Het barbecue seizoen is nu dan toch eindelijk aangebroken... van een mail- en chatvriend ontving ik onderstaande en wilde jullie dit niet onthouden... bedankt R.
Wanneer een man vrijwilliger is om zich over de BBQ te ontfermen wordt de volgende keten van activiteiten in gang gezet:
1) De vrouw koopt het eten.
2) De vrouw maakt de salade, kookt de andere groentjes en voorziet dessert.
3) De vrouw bereid het vlees voor om het te kunnen bakken en legt het op een mooie schotel tesamen met de noodzakelijke kruiden en olies en brengt het naar het tafeltje naast de BBQ. Hier wacht de man met zijn 6e biertje naast een uiteindelijk dan toch brandende vuurmassa.
Nu komt het belangrijke stuk:
4) DE MAN LEGT HET VLEES OP DE GRILL.
5) De vrouw gaat terug in huis en begint borden en bestekken te verzamelen om buiten de tafel te dekken.
6) De vrouw komt terug buiten en roept dat het vlees aan het aanbranden is. De man bedankt de vrouw en vraagt of ze nog een pintje meebrengt terwijl hij de situatie in de hand houdt.
Opnieuw belangrijk:
7) DE MAN NEEMT HET VLEES VAN DE GRILL EN LEGT HET OP EEN SCHOTEL EN GEEFT HET AAN DE VROUW.
8) De vrouw vult nu de borden, verdeelt de groenten, de sla, het brood, de servetten, de sausjes en plaatst de borden op de tafel.
9) Na het eten ruimt de vrouw de tafel af en doet ze de afwas.
Het belangrijkste van allemaal:
10) Iedereen LOOFT de kookkunsten van de MAN en BEDANKT HEM voor al de moeite die hij gedaan heeft.
11) Wanneer iedereen dan uiteindelijk weg is vraagt de man aan de vrouw of ze een beetje genoten heeft van haar "kookvrije avondje". Aan haar reactie te zien besluit hij dat sommige vrouwen ook nooit tevreden zijn.......
12-05-2006 om 11:47
geschreven door Myette
|
Toen ik gisteren daar zo lag te liggen draaiden mijn hersentjes op volle toeren... ik tracht die dan wel het zwijgen op te leggen maar dat lukt me niet zo best... en waar denk je dan zo aan... natuurlijk die dekselse strijk... de was... wàt gaan we weeral eens eten straks... toen kwam onze Poekie voorbijwandelen en plots zat ik in september... de maand van het anti-kattenziekte-spuitje en de wormenpil... de gevreesde tijd dat we weer op kattenjacht zullen moeten... verleden jaar heeft het ons 3 dagen gekost voordat we de Kiddy konden "corneren" en bij zijn nekvel grijpen... ik kreeg er warempel "kiekenvel" van en dat in die hitte... voor de katteneigenaren zet ik hieronder enkele nuttige tips voor als het zover is... ik hoop dat jullie er wat aan zullen hebben... good luck!!!
Juich bloggers juich... na 4 hele volle dagen volkomen stemloos te hebben doorgebracht... en ik kan jullie verzekeren dat die 4 dagen me wel 4 weken leken... kan ik terug wat piepen... eigenlijk is het niet piepen maar blaffen... ik heb nu namelijk een zeer zwoele sexy doorrookte basstem... heb vandaag enkele telefoontjes moeten aannemen omdat 't manneke de deur uit was en ik hoorde die mensen duidelijk aarzelen tussen "meneer" en "mevrouw"... toen ik naar de markt ging om groenten in te slaan voor de kindervoederdag morgen wilde de verkoper me wortelen geven terwijl ik toch heel duidelijk om tomaten had gevraagd... zal die stem nog wat terug moeten opvijzelen vooraleer er malheuren gebeuren... nu over wat anders... het weer natuurlijk... hèt meest geliefde gespreksonderwerp in dit landje... je zult toch moeten toegeven dat dit onderwerp onuitputtelijk is... elke dag wat anders... ik heb samen met iedereen gezucht en gesteund onder het aanhoudende slechte weer en nu zucht en steun ik nog wat verder onder de hittegolf... ik heb het al eens gezegd en geschreven... IK HOU NIET VAN EXTREME TEMPERATUREN... zal maar hopen dat Pedro weer niet juist in de buurt is... ik heb de laatste dagen rustig in de tuin doorgebracht gewapend met een stapel zakdoeken... enkele boeken... een fles water... geluisterd naar het gekweel van de vogelkes onderbroken door het gehamer en gezaag van werklui enkele huizen verder... terwijl ik ondertussen met lede ogen het onkruid tussen m'n planten zag groeien en me te lamlendig voelde om er iets aan te doen... van bloggen is er ook niet veel in huis gekomen want de temperatuur in m'n "kantoor" steeg alarmerend... toen ik toch eens even rap aan een blogronde begon stuitte ik op een foto van Bojako die in haar zwembad lag te poedelen en nog het lef had naar mij te zwaaien... dat was nu echt die laatste druppel teveel zie... heb den Buddy direct het zwijgen opgelegd... waarom niet he ik moest het ook... en ben gaan slapen... dat ga ik nu ook doen... eerst een fris douchke en dan mijnen tram in... tot later bij leven en welzijn... Myette
Toen ik vanmorgen weer eens m'n ogen opentrok... ja ik doe dat elke dag weer kwestie van gewoonte... en die grijze regenlucht zag... dacht ik bij "meneigenzichzelve"... was ik maar een vis... die moeten zich nu echt in hun element voelen... bakken vol fris regenwater wordt er bijgekieperd... weliswaar ietwat bezoedeld maar och daar wen je wel aan... onze puit in de tuin voelt zich er ook heel goed bij... ik ietsje minder... meer zoals die visjes in een klein bokaaltje... weer geen golf vandaag... 't manneke is vanmorgen weer vertrokken want hij hoopt nog altijd eens de taart te winnen... ik kijk wel uit... ben al verschillende keren zeiknat geregend en... aangezien ik al geen hoge toppen scheer... ben maar een klein madammeke... kan ik het me niet veroorloven nog wat te krimpen... dus blijf ik liever droog... zal vandaag nog maar wat aan die dia's werken want die liggen me hier al weken verwijtend aan te staren... ik zou er nog een schuldcomplex aan overhouden... maar eerst wilde ik m'n blog wat bijwerken en... wat zag m'n opmerkzame oog toen ik hier binnen wilde stappen... een nieuw bericht in het Sennet Blognieuws... het sprong er zó uit... het Vuurpeloton is uit de blogs verwijderd... dàt is nu eens goed nieuws... eindelijk hebben ze het ingezien dat het zo niet meer kon... vrijheid van mening mag en moet maar alleen om het plezier iedereen afkraken is gewoon gemeen... heb daar al enkele maanden geleden over geprotesteerd maar toen werd er geen gevolg aan gegeven... blijkbaar zijn er nog vele klachten binnengekomen... zodoende... enfin m'n dag kan niet meer stuk en ik ga me nu met ware heldenmoed en doodsverachting op die dia's storten zodat 't manneke straks... als hij verrimpeld en gekrompen thuiskomt... kan zien dat IK m'n dagen niet in ledigheid doorbreng... nee hoor!!!
Gisteren was het echt rotweer... heb ervan geprofiteerd om mezelf eens een grote beurt te geven... ik bedoel hier dan de grote restauratiewerken mee... de dames zullen me wel begrijpen... zo van die klussen waar je anders geen tijd voor hebt... dat gedaan zijnde nog wat in huis rondgekeuteld in peignoir... ook een luxe waar ik anders niet aan toekom... vroeg gaan slapen... vanmorgen zag het weer er niet erg aanlokkelijk uit om te gaan golfen dus heb ik 't manneke en de kat de deur uitgezet en ben zalig weer in bed gekropen... ben weer in slaap gesukkeld en werd zo tegen 10 u wakker met het idee van... zou ik nu wel of niet opstaan... ach wat er gaat me niemand storen want iedereen die ons kent weet dat we 's zondags de deur uit zijn... en lap... de deurbel ging... daar ging m'n gemoedsrust... ik ben niet gaan opendoen maar zit me nu al de hele dag af te vragen wie dat in godsnaam zou geweest zijn... met telefoon heb ik dat ook... ik moet en zal die opnemen ook al moet ik er de WC voor afkomen... misschien waren het alleen maar de Getuigen van Jehova die op hun ronde waren... helaas ik zal het nooit weten... in elk geval was m'n slaap nu wel over en ben ik dan maar opgestaan... de kat binnengelaten... dan uitgebreid gaan brunchen samen met de kat... feestmaal voor haar want er waren nog garnaaltjes over en daar is ze dol op... ik ook trouwens... dan m'n nieuwe broeken verkort... aangezien ik maar een onderdeurtje ben is dat vaste klus... mouwen en broekspijpen... rokken laat ik maar zo want die draag je zoals je wil... tot hiertoe heeft het nog niet geregend en telkens de zon erdoor komt krijg ik een spijtoprisping maar die gaat dan vlug over zodra de wolken weer komen opzetten... zoals nu... och donderdag is het feestdag en wordt er weer gespeeld... zo dadelijk ga ik m'n strijk doen... dan kan ik morgen misschien nog eens de stad in want ik heb er nu wel enkele broeken bij maar nog geen bijpassende truitjes... ik sta momenteel op m'n laagste gewicht... niet dat ik nu superslank ben... maar ik voel me toch wat beter in m'n vel en durf de confrontatie met de paskamerspiegel beter aan... wat haat ik die spiegels... als het maar even kan vermijd ik die en koop zo op het zicht... wat me dan weer van die miskopen oplevert... ze zouden in die pascabines gedempt licht moeten plaatsen en van die lichtjes verslankende spiegels... wedden dat ze véél meer zouden verkopen... aan mij dan toch zeker... nu ik even m'n gemoed heb gelucht ga ik aan de strijk beginnen... allemaal van dat platgoed... lakens en zo... ik hoor juist de garagedeur... 't manneke die thuiskomt... dat is vroeg... er zal niet veel volk zijn komen opdagen denk ik... wat manlief betreft... nog even dit... de foto's van zijn rug zijn binnengekomen en de dokter zegt doodleuk dat "het versleten werk is"... hij moet maandag weer naar de kine... die moet zijn behandeling dan aanpassen... voor de rest niets zwaar dragen of gebukt staan... niet gemakkelijk als je een heel huis en tuin hebt te onderhouden... mijn rug is nu ook niet bepaald perfect... er zal dan ook een oplossing gevonden moeten worden... en nu genoeg gezeverd... ik ga strijken... tot later... groetjes van Myette
Ik ben nu wel een dierenvriend maar heb de laatste 2 dagen mijn nieuwe muis toch maar naar de maan gewenst... zoonlief wil perse zijn moeke in de running houden en komt steeds maar aan met de laatste nieuwe snufjes op computergebied... ofwel krijg ik ze van hem ofwel probeert hij me zo gek te krijgen dat ik ze koop... mij niet gezien hoor... gewoonlijk wimpel ik dat zeer beleefd af... ditmaal echter had ik me laten overdonderen en me een nieuwe muis laten aansmeren... zo eentje dat met laser werkt... volgens hem HET van HET... dat ding heeft dus zijn intrek bij me genomen... woensdagavond liep alles nog normaal en heb ik 's avonds den Buddy zachtjes slaapwel gewenst... donderdagochtend PCke open... vol blijde verwachting... er stonden 6 mailtjes op MSN en mijnen butler stond ook al geduldig te wachten met de post... maar muislief vertikte het te werken... ik stond compleet voor schut... kon niet vooruit of achteruit... zelfs niet op Start om af te sluiten... op alle knopjes gedrukt die ik kon vinden... terug in zijn houder gezet... rood lampje dat knipperde... groen idem... niks gekort... nieuwe batterijtjes ingezet... zelfde procedure... weer noppes... ondertussen al 11 mailtjes binnengekomen waar ik niet aankon... heb dan maar wat zitten nagelbijten... vanmiddag zoon gebeld... die was toevallig thuis en is dadelijk gekomen... draaide dat beest op zijn rug en... eureka... daar zat een piepklein gaatjes waarvan ik dacht dat daar een bevestigingsvijsje in zat... even in dat gaatje geprikt en alles marcheerde weer picco bello... de wonderen der wetenschap... enfin als ik nu nog eens problemen heb begin ik maar verwoed in alle gaatjes te peuteren die het beest bezit tot hij van pure miserie weer aan het werk schiet... weer wat bijgeleerd vandaag.
Maandag had ik afgesproken in de koekestad met een vriendin om wat te winkelen... zoals gewoonlijk was ik weer veel te vroeg op de plaats van afspraak nl. een café op de Groenplaats... het was prachtig weer en ik installeerde me gezellig op het terras om wat mensjes te kijken... ik heb echt waar voor m'n geld (een colaatje) gekregen... ik geloof dat zowat heel Japan op bezoek was... hordes... om niet te zeggen kuddes japanners... allen met hetzelfde hoedje op... ze kopen die blijkbaar in vrac... allen met hetzelfde sjokkelloopje... allen met dezelfde glimlach... maar niet alleen Japanners waren er te bekijken... een ware multiculturele parade... zwarten in allerlei schakeringen... met hun eigen specifieke zwierige loop... onze inwonende allochtonen... waarvan de vrouwen meer en meer de hoofddoek dragen... ze lopen dan wel met hun navel te pronken en dragen strakke spijkerbroeken maar de hoofddoek moet dat alles goedmaken... dan hebben we nog onze eigen joden... die kun je al van verre en langs achter herkennen aan hun zwaailoop... de nederlanders herken je niet aan hun loopje maar die hoor je aankomen... :))... dan hebben we hier ook nog een uitgebreide collectie Spanjaarden... Polen... noem maar op en wij bezitten ze... het verbaast me telkens weer hoe ons kleine landje zoveel mensen kan opslokken... eens zal de grens bereikt zijn en wat dan het resultaat zal zijn zullen we wel merken... als je teveel ratten op een kleine oppervlakte bijeen zet beginnen ze elkaar dood te bijten... met mensen zal het niet anders zijn... het is te hopen dat onze kortzichtige regeringsmensen het alsnog tijdig zullen inzien... dat zijn dan zorgen voor later... intussen heb ik stilletjes zitten genieten van de zon en de mensenparade... de uitbundige zomer outfits... de huidversieringen... er zat een man aan het tafeltje voor me die zeer rijkelijk beschilderd was... hij droeg een short en poloshirt en ik had het niet direct in de gaten... dacht dat hij lange mouwen en broek droeg... hij had zeer smaakvol zijn shirt en short geassorteerd aan de kleuren van zijn tatouages... toen m'n vriendin erbij kwam hebben we zeer onbeleefd zitten staren en ons... nog onbeleefder... afgevraagd of die tatouages nu helemaal zouden doorlopen... wat ons dan weer aan het fantaseren bracht en de slappe lach bezorgde... toen we ons eindelijk konden losrukken van die meneer zijn we gaan shoppen... heb nog even een witte jeansbroek gekocht... was weer te lui om die te passen en... heb mezelf overschat... broek is een maat te groot... zal vrijdag terug moeten om ze in te ruilen.
