-15-  HEIDE VERVOLG

Als ik aan vakantie denk komt Heide nog steeds in mijn gedachten… thuis in Berchem mochten wij nooit op straat spelen… als ma tijd had wandelden we naar de Harmonie (een park in de buurt) en op zomerse zondagen soms naar het Nachtegalenpark… de buurt waar we doorwandelden naar dit park vond ik altijd prachtig en toen ik trouwde en we planden om te bouwen zijn we daar ook terecht gekomen… daarom was Heide voor mij het paradijs en aangezien een nicht van mij er  woont komen we er soms nog… volop nostalgie… wij (de kleinkinderen) kregen gewoonlijk elk 2 weken toebedeeld maar op een keer… ik weet niet meer wat de reden was… was mijn kozijn Jean er ook en die vakantie vergeet ik zeker niet meer… Jean was 5 jaar ouder dan ik… het was ook een plaaggeest maar wel lief en heel beschermend tegenover mij... zijn jonge nichtje… ik moet bekennen dat ik in mijn tienerjaren heimelijk verliefd op hem was… op een dag aten we erwten en die dingen waren nogal groot uitgevallen zodat Jean er een spelletje van maakte ze één voor één aan zijn vork te willen prikken… wat niet lukte zodat de erwten over de tafel wipten en wij samen in een deuk lagen terwijl bobonne verontwaardigd blafte dat we “deftig” moesten eten en bompa onverstoorbaar over zijn bord gebogen zat… een andere dag… het was niet lang na de oorlog… en bobonne had van die harde scheepsbeschuiten opgeslagen… ze vond dat die nu wel mochten opgegeten worden… bompa die altijd honger had… wilde ze wel maar ze waren zo hard geworden dat hij ze niet kon bijten… wat gedaan… warm water op tafel en die beschuiten erin weken… wat er toen gebeurde vergeet ik nooit… uit die beschuiten kwamen maden gekropen die het zinkend schip ijlings wilden verlaten… wij kinderen zagen vol afgrijzen toe terwijl bompa onverstoord de maden eruit schepte en met smaak de beschuiten opsmikkelde… wat ik me ook herinner is bobonne die nogal winderig was… ook ietwat hardhorend… en die terwijl ze met mensen stond te praten aan één stuk door van die kleine “pufjes” liet vliegen… toen wij haar ermee plaagden was ze heel verwonderd want “die mensen hoorden dat toch niet”… jawel iedereen hoorde het behalve zij… tijdens die vakantie kreeg ik het nog harder te verduren want Jean werd natuurlijk in de bende opgenomen… Arlette had al lang forfait gegeven zodat ik dus alleen het vrouwelijk geslacht vertegenwoordigde… die vlechten van mij hebben het geweten… aangezien er maar één logeerkamer was kreeg ik ook nog ’s nachts gezelschap van kozijn… no problem!

08-09-2013 om 09:28 geschreven door ani

06-09-2013 om 12:54 geschreven door Ludovikus

06-09-2013 om 12:52 geschreven door Ludovikus

06-09-2013 om 08:01 geschreven door lipske

05-09-2013 om 15:29 geschreven door Natoken