-46- TERUG IN DE TIJD

Soms komen er herinneringen boven drijven en dan vraag ik me af of ik die al wel verteld heb… zo ook toen we thuis kwamen uit Engeland… niet alleen ons citroentje was beschadigd… mijn lieve bobonne was ziek… we gingen haar direct opzoeken en ze was zó gelukkig ons weer te zien… 2 dagen later echter is ze gestorven… zij was de eerste in een lange rij nonkels en tantes die één voor één gedurende de jaren die volgden ons verlieten… als ik zo terug denk heb ik heel wat begrafenissen bijgewoond… elk daarvan was een ware marteling want onze familie was heel hecht en de vele feestjes en bezoekjes waren steeds gezellig en de moeite waard… ook mijn kersverse wederhelft genoot van die bijeenkomsten want zijn familie was zo goed als zero-nul-zero… dit logje wordt er een van droeve herinneringen… zo was er de oudste zuster van pa… tante Filomene… die eerst haar man… nonkel Theo… verloor en dan een van haar benen… maar ook zij was altijd welgezind… elke dag klokslag 11 u kraakte ze een halfje champagne met als excuus dat dit goed was voor haar bloed en dan begon ze herinneringen op te halen uit haar wilde jaren en dan had ze nog evenveel plezier als toen ze het werkelijk beleefde… ik nam me voor later hetzelfde te doen om geen ouwe zeur te worden… na de dood van bobonne trok pa’s jongste zuster… tente Irma…ooit getrouwd met nonkel Leon… ja hij die na de oorlog de cel invloog… bij tante F in om voor haar te zorgen… wat hen beiden goed uitkwam… tante Jeanne verloor ook haar echtgenoot en bleef achter met haar zoon Jean… mijn kozijn waar ik als jong meisje stiekem verliefd op was… die Jean viel tijdens zijn legerdienst uit een venster in de kazerne in Aken en was levenslang verlamd… ja ik heb het al gezegd… het is hier allemaal kommer en kwel maar beter alles ineens eruit gooien dan met druppeltjes… dus als ik het soms heb over een zorgeloos leventje… dit was niet aldoor zo… wIJ kregen ook ons deel van het verdriet te verduren… niet alles was rozengeur en maneschijn dus… zo ook ons echtelijk samenzijn… je kunt je geen twee meer verschillende karakters voorstellen als ’t manneke en ik… hij zo conservatief als de pest… en ik altijd bereid iets nieuws te proberen waar ik dan moest voor zeuren… best vermoeiend hoor… en het geeft geweldige spanningen.

23-12-2013 om 11:57 geschreven door paz

17-12-2013 om 15:11 geschreven door Ludovikus

16-12-2013 om 10:18 geschreven door Natoken

14-12-2013 om 17:21 geschreven door Natoken

14-12-2013 om 17:07 geschreven door Natoken

Even een tegenbezoekje gebracht. Mijn jas uitgedaan en me neergezet. Gezellig hoekje en straffe teksten. Bloggroeten van Bijdetijds, zogezegd

14-12-2013 om 15:02 geschreven door Bijdetijds