Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
Hallo Maatjes Nu heb ik het niet over maatjesharingen he... die lust ik ook wel... maar tegen m'n blogmaatjes... blij dat ik jullie nog eens gezien en gesproken heb... de knuffels zullen voor volgende keer zijn... ik hoop alleen maar dat jullie m'n microbekes hebben overleefd want amaai zenne... ik heb geprobeerd ze te verdrijven met enkele glaasjes wijn maar toen die uitgewerkt waren kwam ik tot de ontdekking dat ze alleen maar wat groggy waren... ik zit hier nu al twee dagen te snotteren en te hoesten en wreed medelijden met mezelf te hebben... ... tot hiertoe was ik ontsnapt aan de verkoudheidsgolf en dacht al dat ik immuun was... weer een illusie armer dus... één ding is er goed aan... ik heb een geldig excuus om niet te hoeven poetsen... en m'n geplande visite voor dinsdag heb ik ook maar afgezegd... nu de kinderen woensdag ook even op 't schap zetten en ik ga een luie week tegemoet... alleen donderdag moet ik met de club naar Lier en... aangezien ik de brieven moet meebrengen... ben ik zedelijk verplicht me te vertonen.
Vrijdag moest ik voor de middag naar de dokter in St. Augustinus... heb al twee maanden een pijnlijke pols... dacht dat het een arthritis aanval was... maakte een afspraak... zes weken wachten... heb tijdens die wachtperiode tonnen smeerseltjes aan die pols geofferd... niks gekort... om een lang verhaal kort te maken... het is niet het gewricht zelf... gelukkig... maar de pezen die erover lopen zijn ontstoken... waar ik dàt aan te danken heb weet ik ook niet... dus 10 dagen pillen slikken... als dat niet helpt scan en misschien kleine operatie... maar voor ik laat opereren zal er nog heel wat water door 't Scheld moeten stromen denk ik... we zien wel hoe het afloopt.
Hamlet spreek ik heel sporadisch even... zogauw hij heel efkes stroom heeft komt hij even op messenger of laat een berichtje achter zodat ik weet dat hij nog leeft... gisteren weer even gesproken... één van zijn leerlingen was bij de laatste tankaanval bij de slachtoffers... hij was er het hart van in... die aanval gebeurde in de nabijgelegen wijk... zijn huis liep vol vluchtelingen die er de nacht hebben doorgebracht... water moeten ze gaan halen ergens... verwarming is er niet meer... voedsel heel sporadisch... onmenselijke toestanden... wat wij meemaakten in WOII is er niet mee te vergelijken... en Hamas lijkt niet te willen toegeven niettegenstaande de overmacht.
Ik kreeg hier zonet beelden binnen van onze mooie blauwe planeet... mensen lief toch waar zijn we mee bezig... overal waar mensen komen rusten ze niet vooraleer ze alles hebben verknoeid... waarom toch!!!
Men is nooit te oud om te leren en daarom ben ik een fan van allerlei nutteloze weetjes waarvan de meeste dadelijk weer de vergetelheid induikelen maar sommige soms wel blijven hangen... hieronder enkele van die nutteloze dingen... je weet maar nooit waar ze goed voor zijn... maar eerst wil ik het even hebben over het nieuwe jaar.
Tja een nieuw jaar waarvan iedereen hoopt dat dit wat beter zal uitdraaien dan het vorige... jawadde... ik heb de hoop en de goede voornemens al lang achter me gelaten... komt toch niets van terecht... ik leef nu van de ene dag in de andere... hopend dat ik die in redelijke gezondheid en tevredenheid zal beleven... plannen maken heb ik ook opgegeven... is een hopeloze taak gebleken... we zien wel wat er komt... is het positief dan zet ik m'n breedste grijns op m'n aanschijn... is het negatief dan zet ik me in een hoekje en huil... ook dàt gaat weer voorbij... op dit ogenblik zit ik nog altijd met vingers en tenen gekruist de gebeurtenissen in Palestina te volgen... Hamlet heb ik twee dagen geleden eventjes online gehad... sindsdien geen sjoege meer... is hij nog onder de levenden of niet... bang afwachten maar. Van een nieuw en beter jaar gesproken!!!
De voorbije dagen waren natuurlijk weer druk... ik maak weliswaar niet meer zoveel rompslomp rond de feestdagen maar toch... de kinderen kwamen hier eten en dan wil je toch iets speciaals doen... dat betekent extra voorraden inslaan... twee maal een viergangenmenu op tafel zetten... la mamma niet vergeten plus het personeel daar... deze namiddag kwamen onze naaste buren nieuwjaar wensen en een glaasje drinken... daar ben ik weer wat restjes aan kwijtgeraakt... de overschot aan groenten moet nog weggewerkt worden... zal ik dan nooit leren niet zoveel te kopen... het feestservies zit weer veilig in de kast... mijn lever maakt geen bokkesprongen meer... heb vandaag zelfs in een vlaag van overmoed enkele vrienden gebeld om bij ons op bezoek te komen... had dat allang moeten doen maar de fut ontbrak me... vrijdag ga ik eindelijk die pijnlijke pols eens laten nakijken... het is me wat gezegd de laatste tijd... een afspraak bij een specialist is al moeilijker te bekomen dan een audiëntie bij de paus... niet dat ik dat zou willen... nee hoor die meneer heeft naar mijn zin veel te gemene oogjes... ik hoop maar dat mevrouw de dokter iets aan die arm kan doen want het wordt een geweldige handicap... gelukkig kan ik nog zonder teveel pijn met den Buddy spelen...heb ik even chance zeg.
Over het weer zal ik het maar niet hebben... extreme toestanden zijn niet favoriet bij mij... TE koud... TE warm... enfin niets dat TE is.
Dan de weetjes maar... ter meerdere eer en glorie van jullie brein. Goed om weten???
Volgens de wet mogen de LIBANESE mannen seksuele betrekkingen hebben met dieren, op voorwaarde dat ze van het vrouwelijke geslacht zijn. Seksuele betrekkingen met een mannelijk dier is een misdrijf, waarop de doodstraf staat . (zo hoort het )
Volgens de wet mag in BAHREIN een dokter van het mannelijke geslacht een vrouw aan een gynaecologisch onderzoek onderwerpen, zonder echter haar genitaliën te bekijken, tenzij via reflectie in een spiegel. (wat een volk)
In INDONESIE wordt masturbatie gestraft met onthoofding .. (zou men dat in het westen doen , bleef er niemand over )
In HONG KONG mag een bedrogen vrouw haar overspelige man doden, zo zegt de wet, maar alleen met de blote hand. De minnares van de man daarentegen mag ze ombrengen zoals ze verkiest. (rechtvaardig, toch?)
In CALI, COLUMBIE, mag een vrouw alleen seksuele betrekkingen hebben met haar man en de allereerste keer dat dat gebeurt, moet ook haar moeder in de kamer present zijn. (dat kan meevallen, dat kan tegenvallen )
Het orgasme van een varken duurt 30 minuten. (in mijn volgend leven wil ik een varken zijn)
Mensen en dolfijnen zijn de enige soort die seks bedrijven om er plezier aan te beleven. (daarom dat Flipper altijd lacht )
De sterkste spier van het menselijk lichaam is de tong. (geen commentaar)
Sommige leeuwen doen het meer dan 50 keer per dag. (in mijn volgend leven wil ik nog altijd een varken zijn, ik verkies kwaliteit boven kwantiteit )
Het oog van de struisvogel is groter dan zijn hersenen. (ik ken mensen met een gelijkaardig probleem)
Zeesterren hebben geen hersenen. (zulke mensen ken ik ook
Allooo , voor het ogenblik zijn wij afwezig, maar laat ons uw boodschap :
- Ben je één van onze kinderen, druk op 1 - Vind je het nodig dat wij op de kinderen passen, druk op 2 - Als je de wagen nodig hebt, druk op 3 - Voor was en strijk, druk op 4 - Komen de kinderen bij ons slapen, druk op 5 - Voor het afhalen aan school, druk op 6 - Kom je zondagmiddag bij ons middageten, druk op 7 - Ben je iemand uit onze vriendenkring, gelieve terug te bellen tijdens het ontbijt om zeven uur smorgens.
Wat heb ik de laatste dagen zoal uitgespookt... ik wilde dat er iets plezants te vertellen viel maar nee... het was weeral "the usual"... opruimen, kuisen, koken, enz. enz.... ben zelfs niet eens een frisse neus gaan halen buiten... te lui... geen goesting... te koud... en weet je... als zelfs de katten niet buiten willen waarom zou het vrouwtje het dan doen... onze buitenkat Kiddy genaamd... is zich stilaan een plaatsje in huis aan 't veroveren... op die stiekeme kattenmanier... je laat hem even binnen om te eten en zodra je je rug heb gedraaid wandelt hij met z'n meest onschuldige smoeleke verder de living in... nestelt zich bescheiden in een hoekje achter de zetel... wacht af of je hem gaat wegjagen en dan... pardaf... ligt bibike ineens IN die zetel waar hij je dan met bange oogjes in de gaten blijft houden... man had hem daarstraks even binnengelaten en ik kreeg order hem terug de deur uit te werken... jawadde ik weer de toverheks uithangen zeker... ik heb dan ook m'n meest onschuldige smoeleke opgezet en gedaan of ik niets had gehoord... hij heeft de klus zelf moeten klaren... maar dan blijft dat beest buiten voor de terrasdeur verwijtend naar ons zitten staren zodat de eetlust je vergaat... ik weet al hoe het gaat aflopen.
Gisteren was een zware dag voor me... in Palestina liggen ze weer zwaar onder vuur... in de loop van de dag had ik even Hamlet op de chat die me over de gruwelen vertelde... ik ga ze hier niet opnoemen... het is werkelijk TE erg... de man klonk zo moedeloos en wanhopig en toen hij afscheid nam was het net of hij niet geloofde er deze keer door te komen... ik heb zitten bleiten als een kind... deze nacht bijna niet geslapen... het klinkt misschien raar maar ik ken hem nu al bijna twee jaar en... alhoewel ik de man nooit gezien heb en waarschijnlijk ook nooit zal ontmoeten... beschouw ik hem toch als een vriend... enfin deze middag kwam hij er weer even door en kon ik herademen... daarna niets meer gehoord en is het weer bang afwachten.
Vandaag bijna de hele dag mailtjes verstuurd met nieuwjaarswensen tussen de huishoudelijke klussen door... morgen inkopen doen voor nieuwjaarsdag want dan komen de kinderen weer eten... ik kijk echt uit naar volgende week want dan vlieg ik de deur uit... 't stad in voor de solden... heerlijk rondstruinen... koffietje drinken... enne vrijdag de blogmaatjes knuffelen... hehe!!!
Allereerst een vredige kerstperiode voor iedereen... is wel zoals de "vijgen na Pasen" maar beter laat dan nooit... en van vijgen gesproken... zoals elk jaar met de kerst had ik voor wat exotische vruchten gezorgd om de fruitschotel op de feestdis een speciaal tintje te geven... allemaal dure dingen maar echt hun geld niet waard... heb zojuist de verse vijgen opgegeten... smaakten naar niks... dacht nog even die te bewaren tot na Pasen maar dat is nog wat lang he...
Enfin de kerst hebben we achter de rug... de kinderen kwamen bij ons eten en... eens de voorbereidingen afgehandeld... werd het nog gezellig... en laat... de gevulde Colruyt kalkoen was een lekker beestje... ik kan het jullie aanraden... de wijn ging er ook vlot in met als gevolg een klein lief katertje de volgende dag... efkes enkele dagen uitblazen en we nemen de volgende aanloop... Nieuwjaarsdag is het weer bij ons te doen... dat gaat gourmetten worden... het vlees is al besteld... weer bij Colruyt... als dat ook meevalt zullen ze me daar nog meer zien.
Gisteren een bewogen en zenuwslopende dag gehad... zoonlief had weer eens aan onze TV zitten prutsen met als gevolg dat we niet meer dan 10 kanalen binnenkregen en dan nog in een andere volgorde dan voorheen... in de namiddag la mamma gaan bezoeken... zoon kwam ook en later bij ons om dat spul in orde te brengen... toen hij me vroeg hoe het met de PC ging beging ik de stommiteit hem te vertellen over enkele kleine probleempjes... hij direct aan het werk... toen hij weg was kon ik gewoon niet meer op het net... heb toen gebeld en per telefoon hebben we ongeveer 1 uur zitten prutsen om alles weer in gang te krijgen... teneinde raad een systeemherstel gedaan en het werkte terug... uitgeput ben ik voor de TV neergezegen om naar Harry Potter te kijken... daar werd ik geconfronteerd met een afschuwelijk monsterlijke slang en nog vreselijker spinnen... ik was verdorie blij dat ik naar m'n bed kon... ik hou nu wel van wat opwinding in m'n leven maar trop is trop!
Ik ben altijd redelijk leergierig geweest... nieuwsgierig ook... en wat me het meest verdriet doet als ik denk aan sterven is dat ik niet meer zal kunnen meemaken hoe de wereld verder evolueert... ik tracht dan ook zoveel mogelijk bij de tijd te blijven maar soms krijg ik toch het gevoel dat al die technologie me aan 't wurgen is... je krijgt gewoon de tijd niet meer aan iets te wennen of er staan al 10 nieuwigheden klaar... dan zou ik willen roepen van HELP IK VERZUIP!!!! Ik weet echt niet of ik het in grootmoeders tijd zo zalig zou gevonden hebben... was dan misschien al lang in slaap gesukkeld van pure verveling... zonet een film gekeken op TV... het boerenleven in bomma's tijd... wat heerlijk rustig maar ook zo afschuwelijk saai... toch niks voor mij denk ik.
Als afsluiter van de feestelijkheden moet ik nog even kwijt dat ik vandaag een clipje kreeg doorgestuurd door een van m'n vrienden... opgenomen tijdens een optreden van die twee "peniskunstenaars" waar toen zo'n ophef over gemaakt werd... er waren veel shots genomen van het pybliek... dat lag gewoon plat van 't lachen... wel ik moet eerlijk bekennen dat ik het maar eng vond.. wat die twee kerels met hun piemel uitspoken is niet bepaald gezond te noemen... vraag me wel af of ze er nog een "normaal" gebruik van kunnen maken... wat een mens allemaal doet om z'n brood te verdienen... als er iemand van jullie dat clipje willen bekijken moet je maar eens fluiten dan stuur ik het op... kun je lekker mee griezelen...
Dat was het voor even "folks"... als er me niemand stoort ga ik nu efkes een blogrondje versieren... moed houden en verder feesten!!!
Ochgottekes... hier is ze nog eens... jawel jawel ik hoor jullie wel denken... sorry schatjes maar ik heb hier ingespannen zitten wroeten in dat Vista geval zodat ik er helemaal de tijd bij verloor... 't manneke moest vaak staan roepen of er nog eten op tafel kwam... dat kwam er dan met vertraging en lange gezichten aan tafel... tja... eigen schuld, dikke bult... ik ben namelijk wat orde aan 't scheppen in m'n fotomappen... had zowat alles maar bijeen gezet zoals het uit m'n scanner kwam... mag ik dus niet meer doen... maar allee ik heb de hele winter nog.
Wat is er gebeurd hier... niet veel dus... wat shoppen... voer inslaan voor de feestdagen... menu opstellen... zelf poetsen want ik heb nog geen vervangster... jullie kennen dat wel... altijd wel iets te doen in een huishouden... den Buddy ambeteren... die heeft me gezegd gisteravond dat hij geen foto's meer kan zien... is het beu... wil eventjes rust... dan laat ik hem maar even uitblazen... werd ook wel tijd voor nog eens een blogje... maar terwijl ik daarmee bezig ben komt de ene na de andere chatter efkes goeiedag zeggen en zo geraak ik moeilijk vooruit... gelukkig ( ) valt hun server al eens uit zodat ik rap wat kan typen... ha hier is den deze terug... is er eentje uit Puerto Rico... oeps is er weer uit...
Enkele dagen geleden bijna een woedeaanval gekregen... 't manneke was naar de bank om een overschrijving binnen te brengen... komt hij binnengestormd in alle staten... was dat formuliertje kwijtgespeeld... alle zakken en toebehoren doorzocht... wèg... het nummer van de bankrekening + adres + handtekening zomaar ergens ten velde... om n'n floeren aap te sch....n... heb hem teruggestuurd dezelfde weg die hij had afgelegd enne... teruggevonden... op de bank in het tramhokje... weeral een jaar van m'n leven kwijt... wat gaat het volgende zijn... ben benieuwd.
Gisteravond toch nog even een concertje meegepikt... de zoon van vrienden speelt in dat orkest... is eigenlijk een harmonie... blaasinstrumenten... maar ze zijn geweldig goed... we doen dat elk jaar en het is steeds meegevallen... beetje cultuur moet kunnen nietwaar?
IK WENS JULLIE ALLEN EEN VREDIGE KERST EN EEN GELUKKIG EN GEZOND NIEUW JAAR 2009
Ja ja ik weet het... ik ben een lui varken... momenteel niet veel soeps te melden en dan val ik gewoon stil... wat kan je nu nog vertellen over dagdagelijkse beslommeringen... dat het je nikkel uithangt soms... dat de pijntjes hier en daar en ginder je de keel uithangen... ik zit hier nu al dagen met een met kloosterbalsem ingesmeerde pols verpakt in rekverband... in de hoop dat het iets gaat helpen aan die gewrichtspijn... niet dus... ik heb een afspraak in de kliniek maar dat is maar eerst voor 9 januari... dus tot dan maar op m'n bieterkes bijten en hopen dat die het ook niet gaan begeven... je ziet hoe optimistisch ik ben... van tijd tot tijd kietel ik mezelf eens onder de armen om nog eens te kunnen lachen... hahahahaha.
Kom zojuist terug van wekelijks bezoek aan la mamma... is ook al niet erg opwekkend... een gesprek kun je niet meer voeren want eender over wat je begint... je krijgt de raarste antwoorden... zo oud worden is echt niets om naar uit te kijken vind ik... gelukkig neemt zij het allemaal even gelijkmoedig op... dat is ook een zegen.
Gisteren m'n poetshulp opgezegd... ze vroeg ineens een flinke hap meer geld en dat was ze echt niet waard... ik ga voorlopig zelf dan maar weer poetsen en ga elke week dat geld opzijleggen voor mezelf... misschien is dat een stimulans... sparen voor een nieuwe buddy misschien?
De kalkoen en gourmetvlees zijn besteld... heb al enkele delicatessen in huis gehaald voor de feestdagen... de rest is voor later... nu nog op zoek naar wat gepaste cadeautjes... en de tractatie voor het personeel in het home van la mamma want die mensen mogen zeker niet vergeten worden... ik zeg het nog maar eens... ze verdienen hun hemel hier op aarde hoor... niets dan lof voor hen... versieren doe ik niet meer... als ik kleinkinderen had zou ik me de moeite getroosten maar mijn kinderen doen er zelf niets aan waarom zou ik het dan doen... deze ochtend lag ik nog wat na te soezen en te denken aan hoe het vroeger was... beter niet doen want je wordt er maar sjagrijnig van... ik was toen een echte turbo motor... altijd in de weer... nu meer een sputterend motorfietske... tenminste als het gaat over werk... als het op feesten aankomt ben ik nog altijd van de partij hoor... ik verleg gewoon m'n grenzen... hihi.
Tussen al deze bedrijven door ben ik nog steeds den buddy in het Vista korset aan 't wringen... het manneke spartelt geweldig tegen maar hij kent me nog niet goed... ik kan ook koppig zijn hoor... vraag het maar aan 't manneke... dan ben ik nog enkele nieuwe chatters manieren aan 't leren... heb er enkele oude buitengezwierd... dat waren hopeloze gevallen... maar Hamlet is er nog altijd... dat is een echte schat... als je ziet hoe die mensen daar moeten leven zou je denken dat de man verbitterd is... maar nee... hij is de eerste om steeds te vergoelijken... dat leert je een lesje in verdraagzaamheid.
Ik ga jullie nu laten aan de vrijdagavondgenoegens... mijn huisband gaat biljarten vanavond dus ben ik de baas in huis... baas over de kat... hmhm... kan ook omgekeerd zijn... en baas over de televisie... misschien kan ik eens een heerlijk zalige romantische tranentrekker kijken... of een niet te melige komedie... in elk geval géén schiet-achtervolgings-moord-toestanden... dan ga ik nog liever Buddy wat ambeteren.
IK VOEL ME EEN EZEL Nu is dat niet bepaald de eerste keer voor mij en het zal heel waarschijnlijk ook niet de laatste zijn... wanneer oh wanneer ga ik eens leren m'n hersens te gebruiken
Deze aanloop om jullie plechtig mee te delen dat de fotokes terug zijn... ik had dus de moed opgegeven en m'n hoofd in m'n schoot gelegd... ik moet bekennen dat dit een moeilijke houding is maar toch... het lukte... de "lege" fotomappen had ik in de prullenbak gekieperd en was van plan de volgende dag die USB stick op te kuisen... toen... en nu komt het... ik een mailtje kreeg van Natoken... en die beweerde dat haar "halve bedde" maar niet kon geloven dat die dingen ècht weg waren... en die "halve bedde" is een doorbijter zegde ze erbij... hij wilde ze desnoods hoogst persoonlijk hier komen opvissen... dat kon ik toch onmogelijk aannemen en met het schaamrood op m'n bolle wangen zette ik me aan het werk om die mappen op de USB nog maar eens aan een grondig onderzoek te onderwerpen... en wat vond ik... na lang prutsen en frutselen... want Vista vond het nodig om tegelijkertijd de bestanden andere namen te geven... weer zo'n sakkerse vink op een plaats waar die niet had mogen zitten... hoe die beesten in godesnaam hier binnen vliegen gaat m'n klein verstandje teboven... m'n excuus aan de dierenfans... maar ik heb het dadelijk de nek omgewrongen en zie... wat kwam daar te voorschijn... MIJN FOTOKES!!!
NATOKEN en HALVE BEDDE jullie zijn allebei nog maar eens bedankt
MAAR IK VOEL ME EEN EZEL dat ik daar niet aan gedacht heb en het is dan nog wel de tweede keer dat me zoiets gebeurt... ik heb me laten misleiden door die vermelding bij elke map "Leeg" en "O bytes" gelukkig had ik de USB nog niet opgeruimd... anders waren ze wel degelijk verloren geraakt... luiheid is soms nog ergens goed voor.
Buiten deze spannende episode in m'n gepensionneerd bestaan is er niets noemenswaards gebeurd... de petanque en de golf is voor 3 maanden gesloten dus meer tijd om andere dingen te doen zoals poetsen... tja m'n poetshulp vroeg een flinke opslag en ik vind ze het niet waard... dat meisje ziet gewoon geen werk... ik zou erbij moeten staan de hele tijd en haar alles opdragen... niet mijn stijl... donderdag moesten we met de club weg en dan heeft ze het hele huis voor haar alleen... briefje achtergelaten of ze de living eens een GOEIE stofzuigbeurt wilde geven... jawadde... ze wordt betaald voor 4 uren maar ze werkt door de band er maar 3... dus ga ik haar laten gaan... misschien iemand vragen met van die dienstencheques... dat komt zelfs nog goedkoper uit... intussen zal ik zelf maar eens de hoekjes een goeie beurt geven want daar veegde ze gewoon rond.
Vrijdag hadden we blogmeeting zoals jullie ook wel weten en het was weer supergezellig... ik kijk al uit naar de volgende!!!
Voor allen die geen reactie kunnen plaatsen... heb juist zelf een test gedaan enne... geen probleem... sapperdepip... ik weet ook niet wat de reden is... misschien maar tijdelijk???
Ik ga nog wat verder sukkelen hier... tot vrijdag mannekes!!!
Natoken bedankt voor de tip... zal het nog eens proberen als ik tenminste je tip kan terugvinden... had het indertijd opgeslagen maar er is zoveel verloren geraakt...
HELA Sorry schatjes maar den Buddy was zwaar ziek... den bibber... nen hoest... zakte door z'n pootjes... pardon... beentjes... en ik heb zoon dokter erbij moeten roepen... de sukkel zat vol virussen... die moesten eruit gedreven worden... dan maar ineens met de grove bezem erdoor... ALLES eraf en Vista erop... ik heb met bezwaard gemoed en trillende onderlip m'n toestemming gegeven... eerst nog even al m'n dierbare fotokes en andere kostbaarheden op een USB stick gezet... jawadde... wat er in godesnaam gebeurd is weet ik niet maar de mappen staan er weliswaar op maar leeg... van grote kuis gesproken... toen zoon weg was en ik het ontdekte trilde niet meer alleen m'n onderlip... nee ik had echt moeite niet te beginnen grienen... al dat gescan voor niks... en dan die foto's van m'n kinderen als baby en peuters... allemaal weg... toen ik ze gescand had en ze op de PC stonden heeft man de meeste diapositieven weggegooid... het is om je de haren uit te rukken...
Ik ben al enkele uren bezig enige orde te scheppen in de chaos maar wat een karwei... zoon wil ik niet teveel lastig vallen want hij heeft er al genoeg tijd in gestoken... tenslotte werkt hij en is ook nog zijn appartement aan 't verbouwen... dus dat is de reden dit keer dat ik zolang buiten strijd was...
VERKEERD GEGOKT Toen ik deze ochtend vroeg uit m'n bed stapte om een plasje te plegen sneeuwde het... "geen petanque alweer"dacht ik slaperig en kroop terug in bed... wederhelft is toch maar gegaan en nu zit ik mistroostig naar buiten te gluren want schijnt daar toch verdorie de zon zeker... verkeerde gok dus... al goed dat ik nooit op de beurs speelde want ik zou al op m'n tandvlees zitten... ik heb namelijk de neiging steeds op de verkeerde plek op het verkeerde moment te belanden... ik maak er dan maar het beste van... ga zo dadelijk wat "restauratiewerken" aan m'n eigen persoontje uitvoeren... gelukkig zijn die niet zo duur als wat ik deze week moest betalen om ons karretje op te knappen... man was ermee naar de controle geweest en kwam terug met enkele gaatjes... niet de man maar de controlekaart... auto de garage in... wat wisselstukken en werkuren enne 500 armer... en dat vlak voor de feestdagen... ojee... ik probeerde juist wat geld opzij te leggen voor de nodige cadeautjes en verplichte feestelijkheden maar het schijnt me niet te lukken... nog een geluk dat niet de hele wagen afgekeurd werd want het beestje is al 22 jaar oud... om m'n bezwaard gemoed wat op te fleuren ben ik m'n moppenmap eens gaan opkuisen en vond deze hieronder... misschien kennen jullie ze al wel... tant pis!!!
"Hallo?"
"Dag liefje, papa hier, .... Is de mama thuis?" "Nee, papa. Ze is boven in de slaapkamer met nonkel Frank."
Na een korte pauze zegt papa: "Maar je hebt geen oom Frank, liefje!" "O jawel, ik heb er een, en hij is nu boven in de slaapkamer met mama" "Euh, oké, dan . Ik wil dat je dit even voor me doet: leg de telefoon neer, ren naar boven, klop op de kamerdeur en roep : "mama en oom Frank, papa's auto is juist voor het huis gestopt." "Ok, papa!" Enkele minuten later neemt het meisje de telefoon weer op. "Zo, ik heb gedaan wat je vroeg, papa." "En wat gebeurde er?" vraagt hij. "Wel, mama werd plots bang, ze sprong zonder kleren uit het bed en liep schreeuwend rond, dan struikelde ze over het tapijtje in de badkamer en viel met haar hoofd tegen het bad, dood" "Jezus!! En wat gebeurde er met oom Frank?" "Hij sprong uit het bed ook zonder kleren aan en hij werd bang en sprong uit het raam aan de achterkant het zwembad in" "Maar hij zal vergeten zijn dat je vorige week al het water eruit hebt gehaald om het te kuisen, dus viel hij op de grond van het zwembad, ook dood"
Zoals ik al vermoedde... de wereld is niet vergaan maar draait gewoon door... wat is een ruzie min of meer terwijl iedereen op deze aardklomp met elkaar overhoop ligt... zojuist nog met Hamlet gesproken... Israël heeft weer eens de gaskraan dichtgedraaid en dit al 15 dagen... het is er koud... geen gas om iets warm te koken... geen stroom... en ik dan in de put zitten voor een onnozele ruzie... beschamend is het... met gevaar voor hun eigen leven smokkelen jonge mannen dagelijks via tunnels goederen uit Egypte... tenminste als die grens ook niet wordt afgesloten onder druk van Amerika... men kan dus het een en ander kopen maar daarvoor heeft men geld nodig... gelukkig zijn er enkele mensen die in de mate van het mogelijke willen helpen... dank zij hen heeft Hamlet enkele dekens en warme onderkleding kunnen kopen voor zijn geliefde weeskinderen... de man is dolgelukkig... niet alleen met de materiële hulp... ook het besef dat er mensen buiten de grenzen met hun lot begaan zijn is een hele hulp... DANK HIERVOOR!
Al de hele week had ik af te rekenen met een weerspannige Buddy... ja niet alleen 't manneke had weer een van zijn kuren... om de haverklap sloeg Buddy "tilt"... bevroor... viel uit... gisteravond was ik het zo beu als kouwe pap en heb hem een goeie beurt gegeven... alles eruit gegooid wat ik maar kon missen... een hele doos "cookies" in de vuilbak... enkele "fun" programma's voor op de chat... wèg ermee... liever zonder onnozele winks dan helemaal niks... deze ochtend met dichtgeknepen billen Buddy wakker gemaakt enne... tot hiertoe marcheert alles weer normaaal... ik typ dit met één hand terwijl ik met de andere hout vasthou!
Ik haat november... heb ik altijd al een zielige maand gevonden... ik zit al bijna twee weken thuis... geen petanque... geen golf... als ik vrij was regende het en als het weer eens wat beter was kon ik niet weg... en ik moet bekennen dat ik het aardig "op m'n seskes" begin te krijgen... morgen is het "mamma dag" maar dat is ook geen onverdeeld genoegen... een normaal gesprek zit er niet meer in... dus is het zoeken naar iets waarover ze nog kan meepraten... zijzelf is er zich niet bewust van... ze voelt zich goed... klaagt nooit... en van haar wekelijks portootje geniet ze nog tenvolle.
Vandaag was het poetsdag... toen ik mijn deel van de job had afgewerkt en ik efkes zat te bekomen op het toilet... ja dat moet ook al eens gebeuren he... liefst dagelijks... zag ik daar op de kalender dat de katten hun vlooienmiddeltje moesten hebben EN hun wormpil... aiai... miserie... ik heb dan nog zowat 5 minuten een strijdplan zitten bedenken... de Poekie moest als eerste eraan geloven... als ik met mijn liefste fleemstemmeke "koppie koppie" roep... daar kan ze gewoonlijk niet aan weerstaan en komt dan al kroelend op me af... ampulleke al open en achter m'n rug verscholen... Poekie op 't koppeke krabbelen en dan geniepig dat spul in haar nek kieperen en inwrijven... ik moet wel heel rap zijn want als de weerlicht spurt ze weg om me met verwijtende blikken en wuivende staart te zitten begluren... een uurtje later kwam nummer 2 voor de deur zitten... die ook binnengelokt met een lekker hapje maar ik kreeg zelfs niet de kans zijn nek aan te raken of bibike was er vandoor... weer die verwijtende wantrouwende ogen... ik heb er nu zeker gelegen voor enkele dagen... morgen proberen of ik de wormpil erin krijg... fijnprakken en door hun eten mengen... wordt ook weer een hele bedoening... oef!!!
Ik stop ermee voor vandaag... denk dat ik eens vroeg ga slapen... tot de volgende!!!
Ik heb juist een rotweek achter de rug... m'n wederhelft had weer een van zijn "loeten"... ik zit al 2 weken met maagklachten... het weer hield me binnengeplakt... zat ook met werk voor de club... m'n computer bevriest om de 10 minuten ennne... als kers op de taart... gisteravond een 45-jarige "vriendschap" verbroken... ik ga het hier niet uitleggen... heeft ook geen belang... alleen dat het niet MIJN idee was... maar ja we moeten verder... heb deze ochtend de ledenbrieven afgewerkt en kan nu even uitblazen... tenminste als er weer geen addertje uit het gras komt gekropen... het is dat addertje geraden zich gedeisd te houden want ik ben in een moordlustige stemming... gelukkig heb ik nog m'n netvrienden om eens m'n gemoed te kunnen luchten... dat is bij deze dus gedaan... zand erover... ik hoop dat m'n volgende blogje vreugdevoller zal klinken... doei!!!
Ik zit hier in m'n dooie eentje thuis... man naar de golf... ikke weeral geen goesting... met deze wind buiten staan... nee merci... de kat was van hetzelfde gedacht dus hebben we ons zalig in de zetel genesteld onder een fleece dekentje... tot den Buddy me met verwijtend stemmetje riep... "hey luiwammes zou je je blog niet eens wat bijwerken en en passant wat blogjes lezen"... ben dan maar gehoorzaam naar boven getrokken... kwam bij Bojako terecht omdat die met haar beginletter als eerste op m'n lijst staat en... voelde de verontwaardiging in me opborrelen als vuil water uit een verstopt putteke... ze heeft het namelijk over de Humo en Kunst... nou moe... wat ze schrijft kan ik alleen maar beamen... ik krijg Humo verlaat van m'n dochter en... ik kan het gewoon niet laten... ga eerst kijken of Cowboy Henk me dit keer eens aan 't lachen kan brengen... toe hiertoe nog nooit gelukt... het blijft een diep mysterie voor mij waar de humor zit... dan die getruceerde foto's van bekende personen in hun blootje of in provocerende houdingen... voor mij hoeft dat ook niet en voor de betreffende personen denkelijk ook niet... in één woord de humor in Humo is in mijn ogen gewoon platvloerse knudde.
Dan de hedendaagse kunst... voor die rottende uien moet ik niet naar het MUKAH trekken... die kan ik in mijn eigenste keuken ook bewonderen EN ruiken... hoef alleen maar de la te vinden waar al die fruitvliegjes in en uitzoemen... één ding is niet hetzelfde... ze liggen niet in condooms verpakt... rottende hesp heb ik ook al eens gehad maar die plakte gewoon aan het schaaltje waar ze inlagen in de koelkast niet aan mijn pilaren want die heb ik niet in huis.
Ook heb ik iets tegen de hedendaagse poëzie... willekeurige woorden op een rijtje zetten kan IK zelfs en ik ben maar een broodnuchter vrouwmens... het hoeft ook geen zin te hebben... hoe onbegrijpelijker hoe "dieper" sommige mensen het vinden... begrijpe wie het kan... ik dus niet.
Wat humor betreft zit ik nog in het oertijdperk... geef mij maar een sappige pikante dubbelzinnige mop en ik kan m'n plezier niet op... maarre... het liefst een doordenkertje... daarom hou ik zo van de Engelse humor... die kunnen met zo'n "stiff upperlip" de meest schuine dingen uitkramen met het meest onschuldige gezicht ter wereld... ik zit momenteel elke dag te genieten van een herhaling van "Oh doctor Beeching"... na de aflevering sta ik dan al nagrinnikend aan m'n kookpot.
Dan nog iets wat me een raadsel is... elke maandagavond is er een aflevering van Sexetcetera... jaja de naam zegt het zelf... waarover het gaat... over allerlei sexafwijkingen... porno... fetichisme... sexraves... teveel om op te noemen... fascinerend is het... ik voel me nooit te oud om bij te leren dus volg ik met al m'n aandacht de verschillende tribulaties. Zo werd er gisteren een befaamde mannelijke pornoacteur gevolgd tot op zijn "werk"... hem werd ook gevraagd welke trucs men gebruikt bij het draaien... je kan er altijd wat van opsteken. Dan was er een seksrave... ook niet van de poes... de meest bizarre types zie je daar rondlopen en... vrijen. Ook een speciale modeshow voor sexy latex kleding... wat je daar ziet tart ieders verbeelding... hilarisch gewoon.
Enfin de lijst is nog niet teneinde... je moet zelf maar eens gaan kijken... wat me in deze verbaast is het feit dat er zoveel mensen rondlopen op deze planeet die gewone seks niet meer voldoende vinden... het moet kinky zijn... hoe kinkier hoe beter... bij mij werkt dit gewoon andersom... op m'n lachspieren... ik ben nog van het ouderwetse type... een lief woord... wat knuffelen en van het een komt het ander... daar geniet ik van... en dan liefst zonder publiek. Maar ja... elk diertje zijn pleziertje zegt men toch... en dank zij die "diertjes" hebben we er een TV programma bij.
VRIENDEN Vrienden zijn voor mij heel belangrijk... sommige mensen kunnen het blijkbaar zonder stellen maar ik kan me het leven niet voorstellen zonder vrienden... ik heb er tijdens m'n leven al massa's verzameld... de meesten vallen in de categorie "goeie kennissen"... dan heb je de "buren"... de "clubvrienden"... de "netvrienden"... de "blogvrienden"... over die laatsten wil ik het even hebben... toen ik enkele jaren geleden me in het grote computer avontuur stortte begon ik op seniorennet met me in te schrijven in enkele mailgroepen... ik ontdekte echter dat dit niet "mijn ding" was... toen begon Pascal met de blogs en na lang aarzelen waagde ik toch de sprong... dat viel ontzettend mee en stilaan begon ik meer en meer vertrouwd te geraken met dat wondere blogwereldje... met vallen en opstaan en hulp van medebloggers presteerde ik het een button te maken... een foto of prent op het blog te plaatsen enz. en zo verder... ik kreeg een eigen bescheiden lezerskringetje en na zowat een jaar kwamen we op het idee elkaar eens te ontmoeten... het was een complete en aangename verrassing... we herkenden elkaar direct en van ijsbreken was in het geheel geen sprake... nu komen we al ongeveer 2 jaar samen... elke maand op een vaste dag op hetzelfde uur in dezelfde locatie... wie vrij is komt... die formule bevalt ons uitstekend... gisteren was het weer blogmeeting... we komen nooit gespreksstof tekort... de gebeurtenissen van de afgelopen maand worden besproken... die we trouwens al zo'n beetje kennen door elkaars blog te lezen... we wisselen computer tips uit... leven mee met elkaars wel en wee in familiekring... dit alles onder het slurpen van de nodige drankjes... ik zou onze meetings voor geen goud van de wereld meer willen missen. BLOGMAATJES BEDANKT VOOR JULLIE VRIENDSCHAP
WINTERHULP De oudjes die wereldoorlog II hebben meegemaakt kennen dat nog wel... iedereen weet ook hoe ellendig het is in de kou te moeten zitten... geen geld voor gas of kolen... niet voldoende warme kleding... ik was ook zo'n oorlogskind maar gelukkig heb ik nooit echt in de kou gezeten... weliswaar was het zuinig stoken met één kachel in de huiskamer... maar de andere kamers bleven steenkoud... wie kent nu nog ijsbloemen op de ramen... die waren wel mooi maar voor mij hoeven ze niet meer... ik zet de laatste tijd de verwarming lager eens de kamer op temperatuur is... dat blijft zo tot de avond valt en dan gaat de thermostaat weer hoger... kwestie de stookkosten draaglijk te houden... daarstraks waren we la mamma gaan bezoeken en ik was vergeten die therm terug op automatisch te zetten... zat met den Buddy gezellig te keuvelen en kreeg het steeds maar kouder en kouder... ellendig gevoel is dat... tot m'n eurocent viel... zalig als je die warmte voelt.
Toen ik daarstraks met Hamlet zat te praten vertelde hij me dat hij zo tegen de winter opzag... geen warme kleding genoeg... niet genoeg voedsel... gebrek aan alles daar of je moet een van de zeldzamen zijn die nog wat spaargeld over hebben... de winters in Palestina zijn vreselijk koud en zonder vuur niet te harden... dat deed me aan de oorlogsjaren denken... die mensen zitten al jààààren in zo'n toestand en zien gewoon geen uitkomst.
Heeft een van jullie misschien een idee hoe je gebruikte en afgedankte warme kleding kunt opsturen... ik zou gaarne helpen maar weet niet hoe... ben ook door omstandigheden die jullie kennen in m'n bewegingen belemmerd... laat jullie clevere breinen eens werken... misschien komt er volgende meeting iets bovendrijven... ik zit hier al de hele avond op te broeden... voel me zo gebonden.
WAAROM??? Ik heb weer van die dagen dat ik me alles begin af te vragen... gewoonlijk stop ik duistere gedachten ver weg... heb er toch maar alleen last van en wat haalt het uit... toen ik jong was kon ik me eindeloos verdiepen in de "vragen des levens" maar aangezien ik nooit een antwoord kreeg heb ik dat maar opgegeven... ik leef in het heden en probeer er het beste van te maken... gisteren is voorbij en morgen zien we wel weer. Toch blijven die vragen steeds weer opduiken... als ik la mamma bezoek in het RVT en ik zie die wrakken daar zitten... half of helemaal blind... zo doof als een pot... ineengezakt in hun zetel... dan vraag ik me af WAAROM zo blijven bestaan want leven is het niet meer... terwijl er veel jongere mensen sterven aan allerlei kwalen... en dan die afschuwelijke oorlogstoestanden over de hele wereld... meneer pastoor vroeger probeerde je dan wijs te maken dat God het zo wilde... ik was nog een kind en toen al dacht ik "amaai merci als dàt God is die het zo wil mag hij voor mij den boom in" ja je ziet het... ik had al heel vroeg "stoute" gedachten... die zijn er alleen maar erger op geworden... ga ze jullie niet vertellen... wil hier geen tere zieltjes kwetsen... ik begrijp gewoon niet hoe mensen zich nog kunnen laten leiden door een of andere religie die haat predikt... zijn die nu zo dom of verblind? Ach er is zoveel dat ik niet begrijp en dat vreet soms aan me...
Genoeg van dat gezever... ik word er zelf "ni goe van"... ik wil het nog even hebben over rijstvlaaien... gisteren kregen de kinderen die vla als dessert... weliswaar aangekleed met een flinke schep vanille roomijs... en ze hebben gesmuld... dan duikt weerom die prangende vraag op WAAROM ben ik de enige die niet van rijstvla hou... ik eet weliswaar alles wat me voorgezet wordt... la mamma zegde vroeger altijd dat ik "een goe varken" was... dat spreekt boekdelen nietwaar... ik zou er voorwaar complexen van krijgen... ben ik abnormaal?
Deze week niets bijzonders gebeurd... de gewone routine... beetje zon... beetje regen... dinsdag op de golf kregen we zelfs een hagelbui op ons koppeke... en koud dat het was... heb de geraniums juist op tijd binnengezet... die staan nu gelukzalig te pronken met hun bloemen op het overdekte terras... lekker warm... dat terras is de "nursery" waar alle kwijnende planten gezet worden tot ze ofwel dood ofwel terug fit zijn... de fitte mogen dan terug naar beneden in de living... de dode... ja die gaan de composthoop in.
Vandaag is het poetsdag... heb efkes tijd vrijgemaakt om jullie in te lichten... nu moet ik efkes het bed opmaken... de was in de machine proppen... opruimen... de rommel van gisteren terug in de kast zetten... de.... STOPPPPP... ik ben al moe voor ik begin!
Een echte pechvogel ben ik toch!!! Zondag op de mini golf de pannen van het dak gespeeld enne... ik stond samen met een van de mannen tweede... dan moet er gebarreerd worden... nu ben ik echt niet zo'n competitie-beest... maak ik toch op veld 5 een putfout... dus Myette was derde... voor de drie eersten zijn er elke zondag twee taarten en een doos pralines voorzien... die taarten zijn altijd maar dan ook altijd van die lekkere fruitdinges met slagroom en biscuit enne... enfin lekker... ik als derde moest nemen wat de anderen hadden laten liggen... een piepklein doosje maar met een loodzwaar geval erin... ik wilde niet hebberig overkomen dus wachtte ik om in de doos te loeren tot we in de auto zaten... wat een teleurstelling... voor die ene keer dat IK eens bij de eersten was had ik toch wel een rijstvla gewonnen zeker... miljaarde miljaarde... rijstvla is wel het allerlaatste waar ik naar grijp... eet dat alleen als ik door de honger van m'n graat val... maar allee ik heb het onding in de vriezer gestopt en woensdag krijgen de kinderen het als dessert... zal het wat aankleden met ijskreem en er een of ander fruit opleggen zodat het er wat appetijtelijker uitziet... Een echte pechvogel ben ik toch!!!