Vandaag de laatste hand gelegd aan m'n brieven cyclus... yippie... ik ben... om het te vieren hooguitgeteld 1 uur op m'n balkonneke gaan zitten... en... ben er niet afgetuimeld Lipske...heb zitten genieten van dat speciale deuntje van onze meesjes... die waren al druk bezig een lief te zoeken... als dàt geen lentekriebels zijn... de procedure voor de aankoop is gestart maar a.u.b. Madame nog even blijven duimen... ik zal er later wel een verband op komen leggen... OK... het nadeel van die eerste zonnestralen is wel dat je plots ziet hoe vuil alles geworden  is tijdens de donkere wintermaanden... het stof huppelt van plezier... de ruiten... nee daar ga ik het niet over hebben... TE verschrikkelijk... je zou haast gaan verlangen dat het maar weer vlug gaat regenen... hehe... morgen misschien eens beginnen met plafond en muren van spinnen- en stofnetten te ontlasten... het is een begin en alle begin is moeilijk... we zien wel!!!
Waar is de tijd dat ik al zingend aan de "grote kuis" begon... nu is het meer al kreunend... omdat het moet... maar het echte enthousiasme is ver te zoeken... is dàt nu oud worden... wat me dan weer opkikkert is het feit dat ik voor sommige dingen toch nog warm kan lopen... dus ben ik nog bijlange niet dood... een etentje of uitstapje met vrienden ga ik nooit uit de weg... donderdag komen we weer bijeen met ons vroegere fietsclubke voor een etentje en ik verheug me er al op... lekker bijkletsen... met de blogmaatjes maandelijks "vergaderen" is ook niet te versmaden... eigenlijk ben ik altijd al een fuifbeest geweest... het verschil met vroeger is echter dat ik vroeger hard werkte EN hard fuifde... nu moet ik m'n krachten doseren en ik koos voor het fuiven... tja je kunt nu eenmaal niet ALLES hebben he.

11-02-2008 om 23:26 geschreven door Myette

Spring is in the air yeah yeah!!!

Ik was het even vergeten dat gevoel van ontwakende vlindertjes... nee niet in m'n buik... zowat overal zitten ze... mijn biologische klok zegt dat het tijd is voor de lente en zie... deze ochtend opgestaan met een stralend zonnetje in een stralend blauwe lucht en m'n vingers beginnen te jeuken om zo het een en ander klusje aan te pakken dat de hele winter onder de mat geschoven werd... heb gelijk al m'n tafel- en andere lopers in de was gestopt... het verzamelde stof onder die lopers buitengezwierd en het houtwerk in de olie gezet... onze VW is ondertussen 22 jaar geworden en zijn eens zo blozende kersenrode koontjes zijn wat verbleekt... toen ik met die fles olie in m'n handen stond rond te loeren wat ik nog eens  zou kunnen inpappen dacht ik plots aan dat arme schaapke daar in de garage... heb hem dan ook eens liefdevol ingesmeerd... hij kreunde zowaar van genot want dat gebeurt hem ook niet alle dagen... ook niet alle weken of maanden of jaren... toen 't manneke nog ging werken waste ik de sukkel van tijd tot tijd eens (de VW niet de man) maar toen die op pensioen ging en het vertikte om het beestje te onderhouden zoals het een welopgevoede wagen toekomt... legde ik er ook de blok op... ziedevanier dakkik m'n perretten zou goan afdroajen... en zodoende begon zijn kersenrode blos te tanen... na dat oliebad ziet het er al stukken beter uit... nu moet ik alleen nog afwachten of het blijvend zal zijn... seffes eens met een droge doek erover en dan...

Het was... en is... me het weekje wel... de visites zijn afgewerkt... het porceleinen servies en de kristallen glazen staan terug in de kast (dit om eens te laten horen dat ik ze bezit)... woensdag kwamen de kinderen eten... gisteren was het poetsdag... na twee weken zonder hulp was het wel eens nodig in de hoekjes te peuteren... vandaag moet ik met zoon naar de bank om een lening aan te vragen... duimen maar dat die aangenomen wordt of we zitten in de petatjes... en morgen begin ik aan de brieven voor onze vereniging zodat die volgende week kunnen verstuurd worden... moet ook nog de ledenlijsten bijwerken want er komen er maar aldoor bij... en dan hoop ik dat ik volgende week eens tijd krijg om uitgebreid naar 't stad te trekken... liefst met goed weer natuurlijk... duimen maar!!!

En nu ga ik jullie verlaten want m'n huishoudelijke plichten roepen... moet ook eens gaan kijken of VWke al opgedroogd is en hoe hij er nu uitziet... weer duimen!!!

08-02-2008 om 10:21 geschreven door Myette

04-02-2008 om 21:31 geschreven door Myette

Hehe... hier spuit elf nog eens... een beschaamde spuit dan nog... krijg hier zojuist een bolwassing omdat ik niets meer schreef... ja hoe komt dat zo... er komt weer alles tegelijk op me af... zoon begon zojuist weer een nieuwe job en ik zit hier te duimen als een razende dat het dit keer eens goed zou gaan... tegelijkertijd moest ik de eigenaar van het appartement waar hij woont en dat verkocht gaat worden proberen te paaien om zijn prijs te verlagen... hehe en het is me gelukt ook... wat betekent dat zoon het gaat kopen... dus ik met hem naar de bank om die lening te bespreken... moet zo dadelijk naar de notaris om een formulier te gaan halen... weer druk aan het duimen dat alles in kannen en kruiken komt... ik zit zowat op het bot ondertussen... dan stonden er op m'n agenda verscheidene vriendenparen die ik dringend eens moest uitnodigen... ik zit er bijna door nog één stel te gaan... komen zondag... dan kan ik weer op m'n lauweren gaan rusten en me laten uitnodigen... is NOG plezanter... intussen kwamen er niet geplande vraagjes binnen zoals "hebben jullie zin in gaan wokken zondagmiddag" ... degenen die me kennen weten dat ik alleen vliegen afsla... dan een ander stel dat al jàren zegt dat we toch nog eens samen moeten gaan eten en waar nooit iets van terecht kwam... kwam plots opzetten met "dat wordt nu toch eens tijd, kunnen jullie woensdagavond"... hehe... je weet... alleen vliegen he... dat was gisteravond... de wijn was lekker... het gezelschap heel prettig maar over het eten kan ik niet stoeffen... de helft van de rijsttafel was smakeloos en de andere helft dreef in zwarte-bonen-saus... bwah helemaal niet lekker... smaakt naar rook... om die smaak door te spoelen achteraf een Irish coffee genomen... had dat beter niet gedaan want vannacht wakker geworden met brandend maagzuur... zal ik het dan NOOIT leren...

Eigenlijk zou ik nu moeten druk bezig zijn m'n kot te poetsen want m'n hulp komt weer niet... maar elke keer ik voorbij den Buddy komt roept die met zo'n klaaglijk stemmeke... "he ik verveel me" en daar kan ik niet aan weerstaan... dat ventje heeft ook alleen maar mij om mee te spelen...

In de chatwereld gaat het uitstekend... heb er nu een Italiaan en een Amerikaan bijgekregen... ja verandering van spijs doet eten nietwaar... en ik begon wat uitgekeken te raken op al die  bazige musulmannen... die denken dat ze maar met hun vingers moeten knippen en alleman springt... niet de deze dus... heb gisteren een fikse ruzie gehad met een van hen... is niet de eerste keer maar hij komt altijd terug voor een afstraffing...
een andere wil alleen maar discuteren over politiek en religie... wil mij bekeren tot de islam... haha de sukkelaar... maar de jongen is zo bezorgd dat ik na mijn dood niet tot Allah toegelaten zal worden... zie je mij daar al zitten aan Allah's voeten en dan nog van kop tot teen ingepakt... ik moet er niet aan dènken...

Dat was het voor even...ik ga nu nog even de bezem ter hand nemen teneinde het aanwezige stof ten huize van Myette te verwijderen...  morgen zal ik zeker komen... tot dan maatjes!!!

31-01-2008 om 11:39 geschreven door Myette

Plannen maken... oei... daar ben ik al lang mee gestopt... OK ik probeer het wel maar op de een of andere manier vallen die altijd in duigen... waar komt die uitdrukking toch vandaan... weet iemand dat... enfin... vandaag dus was ik vastbesloten het eens rustig aan te doen... gisteren was het kokkerellendag en... wat ik vroeger zo gaarne deed... is nu een opgave geworden... de kinderen komen elke twee weken op woensdag bij ons eten... ik blijf dat aanhouden anders zie ik ze haast niet... maar mensenlief wat die kunnen binnenspelen... 't manneke en ik zijn echt kleine eterkes en die woensdagen sta ik voor een enorme berg voer dat moet gewassen... gesneden en klaargestoomd worden... ik vermoed dat ze hun honger opsparen tot ze hier kunnen bunkeren... zodoende heb ik gisteren uren staan schillen... vlees snijden en balletjes draaien tot ik er scheel van zag... wanneer ze naar hun eigen huis trekken en alles is opgeruimd is moeke leeggelopen... donderdag komt normaal m'n poetshulp maar die is weer eens twee weken schuppes... geen probleem... dat poetsen doe ik dan wel met de franse slag... wat stof wegblazen... wat met den Buddy spelen... eventjes de vloeren doen met zo'n wonderdoekje... met den Buddy spelen... enz. enz.... zo had ik het gedacht maar het draaide eventjes anders uit... 's morgens wilde ik m'n mail openen en had al direct 3 chatters tegelijk aan de lijn... ik ben een geboren plakster dus bleef ik plakken en voor ik het besefte was het al middag en stond man te roepen dat hij wilde eten... daarna heb ik dat stof in ijltempo aangepakt... dan belde zoon of ik even naar die en die wilde bellen om iets te regelen... heb ik gedaan natuurlijk en dat iets is wonderlijk goed uitgevallen... zal het later nog wel eens vertellen... dan kwam er onverwacht een vriendin binnenvallen die de laatste maanden het een en ander heeft meegemaakt en die wilde haar verhaal kwijt... dat verhaal was er eentje met ettelijke episodes... toen ze dan eindelijk vertrokken was en ik naar den Buddy kon trekken vond ik niemand meer thuis... allemaal gaan slapen waarschijnlijk... maar ondertussen ben ik klaarwakker en een tikkeltje opgedraaid... ben dan maar aan dit relaas begonnen... niemand zal het nog lezen nu maar IK BEN HET KWIJT... hehe... wat een opluchting.

25-01-2008 om 00:54 geschreven door Myette

21-01-2008 om 19:57 geschreven door Myette

Na deze vreselijk sexy kerel bewonderd te mogen hebben denk ik dat jullie wel even een pauze kunnen gebruiken... daarom dit zeer ernstige onderwerp... STOKJES... ernstig jawel... waarom... omdat ik voor de eerste keer in mijn blogcarrière mijn kladblok erbij heb moeten halen... gewoonlijk schud ik m'n blogjes ietwat nonchalant uit m'n mouw... klinkt het niet dan botst het maar... ditmaal echter vraagt men mij dieper in te graven... m'n geheugen te teisteren... m'n trots opzij te zetten... niet gemakkelijk zenne.

Ik heb van Madame een "stokje" doorgekregen... moet dus volgende vragen gaan beantwoorden... hou jullie maar vast aan de takken van de bomen want ik vrees dat dit een zeer moeilijke bevalling gaat worden.

1) 3 BANDS EN/OF ARTIESTEN DIE IK    
     VORIG JAAR HEB LEREN KENNEN

 Dat is al een venijnig vraagske want bij ons staat  
 de radio de ganse dag aan en ik HOOR dat ding 
 al niet meer, als radio niet aanstaat dan is het de 
 TV of de CD-speler met alleen evergreens, je weet
 wel die goeie ouwe gouwe van in onze goeie  
 ouwe tijd, dat is het territorium van 't manneke  
 en ik blijf daar liever met m'n fikken af of het 
 stormt... trouwens bij de nieuwe generatie heeft
 alleen KATIE MELUA me kunnen bekoren... met
 permissie gezegd... ik vind de hedendaagse muziek
 over het algemeen dikke zaag.
 
 Dat is er één... nog twee te gaan... kan er echt geen
 bedenken.
 Artiesten... mag toneel ook... dan wordt het AN 
 NELISSEN vind ik zeer goed... ik vrees dat m'n 
 repertoire hiermee uitgeput is.

2) 3 DINGEN DIE IK AFGELOPEN JAAR HEB
     MEEGEMAAKT/GEHOORD EN DIE ME 
    ALTIJD ZULLEN BIJBLIJVEN.

    - Dat ongelooflijk treffen op de tram met die  
      volkse man, dat was gewoon hilarisch en    
      elke keer ik m'n haar was denk ik er terug aan.

    - Mijn eerste en heel waarschijnlijk laatste  
      overwinning op de minigolf, daar zal ik de   
      rest van m'n jaren op moeten blijven teren.

    - De 100ste verjaardag van la mamma.

3) VRESELIJKE BLUNDERS DIE IK IN 2007 
     OP MIJN NAAM HEB STAAN EN 3   
     DINGEN DIE ME STIEKEM TROTS
     MAKEN

Ik zal eerst maar de blunders aanpakken voor zover
ik ze me nog herinner... mijn geheugen is namelijk zéér selectief... hm hm :

  Zopas nog een plastieken tas ontdekt waarin ik 
  diepvriesartikelen had gestopt om later mee naar  
  boven te nemen... glad vergeten natuurlijk... er
  hing al dagen een vies luchtje in onze waskelder
  en er lag regelmatig een verdacht plasje waar onze
  Poekie de schuld van kreeg... eergisteren bij het
  vullen van de vrieskist en het sorteren van de
  boodschappen ontdekte ik die zak met inhoud...
  DE veroorzaker van het vieze plasje en luchtje.

  Ik heb er nog wel enkele begaan hoor... vroeger
  noemde men dat "verstrooid" zijn... heb ik altijd
  al gehad... als het me nu overkomt noemt men het 
  "beginnende dementie" dus mensen... vergeef me
  als ik me de andere flaters niet kan herinneren...
  de leeftijd he.
                               
   Dan de dingen die me (stiekem) trots maken en
   die ik nu aan de openbaarheid ga prijsgeven :

  - Eerst en vooral ben ik er trots op dat mijn 
     kinderen, niettegenstaande verscheidene 
     tegenslagen in hun leven, er steeds
     weer met frisse moed tegenaan gaan.
   - Dan ben ik er ook fier op dat ik, alhoewel ik  
     zoveel ouder ben dan m'n blogmaatjes, erin
     geslaagd ben hun vriendin te worden.
   - Ook dat ik het tot hiertoe altijd heb  
      klaargespeeld alle diverse technische  
      dingementen in ons huis aan de praat 
      te  krijgen, weliswaar met veel gezweet en 
      gesakker EN soms ook met de hulp van zoon-
      lief die erop staat dat moeke bij de tijd blijft.
     

4) 3 MENSEN DIE IK HIERMEE GA  
     OPZADELEN

Het is geen onverdeeld genoegen ik weet het, maar ik koos :

Bojako
Troubadoerke
Ludovikus

omdat ik weet dat die het wel zullen aankunnen... en vergeet niet dat stokje weer door te geven aan
3 andere slachtoffers.

Goeie moed mensen, je moet er nu niet direct  je patatjes voor koud laten worden, neem er de tijd voor... doei!!! 

18-01-2008 om 23:44 geschreven door Myette

Ik heb gemerkt dat mijn WOW maatjes tegenwoordig de moderne (lees hier vunzige) toer opgaan... na zwaar wikken en wegen heb ik besloten hen gezelschap te houden door jullie deze prachtige bink voor te stellen

HET IDOOL 2008

hij zingt, danst en wiebelt, om er tenvolle van te genieten zet eerst de blogmuziek uit a.u.b.

16-01-2008 om 14:21 geschreven door Myette

Zoals ik al vertelde zijn wij nu eindelijk ook bij de grote mensen aangekomen t.t.z. wat TV betreft toch... maar jongens toch het is een hele bedoening  hoor... we zitten ook nog met Brussel op gewone antenne en om een van de kanalen te bereiken moeten we een hele weg afleggen... eerst TV aan... uiteraard... dan naar Ext switchen... dan de video aanzetten en op AU-2 zetten... dan de satelliet aan... en dan in omgekeerde richting terug... deze ochtend geprobeerd een film te programmeren op video... was op den duur alles kwijt... ook het noorden... heb enkele haren uitgetrokken van frustratie... zit nu met spanning af te wachten of m'n experiment gelukt is.

Zoon  kwam gisteren binnengewaaid om te zeggen dat hij vandaag op sollicitatiegesprek moet... is op zijn scooter naar Herentals... zo'n 30 km van hier... en met die wind en regen... bbrrr... moeke hier zit met alle vingers en tenen gekruist voor de goede afloop.

Toen ik dan eindelijk bij den Buddy aankwam lag daar een mailtje van dochter te wachten met het ontstellende nieuws dat haar eerste jeugdliefde... waar ze 5 jaar mee samenwoonde... plotseling overleden is... ik heb er al eens over geschreven... die jongen was drugsverslaafd en dochter heeft die 5 lange jaren getracht hem te helpen... tot haar laatste cent heeft ze in die hopeloze taak gestoken... zij heeft een goede betrekking maar hij verloor eerst zijn baan en toen maakte hij overal schulden die zij dan ging betalen... tot de maat vol was... na een kleine erfenis van mijn tante verdeelde ik het geld in drie... een part voor zoon die zijn wagen ermee afbetaalde... een part voor mij om ons huis te laten schilderen... een part voor dochter die toen maar eerst bekende dat ze met dat geld ging verhuizen want daarvoor kon ze het zich niet veroorloven... haar laatste spaargeld was op... ze heeft toen met hem gebroken maar ik kan jullie verzekeren dat het een pijnlijke dag was... voor haar... voor hem en ook voor ons... want uiteindelijk ken je die jongen al zo lang... en nu dood... zoiets was eigenlijk wel te verwachten maar toch komt het hard aan... 38 jaar... een heel verknoeid leven.

Om af te sluiten efkes wat plezanters... zondag werden we uitgenodigd door vrienden voor een brunch in een ietwat chique gelegenheid... ik ga nu geen reclame maken hier want dat mag niet... alleen Pascalleke mag dat... hehe... maar het was schitterend... we begonnen met champagne... dan voorgerechtenbuffet met alle mogelijke lekkere hapjes... ben tweemaal gaan aanschuiven... dan een visgerecht... daarna vleesgerecht... en een dessertenbuffet om van achterover te vallen... deed het ook bijna... mijn maag stak zover vooruit dat ik achterover moest hellen... was precies 7 maanden zwanger... dat alles overgoten met witte en rode wijn à volonté... en genuttigd bij de klanken van een tweemans live orkestje met als gitarist De Nest... we hebben zelfs nog een voorzichtig dansje gepleegd... jawel voorzichtig want 't manneke zat met een zere knie en ik met een ballonmaag... maar het is de intentie die telt he!

15-01-2008 om 16:25 geschreven door Myette

12-01-2008 om 15:06 geschreven door Myette

Woensdag kwamen de kinderen bij ons eten... we hebben de jarigen tegelijk in de bloemetjes gezet... drie jarigen op tien dagen tijd is me een beetje te gortig en dan nog in de periode van Kerst en Nieuwjaar... zoon ging die avond werken... was vol enthousiasme want deze job was nu echt eens geknipt voor hem... hij is nu 37 geworden en werkt al sinds zijn 17 via interim... zoals gewoonlijk hadden ze hem hier weer gouden bergen beloofd maar dit keer zag hij het wel zitten... toen ik gisteren... donderdag... na een dag lang gepoets en gerommel met een zucht van verlichting bij den Buddy ging zitten zag ik zoon op messenger verschijnen... ik vroeg hem waarom hij niet aan het werk was en kreeg... na lang wachten... als antwoord dat hij niet moest terugkomen... op m'en herhaalde vragen steeds radiostilte... ik natuurlijk ongerust want voelde met m'n klompen aan dat er iets mis was... ik man opgetrommeld en gezegd dat we direct naar hem thuis moesten rijden... toen we al in de gang stonden belde hij me op en heeft hij het hele verhaal via de msn verteld... toen hij 's middags op kantoor kwam om rapport uit te brengen zegden ze hem doodgemoedereerd dat hij niet meer moest komen... hij weet echt niet waarom... deed zijn werk goed... zelfs meer dan hij moest... zat thuis nog zijn rapporten op de PC op te stellen... en dan dit... hij is al vaak met zijn neus tegen de muur gelopen... begint steeds weer met goede moed aan weer een andere karwei maar hij heeft steeds pech... dan ziet hij hoe sommigen van zijn collega's er de kantjes aflopen en er mee wegkomen... hij kan dat dus niet... probeert altijd het uiterste te geven... maar krijgt stank voor dank... ditmaal raakte het hem nog meer dan anders... we hebben heel lang zitten praten... maar ik kan het maar niet uit m'n hoofd zetten... tot hiertoe is hij nooit de moed kwijtgeraakt maar ik vrees dat hij op den duur het niet meer ziet zitten... altijd maar weer van nul beginnen om tenslotte te eindigen op nul... hoe lang hou je zoiets vol... hij vindt altijd weer werk maar de rek gaat eruit.

Sorry mensen voor deze klaagzang maar het zit me werkelijk hoog... hoe oud ze ook worden het blijven steeds je kinderen en als men je kinderen raakt... jullie kennen dat gevoel ook wel

12-01-2008 om 00:06 geschreven door Myette

Jawel VERJAARDAGEN, morgen komen de kinderen eten en... aangezien mijn 3 steenbokken alledrie verjaren in 10 dagen tijd... zal ik morgen efkes uit m'n pijp moeten kruipen om er wat feestelijks van te maken... de eerste in de rij was Nico... zoonlief... numero duo was 't manneke en de laatste is schoonzoon Kurt die donderdag verjaart... zodoende klap ik die 3 vliegen in één slag... een beetje economisch te werk gaan in deze dure tijden kan geen kwaad... dus morgen sta ik te bakken en te braden als een razende... lig dan 's avonds met m'n pikkeltjes omhoog maar ja... voor je familie moet je wat over hebben.

Gisteren heb ik m'n stoute bottekes aangetrokken en ben naar 't stad getramd om te trachten me in het nieuw te steken met solden artikelen... jawadde... niks dan rommel gevonden... ben dan diep teleurgesteld de metro ingedoken... kon bijna de tram niet op door al die madammen die met reusachtige zakken sleurden.. volgeladen met... ja met wat... dat vraag ik me nu al de hele tijd af zie... kijk ik nu zo kippig of ben ik zo'n moeilijk mens... maar Ik vind nooit iets naar mijn gading in de solden... ben dus met mijn zere botten... pardon voeten... naar huis gestrompeld ... ohohoho wat een zaligheid toen ik m'm crockskes m'n voeten voelde omhelzen... verdorie ik word er gelijk poëtisch van... dat zalige gevoel... daar kan geen seniorensex tegenop... alhoewel... een knappe niet al te buikige... niet al te kale senior is ook niet te versmaden... hmmm...

Vandaag was een ietwat stresserende zoektocht naar een bankautomaat waarop ik mijn GSM krediet kon aanvullen... men is momenteel druk bezig al die handige muurdinges weg te halen... te vervangen door nieuwere modellen waar je voor moet gestudeerd hebben... ik moest dringend m'n krediet aanvullen voor 15januari dus de wanhoop nabij... stapte ik bij Dexia binnen... klampte daar een meneer aan... mijn specialiteit... doe ik ook in de supermarkt waar ze alles op de hoogste schappen zetten speciaal om kleine vrouwen zoals ik te koejoneren... en ja ik kon daar met mijn bancontact terecht... heb geld opgenomen maar kon m'n GSM niet aanvullen... dan maar naar binnen gestruind... de hele rij wachtenden voorbijgestoken want als ik wanhopig ben word ik woest... en nee die gesofisticeerde nieuwe machines doen dat niet meer... waarom in godsnaam niet... dan maar verder gereden naar de volgende bank waar ze nog zo'n oud beestje hebben staan die het wèl deed... ik begrijp gewoon niet waarom men steeds maar wil veranderen... je hebt amper de ene machine getemd en je kunt alweer met een andere beginnen... en als het nu nog vooruitgang zou betekenen maar nee...

08-01-2008 om 23:09 geschreven door Myette

En nog eentje met De Neus

07-01-2008 om 23:11 geschreven door Myette

Op algemene aanvraag een foto van onze laatste blogmeeting

06-01-2008 om 22:09 geschreven door Myette

Er zijn zo van die mensen die een vaste routine in hun leven aanhouden... onze buren bvb staan steevast altijd op hetzelfde uur op... winter of zomer... buurvrouw gaat elke ochtend haar wandelingetje in het park maken... steeds dezelfde weg heen en terug... bwah... dit alles dus niet voor mij... ben ik te grillig of labiel voor... mag je zelf uitmaken... gisteren heb ik zalig liggen slapen tot dik over 9 u... vandaag was ik om 6 u klaarwakker en ben na lang woelen en rondtollen in m'n bed maar opgestaan... daarom zit ik nu hier op dit onzalige uur m'n gemoed te luchten... soms benijd ik die mensen met hun vaste gewoonten maar anderzijds... als kind al had ik een hartsgrondige hekel aan routine en met de jaren is er niet veel veranderd merk ik... dus hier zit ik nu de afgelopen dagen nog eens te overdenken... buiten de feestdagen met teveel eten en drank is er niets wereldschokkends gebeurd in mijn omgeving... wat de rest van de wereld betreft... dat is gewoon niet meer te volgen... ellende en nog eens ellende... om ziek van te worden... op den duur begin je je gewoon af te sluiten... je WIL het niet meer horen... en dat is wat de meeste mensen tegenwoordig doen... zich afsluiten... zich concentreren op hun eigen kleine wereldje... een vorm van zelfbehoud?

In mijn kleine deel van de aardkloot heeft zoon zich druk geweerd... aangezien 't manneke tot hiertoe steeds weigerde ons op kabel te laten aansluiten behielpen we ons steeds met antenne ontvangst... verleden jaar stopte Nederland met uitzenden via antenne ... enkel BRT was nog te bereiken... gene vette dus... zoon die ons met alle macht de moderne wereld wil induwen installeerde verleden jaar met de kerst een schotelantenne... ontelbare kanalen te krijgen dat wel maar geen BRT of Nederland of nog van die dinges zonder betaalkaart... wat manlief weer weigerde... dus deze kerst kregen we een aansluiting met abonnement voor 1 jaar op TV Vlaanderen... jawadde... alles wat er maar enigszins kon mislopen liep mis... kaart niet geactiveerd... terug naar winkel waar ze wèl werkte maar niet bij ons... enfin zoonlief heeft zeker 2 weken bijna elke dag en een stuk van de nacht op het dak gezeten om dat verdomde ding aan de praat te krijgen... en... eureka... gisteren is het eindelijk gelukt... de schotel stond gewoon niet stabiel genoeg en door het bewegen was ze het contact steeds kwijt met de satelliet... zoon in de wolken want die was zoetjesaan een zenuwinzinking aan 't kweken... ik in de zevende hemel omdat ik al die tijd als buffer had gediend tussen twee zeurende en ruzieënde mannen... en echtgenoot omdat hij eindelijk zijn geliefde TV terug kon gebruiken... ik denk dat ik in het vervolg rustig mijn ding zal kunnen doen want 't manneke heeft nu zijn handen vol met zappen... die is de wereld aan 't verkennen... er staan me heerlijk vredige tijden te wachten.

Gisteren naar onze maandelijkse blogmeeting geweest... zoals gewoonlijk weer supergezellig... dit keer waren we voltallig... een drankje... een hapje en veel gepraat... ik ben er werkelijk van opgefleurd en voel me in vorm om het nieuwe jaar eens duchtig aan te pakken... zal nodig zijn want zoals elk jaar begin ik met goede voornemens en heb tegelijk enkele vrienden uitgenodigd die ik... ik zeg het hier met het schaamrood op m'en kaken... al een hele tijd op de lange baan had geschoven wegens geen zin...
en vriendschap moet onderhouden worden nietwaar... zodoende... toen ik thuiskwam van m'n uitje was zoon nog steeds op en af het dak aan 't stommelen met de nodige herrie... man liep rond als een kieken zonder kop want kon zijn TVke niet gebruiken... tegen 11 u is het dan eindelijk toch in orde gekomen... zoon met een dikke knuffel de deur uitgewerkt... man aan zijn TV gekluisterd... en kon ik me eindelijk in alle rust en stilte aan den Buddy wijden... hip hip hoera voor de digitale wereld!!!

05-01-2008 om 08:32 geschreven door Myette

Mensenlief, ik weet niet hoe jullie er voorstaan maar IK, ik kan geen eten of drank meer ZIEN, trop is trop... en nog twee verjaardagen te gaan volgende week... nu kan je wel zeggen... blijf er dan af maar... het vlees is toch zo zwak... mijn vlees dan toch... je zit dan eindelijk aan tafel met een gevuld glas voor je neus... eten doe ik sowiso al niet veel want als je het zelf hebt moeten klaarmaken vergaat je de eetlust al gauw... maar zoals ik al zegde... je zit daar eindelijk te zitten... drinkt een slok... er wordt gezellig gekeuveld en... in het vuur van het gesprek gaat die hand automatisch naar dat glas... en... voor je het beseft heb je algauw enkele glazen binnen... allemaal geen probleem als de volgende ochtend maar niet zo pijnlijk zou zijn... je zit dan nog met een berg borden, glazen en bestek... tegen dat alles opgeruimd is kun je terug beginnen... enfin ik heb er voor even genoeg van... maar... zit nog met 2 verjaardagen... 't manneke en schoonzoon... als ik die in redelijk goede staat heb overleefd zet ik me gegarandeerd op water en parovita... ik heb namelijk tijdens de voorbije 2 weken kans gezien er 3 kilo bij te kweken en die moeten er af... ik voel me niet erg happy met al dat overtollig welig vlees aan m'n lijf... trouwens Bojako schilderde in een van haar vorige blogjes zo'n schrikbarend tafereel dat ik er de griezels van kreeg... als ik nu in bed lig ga ik om de haverklap controleren of er niets onder m'n oksels ligt... haha!!!

02-01-2008 om 20:43 geschreven door Myette

27-12-2007 om 09:07 geschreven door Myette

Niettegenstaande alle goede voornemens me in het nieuwe jaar niet meer te ergeren aan personen die denken alle wijsheid alleen in pacht te hebben en neerkijken op anderen die volgens hen nog niet tot aan hun enkels komen... laat ik me toch maar weer eens verleiden om wat gal te spuwen... vooraleer het nieuwe jaar begint en ik die goede voornemens ten uitvoer moet brengen... wat de reden is van deze oprisping is een blog dat ik deze week binnenstapte op aanraden van een blogmaatje... in tegenstelling tot de "auteur" van dit blog zal ik hier geen namen noemen want dat is ongewenste reclame... enfin om het kort te maken... deze blogger is rotsvast overtuigd van eigen kunne en vindt zichzelf super intelligent en al de rest van sennet "mietjes" en onnozelaars... dus deze onnozelaar hier was danig op haar tenen getrapt... begon het blog eens aandachtig te lezen en vondt het maar niks... buiten de regelmatige schimpscheuten op de rest van de mensheid en wat gesmijt met stadhuiswoorden... was er niet veel te beleven... daarom dit groot ? van mij... wat bezielt deze mensen zich superieur te wanen... en vooraleer jullie me nu gaan aanpakken en me vragen wat IK dan wel te vertellen heb...  ook niet veel dus maar met dit verschil dat IK weet geen groot licht te zijn en dus ook geen prententies ga tentoonspreiden... mijn streven is gewoon mezelf te zijn... mijn eigen simpele zelf... zo weinig mogelijk mensen te kwetsen... mijn vrienden in ere te houden en de rest indien mogelijk te negeren... wat niet uitsluit dan ik af en toe ook eens flink van me kan aftrappen.. ik ben tenslotte geen moeder Theresa... en terwijl ik hier nu toch bezig ben... ik ben ook GEEN mannenhaatster zoals iemand me geregeld onder de neus wrijft... als ik de mannen in het algemeen op de korrel neem is dat humoristisch bedoeld net zoals mannen vrouwen hekelen  maar er toch niet buitenkunnen... maar ja niet iedereen heeft hetzelfde gevoel voor humor... wat ik ook nog kwijt wil is dit... ik ben niet gelovig... ben weliswaar bij de nonnekes op school geweest maar ben al vroeg van m'n geloof afgetuimeld... één zaak hou ik echter altijd voor ogen ongeacht welke nationaliteit of religie iemand heeft... en dat is je naaste respecteren... wat niet altijd gemakkelijk is want sommige mensen vragen gewoon om een trap onder hun kont... oeps... dit ontsnapte me gewoon... sorry... niet erg ladylike van me... helaas ik ben dan ook geen lady.

Voilà dit eraf zijnde kan ik me gaan bezig houden met het nieuwjaarsvoer... inkopen... prepareren invriezen... de hele santeboetiek... heb juist de laatste glazen en borden van kerst opgeborgen... het kroost is hier komen eten... en drinken natuurlijk... is tot 2 u blijven plakken zodat ik gisteren half verdoofd wat heb rondgelummeld... lag om 11 u al in m'nen tram... vandaag vlieg ik er weer in... t.t.z. met travakken he... voorlopig geen uitstapjes voor mij... gisteren la mamma gaan opzoeken maar die had weer een van haar mindere dagen... er was werkelijk geen normaal gesprek met haar te voeren... soms heeft ze heldere dagen en dan weer noppes... maar ja die heb ik ook dus...

Ik begin me nu toch werkelijk een beetje te schamen... zit hier nog in m'n peignoir... zal eens vlug onder de douche springen en me wat optutten... tot de volgende!!!

26-12-2007 om 11:08 geschreven door Myette

19-12-2007 om 00:00 geschreven door Myette

Ik ben met de moed der wanhoop... en na lang zagen van 't manneke... en die man kent er wat van hoor... terug met het scannen van onze dias begonnen... het is een echt geduldwerkje en toen het geduld werd uitgereikt stond ik niet bepaald op de eerste rij... dus elke gelegenheid om even te onderbreken grijp ik gretig vast... heb even in de vlucht wat chatwerk gedaan... Hamlet nog eens opgekrikt want die man verzinkt regelmatig in een wanhoopsmoeras... ik heb hem weeral eens aan het werk gezet en hieronder het resultaat.

Solidarity with Palestine

The words might raise many questions within the reader but things might be more shocking when you pass through the sad details of the real story I will tell here. Indeed this solidarity movements came as a result of the Israeli decision to build the discriminating wall that separates Palestinians lands in the West Bank from Israeli areas. The wall cuts much of the Palestinian lands, damages many of the olive trees upon farmers live there.  People from all over the world demonstrate each Friday to show their oppositions to that bad wall, any how the story I will tell now didn’t take place in the West Bank but in the Gaza strip where I live. Exactly in  a big refugees camp which is called Rafah where about 150 thousand people live.  This camp is so close to the Egyptian borders. It was 5 years ago when the Israeli tanks and bulldozers attacked that area as always, the bulldozer moved to destroy a poor house of a poor family when Rachel Kury, an American lady who sympathizes with the Palestinians, stood against the bulldozer hoping to stop that brutal action, the TV was taking direct pictures of the scene, the bulldozer continued and came over Rachel Kury and she  died in her blood. The scene was extreme tragic and shocking for all the people in Palestine, so everyone came out demonstrating and showing anger for what happened, people here made a big death ceremony for the victim and she was buried here in the Gaza strip. Her family came from the USA to share in the ceremony, her dad gave a moving speech that brought tears to all eyes in the audience . They come here each year to share in her memorial, each year, people in the Gaza strip go to her grave to add more flowers . Rachel Kury is considered a great symbol of solidarity and freedom for all Palestinians here . We hope her sweet pure soul rest happy and safe in the land of the poor Gaza strip.

To be continued

16-12-2007 om 16:13 geschreven door Myette