Naam : Myette, woon in Antwerpen, heb 1 man, 1 dochter, 1 zoon, 1 schoonzoon, geen kleinkinderen, 1 schildpad, ben Boogschutter, verjaar in november, ik hou van lezen, crypto- grammen, schrijven, com- puteren, bloggen, minigolf, nieuwe contacten maken, pret maken met vrienden.
100% 150% 200% LOEP
REAGEER EENS OP MIJN SCHRIJFSELS ZODAT IK WEET DAT IK NIET TEGEN DE MUREN PRAAT
De laatste dagen waren ietwat bewogen... inderdaad alles bewoog... zelfs zaken die eigenlijk onbeweeglijk op hun plaats hoorden te blijven... onze buren hadden een nieuwe poetshulp aan de haak geslagen en vroegen of ik ze soms ook kon gebruiken voor een halve dag... ik greep de kans met beide pollekes aan... woensdag kwam dus m'n Oekraïense helpster m'n ietwat verwaarloosd kot op orde brengen... de kennismaking viel mee... de communicatie ging ietwat stroever... deels in steenkolenengels en deels met gebaren... toen ze boven aan 't poetsen was en ik in de keuken m'n peretten aan 't afdraaien was hoorde ik een harde knal... LAP dacht ik... ze laat al iets vallen... beetje later ging ik naar beneden en vond de hele gang en trap onder de glasscherven... de plafondlamp was zomaar naar beneden gedonderd... gelukkig dat er niemand onder stond want het waren ferme brokken... enfin ik was wel een half uurtje zoet voor de rommel opgeruimd was... nu op zoek naar een vervangstuk.
Dat was één... de volgende dag kwam man binnengestruind met een brede grijns op zijn aanschijn... vond het al een beetje raar want de laatste dagen heerste er stilte ten huize van Myette... nee het was geen blijde lach... hij kwam alleen zijn gebit tonen... één van zijn voortanden zomaar afgebroken... weer zware kosten.
Dat was twee... toen ik de zopas gepoetste keuken binnenkwam vond ik een hele plas water op het aanrecht... het opvangbakje van de boiler verstopt en overgelopen... kalk wegkrabben en schoonmaken.
Dat was drie... vandaag donderde een van de haakjes in de keuken naar beneden met in zijn kielzog scharen en nog zo van die onmisbare zaken... lijm afkrabben en nieuwe haak opplakken.
Nu zit ik met ongeduld en spanning te wachten wat het volgende slachtoffer gaat worden... rarara!!!
Gisteren nog even een toneelstukje meegepikt in het EWT te Deurne... ik heb er al betere gezien... een typisch "dolkomisch" stuk over mannen en hun vrouwen en maitresses die deur in en deur uit lopen... zeer vermoeiend... de Duvel achteraf met wat vrienden was nog het beste deel.
En nu ga ik slapen... morgen komen er vrienden eten... heb vandaag al de soep en het dessert gemaakt... morgen de rest...
Gisteren de blogmaatjes weer ontmoet... zoals steeds weer supergezellig... maar ik zit nu wel met een probleempje... ligt het aan het weer... de luchtdruk of zijn mijn batterijen gewoon zo opgeladen... maar ik knetter en knisper door het ganse huis... kan niks vastpakken of er gaat een schokgolf door m'n lijf... allee een kleintje wel maar toch verschietachtig... haar kammen lukt niet... het kan alleen omhoogrijzen en daar staan wapperen... geen gezicht... de kat durf ik niet strelen en ik geloof dat ze het voelt want ze loopt in een boog om me heen... ik kan alleen nog met m'n ellebogen werken... een omslachtige manier om iets vast te pakken maar je weet... maar alles went behalve een vent
Heb weer eens een brief moeten schrijven voor onze clubleden en zal vandaag... na m'n wekelijks bezoekje aan la mamma... weer zoet zijn met alles in enveloppen stoppen en adressen plakken... och en dan durven sommigen beweren dat wij gepensioneerden niks doen... ze weten niet beter... als de brieven weg zijn ga ik me eens bezighouden met een poetshulp te zoeken met dienstencheques... ik dacht voorlopig het maar zelf te doen maar dat was buiten mijn rug en pols gerekend... het doet verrekte pijn en ik ben nu eenmaal niet in de wieg gelegd om nodeloos te lijden.
Ik bedenk daar plots iets... die elektrische lading in m'n lijf zou dat door dat Duveltje kunnen komen... toen ik naar de bushalte stapte voelde ik me lichtelijk wankel... en dat na één glas... ik moet dringend weer wat gaan oefenen... zoiets moet je onderhouden nietwaar.
Dat was om jullie even te laten weten dat ik nog in leven ben... heb geen tijd want moet me gaan omkleden voor het bezoek aan la mamma... de vorige keren bestelden we voor haar witte Martini met tonic... ze had nog nooit zo'n lekkere tonic gedronken zegde ze... goed he... eerlijk gezegd ik lust het ook wel.
Jullie denken misschien wel dat ik een oppervlakkig wezen ben... alleen gebrand op uitgaan en plezier maken... en dat is ook zo... haha... maar soms mijmer ik wel eens... eigenlijk heel veel... voornamelijk als ik zoals deze ochtend de zoveelste aangebrande pot sta uit te krabben... dat gebeurt bijna dagelijks dus kunnen julle uitrekenen hoeveel er hier gemijmerd wordt... dit keer was ik nog aan 't nagenieten van het ballet en de muziek van Tjaikovsky... toen ik bij Google te rade ging voor dat dansfragment las ik dat zijn muziek werd beoordeeld als "commercieel"... wel dat is nu iets waar ik de kriebels van krijg... iets mag niet commercieel zijn want dan heeft het geen waarde... wat is er mis mee iets te componeren of schilderen of schrijven waar de grote massa plezier van heeft... dat is toch een teken dat dit het grote publiek aanspreekt... nee hoor... je kunt beter iets onbegrijpelijks op papier zetten waar niemand iets van snapt... dat noem je dan Kunst en degenen die het maar niks vinden zadel je op met een minderwaardigheidsgevoel... zo ook met schilderen... trek een streep over een wit doek... plaats er een bolleke bij en noem het "Oneindigheid"... de grote massa staat er bij en kijkt er naar... maar wie durft luidop zeggen dat het boerenbedrog is... bijna niemand... waarom niet... omdat ze vrezen voor dom te worden uitgemaakt... met muziek hetzelfde... wat we tegenwoordig te horen krijgen via radio en TV is om te huilen soms... ik ben natuurlijk nog van een vorige eeuw maar lieve mensen geef mij maar iets dat melodieus klinkt en in je hoofd blijft hangen... dat mag niet meer want dan is het "commercieel"... wel ik ben nogal een eigenzinnig mens en zeg eerlijk mijn mening... als het me niet bevalt zeg ik het gewoon... wat anderen ervan denken gaat mij niet aan maar meehuilen met de kudde heb ik nooit gedaan en zal het ook nooit doen... en dat minderwaardigheidsgevoel... tja dat heb ik al heel lang en heb ermee leren leven... ik weet dat ik heel weinig weet en kom daar eerlijk voor uit... maar... ieder zijn meug he.
En nu ga ik efkes verder de aangebrande smurrie wegkrabben. Zij die krabben gaat groet U!
Elk jaar gaan we met de club naar een opvoering van het Ballet van Vlaanderen... we moeten ons niet schamen voor dit balletgezelschap... ze reizen dan ook de hele wereld rond met enorm succes... dit keer gaven ze Het Zwanenmeer in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg op het Theaterplein waar men qua belichting... decors en ruimte meer mogelijkheden heeft... mensenlief IK HEB GENOTEN... het was AF... prachtig en wat een talent... hieronder kunnen jullie een fragmentje bekijken van de "pas de quatre"... die meisjes kregen ook een staande ovatie voor hun kunnen.
Wat ben ik toch een stom rund oftewel koe, had hier een heel epistel gewrocht en helemaal op het einde zocht ik een passend citaat, stapte naar Google, toen ik wilde terugkeren naar deze pagina knipte ik per ongeluk alles weg, om een fl.....aap te sch....n, hehe heb me nog op het nippertje kunnen inhouden
Gisteren efkes met Hamlet gesproken na enkele dagen radiostilte, de sukkel... en met hem duizenden... zit in die bittere kou zonder ramen of deuren en met kapot dak, ook geen gas om eens een warm drankje te brouwen, dan prijst hij zichzelf nog gelukkig omdàt hij een dak boven zijn hoofd heeft terwijl er ontelbare mensen in de straten dolen die alles kwijt zijn, hij vertelde me enkele verhalen van gewonden die hij bezocht, spreek mij niet meer over de holocaust want de Israeli's zijn al even erg... ik kots ervan.
De vorige weken was ik echt niet in m'n hum, buiten de noodzakelijke boodschappen kwam ik niet buiten, ofwel te nat of te koud of te donker, nee ik bleef liever op m'n snel uitdijend achterwerk zitten, van al dat binnenzitten krijg ik namelijk een onweerstaanbare "lekkere honger" en de koekjes vlogen dan ook met sneltreinvaart de deur uit, pardon niet de deur, wel Myette binnen, gelukkig maak ik nooit meer goede voornemens met nieuwjaar anders zat ik nu op de koop toe met een gigantisch schuldgevoel.
Zondagvoormiddag mocht ik op stap, alleen, er was namelijk een concert voorzien in het Elzenveld, ikke dus in blijde verwachting op weg, een overvolle tram, allemaal naar de "vogeltjesmarkt" zoals de Hollanders het noemen... was toch de dirigent die nacht plots ziek geworden zeker, concert afgelast, maar we hadden wel voor de lunch om 1 u gereserveerd, we zijn dan maar met enkele vrienden naar Carolus Bortholomeus getrokken voor een gezongen mis, prachtige muziek en een fantastische mezzo sopraan, en dat helemaal gratis, daarna op weg naar het restaurant waar de lunch, de wijn en de tafelgesprekken zeer genietbaar waren.
Vanavond ga ik weer op stap naar het Ballet van Vlaanderen met Het Zwanenmeer, hehe ik kom stilaan weer op gang, was wat aan 't roesten, ik zal maar direct eens aan wat opwarmingsoefeningen beginnen zoals de grand écart, kwestie van in de stemming te komen grrrr.... kkkrrrrr... aiaiai... krkraak!!! Oei... dat was niet zo'n geweldig idee een grand écart proberen met panty aan... kruis gescheurd... van die panty uiteraard... wat dachten jullie?
Om af te sluiten nog even een bedenking over HET onderwerp van de week... Dendermonde... heel erg, zeer erg, maar die gast was niet aan zijn proefstuk toe, nu wordt er heel wat afgezeverd over het hoe en waarom, voor mij geldt er maar één ding... opsluiten en samen met hem de dokters die hem de eerste keer "ongevaarlijk" vonden, ik wil wedden dat die gast er weer zonder noemenswaardige kleerscheuren vanaf komt, nog een poosje en hij kan zijn biografie gaan schrijven als mediafiguur.
Wat mij vooral bezighoudt is het feit... hoe zou je je voelen als ouder van zo'n kind, enerzijds moet het een gruwelijk idee zijn dat je zo'n monster hebt voortgebracht maar anderzijds, kan je het feit uitwissen dat het ooit een schattige baby en kleuter was waar je gek op was en kan je dat kind uit je hart en geest bannen... ik denk het niet, hoezeer je misschien ook verafschuwt wat hij gedaan heeft, het blijft je kind toch.
Als afsluiter het citaat waardoor ik opnieuw moest beginnen :
EEN MENS BEGRIJPT SLECHTS WAT HIJ IN ZICHZELF TERUGVINDT Amiel
Wie die Amiel is of was weet ik niet maar ik vind dat citaat wel treffend.
Hebben jullie het ook al gemerkt... Amerika heeft een nieuwe president... hehe... wat een verrassing... heb eventjes zijn "blijde inkomst" gadegeslagen en ik moet zeggen dat ik tevreden ben en met mij legio zwarten maar ook blanken... nu maar hopen dat deze kwistenbibbel wat humaner zal handelen dan zijn voorganger... cowboy Bush... die niet bepaald mijn keuze was en waar ik wreed tegen m'n goesting acht lange jaren heb moeten tegenaan zitten kijken... natuurlijk deze jongen moet nog bewijzen wat hij kan en zelfs als hij van "goeden wille" is zal hij het niet op 1-2-3 kunnen klaarstomen... ik benijd hem niet om de prachtige erfenis die ome Bush hem heeft nagelaten... die kan nu in alle gemoedsrust op zijn lauweren gaan liggen te liggen... jawel gemoedsrust... want die man heeft echt geen geweten... en slapeloze nachten zal hij niet beleven voor al het leed dat hij veroorzaakt heeft... hehe... ik heb het er eens afgegooid... lag al acht jaren te wringen.
De kinderen zijn juist het huis uit... kwamen eten vandaag... we hebben gezellig zitten kletsen... en nu is het tijd voor moeke om wat uit te rusten... ga vroeg slapen vandaag want gisteren had ik visite en heb wat overdaad gepleegd... ja je moet toch het goede voorbeeld geven nietwaar... deze nacht liggen woelen als een woelmuis in barensnood... heb vandaag me maar aan water gehouden enne... weet je... als je echt dorst hebt is water ook lekker... raar maar waar.
Morgen beginnen we de nieuwe dag met een begrafenis... is weer eens wat anders... jongens toch ze vallen als vliegen rondom ons... deze is van een vrij jonge vrouw... enkele jaren geleden kwam ze zomaar uit het niets opduiken en beweerde dat ze familie was van 't manneke... ze was bezig met de stamboom en vroeg of we haar enkele inlichtingen en fotokes konden bezorgen van de wortels van die boom... man in de wolken want hij is bezeten van stambomen... het was dan nog een knappe vrouw ook... ze heeft ons later de papieren komen brengen met de hele rits namen en foto's... helaas ze is niet meer en met haar alle hoop op verdere stamboom-vertakkingen vervlogen.
Wegens heersende breindroogte en gebrek aan inspiratie ben ik het net ingedoken en heb wat zitten spelen... dit heb ik voor jullie uitgezocht... is altijd goed als je jezelf wat beter leert kennen... of toch niet?
Zoals ik al zegde... in de winter droogt de huid uit... daarvoor bestaan er smeerseltjes die ik dan ook wellustig gebruik... maar wat ik met m'n brein aanmoet weet ik nog niet goed... tenminste wat er nog van overschiet... als dat ook verschrompelt zoals de rest aan je lichaam ziet het er niet goed uit daarbinnen... heb ik ook al gemerkt... de grijze cellen noemde Poirot ze... grijs inderdaad... al even triest als de lucht.
De voorbije week was er weer eentje van 't paters vaatje... hmhm... een aaneenschakeling van bloedstollende huistaken zoals was... strijk ... poets en kook... geen wonder dat daar je hersens van verschrompelen... hier en daar een opwekkend tussendoortje met Buddy- en TV-problemen... zakdoeken vullen... hoestpoeders slikken en pols verzorgen... de enige lichtpunten waren af en toe een levensteken van Hamlet... als je dat nog leven kan noemen... en donderdag een uitstapje met de club naar Lier overgoten door een Duveltje... dear me... ik heb dringend nood aan een avontuurtje voor ik helemaal wegkwijn... niet dat dat wegkwijnen zo snel gaat... de hele voorbije week bijna niet gegeten omdat ik me niet zo lekker voelde en... denk je dat er maar één kilootje af is... bijlange niet... ik heb eerstekwaliteitsspek op me zitten... niet van dat verwaterde spul zoals ze nu maken... gooi maar eens een kip in de pan... na vijf minuten heb je een halve pan water... heb zojuist nog de proef gedaan door een hete douche te nemen... geen vetoogje te bekennen... als dàt geen kwaliteit is!!!
De feestdagen zijn eindelijk voorbij... joepieeeee... tijd om m'n agenda te gaan vullen met allerlei taken die ik nog te vervullen heb zoals vrienden uitnodigen die ik al een hele tijd heb zitten verschuiven... foei Myette... schaam je... jaja dat doe ik dan ook me schamen... daarom die agenda... dinsdag komt de eerste lading... woensdag de kinderen... menukes zijn al opgesteld nu nog de aankopen en dan... o vreugde... mag ik me gaan afsloven in de keuken... zo dadelijk ga ik de volgende lading vastleggen... het wordt onderschat maar mensen te eten vragen brengt altijd toch de nodige dosis stress mee... je bent ook niet echt ontspannen want je zit de hele tijd te denken aan wat je nu nog moet doen zoals op tijd de oven opwarmen... het ijs uit de vriezer halen... de saus maken... je mag ook niet meer dan één glaasje drinken of je zit zo gezellig te praten dat je je eten vergeet... is mij al overkomen... haha.
Allee genoeg gekletst... tijd voor een spelletje... enne... zelfkennis is het begin van de wijsheid!
Hallo Maatjes Nu heb ik het niet over maatjesharingen he... die lust ik ook wel... maar tegen m'n blogmaatjes... blij dat ik jullie nog eens gezien en gesproken heb... de knuffels zullen voor volgende keer zijn... ik hoop alleen maar dat jullie m'n microbekes hebben overleefd want amaai zenne... ik heb geprobeerd ze te verdrijven met enkele glaasjes wijn maar toen die uitgewerkt waren kwam ik tot de ontdekking dat ze alleen maar wat groggy waren... ik zit hier nu al twee dagen te snotteren en te hoesten en wreed medelijden met mezelf te hebben... ... tot hiertoe was ik ontsnapt aan de verkoudheidsgolf en dacht al dat ik immuun was... weer een illusie armer dus... één ding is er goed aan... ik heb een geldig excuus om niet te hoeven poetsen... en m'n geplande visite voor dinsdag heb ik ook maar afgezegd... nu de kinderen woensdag ook even op 't schap zetten en ik ga een luie week tegemoet... alleen donderdag moet ik met de club naar Lier en... aangezien ik de brieven moet meebrengen... ben ik zedelijk verplicht me te vertonen.
Vrijdag moest ik voor de middag naar de dokter in St. Augustinus... heb al twee maanden een pijnlijke pols... dacht dat het een arthritis aanval was... maakte een afspraak... zes weken wachten... heb tijdens die wachtperiode tonnen smeerseltjes aan die pols geofferd... niks gekort... om een lang verhaal kort te maken... het is niet het gewricht zelf... gelukkig... maar de pezen die erover lopen zijn ontstoken... waar ik dàt aan te danken heb weet ik ook niet... dus 10 dagen pillen slikken... als dat niet helpt scan en misschien kleine operatie... maar voor ik laat opereren zal er nog heel wat water door 't Scheld moeten stromen denk ik... we zien wel hoe het afloopt.
Hamlet spreek ik heel sporadisch even... zogauw hij heel efkes stroom heeft komt hij even op messenger of laat een berichtje achter zodat ik weet dat hij nog leeft... gisteren weer even gesproken... één van zijn leerlingen was bij de laatste tankaanval bij de slachtoffers... hij was er het hart van in... die aanval gebeurde in de nabijgelegen wijk... zijn huis liep vol vluchtelingen die er de nacht hebben doorgebracht... water moeten ze gaan halen ergens... verwarming is er niet meer... voedsel heel sporadisch... onmenselijke toestanden... wat wij meemaakten in WOII is er niet mee te vergelijken... en Hamas lijkt niet te willen toegeven niettegenstaande de overmacht.
Ik kreeg hier zonet beelden binnen van onze mooie blauwe planeet... mensen lief toch waar zijn we mee bezig... overal waar mensen komen rusten ze niet vooraleer ze alles hebben verknoeid... waarom toch!!!
Men is nooit te oud om te leren en daarom ben ik een fan van allerlei nutteloze weetjes waarvan de meeste dadelijk weer de vergetelheid induikelen maar sommige soms wel blijven hangen... hieronder enkele van die nutteloze dingen... je weet maar nooit waar ze goed voor zijn... maar eerst wil ik het even hebben over het nieuwe jaar.
Tja een nieuw jaar waarvan iedereen hoopt dat dit wat beter zal uitdraaien dan het vorige... jawadde... ik heb de hoop en de goede voornemens al lang achter me gelaten... komt toch niets van terecht... ik leef nu van de ene dag in de andere... hopend dat ik die in redelijke gezondheid en tevredenheid zal beleven... plannen maken heb ik ook opgegeven... is een hopeloze taak gebleken... we zien wel wat er komt... is het positief dan zet ik m'n breedste grijns op m'n aanschijn... is het negatief dan zet ik me in een hoekje en huil... ook dàt gaat weer voorbij... op dit ogenblik zit ik nog altijd met vingers en tenen gekruist de gebeurtenissen in Palestina te volgen... Hamlet heb ik twee dagen geleden eventjes online gehad... sindsdien geen sjoege meer... is hij nog onder de levenden of niet... bang afwachten maar. Van een nieuw en beter jaar gesproken!!!
De voorbije dagen waren natuurlijk weer druk... ik maak weliswaar niet meer zoveel rompslomp rond de feestdagen maar toch... de kinderen kwamen hier eten en dan wil je toch iets speciaals doen... dat betekent extra voorraden inslaan... twee maal een viergangenmenu op tafel zetten... la mamma niet vergeten plus het personeel daar... deze namiddag kwamen onze naaste buren nieuwjaar wensen en een glaasje drinken... daar ben ik weer wat restjes aan kwijtgeraakt... de overschot aan groenten moet nog weggewerkt worden... zal ik dan nooit leren niet zoveel te kopen... het feestservies zit weer veilig in de kast... mijn lever maakt geen bokkesprongen meer... heb vandaag zelfs in een vlaag van overmoed enkele vrienden gebeld om bij ons op bezoek te komen... had dat allang moeten doen maar de fut ontbrak me... vrijdag ga ik eindelijk die pijnlijke pols eens laten nakijken... het is me wat gezegd de laatste tijd... een afspraak bij een specialist is al moeilijker te bekomen dan een audiëntie bij de paus... niet dat ik dat zou willen... nee hoor die meneer heeft naar mijn zin veel te gemene oogjes... ik hoop maar dat mevrouw de dokter iets aan die arm kan doen want het wordt een geweldige handicap... gelukkig kan ik nog zonder teveel pijn met den Buddy spelen...heb ik even chance zeg.
Over het weer zal ik het maar niet hebben... extreme toestanden zijn niet favoriet bij mij... TE koud... TE warm... enfin niets dat TE is.
Dan de weetjes maar... ter meerdere eer en glorie van jullie brein. Goed om weten???
Volgens de wet mogen de LIBANESE mannen seksuele betrekkingen hebben met dieren, op voorwaarde dat ze van het vrouwelijke geslacht zijn. Seksuele betrekkingen met een mannelijk dier is een misdrijf, waarop de doodstraf staat . (zo hoort het )
Volgens de wet mag in BAHREIN een dokter van het mannelijke geslacht een vrouw aan een gynaecologisch onderzoek onderwerpen, zonder echter haar genitaliën te bekijken, tenzij via reflectie in een spiegel. (wat een volk)
In INDONESIE wordt masturbatie gestraft met onthoofding .. (zou men dat in het westen doen , bleef er niemand over )
In HONG KONG mag een bedrogen vrouw haar overspelige man doden, zo zegt de wet, maar alleen met de blote hand. De minnares van de man daarentegen mag ze ombrengen zoals ze verkiest. (rechtvaardig, toch?)
In CALI, COLUMBIE, mag een vrouw alleen seksuele betrekkingen hebben met haar man en de allereerste keer dat dat gebeurt, moet ook haar moeder in de kamer present zijn. (dat kan meevallen, dat kan tegenvallen )
Het orgasme van een varken duurt 30 minuten. (in mijn volgend leven wil ik een varken zijn)
Mensen en dolfijnen zijn de enige soort die seks bedrijven om er plezier aan te beleven. (daarom dat Flipper altijd lacht )
De sterkste spier van het menselijk lichaam is de tong. (geen commentaar)
Sommige leeuwen doen het meer dan 50 keer per dag. (in mijn volgend leven wil ik nog altijd een varken zijn, ik verkies kwaliteit boven kwantiteit )
Het oog van de struisvogel is groter dan zijn hersenen. (ik ken mensen met een gelijkaardig probleem)
Zeesterren hebben geen hersenen. (zulke mensen ken ik ook
Allooo , voor het ogenblik zijn wij afwezig, maar laat ons uw boodschap :
- Ben je één van onze kinderen, druk op 1 - Vind je het nodig dat wij op de kinderen passen, druk op 2 - Als je de wagen nodig hebt, druk op 3 - Voor was en strijk, druk op 4 - Komen de kinderen bij ons slapen, druk op 5 - Voor het afhalen aan school, druk op 6 - Kom je zondagmiddag bij ons middageten, druk op 7 - Ben je iemand uit onze vriendenkring, gelieve terug te bellen tijdens het ontbijt om zeven uur smorgens.
Wat heb ik de laatste dagen zoal uitgespookt... ik wilde dat er iets plezants te vertellen viel maar nee... het was weeral "the usual"... opruimen, kuisen, koken, enz. enz.... ben zelfs niet eens een frisse neus gaan halen buiten... te lui... geen goesting... te koud... en weet je... als zelfs de katten niet buiten willen waarom zou het vrouwtje het dan doen... onze buitenkat Kiddy genaamd... is zich stilaan een plaatsje in huis aan 't veroveren... op die stiekeme kattenmanier... je laat hem even binnen om te eten en zodra je je rug heb gedraaid wandelt hij met z'n meest onschuldige smoeleke verder de living in... nestelt zich bescheiden in een hoekje achter de zetel... wacht af of je hem gaat wegjagen en dan... pardaf... ligt bibike ineens IN die zetel waar hij je dan met bange oogjes in de gaten blijft houden... man had hem daarstraks even binnengelaten en ik kreeg order hem terug de deur uit te werken... jawadde ik weer de toverheks uithangen zeker... ik heb dan ook m'n meest onschuldige smoeleke opgezet en gedaan of ik niets had gehoord... hij heeft de klus zelf moeten klaren... maar dan blijft dat beest buiten voor de terrasdeur verwijtend naar ons zitten staren zodat de eetlust je vergaat... ik weet al hoe het gaat aflopen.
Gisteren was een zware dag voor me... in Palestina liggen ze weer zwaar onder vuur... in de loop van de dag had ik even Hamlet op de chat die me over de gruwelen vertelde... ik ga ze hier niet opnoemen... het is werkelijk TE erg... de man klonk zo moedeloos en wanhopig en toen hij afscheid nam was het net of hij niet geloofde er deze keer door te komen... ik heb zitten bleiten als een kind... deze nacht bijna niet geslapen... het klinkt misschien raar maar ik ken hem nu al bijna twee jaar en... alhoewel ik de man nooit gezien heb en waarschijnlijk ook nooit zal ontmoeten... beschouw ik hem toch als een vriend... enfin deze middag kwam hij er weer even door en kon ik herademen... daarna niets meer gehoord en is het weer bang afwachten.
Vandaag bijna de hele dag mailtjes verstuurd met nieuwjaarswensen tussen de huishoudelijke klussen door... morgen inkopen doen voor nieuwjaarsdag want dan komen de kinderen weer eten... ik kijk echt uit naar volgende week want dan vlieg ik de deur uit... 't stad in voor de solden... heerlijk rondstruinen... koffietje drinken... enne vrijdag de blogmaatjes knuffelen... hehe!!!
Allereerst een vredige kerstperiode voor iedereen... is wel zoals de "vijgen na Pasen" maar beter laat dan nooit... en van vijgen gesproken... zoals elk jaar met de kerst had ik voor wat exotische vruchten gezorgd om de fruitschotel op de feestdis een speciaal tintje te geven... allemaal dure dingen maar echt hun geld niet waard... heb zojuist de verse vijgen opgegeten... smaakten naar niks... dacht nog even die te bewaren tot na Pasen maar dat is nog wat lang he...
Enfin de kerst hebben we achter de rug... de kinderen kwamen bij ons eten en... eens de voorbereidingen afgehandeld... werd het nog gezellig... en laat... de gevulde Colruyt kalkoen was een lekker beestje... ik kan het jullie aanraden... de wijn ging er ook vlot in met als gevolg een klein lief katertje de volgende dag... efkes enkele dagen uitblazen en we nemen de volgende aanloop... Nieuwjaarsdag is het weer bij ons te doen... dat gaat gourmetten worden... het vlees is al besteld... weer bij Colruyt... als dat ook meevalt zullen ze me daar nog meer zien.
Gisteren een bewogen en zenuwslopende dag gehad... zoonlief had weer eens aan onze TV zitten prutsen met als gevolg dat we niet meer dan 10 kanalen binnenkregen en dan nog in een andere volgorde dan voorheen... in de namiddag la mamma gaan bezoeken... zoon kwam ook en later bij ons om dat spul in orde te brengen... toen hij me vroeg hoe het met de PC ging beging ik de stommiteit hem te vertellen over enkele kleine probleempjes... hij direct aan het werk... toen hij weg was kon ik gewoon niet meer op het net... heb toen gebeld en per telefoon hebben we ongeveer 1 uur zitten prutsen om alles weer in gang te krijgen... teneinde raad een systeemherstel gedaan en het werkte terug... uitgeput ben ik voor de TV neergezegen om naar Harry Potter te kijken... daar werd ik geconfronteerd met een afschuwelijk monsterlijke slang en nog vreselijker spinnen... ik was verdorie blij dat ik naar m'n bed kon... ik hou nu wel van wat opwinding in m'n leven maar trop is trop!
Ik ben altijd redelijk leergierig geweest... nieuwsgierig ook... en wat me het meest verdriet doet als ik denk aan sterven is dat ik niet meer zal kunnen meemaken hoe de wereld verder evolueert... ik tracht dan ook zoveel mogelijk bij de tijd te blijven maar soms krijg ik toch het gevoel dat al die technologie me aan 't wurgen is... je krijgt gewoon de tijd niet meer aan iets te wennen of er staan al 10 nieuwigheden klaar... dan zou ik willen roepen van HELP IK VERZUIP!!!! Ik weet echt niet of ik het in grootmoeders tijd zo zalig zou gevonden hebben... was dan misschien al lang in slaap gesukkeld van pure verveling... zonet een film gekeken op TV... het boerenleven in bomma's tijd... wat heerlijk rustig maar ook zo afschuwelijk saai... toch niks voor mij denk ik.
Als afsluiter van de feestelijkheden moet ik nog even kwijt dat ik vandaag een clipje kreeg doorgestuurd door een van m'n vrienden... opgenomen tijdens een optreden van die twee "peniskunstenaars" waar toen zo'n ophef over gemaakt werd... er waren veel shots genomen van het pybliek... dat lag gewoon plat van 't lachen... wel ik moet eerlijk bekennen dat ik het maar eng vond.. wat die twee kerels met hun piemel uitspoken is niet bepaald gezond te noemen... vraag me wel af of ze er nog een "normaal" gebruik van kunnen maken... wat een mens allemaal doet om z'n brood te verdienen... als er iemand van jullie dat clipje willen bekijken moet je maar eens fluiten dan stuur ik het op... kun je lekker mee griezelen...
Dat was het voor even "folks"... als er me niemand stoort ga ik nu efkes een blogrondje versieren... moed houden en verder feesten!!!
Ochgottekes... hier is ze nog eens... jawel jawel ik hoor jullie wel denken... sorry schatjes maar ik heb hier ingespannen zitten wroeten in dat Vista geval zodat ik er helemaal de tijd bij verloor... 't manneke moest vaak staan roepen of er nog eten op tafel kwam... dat kwam er dan met vertraging en lange gezichten aan tafel... tja... eigen schuld, dikke bult... ik ben namelijk wat orde aan 't scheppen in m'n fotomappen... had zowat alles maar bijeen gezet zoals het uit m'n scanner kwam... mag ik dus niet meer doen... maar allee ik heb de hele winter nog.
Wat is er gebeurd hier... niet veel dus... wat shoppen... voer inslaan voor de feestdagen... menu opstellen... zelf poetsen want ik heb nog geen vervangster... jullie kennen dat wel... altijd wel iets te doen in een huishouden... den Buddy ambeteren... die heeft me gezegd gisteravond dat hij geen foto's meer kan zien... is het beu... wil eventjes rust... dan laat ik hem maar even uitblazen... werd ook wel tijd voor nog eens een blogje... maar terwijl ik daarmee bezig ben komt de ene na de andere chatter efkes goeiedag zeggen en zo geraak ik moeilijk vooruit... gelukkig ( ) valt hun server al eens uit zodat ik rap wat kan typen... ha hier is den deze terug... is er eentje uit Puerto Rico... oeps is er weer uit...
Enkele dagen geleden bijna een woedeaanval gekregen... 't manneke was naar de bank om een overschrijving binnen te brengen... komt hij binnengestormd in alle staten... was dat formuliertje kwijtgespeeld... alle zakken en toebehoren doorzocht... wèg... het nummer van de bankrekening + adres + handtekening zomaar ergens ten velde... om n'n floeren aap te sch....n... heb hem teruggestuurd dezelfde weg die hij had afgelegd enne... teruggevonden... op de bank in het tramhokje... weeral een jaar van m'n leven kwijt... wat gaat het volgende zijn... ben benieuwd.
Gisteravond toch nog even een concertje meegepikt... de zoon van vrienden speelt in dat orkest... is eigenlijk een harmonie... blaasinstrumenten... maar ze zijn geweldig goed... we doen dat elk jaar en het is steeds meegevallen... beetje cultuur moet kunnen nietwaar?
IK WENS JULLIE ALLEN EEN VREDIGE KERST EN EEN GELUKKIG EN GEZOND NIEUW JAAR 2009
Ja ja ik weet het... ik ben een lui varken... momenteel niet veel soeps te melden en dan val ik gewoon stil... wat kan je nu nog vertellen over dagdagelijkse beslommeringen... dat het je nikkel uithangt soms... dat de pijntjes hier en daar en ginder je de keel uithangen... ik zit hier nu al dagen met een met kloosterbalsem ingesmeerde pols verpakt in rekverband... in de hoop dat het iets gaat helpen aan die gewrichtspijn... niet dus... ik heb een afspraak in de kliniek maar dat is maar eerst voor 9 januari... dus tot dan maar op m'n bieterkes bijten en hopen dat die het ook niet gaan begeven... je ziet hoe optimistisch ik ben... van tijd tot tijd kietel ik mezelf eens onder de armen om nog eens te kunnen lachen... hahahahaha.
Kom zojuist terug van wekelijks bezoek aan la mamma... is ook al niet erg opwekkend... een gesprek kun je niet meer voeren want eender over wat je begint... je krijgt de raarste antwoorden... zo oud worden is echt niets om naar uit te kijken vind ik... gelukkig neemt zij het allemaal even gelijkmoedig op... dat is ook een zegen.
Gisteren m'n poetshulp opgezegd... ze vroeg ineens een flinke hap meer geld en dat was ze echt niet waard... ik ga voorlopig zelf dan maar weer poetsen en ga elke week dat geld opzijleggen voor mezelf... misschien is dat een stimulans... sparen voor een nieuwe buddy misschien?
De kalkoen en gourmetvlees zijn besteld... heb al enkele delicatessen in huis gehaald voor de feestdagen... de rest is voor later... nu nog op zoek naar wat gepaste cadeautjes... en de tractatie voor het personeel in het home van la mamma want die mensen mogen zeker niet vergeten worden... ik zeg het nog maar eens... ze verdienen hun hemel hier op aarde hoor... niets dan lof voor hen... versieren doe ik niet meer... als ik kleinkinderen had zou ik me de moeite getroosten maar mijn kinderen doen er zelf niets aan waarom zou ik het dan doen... deze ochtend lag ik nog wat na te soezen en te denken aan hoe het vroeger was... beter niet doen want je wordt er maar sjagrijnig van... ik was toen een echte turbo motor... altijd in de weer... nu meer een sputterend motorfietske... tenminste als het gaat over werk... als het op feesten aankomt ben ik nog altijd van de partij hoor... ik verleg gewoon m'n grenzen... hihi.
Tussen al deze bedrijven door ben ik nog steeds den buddy in het Vista korset aan 't wringen... het manneke spartelt geweldig tegen maar hij kent me nog niet goed... ik kan ook koppig zijn hoor... vraag het maar aan 't manneke... dan ben ik nog enkele nieuwe chatters manieren aan 't leren... heb er enkele oude buitengezwierd... dat waren hopeloze gevallen... maar Hamlet is er nog altijd... dat is een echte schat... als je ziet hoe die mensen daar moeten leven zou je denken dat de man verbitterd is... maar nee... hij is de eerste om steeds te vergoelijken... dat leert je een lesje in verdraagzaamheid.
Ik ga jullie nu laten aan de vrijdagavondgenoegens... mijn huisband gaat biljarten vanavond dus ben ik de baas in huis... baas over de kat... hmhm... kan ook omgekeerd zijn... en baas over de televisie... misschien kan ik eens een heerlijk zalige romantische tranentrekker kijken... of een niet te melige komedie... in elk geval géén schiet-achtervolgings-moord-toestanden... dan ga ik nog liever Buddy wat ambeteren.
IK VOEL ME EEN EZEL Nu is dat niet bepaald de eerste keer voor mij en het zal heel waarschijnlijk ook niet de laatste zijn... wanneer oh wanneer ga ik eens leren m'n hersens te gebruiken
Deze aanloop om jullie plechtig mee te delen dat de fotokes terug zijn... ik had dus de moed opgegeven en m'n hoofd in m'n schoot gelegd... ik moet bekennen dat dit een moeilijke houding is maar toch... het lukte... de "lege" fotomappen had ik in de prullenbak gekieperd en was van plan de volgende dag die USB stick op te kuisen... toen... en nu komt het... ik een mailtje kreeg van Natoken... en die beweerde dat haar "halve bedde" maar niet kon geloven dat die dingen ècht weg waren... en die "halve bedde" is een doorbijter zegde ze erbij... hij wilde ze desnoods hoogst persoonlijk hier komen opvissen... dat kon ik toch onmogelijk aannemen en met het schaamrood op m'n bolle wangen zette ik me aan het werk om die mappen op de USB nog maar eens aan een grondig onderzoek te onderwerpen... en wat vond ik... na lang prutsen en frutselen... want Vista vond het nodig om tegelijkertijd de bestanden andere namen te geven... weer zo'n sakkerse vink op een plaats waar die niet had mogen zitten... hoe die beesten in godesnaam hier binnen vliegen gaat m'n klein verstandje teboven... m'n excuus aan de dierenfans... maar ik heb het dadelijk de nek omgewrongen en zie... wat kwam daar te voorschijn... MIJN FOTOKES!!!
NATOKEN en HALVE BEDDE jullie zijn allebei nog maar eens bedankt
MAAR IK VOEL ME EEN EZEL dat ik daar niet aan gedacht heb en het is dan nog wel de tweede keer dat me zoiets gebeurt... ik heb me laten misleiden door die vermelding bij elke map "Leeg" en "O bytes" gelukkig had ik de USB nog niet opgeruimd... anders waren ze wel degelijk verloren geraakt... luiheid is soms nog ergens goed voor.
Buiten deze spannende episode in m'n gepensionneerd bestaan is er niets noemenswaards gebeurd... de petanque en de golf is voor 3 maanden gesloten dus meer tijd om andere dingen te doen zoals poetsen... tja m'n poetshulp vroeg een flinke opslag en ik vind ze het niet waard... dat meisje ziet gewoon geen werk... ik zou erbij moeten staan de hele tijd en haar alles opdragen... niet mijn stijl... donderdag moesten we met de club weg en dan heeft ze het hele huis voor haar alleen... briefje achtergelaten of ze de living eens een GOEIE stofzuigbeurt wilde geven... jawadde... ze wordt betaald voor 4 uren maar ze werkt door de band er maar 3... dus ga ik haar laten gaan... misschien iemand vragen met van die dienstencheques... dat komt zelfs nog goedkoper uit... intussen zal ik zelf maar eens de hoekjes een goeie beurt geven want daar veegde ze gewoon rond.
Vrijdag hadden we blogmeeting zoals jullie ook wel weten en het was weer supergezellig... ik kijk al uit naar de volgende!!!
Voor allen die geen reactie kunnen plaatsen... heb juist zelf een test gedaan enne... geen probleem... sapperdepip... ik weet ook niet wat de reden is... misschien maar tijdelijk???
Ik ga nog wat verder sukkelen hier... tot vrijdag mannekes!!!
Natoken bedankt voor de tip... zal het nog eens proberen als ik tenminste je tip kan terugvinden... had het indertijd opgeslagen maar er is zoveel verloren geraakt...
HELA Sorry schatjes maar den Buddy was zwaar ziek... den bibber... nen hoest... zakte door z'n pootjes... pardon... beentjes... en ik heb zoon dokter erbij moeten roepen... de sukkel zat vol virussen... die moesten eruit gedreven worden... dan maar ineens met de grove bezem erdoor... ALLES eraf en Vista erop... ik heb met bezwaard gemoed en trillende onderlip m'n toestemming gegeven... eerst nog even al m'n dierbare fotokes en andere kostbaarheden op een USB stick gezet... jawadde... wat er in godesnaam gebeurd is weet ik niet maar de mappen staan er weliswaar op maar leeg... van grote kuis gesproken... toen zoon weg was en ik het ontdekte trilde niet meer alleen m'n onderlip... nee ik had echt moeite niet te beginnen grienen... al dat gescan voor niks... en dan die foto's van m'n kinderen als baby en peuters... allemaal weg... toen ik ze gescand had en ze op de PC stonden heeft man de meeste diapositieven weggegooid... het is om je de haren uit te rukken...
Ik ben al enkele uren bezig enige orde te scheppen in de chaos maar wat een karwei... zoon wil ik niet teveel lastig vallen want hij heeft er al genoeg tijd in gestoken... tenslotte werkt hij en is ook nog zijn appartement aan 't verbouwen... dus dat is de reden dit keer dat ik zolang buiten strijd was...
VERKEERD GEGOKT Toen ik deze ochtend vroeg uit m'n bed stapte om een plasje te plegen sneeuwde het... "geen petanque alweer"dacht ik slaperig en kroop terug in bed... wederhelft is toch maar gegaan en nu zit ik mistroostig naar buiten te gluren want schijnt daar toch verdorie de zon zeker... verkeerde gok dus... al goed dat ik nooit op de beurs speelde want ik zou al op m'n tandvlees zitten... ik heb namelijk de neiging steeds op de verkeerde plek op het verkeerde moment te belanden... ik maak er dan maar het beste van... ga zo dadelijk wat "restauratiewerken" aan m'n eigen persoontje uitvoeren... gelukkig zijn die niet zo duur als wat ik deze week moest betalen om ons karretje op te knappen... man was ermee naar de controle geweest en kwam terug met enkele gaatjes... niet de man maar de controlekaart... auto de garage in... wat wisselstukken en werkuren enne 500 armer... en dat vlak voor de feestdagen... ojee... ik probeerde juist wat geld opzij te leggen voor de nodige cadeautjes en verplichte feestelijkheden maar het schijnt me niet te lukken... nog een geluk dat niet de hele wagen afgekeurd werd want het beestje is al 22 jaar oud... om m'n bezwaard gemoed wat op te fleuren ben ik m'n moppenmap eens gaan opkuisen en vond deze hieronder... misschien kennen jullie ze al wel... tant pis!!!
"Hallo?"
"Dag liefje, papa hier, .... Is de mama thuis?" "Nee, papa. Ze is boven in de slaapkamer met nonkel Frank."
Na een korte pauze zegt papa: "Maar je hebt geen oom Frank, liefje!" "O jawel, ik heb er een, en hij is nu boven in de slaapkamer met mama" "Euh, oké, dan . Ik wil dat je dit even voor me doet: leg de telefoon neer, ren naar boven, klop op de kamerdeur en roep : "mama en oom Frank, papa's auto is juist voor het huis gestopt." "Ok, papa!" Enkele minuten later neemt het meisje de telefoon weer op. "Zo, ik heb gedaan wat je vroeg, papa." "En wat gebeurde er?" vraagt hij. "Wel, mama werd plots bang, ze sprong zonder kleren uit het bed en liep schreeuwend rond, dan struikelde ze over het tapijtje in de badkamer en viel met haar hoofd tegen het bad, dood" "Jezus!! En wat gebeurde er met oom Frank?" "Hij sprong uit het bed ook zonder kleren aan en hij werd bang en sprong uit het raam aan de achterkant het zwembad in" "Maar hij zal vergeten zijn dat je vorige week al het water eruit hebt gehaald om het te kuisen, dus viel hij op de grond van het zwembad, ook dood"
... tot hiertoe was ik ontsnapt aan de verkoudheidsgolf en dacht al dat ik immuun was... weer een illusie armer dus... één ding is er goed aan... ik heb een geldig excuus om niet te hoeven poetsen... en m'n geplande visite voor dinsdag heb ik ook maar afgezegd... nu de kinderen woensdag ook even op 't schap zetten en ik ga een luie week tegemoet... alleen donderdag moet ik met de club naar Lier en... aangezien ik de brieven moet meebrengen... ben ik zedelijk verplicht me te vertonen.
) valt hun server al eens uit zodat ik rap wat kan typen... ha hier is den deze terug... is er eentje uit Puerto Rico... oeps is er weer uit... 
