet op... doe wat nodige klussen in huis... breng hier de wereld op de hoogte van m'n doen en laten... hm hm... en straks kijk ik nog maar eens naar een herhaling van Midsomer Murdens... ik ben nl. gek op die serie... het romantische Engelse landschap doet wonderen voor m'n gemoedsrust... het muziekje erbij vult dat aan... ik zit te wachten tot de door de regisseur betaalde uil zijn kreet laat horen... en tel de moorden... met minder dan 3 ben ik niet tevreden... maar gewoontegetrouw... op de Engelsen kan je rekenen... zijn het er 3 of soms wel 4 en dàt is smullen dan.
Ik wens jullie allen een warme genoeglijke zomernamiddag en trek me terug in mijn eigenste schelp.
Teneinde deze sombere natte dag wat op te fleuren geef ik jullie een staaltje van de hedendaagse aangepaste sex voorlichting... dit voor degenen die het nog niet door hadden hoe heel die toestand eigenlijk in elkaar zit.
"Papa ? Zeg me eens, hoe ben ik ontstaan ? "
"Wel mijn kind die vraag moest er eens van komen en waarom niet vandaag? Luister goed!
Papa en mama zijn elkaar tegengekomen in een internetcafé. Papa heeft in de toiletten van dat internetcafé een verbinding gemaakt met mama. Op dat moment heeft mama een paar downloads gekregen van de memorystick van papa. Toen papa klaar was met het uploaden, stelden we vast dat we geen firewall hadden gebruikt. Aangezien het te laat was om te cancelen of te deleten, zaten we na negen maanden met een virus !!!" .
