Sorry mensen maar er moet me iets van de lever... hier zit namelijk een heel ambetant mens dat me steeds uit mijn lethargie komt rukken... telkens ik in een zalige nietsdenkende gemoedstoestand ben gekomen... zalig omdat je gedachten stilleggen geen sinecure is en heel wat inspanning vraagt waar je dan eindelijk in geslaagd bent... dus je zit zowat te knikkebollen en de tijd te laten voorbij ruisen... je kijkt wat naar de regendruppels die onvermoeibaar neer blijven druppen... naar de vogels die mistroostig hun veren zitten uit te schudden... de kat die al even mistroostig naar buiten zit te gluren... 't manneke die onverstoord met zijn postzegels zit te klooien... het beetje verstand dat je hebt in de nulstand... en dan... dan komt dat ellendige vrouwmens me wat zitten aanporren... wèg die zalige rust... "dat brein wakker schudden" zegt ze... helaas door de schok is het wakker geschoten en volop bezig met te bedenken waar het dit blog mee kan vullen... genoeg gezeverd nu???? OK dan ga ik maar even verder met de memoires van een "hausfrau" voor zoveel die waard zijn... daar gaan we dan :

-66- WEER WINDSTILTE

Dit wil niet zeggen dat we niets meer deden en maar lagen te luieren… integendeel we waren nog heel actief… alleen op reis gingen we niet meer… de kinderen zaten nog op school en ook in hun puberjaren met alle problemen van dien… dochter M was al heel wat jaren bij de gidsen en nu als leidster aangesteld… het was een heel moderne groep en dus liepen er ook jongens rond met als resultaat dat M verliefd werd… tja wij waren er niet zo gelukkig mee maar hoe meer je tegen spartelt hoe obstinater ze worden dus stelde ik mij op als mijn ouders die gewoon zegden :”jij moet zelf weten wat je wilt en als het tegen valt moet je maar op de blaren zitten”… wat ik dan ook heb gedaan en nog doe… haha… vader had zoals steeds er een ander gedacht over en bokte tegen wat dan weer ook tussen ons voor veel spanningen zorgde… zoon N was een ander geval… bij hem geen meisjes maar school problemen wat resulteerde in school verlaten en deeltijds onderwijs gaan volgen… het werd ons mooi voorgeschoteld… halve dag school… halve dag praktijk… in de werkelijkheid kwam er van de praktijk niets in huis wat resulteerde in een puber die halve dagen op straat doorbracht in gezelschap van niet zo’n beste vrienden… ook problemen waar ik niet ga over uitweiden… als ze later mijn zieleroerselen moesten lezen weten ze maar al te goed waarover ik het heb… intussen zaten wij ook nog in de badminton club wat manlief heeft volgehouden tot hij dik in de 70 was… ik ben er vroeger mee gestopt omdat al mijn leeftijdgenoten stilaan vertrokken waren en de nieuwe lichting vond het niet fijn met ons oudjes te spelen… beter in schoonheid eindigen dus.

Kleine kinderen kleine zorgen , grote kinderen grote zorgen zeggen ze dan..en als ouder is het niet altijd simpel om gewoon toe te kijken. En .. geloof me eens dat er kleinkinderen zijn begint de historie opnieuw en kan je ook maar enkel toekijken. Voilà zie, ik heb gezegd en zal nu eventjes  zwijgen want ik ben heeeeel bang geworden van jou Kus en knuffel

13-05-2014 om 13:23 geschreven door Natoken

En intussen staat het er toch weer. Ik zit hier ook soms met de mond vol tanden, voor het grootste deel een volledig kunstgebid, behalve twee. Maar met een beetje hersen persen komt er gewoonlijk nog wel wat uit. Zo te lezen hebben jullie je toch nooit echt lang verveeld, en nog steeds bezig. Dat is het voornaamste. Kuskes.

13-05-2014 om 13:18 geschreven door Ludovikus

Ik heb nog maar het eerste deel van je logje gelezen en vond dat ik direct moest reageren zeker na jouw oproep op mijn blog. Je kent me nu toch al langer om te weten dat ik weet wanneer iemand aan het plagen is of het ernstig meent. Natuurlijk ben ik niet kwaad al trok ik wel het schoentje aan.. allé maat 40 is geen schoentje meer hé haha! Ik zit je ook maar steeds te porren dus krijg ik mijn verdiende loon alleen kan ik niet beloven dat ik in de toekomst braver zal zijn.. als ik jou hier mis dan kom ik porren , een verwittigd mens is er twee waard zeggen ze dan!!! En nu kan ik rustig het vervolg lezen want ik wil niet dat je in zak en is zit om wat je schreef... Mijn verdiende loon maar ik neem het er graag bij als ik jou hier dan kan lezen.. Het is al zo pover op sennet! Dus neen maatje, geen probleem ik kan tegen een muggensteekje hoor dat moet kunnen onder vrienden vind ik dus .. doe maar weer gerust dodo haha!! Hartelijke groeten en kussen van een bezoekster die dat het maar niet kan laten om jou te porren

13-05-2014 om 13:18 geschreven door Natoken